Wykuæ mo¿e i by siê da³o ale koszt takiej tarczy by bardzo urós³.
Poza tym gdyby u¿ywano takich p³askowników (na d³ugo¶æ tarczy) to na pewno zachowa³y by siê, jednak to nie jest materia³ organiczny który siê rozk³ada³ tak szybko. Je¶li upar³e¶ siê ju¿ na taka tarczê zastosuj zamiast p³askowników przed³u¿on± r±czkê drewnian± tak by zachodzi³a na wszystkie deski. A dla umocnienia obij lnem (dobry i tani len do takich zastosowañ mo¿na dostaæ na allegro w postaci worków wojskowych lnianych, s± dosyæ grube i w miarê mocne a tkanina wygl±da topornie jak robiona rêcznie :P )

Pozdrawiam.

Metalowe wzmocnienie uszkodzonej tarczy to nie to samo co okucie, bêd±ce podstaw± konstrukcyjn±.

Wyobra¼my sobie:
Zar±bano pana Stefana i zabrano jego nó¿. Kazano przekuæ ten nó¿ na okucie uszkodzonej tarczy.
Có¿, za ten nó¿ mo¿na by³o kupiæ kilka dobrych drewnianych tarcz... Nie przeczê ¿e tak by³o i w pewnych okoliczno¶ciach ludzie byæ mo¿e tak postêpowali, jednak w±tpiê w taki proceder, a tym bardziej w jego powszechno¶æ.

¯elazo by³o cenne, a jego obróbk± nie zajmowali siê wszyscy.

Swoj± drog±, lu¼ne znalezisko mo¿e byæ czymkolwiek. Nawet w grobie wojownika. Nie ma ¿adnych powodów by uwa¿aæ je za okucie tarczy. Mo¿e to p³ytka od lamelki? ;)




A p³askowniki odpadaj± definitywnie, podobnie jak przedstawiony model tarczy.

Gdyby kawa³ek metalu (okucie) mia³ podro¿yæ tarczê – nie stosowano by metalowych imaczy.

Okute tarcze z Sutton-Hoo i Vendel:

Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik

Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik

Pozdrawiam Znicz

Trudno siê z tym twierdzeniem zgodziæ, poniewa¿ stosowano metalowe i drewniane imacze, a metalowe z pewno¶ci± zwiêksza³y cenê tarczy. Metalowy imacz to element ³atwy do odzyskania ze zniszczonej tarczy. Wystarczy odgi±æ gwo¼dzie mocuj±ce go do desek i umba.

Tarcze podane przez Ciebie powy¿ej to zupe³nie inna bajka. Nie mo¿na u¿ywaæ ich jako wzorca do rekonstrukcji np. X-XI wiecznych, bo grozi nam pomieszanie. Zreszt± ju¿ i tak miks wychodzi z tego wrzucania masy obrazków ze wszystkich stron ¶wiata, bez wyja¶nienia co to takiego, bez komentarza czy ogólnego nawet datowania.

Wci±¿ nie ma powodów do doszukiwania siê metalowych okuæ tarcz na podstawie ikonografii.

Psa³terz z St. Gallen – IX w.

Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik


Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik


Pozdrawiam Znicz

Cena tarczy w komplecie z wlóczni± wynosi³a ( cesarstwo karoliñskie VIIIw.) 14 denarów,gdzie dla przyk³adu kozuch barani 12 denarów,a p³aszcz na sobolach 120 denarów.Widaæ kronikarz nie uznal za stosowne rozróznianie tarcz dro¿szych od tañszych.W panstwie karoliñskim ceny by³y wyznaczane przez króla/cesarza,a w rzeczywisto¶ci zale¿a³y od urodzajów.
Pierre Riche
"¯ycie codzienne w panstwie Karola Wielkiego
w przek³adzie Eligii B±kowskiej
O konkretnych cenach mo¿emy rozmawiac tylko na takim przyk³adzie gdzie mamy scentralizowana w³adzê.
Pozdrawiam
M.

To prawda. Jednak, za nó¿ pana Stefana mo¿na by³o dostaæ wiêcej kurzych jaj ni¿ za dwie, trzy blaszki z niego zrobione.

Podstawow± wad± metalowych "p³askowników" jest raczej ich waga - l¿ejsze i sprawdzaj±ce siê równie dobrze s± drewniane listewki.
Koszty to inna sprawa - nie demonizowa³bym jednak równie¿ cen ¿elaza. Szczególnie ¿e czêsto mo¿na je odzyskaæ ze zniszczonego ekwipunku. W staro¿ytno¶ci jako¶ wyrabiano z uzbrajaniem ca³ych oddzia³ów lub okuwania fragmentów okrêtów - a tu nagle w ¶redniowieczu bieda a¿ piszczy z rud±?
Obijane tarcz metalem ma te¿ sens, choæ nie twierdzê akurat ¿e musia³o tak byæ - jest to element ekwipunku ciê¿ki i du¿y - nie we¼miesz ich wiêc w walkê na zapas - dlatego w twoim interesie jest aby tarcza wytrzyma³a jak najd³u¿ej - a nie rozpad³a siê po pierwszym strzale toporem. Obecnie walczymy broni± stêpion±, wiêc skóra siê sprawdza, ale w praktyce szybko by³aby pociêta

Witam,witam,

Odnowiê trochê temat nowymi zapytaniami. Poniewa¿ chcia³bym zrobi¶ tarczê paradn±, obrzêdow±, zastanawiam siê czy by³y tarcze drewniane profilowane w "miskê"? Czy na rancie tarczy bardziej paradnie by³oby obicie skór± czy blacha stalow± z dodatkami mosi±dzu? Czy, znów, bardziej paradnie by³oby naci±gniêcie ca³ej powierzchni tarczy skór± czy lnem? Czy na rondzie umba mo¿na by dodaæ mosiê¿ne elementy? I jakie farby siê w tedy u¿ywa³o? Chyba tempery prawda?

Chodzi mi oczywi¶cie o jak najwiêksz± historyczno¶æ i du¿e bogactwo wygl±du tarczy. Czy znacie mo¿e jakie¶ znaleziska odpowiadaj±ce temu?

Pozdrawiam i czekam na rych³± odpowied¼

Na wczesne ,ogólniejest bardzo ma³o znalezisk tarcz . A wogule takich o jakich piszesz .
Jedynie to Illerub Adal i Sutton Hoo :

Ewentualnie okucia drzwiowe:

Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik

A jak Bizancjum – to pokrywasz lico tarczy z³ot± blach±, jak tarcze cesarskie.

Pozdrawiam Znicz

Dziêki za zdjêcia. Chodzi mi w³a¶nie o pó³noc europy. A jak by³o z profilowaniem tarczy na "miskê" i z pokrywaniem lica tarczy?

Co do miski to czasem tak siê interpretuje przedstawienia ikonograficzne tarcz np. z kodeksów frankijskich. Problem w tym, ¿e o ile wiem nie ma znalezisk które by to potwierdza³y i jak ju¿ siê wykopuje to zwyk³e tarcze p³askie. Bior±c pod uwagê zaburzenie perspektywy w ikonografii z okresu chyba tak przedstawiano zwyk³e tarcze okr±g³e. Je¶li chodzi o pokrycie to skóra, znamy to ze znalezisk z Litwy, Agnieszka Samsonowicz w ksi±¿ce "wytwórczo¶æ skórzana w Polsce wczesnofeudalnej" te¿ trzyma siê tego rozwi±zania, dodatkowo wzmiankuje ¿e nasze rodzime tarcze mia³y kolor czerwony (znany te¿ ze znalezisk tarcz skandynawskich i opisów ¼ród³owych) i ¿e mog³y byæ pokrywane safianem. Obecnie nie mam publikacji przy sobie bo z roboty klepiê wiêc jak ci potrzeba konkretów mogê wkleiæ po weekendzie ;) Ca³a publikacjê bez problemu mo¿na z chomika zassaæ.

Pozdro
Fiolnir

http://bukowlas.blogspot.com/2014/01/poabi...ross-raden.html