o gwo¼dziach kutych trza bêdzie pomy¶leæ ;)
Sposób przymocowania tarczy jak na zdjêciu rzeczywi¶cie wydajê sie (jak dla mnie) ma³o skuteczny na koniu, w ochronie przed kopi±.
W pierwszym planie my¶la³am o pasku regulowanym na ramieniu (typowa obrona przd uderzeniem kopii) tak jak pisa³ Borg (okolice naramiennika) a drugi do prze³o¿enia przedramienia tak, ¿e by d³oñ by³a wolna na wodze. Co o tym sposobie my¶licie ?

Pas transportowy (do zawieszania tarczy na ramieniu / plecach, na piersi / przy siodle itd.) najlepiej je¶li jest, podobnie jak d³u¿szy imacz, regulowany klamerk±. Punkty mocowania wypadaj± chyba najlepiej blisko górnego punktu krótszego imacza (tj. nad d³oni±) i ko³o dolnego punktu mocowania imacza d³u¿szego (tj. pod ³okciem). Natomiast z tej pary normalnych imaczy nie rezygnuj, bo pawê¿ka przestanie siê nadawaæ do walki w uk³adzie miecz-tarcza, zreszt± w naszych realiach czê¶ciej bêdzie pewnie u¿ywana do fechtunku jak do kopii, jak s±dzê. Maj±c pas transportowy za³o¿ony na szyi i wyregulowany na odpowiednia d³ugo¶æ zawsze mo¿esz przecie¿ pu¶ciæ d³oni± imacz.

wymiary tarczy kopijniczej

http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/25.26.1

pzdr

Witam!

Macie jakie¶ patenty na wzmocnienie rantów tarczy nie licz±c skóry? Nied³ugo bêdê robi³ sobie tarczê, której bêdê u¿ywa³ w turniejach, bo stara posz³a w wiór. Chodzi o tarczê "trójk±t" na XIV-XVw. Czyta³em, ¿e nie by³y niczym obijane na rantach, wiêc mo¿e jako¶ podstêpnie ukryæ w ¶rodku rantów paski ze stali sprê¿ynowej a potem okleiæ j± p³ótnem?? Wiem ¿e to do rekonstrukcji ma siê nijak, ale wygl±d bêdzie siê zgadza³: nic nie bêdzie odstawa³o. Ma³o osób staæ na now± tarczê co turniej.


Tarczê do TRENINGÓW obi³em wokó³ gumowym paskiem klinowym. Jak komu¶ szkoda na treningi niszczyæ to polecam, tylko siê z tym na imprezach nie pokazywaæ... chyba oczywiste.

S³ysza³em ¿e dobrze siê sprawdza lina, ale nie wiem.
I chyba jest niehistoryczna

Dziêki bardzo Zalus
Jeszcze jedno pytanie-ta tarcza jest wyprofilowana wklês³o z góry do do³u/ a czy od ¶rodka na boki tez jest wklês³a, czy jakby ja przeci±æ w poprzek, ma kszta³t zbli¿ony do klina (abstrachuj±c od wypuk³ych elementów)?

Lina to wspó³czesny patent-po prostu jest tania i mocno amortyzuje.

Cze¶æ,
na 44 stronie PDFa jest widok boczny.

http://www.metmuseum.org/toah/bibliography/?id=11176

Pzdr

Obejrza³am t± tarcze turniejow± od zalusa i w sumie nie do koñca wiem jak by j± z³apaæ.
Tzn górny pasek idzie przez g³owê to jasne ale te dwa na dole : ten po lewej przez przedramiê a drugi na d³oñ ? tylko ,¿e wtedy jako¶ t± d³oñ trzeba by by³o wygi±æ w dó³ dziwnie.

Ogromne dziêki

Wygl±da na to, ¿e d³oñ jest wolna a tarcza przytwierdzona jest do ramienia i przedramienia. Gdyby mia³a byæ trzymana w gar¶ci to wydaje mi siê, ¿e zas³ania³aby za ma³o i nie to co trzeba. + do tego rzekomy uchwyt dla d³oni by³by niewygodnie oddalony od rantu, a trzeba trzymaæ konia itd.

Mo¿ecie mi wyja¶niæ po co jest ten pas na dole? rozumiem, ¿e ten najwy¿ej i idzie przez szyjê, na ¶rodku do ramienia, a ten na dole ?

Idzie miêdzy li¶æ a ³okieæ.
Opcja z pojedynczym mocowaniem do ramienia skutkuje tym, ¿e tarcza przekrêca siê w osi pionowej w sposób niekontrolowany. Dodatkowe mocowanie pozwala na ustabilizowanie sytuacji.

Pytanie za 100pkt. Czy kto¶ wie co to za tarcza? Zdjêcie z muzeum w Leeds.

hej, przeczyta³em dostêpne tematy zwi±zane z tarczami i zastanawia mnie kilka szczegó³ów technicznych.
szkielet tarczy tylko z desek lipowych czy ogólnie li¶ciastych ?
tarcza powinna byæ oklejana skór±, zwyk³± bydlêc± licow± czy pergaminow± ?
z tego co mi sie wydaje bydlêca na zewnatrz tarczy a pergaminowa do wewn±trz.
co do zewnêtrznej czê¶ci tarczy to czy gesso dobrze trzyma siê skóry bydlêcej czy okleiæ j± nale¿y lnem ?
ma kto¶ namiary na sprzedaj±cych skóry pergaminowe poza firm± dermix ??

Tarcza na pewno nie tylko z lipy. W statucie cechu malarzy i stolarzy z Wroc³awia (1390r.) jako drewno odpowiednie na tarcze podawano buk (nieodpowiednie to z kolei jod³a). Za oklejanie tarcz skór± safianow± lub tkanin± przewidziane by³y kary. Tyle z teorii.
Z praktyki faktycznie mogê poleciæ buk - co prawda ciê¿szy, ale bardzo mocny.
Na lnie gesso trzyma siê dobrze, na skórze jeszcze nie próbowa³em.

Z obu stron surowa skóra...pergamin
Pod koniec XIV wieku powsta³a jedna (na kilkana¶cie-dziesi±t) pokryta z obu stron lnem. Ale nie pamiêtam czy nie jest pogrzebow±/trumienn±.
Ewentualnie czasem trafia siê skóra tylko od ¶rodka.
Licowa jest du¿o s³absza i dro¿sza z ówczesnej perspektywy.

no dobrze z dwóch stron pergaminowa i na ni± bezpo¶rednio gesso czy jednak od zewnatrz jedna warstwa lnu , tarcza od strony u¿ytkownika te¿ kryta gessem i kolorem bazowym malunku czy pozostawiaona naga skóra ? na lnie wiem ze gesso sie ³adnie trzyma natomiast jak jest na pergaminowej ? jako drewno podobne do lipy zaproponowano mi brzoze ( ja sie na tym nie znam , powiedzia³ mi to go¶æ z tartaku),co o tym sadzicie ?? no i rzecz najwa¿niejsza, gdzie mo¿na tak± skóre kupiæ i jej zalecana grubo¶æ ?

Je¶li odtwarzamy to mo¿liwie grub±
Od ¶rodka surowa skóra bez malunku. Malunek od wewn±trz kojarzê tylko na jednej z XIII wieku.

A jak z wytrzyma³o¶cia takiej tarczy? do zwyk³ych bijatyk sprawdza siê czy jest to raczej "ko¶cio³ówka" ?

Moja pawê¿ jest oklejona lnem od przodu i pergaminem od wewn±trz i daje radê. Ichnie te¿ wytrzymywa³y uderzenie kopii

Robercie, je¶li sam zamierzasz ci±æ, heblowaæ czy te¿ drzeæ dechy na tarczê to z brzoz± mo¿esz mieæ wiêkszy problem ni¿ z lip±, bo ta pierwsza jest po wysuszeniu sporo twardsza (robi³em ³awki z brzozy i my¶la³em, ¿e siê zap³aczê na ¶mieræ próbuj±c j± ruszyæ tarnikiem czy pi³±). Co do w³a¶ciwo¶ci samej tarczy to my¶lê, ¿e brzoza siê nada bez problemu.
Co to wytrzyma³o¶ci tarcz oklejanych skór± i lnem - moja pawê¿ mia³a od wewn±trz skórê z w³osiem (w³osiem do drewna ) a na zewn±trz len i gesso. Najazdy konnych z kopi±, sztychy drzewcówk± i miecze wytrzymywa³a bez wiêkszych uszczerbków. Gesso miejscami poodpada³o, ale mo¿e zrobi³em co¶ nie tak, bo ju¿ w fazie jego schniêcia pojawi³y siê pêkniêcia.

Za du¿o kredy, ewentualnie gesso za szybko "wysycha³o" - najlepiej zostawiæ to w jakim¶ ch³odnym gara¿u - nie w ciep³ym mieszkaniu ani tym bardziej przy piecu albo na s³onku.

A ja odradzam buk-jest ³upliwy-ka¿dy, kto r±ba³ drewno na opa³, musia³ siê z nim spotkaæ-stawia minimalny opór. Nawet je¶li tego u¿ywali, to nie jest to najlepszy materia³-polecam lipê, topola równie¿ jest dobra, przy czym bardziej jeszcze "w³óknista ". W ¼ródle czeskim pojawia siê i formacja o wierzbie, która mi³± byæ zdatna, ze wzglêdu na swoj± "pokrêcona" strukturê. Nie wiem jak z tym ma siê sprawa, ale jak jest w ¶rodku poskrêcana, to z pewno¶ci± bardzo trudna w obróbce. Pozdro
Edit:
a ha-te¿ odradzam brzozê... jest drewnem pó³twardym, na dok³adkê do¶æ ciê¿kim .

Wydaje mi siê, ¿e znaczenie ma materia³ jakim oklejasz formatkê. Zauwa¿y³em, ¿e lepsze efekty s± jak zastosujê p³ótno lniane o cia¶niejszym splocie (w porównaniu do materia³u z worków jutowych), w mniejsze "oczka" splotu ³atwiej wchodzi gesso i spaja powierzchniê. Ja robiê tak, ¿e najpierw jedna warstwa p³ótna na kleju (vikol lub kostny jak siê chcê postaraæ), schnie ponad 24 h, potem druga i trzecia warstwa - schnie sobie z tydzieñ spokojnie, wtedy sobie ka¿da warstwa p³ótna "pracuje" ¶ci±ga i naci±ga w innych miejscach, potem na to dopiero gesso. Pierwsza warstwa podk³adu (schniêcie 24h) i szlifowanie, druga warstwa podk³adu i szlifowanie, dopiero potem na to farby i werniks (albo i pokost lniany). Ca³o¶æ robiona w ten sposób sprawia, ¿e pokrycie tarczy jest takie jakby lekko "elastyczne" i "amortyzuj±ce" (ale bez przesady, nie jest to gabka) i nie przypomina skorupy z tendencj± do pêkania. Nie umiem okre¶liæ tego procesu technicznie, na to wskazuje moja praktyka...

Deski zamierzam zamówiæ w tartaku i zrobiæ jak pokazuj± w Der Mittelalterliche Reiterschild. tzn zheblowaæ boki desek aby pasowa³y do siebie u³o¿one na wyprofilownych elementach. profil robie taki jakie wygiêcie ma mieæ tarcza. zamierzam je skleiæ kostnym i wtedy wyci±æ w³asciwy kszta³t tarczy, zamierzam robiæ zwyk³y trók±t. zastanwiam sie jeszcze czy moczycie skóre pergaminow± przed naklejeniem.

Mo¿e nie jest to malunek pe³ny, ale zawsze.

Taak ten emblemat jest niez³y, te¿ siê nad t± koncepcj± zastanawiam, ale to ca³a nowa koncepcja zdobienia tarczy musi powstaæ, bo ty³ to tylko czê¶æ wiêkszej ca³o¶ci. Jak datowana jest ta tarcza, której zdjêcie zamie¶ci³e¶?

Roberto: zmiêkczenie ich to tak, ¿eby siê ³atwiej uk³ada³o we w³a¶ciwym kszta³cie. Ja nauczy³em siê na tarczach wa¿nej cechy rzemie¶lniczej, czyli cierpliwo¶ci Podejrzewam, ¿e nieco czasu minie zanim deski dopasuj± siê do po¿±danego kszta³tu ³±czone klejem. £±czy³ bêdziesz tylko na klej, czy równie¿ na jak±¶ formê wpustów, to mog³oby dodatkowo wzmocniæ po³±czenie? Górne ranty zabezpieczasz skór±, czy mocniejszym p³ótnem? Z tego, co moja wiedza mi podpowiada to by³y to przedmioty pierwszej potrzeby wojennej, w których lepiej aby broñ przeciwnika utyka³a, wiêc nie wzmacnia³bym góry, zniszczy siê po sezonie, to nastêpn± trzeba robiæ ;)

Teoretycznie 1480, ale rêki sobie za to nie dam uci±æ.

Ponoæ tak-drugi post:
http://www.myarmoury.com/talk/viewtopic.php?t=2711
Bardzo ³adna pawê¿