Proponujê przeczytaæ jednak poprzednie piêæ stron tematu.
Ok ?

Rabiega

Z tego co wiem, to prawdziwie czerwony kolor (nie mówiê o buraczkowym, czy ró¿owym) do¶æ trudno uzyskaæ dziêki naturalnym barwnikom. Lepiej chyba u¿yæ w tym celu sprawdzonego gotowego barwnika. Nale¿y tylko sprawdziæ czy jest on przeznaczony do barwienia tkanin naturalnych, czy syntetycznych.
Utrwalaæ mo¿na zarówno sol± jak i octem. Ja np. do gotowania tkanin w barwniku dodajê soli, a do wody w której p³uczê zafarbowan± ju¿ tkaninê dolewam octu. Proporcje s± zawsze podane na opakowaniu barwnika.

Je¶li jednak kto¶ chcia³by poexperymentowaæ z barwnikami ro¶linnymi, to na kolor czerwony barwi:
1. korzeñ/ k³±cza: Farbownik lekarski (Anchusa officinalis); Nawrot polny (Lithospermum arvense); Piêciornik kurzy¶lad (Potentilla erecta) + owoc Kaliny koralowej (Viburnum opulus); Marzanna barwierska (Rubia tinctorum); Szczaw zwyczajny (Rumex acetosa) + a³un

2. kwiaty: Marzanna barwierska zwana broczem (Rubia tinctorum); Krokosz barwierski (Carthamus tinctorius)- po wy³ugowaniu z tych kwiatów ¿ó³tego barwnika uzyskuje siê czerwony barwnik- KARTAMINÊ

3. ziele: Szak³ak pospolity (Rhamnus cathartica)

Falka_Milva nie napisa³a, o jaki rodzaj tkaniny chodzi.
Wiadomo, ¿e w³ókna ro¶linne inaczej "chwytaj±" barwnik ni¿ zwierzêce (we³nê, paradoksalnie, ³atwiej jest zafarbowaæ). Inne stosuje siê tak¿e utrwalacze (tak jak to siê przewija³o przez ca³y ten temat np. ¿e w³ókna we³niane "zamykaj±" siê pod wp³ywem octu.
Je¿eli nie chce Ci siê bawiæ i eksperymentowaæ (a na pewnym etapie, po kilku niepowodzeniach, c¿³owiek ³atwo siê poddaje), to u¿yj gotowego barwnika. I tak najlepiej jest zrobiæ wcze¶niej próbê, bo mo¿e sie okazaæ, ¿e "czerwony" na opakowaniu wyjdzie buraczkowy.
Ja osobi¶cie polecam korzeñ marzanny barwierskiej z a³unem, wybarwienie jest jasne i ca³kiem trwa³e.
No i te¿ polecam przejrzeæ temat, mo¿na natrafiæ na ciekawe propozycje.

pozdrawiam
Basia

Witam wszystkich!
Usi³ujê zafarbowaæ len (naturalny, nie barwiony) na kolor czarny barwnikami tzw. naturalnymi. Trochê poczyta³em, poszpera³em i ... no w³a¶nie. Mo¿e opiszê krok po kroku co robi³em:
Wygotowane wcze¶niej p³ótno wrzuci³em do wywaru z kory dêbu (dwie ³y¿ki sto³owe na pó³ litra wody).
Gotowa³o siê toto razem 3 godziny. Styg³o gdzie¶ drugie tyle. Oto efekt:

ca³kiem mi³y, ale jednak wci±¿ br±z.....
Do³o¿y³em jeszcze ³y¿kê kory dêbowej i 20 sproszkowanych szyszeczek olszy czarnej. Znów zagotowa³em, zostawi³em do ostygniêcia i...:




dalej br±z, choæ jakby nieco bardziej nasycony.
Poczyta³em dalej, dotar³o do mnie co¶ o ¿elaznych opi³kach, jonach ¿elaza itd. Przygotowa³em wiêc drug± k±piel: dwie ³y¿ki kory dêbu, ³y¿ko sproszkowanych szyszek olchy, ³y¿eczka opi³ków ¿elaza ( z tym by³a zabawa pilnikiem J). Gotowa³em razem z kolejnym kawa³kiem lnu znów 3 godziny, moczy³o siê to wszystko potem dwa dni. Efekt:


Dalej br±z, choæ b. ciemny.
Jak wiêc uzyskaæ czerñ? Czego dodaæ wiêcej, czego mniej, i w jakim momencie? Czy pH k±pieli ma jaki¶ wp³yw? Jaki? A, wodê uzupe³nia³em w trakcie gotowania. Niestety woda jest raczej twarda ( ile stopni N nie umiem sprawdziæ) o pH bliskim obojêtnemu (kiedy¶ akwarystycznym zestawem wysz³o 7,5).
Mo¿e chodzi o to, by na pocz±tku pH by³o niskie (roztwór kwa¶ny) coby ¿elazo przesz³o w jon Fe 2 i zwi±za³o siê z barwnikiem , a potem zrobiæ zasadowy, by przesz³o w ciemniejszy Fe3? Albo cos innego skopa³em? Pomocy!!!
Pozdrawiam
kruk

A mo¿e chodzi o wcze¶niejsze zabejcowanie p³ótna, ¿eby "chwyta³o" te jony? Mo¿e w³a¶nie w bejcy ¿elazowej?

Ja tam nigdy z chemii dobra nie by³am :/ ale czy w zasadzie Fe2 reaguje i wi±¿e siê w Fe3?

Hej

Kruku a nie przysz³o ci do g³owy ¿e w ten sposób nie mo¿na po prostu uzyskaæ czarnego w naszym rozumieniu?? Podejrzewam ¿e dla ludzi ¶redniowiecznych to co uzyska³e¶ to jest ju¿ czarny kolor (pewnie mo¿na jeszcze trochê go przyciemniæ poprzez zastosowanie zardzewia³ego ¿elaza) - "tani czarny kolor". "Drogi" czarny kolor uzyskiwano przy pomocy indygotyny z urzetu czy indyga. Wtedy czarny jest bardziej "szlachetny". Ale uwa¿am ¿e mo¿esz zapomnieæ o smolistej czerni w dzisiejszym syntetycznym rozumieniu.
Pozdrawiam

ps. z we³n± sz³o by ci lepiej ;)

ja tak bardziej w ramach ciekawostki - na rosyjskim forum znalaz³am opis farbowania jedwabiu na czarno skórk± granatu http://www.tforum.info/forum/index.php?sho...10562&st=20 - efekt znakomity!

Owen ma racjê, z we³n± by³oby pro¶ciej ;)
A poza tym jest jeszcze opcja farbowania dwukrotnie w ró¿nych kolorach, dajmy na to zielonym i pomarañczowym. Ale w efekcie te¿ otrzymujemy mniej lub bardziej br±zowaw± czerñ, czy te¿ jak to woli, prawie czarny br±z ;)

Opi³ki to nie jony. Szkoda by³o roboty.
Zamiast kory dêbu we¼ gotow± taninê (naturalny garbnik uzyskiwany z dêbu). Sporz±d¿ roztwór nasycony i zanurz w nim dobrze wyprane p³ótno (mo¿e byæ w zwyk³ym proszku do prania, a jak kto¶ chce bardziej ortodoksyjnie, niech u¿yje myd³a w³asnego wyrobu). Po kilkuminutowym moczeniu nale¿y p³ótno zanurzyæ w roztworze chlorku ¿elazowego (lub innej, rozpuszczalnej soli ¿elaza trójwarto¶ciowego, albo w wodzie z bagien). ¯elazo tworzy z tanin± z³o¿ony zwi±zek o czarnej barwie. Nie dajê gwarancji uzyskania smolistej czerni ani nadzwyczajnej trwa³o¶ci tego koloru, ale metoda jest znana od wieków i jak najbardziej naturalna.

wiem, usi³owa³em rozdrobniæ ¿elazo, aby ³atwiej m u by³o wej¶æ w reakcjê z kwasami kory dêbu. mo¿e faktycznie muszê popróbowaæ z rdz± lub tak jak mówi³ Krzychu z tianin±. o wynikach dam znaæ.
Pozdrawiam
kruk

komu¶ uda³o siê uzyskaæ ¿ywy pomarañczowy na lnie?

A mo¿e wie kto¶ sk±d mo¿na zdobyæ ultramarynê? Chcia³bym zafarbowaæ tym sproszkowanym minera³em we³nê i len. Jak to utrwalaæ?

Pozdrawiam,
R

Prawdziw±, u¿ywan± w ¦redniowieczu ultramaryn± nie da sie tego zrobiæ. Barwnik pod wp³ywem powietrza i wilgoci robi sie zielonkawy jak patyna na dachu, co widac na ¼le zabezpieczonych obrazach olejnych.

Taka ju¿ natura tego barwnika, ¿e zmienia swoj± strukturê chemiczn±.
Je¿eli chodzi o farbowanie na niebiesko za pomoc± indygo, to w ¶redniowieczu otrzymywano ten barwnik z urzetu i li¶ci marzanny, jednak proces jego otrzymywania i farbowania nim tkanin jest do¶æ trudny (jest to barwnik kadziowy - czyli trzeba wiedzieæ jak mocno podgrzewaæ, kiedy, jak d³ugo, ¿eby przygotowaæ go do farbowania). W sumie wiedzê o farbowaniu na kolor niebieski/granatowy otrzymywa³o siê dopiero pod koniec wieloletniego terminowania w cechu farbiarzy.
Oczywi¶cie jest trochê ³atwiejszy, wspó³czesny sposób farbowania za pomoc± sproszkowanego indygo w kostkach, ale na razie nie bêdê go przytaczaæ.

Rita, je¶li chodzi o trwa³o¶æ ultramaryny, czemu wiêc by³a ona tak po¿±danym barwnikiem? Na malowid³ach widoczne s± w prawdzie przebarwienia podobne do patyny na miedzi, ale ile czasu minê³o od ich skorodowania? Zada³em pytanie jak to utrwaliæ w nadziei ¿e dowiem siê jak zapobiec utlenianiu siê tego zwi±zku oraz jego sp³ukiwaniu.

W. Tuszynska - farbowanie barwnikami naturalnymi. Warszawa 1986.

Spis barwników naturalnych
Barwniki farbuj±ce na kolor ¿ó³ty

Berberys pospolity (Berberis vulgaris). Korzeñ i m³ode pêdy.

Brzoza (Betula alba). Li¶cie.

Cebula (Allium sativum). Suche z³ote ³uski.

Czy¶ciec b³otnisty (Stachys paluster).

D±b (Quercus robur). Kora.

Grabina Caprinus betulus). Kora wewnêtrzna

Gruszka (Pirus). Li¶cie.

Jab³oñ (Pirus maius). Wewnêtrzna kora.

Ja³owiec kolczasty (Uiex europaens). M³ode pêdy.

Janowiec (Sarathamnus scoparius). M³ode pêdy.

Janowiec barwierski (Genista tinctoria). M³ode i kwitn±ce pêdy.

Je¿yny (Rubus fruc³icosus). M³ode pêdy, li¶cie i korzenie.

Jesion (Fiaxinus excelsior). ¦wie¿a wewnêtrzna kora.

Jod³a (Picea abies). Opad³e, zamkniête i soczyste szyszki.

Kaczeñce (Caltha palustris).

Kokorycz ¿ó³ty (Corydalis lutea). Ziele.

Ligustr (Ligustrum vuigare). Li¶cie.

£opian (rzepik) (Agronoma eupatoria). Ziele.

M±cznica lekarska (Arctostaphylos uva ursi). Ziele.

Mech islandzki (Cetraria islandica). Ca³y porost.

Mirt (Myrica gale). M³ode pêdy.

Modrzew (Pinus larix). Opadniête br±zowe szpilki i kora.

Olcha (Alnus glutinosa i A. Incana). Li¶cie i kora.

Osika topola (Populus tremula). ¦wie¿e i suszone li¶cie.

Paproæ (Pteris a±ilina). Korzeñ.


Porosty, poros³a, epifity, tzw. liszaje i ple¶nie

Porost brodaczka ? na drzewach iglastych (Usnea barbata). Ca³y porost

Porosty czarne (Bryopogon jubatum). Ca³e porosty.

Porost ja³owcowy (Cetraria juniperyna). Cale porosty.

Porosty kluczowe na kamieniach i ska³ach (Parmelia saxatilis) ? tarczownica kamienna. Ca³e porosty.

Porosty kluczowe-per³owe (Parmelia perlata) ? tarczownica per³owa. Ca³e porosty.

Porosty kluczowe-pêpkowate (Parmelia omphalodes). Ca³e porosty.

Porost modrzewiowy (Evernia vulpina). Ca³y porost,

Porosty na konarach drzew li¶ciastych i iglastych (Ramalina iraxinea ?

odno¿yca jesionowa). R. Farinacea (o. m±czna). R. polinaria (o. py

³owa). Ca³e porosty.

Porosty na murach (Parmelia parietina). Ca³e porosty.

Porosty warkocze-liszaje (Alectoria sarmentosa). Ca³e porosty.

Przelot pospolity (Anthyllis vulneraria). Ziele.

Przytulica wiecznotrwa³a (Galium verum). Kwitn±ce ziele.

Rdest (Polyconum persicaria i P. ³apathitolium). ¦wie¿e li¶cie.

Rezeda (Resesaluteola). Ziele.

Rosiczka (Drosera). Ziele.

Rumianek (Anthemis ³inctoria). Kwitn±ce g³ówki ? ¶wie¿e i suszone.

Ruta (Fumaria officinalis). Ziele.

Ruta ³±kowa (Thalictrum llavum). Ziele,

Sierpik barwierski (Serratula tinctoria). Ziele.

Skrzyp (E±uisetmu sy!vaticum Eq. pra³ense i Eq. arvense). Ziele.

Starzec-Jaku bek (Senecio Jacobeaea). Ziele.

Szafran (Crocus sativus). Znamiona s³upka i prêcików.

Szak³ak-kruszyna (Rhamnus irangula). Kora.

Szak³ak ciernisty (Rhamnus cathartica). Jagody i kora.

¦wiêtojañskie ziele (Hypericum perloratum). Ziele, pêd.

Trybula dzika (Antriscus sylvestris). Ziele.

Trzcina (Phragmi³es communis). Kwiatostany, rozpierzch³e wiechy na jesieni.

Trzmielina (Euonymus europaeus). Wysoki krzew lub pn±cze.

Wid³ak (Lycopodium alpinum, L. complana³um i L. elawatum). Ca³e

ziele.

Wierzba (Salix pentandra). Li¶cie.

Wrotycz (Tanacetum wulgare). ¦wie¿e li¶cie i zasuszone kwitn±ce g³ówki.

Wrzos (Colluna vulgaris). M³ode pêdy.

Barwniki farbuj±ce na kolor czerwony

Borówka - czarna jagoda (Vaccinium Mvrtillus). Jagody.

Czarny dziki bez (Sambucus Ebulus, S. nigra). Jagody.

Czerwiec. Kermes (Coccus ilicis). Owad wysuszony.

Farbownik (Anchusa ³inctoria ? Alcanna spura). Kora korzenia.

Koszenila polska (Margarodes polonicus). Wysuszony owad.

Krokosz barwierski ? oset (Karthamus tinctoria). Korona kwiatu.

Marzanka wonna (Aspemia tincorium). Korzeñ.

Marzanna (Rubia tinctoria). Korzeñ.

Pokrzywa (Urtica dioica). Czerwone ³ody¿ki jesieni±.

Przestêp (Bryonia dioica). Jagody.

Przytulica (Galium boreale i G. mollugo). Korzeñ.

Szak³ak (Rhamnus irangula). Kora.

Wróble proso (Lithosprum arwense).

Barwniki farbuj±ce na kolor b³êkitny

Borówka - czarna jagoda (Vaccinium Myrtilius). Jagody. Czarcikês (Scobiosa succisa). Li¶cie, przez fermentacjê. Czarny bez (Sambucus Ebulus, S. nigra). Jagody, Ligustr (Ligustrum vuigare). Jagody.

Marzanna (Isalis tinctoria). Li¶cie, przez fermentacjê.

Tarnina (Prunus spinosa). Owoce.

Barwniki farbuj±ce na kolor brunatny

Borówka - czarna jagoda (Vaccinium Martillus). Jagody.

Brzoza (Betula alba). Kora.

Chmiel (Humulus lupulus). £odygi.

Czeremcha (Prunus padus). Kora.

D±b (Ouercus robur). Kora.

Ja³owiec (Juniperus communis). Jagody.

Jarzêbina (Sorbus aucuparia). Kora.

Jod³a (Picea abies). Opad³e szyszki ? zamkniête i soczyste.

Mech islandzki (Cetraria islandica, Stocta pulmonaria). Ca³y porost.

Modrzew (Pinus larix). Opadniête szpilki.

Naro¶l± ró¿nych ro¶lin (Valonea). Naro¶la, poro¶niêcia.

Olcha (Alnus incana i AL glutinosa). Kora.

Orzech w³oski (Juglans regia). Zielone ³upiny, ¶wie¿e korzenie., ¶wie¿e

kwiatowe kotki, ¶wie¿e i suszone li¶cie.

Osika topola (Popuius tremula). Kora.

Porosty jesionowe (Ramalina Ftraxinea). Ca³e porosty (odno¿yce).

Porosty kluczowe prusz±ce (Parmelia conspersa). Ca³e porosty.

Porosty kluczowe pêcherzowate (Parmelia physodes). Ca³e porosty.

Porosty m±czne (Ramalina tarinacea). Ca³e porosty.

Porosty na konarach (Ramalina iarinacea, R. polinaria). Ca³e porosty.

Porosty kluczowe na kamieniach (Parmelia saxatilis). Ca³e porosty.

Porosty tarczowe, szare (Cetraria glauca). Ca³e porosty.

Szak³ak (Rhamnus Irangula). Kora.

¦liwa ? tarnina (Prunus spinosa). Kora.

Wierzba (Salix pentandra). Kora.

Barwniki farbuj±ce na kolor szary i czarny

Borówka - czarna jagoda (Vaccinium Martillus). Jagody.

Brzoza (Betuia alba). Kora.

Czarny dziki bez (Sambucus Ebulus, S. nigra). Jagody.

Czeremcha (Prunus padus). Kora.

D±b (Ouercus robur). Kora.

Grzybieñ ? wodna lilia (Nymphea alba). Korzeñ.

Jarzêbina (Sorbus aucuparia). Kora.

Je¿yna (Rubus fruc³icosus). M³ode pêdy, li¶cie i korzenie.

Jod³a (Picea abies). Opad³e, zamkniête, soczyste szyszki i kora.

Kosaciec ? irys (Iris pseudacorus). Korzeñ.

M±cznik lekarski (Arctostaphytos uva ursi). Ziele.

Naro¶la na ró¿nych ro¶linach (Valonea). Naro¶la, poro¶niêcia.

Olcha (Alnus incana i A. glutinosa). Kora, ga³êzie i nasiona.

Przywrotnik (Alchemilla vulgaris). ¦wie¿e i suszone ziele.

Sumak (Rhus coriaria). ¦wie¿e i suszone li¶cie.

Szczaw (Rumex acetosa). ¦wie¿e ziele. Wilcza stopa (Lycopus europaeus). Ziele.

Importowane barwniki

Drzewo niebieskie ? kampesz (Lignum campechianum). Rdzeñ drzewa z Haematoxylon campechianum.

Drzewa niebieskiego ekstrakt.

Drzewo ¿ó³te. Rdzeñ drzewa z Morus tinctoria.

Drzewa ¿ó³tego ekstrakt.

Drzewo czerwone (brazyliowe, fernambuko), rdzeñ drzewa z Caesalpinia Brasilensis, C. Crista, C. Sopan itd.

Drzewa czerwonego ekstrakt.

Drzewo sanda³owe, rdzeñ drzewa z Pterocarpus santalinus i podobnych

drzew azjatyckich i afrykañskich.

Galasówka, naro¶l± na li¶ciach ró¿nych gatunków dêbów.

Indygo (Indigolera tinctoria). Barwnik uzyskiwany przez fermentacjê ¶wie¿ych li¶ci indygo i podobnych mu ro¶lin (marzanny).

Koszenila, wysuszone owady (Coccus cacti).

Kurkuma (Terra japonica). Barwnik wystêpuj±cy w k³±czach Curcuma longa. (nietrwa³a!)

Kwercytron, wysuszona wewnêtrzna kora z Ouercus tinctoria.

Kwercytrynowy ekstrakt.

Có¿, utramaryna dawa³a najpiekniejszy odcieñ b³êkitu, granicz±cy czasami z fioletem, i zarezerwowana by³a, z tego wzglêdu do malowania najwazniejszych w obrazach postaci. Zanaczê, ze postac Marii zawsze wystêpowa³a w b³êkicie, kolorze dla niej symbolicznym. Nawet u Duccia nosi b³êkitny welon, choæ szatê ma fio³kow±. Nie przsadzaj±c - by³a na wage z³ota, tak jak cynober. Azuryt, daj±cy nie mniej piêkny odcieñ b³êkitu utlenia³ sie jeszcze szybciej ni¿ ultramaryna. Wszelkie zielenie i kolory pochodne równie¿ by³y uzyskiwane z mieszania, a wiêc wycieciê ultramaryny z palety malarskiej oznaca³oby utatê dwóch gam kolorystycznych, st±d by³a tak niezbêdna.
Najwczesniejsze obrazy temperowe zaolejowywano olejem orzechowym/lnianym, lub przeci±gano bia³kiem kurzym, potem, po wymy¶leniu werniksów oraz technik laserunkowych po prostu werniksowano. Poniewaz obraz olejny ma czas schniêcia oko³o 2 pe³nych lat, w zale¿no¶ci od zastosowanych rozpuszczalników, werniksowanie nie mog³o sie odbyæ zbyt wczesnie, bo rozpu¶ci³oby farbê. W ten sposób ultramaryna mia³a czas na to, by z³apaæ wilgoæ i zzielenieæ.
W obrazach, gdzie warstwy kladzie sie laserunkami nie ma tego problemu, poniewaz ka¿da wartwa koloru jest od razu "zatopiona" w mieszninie terpentyny weneckiej i werniksu. Za to czas schniêcia ka¿dej kolejnej warstwy wyd³u¿a³ malowanie obrazu nawet do kilku lat, tak jak S±d Ostateczny Memlinga.

Ze wzglêdu na to, s±dzê, ze ultramaryna w ogóle nie mia³a szans byæ stosowana do barwienia tkanin, i aby usyskac jej kolor trzeba by³o u¿yæ innego pochodzenia barwnika, niz jej czysta, mineralna postaæ.

Dziêkujê za wyczerpuj±c± wypowied¼. Mój g³ód wiedzy zosta³ zaspokojony. Pozostaje eksperymentowaæ z jagodami, tarnin±, et cetera.

Je¶li chcê zafarbowaæ np. nogawice, to mogê sobie je najpierw wyci±æ(robi±c trochê wiêksze ni¿ docelowe, poniewa¿ we³na siê kurczy), czy lepiej farbowaæ ca³± tkaninê, i dopiero wycinaæ? Chodzi mi o to, czy tkanina siê nie postrzêpi na brzegach podczas farbowania.

Lepiej farbowaæ ca³± tkaninê, gdy¿ nie zbiega siê ona ani o znan± ilo¶æ, ani tak samo w ka¿dym kierunku.

Hej,
orientuje siê kto¶ gdzie mo¿na kupiæ korzeñ marzanny barwierskiej, czerwce (chocia¿ te mo¿na zbieraæ z li¶ci Dêbu z tego co czyta³em tylko, ¿e jest to pracoch³onne zapewne) kore kruszyny, ziele macierzanki. Lub gotowe barwniki pochodzenia naturalnego którymi mo¿na pofarbowaæ we³nê??? Pozdrówki

Po polsku., po niemiecku, - mo¿e co¶ z tego Ci siê przyda.

pdf o farbowaniu metodami naturalnymi - http://www.lenikonopie.pl/pliki/barwienie.pdf .

Hej
Na pytanie Smerdy (wiem , ¿e rych³o w w czas:))
Korzeñ marzanny kupi³am niedawno w Herbapolu w Krakowie, og³aszali siê nawet na Allegro, mo¿liwa przesy³a kurierem, kg 28z³. Powinni jeszcze mieæ bo kiedy kupowa³am zmieli jeszcze 50kg. A macierzanki pe³no ro¶nie przy le¶nych drogach. Pozdrawiam

Witam !

Aniu,czy farbowa³a¶ ju¿ t± marzann± ? Jak tak to w jaki sposób i jaki wyszed³ efekt koñcowy ?
Znalaz³am j± ju¿ na allegro i zamierzam kupiæ.

Pozdrawiam

W sumie pytanie nie do mnie, ale wrzucê kolory jakie mi wysz³y na jedwabiu

Piêkne efekty, Izoldo. Czy jedwab by³ czym¶ zaprawiany przed farbowaniem? Czym utrwala¶ kolor?

...a je¿eli a³unem, to sk±d bra³a¶ a³un (a³un a³unowi nierówny) ?

Wetnê siê jako ¿e jestem ostatnio zainteresowana tematem

A³un potasowy jak i siarczany miedzi i ¿elaza sama kupowa³am w firmie B&K http://www.chemik.aip.pl
Firmê mogê poleciæ spokojnie bo sporo osób ju¿ u nich zamawia³o i s± zadowoleni.

A poni¿ej paleta któr± do tej pory uda³o mi siê uzyskaæ. Ta marzanna z Herbapolu jest bardzo dobra - na zdjêciu to praktycznie wszystkie czerwonawo- pomarañczowe odcienie. Niestety zdjêcie chyba wysz³o blado, w rzeczywisto¶ci kolory s± zywsze i wyra¼niejsze.



Dodam tylko ¿e farbujê g³ównie czesankê lub gotowe filce albo w³óczki i nie próbowa³am na tkaninach.

Witam!
Czy mo¿na farbowaæ naturalnie we³nê, która ma w sobie domieszkê syntetyków ? Je¿eli tak to do ilu mniej wiêcej procent jest mo¿liwy do uzyskania ³adny kolor? Czy mo¿e jednak w³ókno syntetyczne nie ³apie w ogóle koloru ?

Zale¿y wszystko od danej mieszanki, ale najprawdopodobniej syntetyk w ogóle nie z³apie, ewentualnie bêdzie efekt jak brudnej szmaty.

Farbowaæ mo¿na, kolor wyjdzie najwy¿ej trochê z³amany biel±. W przypadku materia³ów szeroko dostêpnych, zawieraj±cych kilka - kilkana¶cie % domieszki efekt jest ³adny.

Zna kto¶ jak±¶ dobr± ksi±¿kê, opracowanie na temat barwników naturalnych? Je¿eli kto¶ ma w pdfie to prosi³bym o podzielenie siê (grucha91@gmail.com), je¿eli kto¶ zna dobrego autora to proszê o nazwisko i tytu³

Polecam :
W. Tuszyñska,"Farbowanie barwnikami naturalnymi"

Tuszyñska to biblia ale ma parê braków.
Na przyk³ad w ogóle nie ma opisanych sposobów robienia zieleni inaczej ni¿ przez gruntowanie indygiem, co ma znaczenie przy próbach z barwnikami chlorofilowymi - wszystko robimy na czuja. Miesza siê te¿ w niektórych momentach marzanna i urzet - nazwy s± podawane zamiennie i nie do koñca wiadomo której ro¶liny w³a¶ciwie dotyczy przepis. No i na koniec to Pani Tuszyñska skupia siê na ró¿nych doskona³ych barwnikach, ale kompletnie nie przydatnych lub niedostêpnych dla nas jako rekonstruktorów. Ot choæby wid³aki jako zaprawa lub porosty liczone w kilogramach. Nie zmienia to faktu ¿e ksi±¿kê polecam - mo¿na wyci±gn±æ z niej mnóstwo informacji a potem uzupe³niæ swoimi eksperymentami.

Abstrahuj±c od Tuszyñskiej, polecam jeszcze publikacjê elektroniczn± pt "Barwienie metodami naturalnymi" Katarzyny Szmidt-Przewo¼nej. Mam j± w pdf i mogê podes³aæ je¶li jest kto¶ chêtny.

Mo¿na te¿ ¶ci±gn±æ "Barwienie metodami naturalnymi" z tej strony:

Len i konopie

Tak, w tym przypadku stosowa³am zaprawê a³unow± oraz a³un z kamieniem winnym.
Eksperymentowa³am te¿ tutaj z ilo¶ci± marzanny i dodatkami (otrêby pszenne, kreda).

Byæ mo¿e rozczarujê niektórych, ale do utrwalenia zastosowa³am odrobinê octu i soli.


Literatura bazowa: Tuszyñska, Kowecka, Historia Kolorystyki Trepki + eksperymenty oczywi¶cie;).

Pozdrawiam!

ps w za³±cznikach czê¶æ odcieni z marzanny + brzoza

A z ciekawo¶ci to jak u was z powtarzalno¶ci± barw?
I nie chodzi mi tu o dok³adn± powtarzalno¶æ lecz o ró¿ne zaskoczenia typu ¿e robimy k±piel na ciemny br±z a wyskakuje ciemna zieleñ? Albo zaprawiamy na szaro¶æ a wychodzi rdzawoczerwony? Czy tylko mi takie kwiatki wychodz± czy wam te¿?

Farbowa³am len na zielono a wysz³o mi na niebiesko nie wiem jak ja to zrobi³am. Dzi¶ zabieram siê za farbowanie na czerwony kolor, ciekawe co mi wyjdzie

Mam pytanko o wielko¶æ garnków/kot³ów u¿ywanych przez Was do farbowania tkanin.

Tuszyñska w paru przepisach wspomina o pojemno¶ci rzêdu 40 l.

Jak± pojemno¶æ powinien mieæ kocio³ podczas farbowania lnu (oko³o 3 metrów tkaniny)?

Z moich do¶wiadczeñ - 35l to za ma³o na niezbyt gruby we³niany koc o wielko¶ci 2x1,80m.
Dlatego zabawa w barwienie du¿ych tkanin to ju¿ inna bajka. Mo¿na spróbowaæ wykroiæ ciuch i farbowaæ przed zszyciem, ale to jest zawsze strach ¿e siê skurczy. Ja farbujê praktycznie wy³±cznie przêdze, drobniejsze rzeczy z filcu i ewentualnie ma³e kawa³ki tkanin - na du¿e chyba ma³o kto ma warunki.
I tak te¿ by³o kiedy¶ - raczej farbowano przêdze, ni¿ gotowe tkaniny bo oprócz wielkich kot³ów dochodzi³ problem, ³aciato¶ci i nierównego zafarbowania tkaniny na ca³ej powierzchni.
Generalnie nie polecam.

Farbuje siê tkaninê nie przêdzê, przynajmniej od pó¼nego ¶redniowiecza.

Szczególnie tkaniny w kratê...

Trochê obligatoryjnie to stwierdzi³e¶.
A problem wygl±da tak ¿e nawet pomijaj±c, tkaniny wzorzyste (jak wspomnia³ wy¿ej Julko) oraz dyskutowany ju¿ wcze¶niej na freha problem z barwieniem lnu, to nawet w dzisiejszych zak³adach przemys³owych barwi siê raczej przêdzê a nie tkaninê, bo jest to po pierwsze ³atwiejsze a po drugie daje lepszy efekt. Kto w ¿yciu próbowa³ sobie przefarbowaæ, nawet naszymi wspó³czesnymi barwnikami, cokolwiek wiêkszego to wie ¿e g³ównym problemem s± powstaj±ce wtedy ³aty i nierówno¶ci a tak¿e tendencje do kurczenia siê i deformacji w³ókien. I to dotyczy nawet bardzo wydajnych farb do pralki.
Mo¿e i w pó¼nym ¶redniowieczu (nie wiem nie znam siê na tym okresie a¿ tak) powsta³y rzeczywi¶cie manufaktury, które mia³y du¿e (i bardzo kosztowne) kot³y do barwienia ca³ych tkanin, ale kolega B³a¿ej samym swoim pytaniem nie postawi³ siê w roli w³a¶ciciela manufaktury tylko przeciêtnego ch³opa, który raczej tego typu urz±dzeniami nie dysponowa³. No bo je¶li kto¶ jest bogatym kozakiem to po prostu kupuje gotow± tkaninê lub zdziera z grzbietu wroga jaki¶ ³adny ciuch, a wtedy barwienie raczej go nie interesuje. W momencie za³o¿enia sobie rekonstrukcji farbowania, nie stajemy tu jako gotowa fabryka a trzeba za³o¿yæ raczej mo¿liwo¶ci minimalne - czyli zagrodê produkuj±c± na swoje potrzeby, która nie da³aby rady ufarbowaæ ca³ych tkanin.
Tak wiêc nie twierdzê ¿e jest to absolutnie niemo¿liwe, lecz raczej nierealne w takich warunkach.
Zreszt± prosi³abym o wypowied¼ jakich¶ frehowych ekspertów od w³ókiennictwa a wiem ¿e co najmniej kilku tu jest :-) bo sama jestem ciekawa jak to rzeczywi¶cie wygl±da³o. Czy kto¶ ma dostêp chocia¿ do "Historii w³ókiennictwa odzie¿owego" Ireny Turnau czy innej literatury tego typu?

pozdrawiam

??

Mowa by³a o jednolitym barwieniu tkanin i o tym siê wypowiadam.
Specem nie jestem od farbowania, ale jako¶ egzaminy z produkcji rzemie¶lniczej w ¶redniowieczu zda³em.
http://rosaliegilbert.com/dyestuffs/1482Li...erumflemish.jpg
http://www.fustianopolis.co.uk/images/site...0c%20dyeing.jpg
a tu tkaj± panie naturalnymi niæmi:
http://www.goldenacorn.net/weavers/French15c2.jpg

Pytanie zasadnicze, w jakim stopniu prawo pozwala³o na samodzielne farbowanie? Wiele rzemios³ by³o ograniczone do cechów czy pracowni lokalnego pana. Tego nie wiem.

S±dzicie ¿e mo¿na u¿yæ aronii jako farby do namalowania krzy¿a na tunice?

Do namalowania? Oj, zdecydowanie nie. Otrzymasz rozlan± plamê odcieni p³ynnie przechodz±cych w coraz bledsze od ¶rodka ku obrze¿om.

Krzy¿ wykonaj aplikacj± albo haftem.

A poza tym pewnie Ci siê rozleje wzd³u¿ w³ókien poza obrys krzy¿a. Oczywi¶cie, wytnij kszta³t i naszyj obszywaj±c na okrêtkê dooko³a bez specjalnego dopieszczania; jak nie jeste¶ królem albo innym arystokrat± to wystarczy, to najprostsza i najszybsza metoda.

Pomijaj±c ju¿ nawet to ¿e Aronia to krzew pó³nocno amerykañski to zgadzam siê z przedmówcami.

i chcia³bym wiedzieæ czym mo¿na na czerwono zabarwiæ krzy¿ tak aby po doszyciu nie zabarwi³ tuniki?