mo¿e byæ klin ale wcale nie musi, dobry trzonek powinien rozszerzaæ siê od uchwytu w stronê toporzyska a najszerszy byæ ponad nim jak w kilofie, jest to rozwi±zanie w 100% historyczne i kilka w ten sposób oprawionych toporów znaleziono w jeziorze lednickim (drzewce by³y zachowane prawie w ca³o¶ci). trzonki by³y wykonane g³ównie z dêbu i jesionu, poza tym z olszy, wierzby, leszczyny oraz klonu. dziwiæ mog± te ostatnie prócz leszczyny, poniewa¿ nie do¶æ ¿e miêkkie to jeszcze kruche. dla mnie zdecydowanie najlepszy jest jesion, wytrzyma³y, sprê¿ysty i l¿ejszy od dêbu.

Klon mo¿e byæ twardy, zale¿y o który gatunek klonu Ci chodzi.

có¿, w opracowaniu, które czyta³em nie by³ wyró¿niony gatunek wiêc przyje³em z za³o¿enia ¿e chodzi o najpospolitszy klon pospolity mia³em kiedy¶ taki trzonek w toporku u¿ytkowym i by³ zbyt kruchy jak na mój gust.
a co do jawora czy klonu polnego nie mam do¶wiadczeñ w³asnych

Zabomirze móg³by¶ umie¶ciæ tu zdjêcia/rysunki tych znalezisk z jeziora?

A ja mam takie pytanie - czy mo¿na okuæ toporzysko jakim¶ p³askownikiem z przodu? Coby siê lepiej blokowa³o.
Takie okucie mog³o by te¿ czê¶ciowo mocowaæ ostrze do toporzyska. A je¶li tak, czy do przymocowania okucia mo¿na u¿yæ nitów stalowych, czy w ¶redniowieczu tylko gwo¼dzie?

Wie kto¶ jak nadaæ po³ysk wykutemu ¿elazu ??

- szlifiera
- papier ¶cierny
- drobny papier ¶cierny
- drobniejszy papier ¶cierny
- pasta polerska

W tej kolejno¶ci.

Czuwaj

filc i co¶ z duuuu¿ymi obrotami

Co do klina drewnianego to po jakim¶ czsie wyleci z toporzyska bo po prostu wyschnie.Natomiast klin metalowy (prawid³owo odkuty) powiniem mieæ zbie¿no¶æ na ka¿dej p³aszczy¿nie i dodatkowo zadziory uniemo¿liwiaj±ce wypadniêciu.

Wiecie... Jest jeden powód dla którego dobrze umieæ osadzaæ od do³u. Nazywa siê topór duñski. A przynajmniej takie dwuipó³kilowe bydlê jak moje. Je¶li osadziæ go na klinie od góry, po dwóch dniach zaczyna siê kiwaæ i jest niebezpiecznie (chocia¿... czy przy dunie mo¿e byæ bezpiecznie?)

Na trzonki do tego potwora ¶wietnie nadaje siê brzoza. Polecam. No i leszczyna... Wtedy mo¿na zdzia³aæ cuda. Jeno co trza na dobry egzemplarz trafiæ.
Co do moczenia to s³ysza³em, ¿e moczy siê bezpo¶rednio przed bitw±, wstawia siê na noc i na ca³y dzieñ bitwy dzia³a jak ta lala.

Na noc? Ja moczê pó³ godziny i mi siê ca³y dzieñ trzyma

Pytanie - Jak mam ju¿ gotowe to jak mam zamocowaæ go na drewnianym trzpieniu? na dwa/trzy nity czy w jaki¶ inny sposób?

Toporów z tamtego okresu, przy których zachowa³o siê jakiekolwiek drewno, mo¿na zdaje siê policzyæ na palcach jednej rêki. Wiêc nie tak ³atwo odpowiedzieæ.

http://www.myarmoury.com/talk/viewtopic.ph...hlight=dane+axe

Tutaj jest ca³kiem solidna rekontrukcja, z kilkoma zdjêciami klina.

To¿ o tym siê mówi ostatnie na¶cie postów.

Albo masz rozszerzajace siê do góry toporzysko (drzewce) i wk³adasz ¿ele¼ce od do³u, dobijasz m³otkiem. Wtedy ka¿dy cios jaki zadasz toporem bêdzie go mocniej dobija³, tak, ¿e nie ma prawa spa¶æ na dó³. W górê nie spadnie, bo toporzysko od pewnego momentu bêdzie zbyt szerokie. Tak siê mocuje m.i. oskardy.

Mo¿esz równie¿ po prostu osadziæ od góry na w miarê dopasowanym toporzysku i wbiæ klin, drewniany lub metalowy. Klin rozepchnie drewno, sprawiaj±c, ¿e bêdzie bardzo ciasno wypê³niaæ otwór i ostrze nie bêdzie spadaæ.

Mo¿esz wepchn±æ ¶wietnie dopasowane toporzysko na wcisk i moczyæ w wodzie przed u¿ywaniem. Ja osobi¶cie ba³bym siê tej metody, ale dla niektórych dzia³a.

I przy okazji tematu:
http://projekt-volk.blogspot.com/2011/07/t...nia-drzewc.html

Z tego co wiem z jeziora lednickiego wy³owiono co najmniej dwa topory z toporzyskiem, jeden chyba mia³ je nienaruszone. O ile siê nie mylê, mia³o poni¿ej metra d³ugo¶ci

Obuch w toporze zazwyczaj rozszerza siê ku koñcowi.
-Przygotuj klin z drewna
'-Przygotuj klin z metalu
-Natnij drzewiec oko³o 3-4 cm pi³k± , pionowo przez ca³± d³ugo¶æ
-Zabij ¿elaziec na drzewiec
-wbij klin drewniany pionowo , utnij wystaj±cy koniec i wbij w niego poziomo metalowy klin

Pozdrawiam

A ja odradzam u¿ywanie klinów, wiêkszo¶æ znalezisk to topory osadzone poprzez przeci±gniêcie przez drzewce( pierwsza metoda opisana przez Krzycha). Metoda w 100% poprawna historycznie,topór osadzony w ten sposób nie spadnie, a i toporzysko po obróbce wygl±da zdecydowanie lepiej. Toporów nie osadzano zazwyczaj na kawa³ku ga³êzi(jak robi wiêkszo¶æ dzisiejszych "wojów" ) tylko na porz±dnym toporzysku z dartego drewna(polecam jesion). Kliny to droga na skróty dla leniwych .

DIS.

Du¿o pi³owania przed nim.

Z³e wyra¿enie przez szeroko¶æ .

Ale przeci±gniêcie przez drzewiec jest lepszy , przynajmniej bardziej historyczny .
A jakie jeszcze drzewa bêd± zdatne ?
Owocowe typu - jab³oñ , grusza
leszczyna ?

W orygina³ach w toporach jednorêcznych co ciekawe dosyæ czêsto wystêpuje buk i d±b. owocowe nie bardzo siê nadaj±, choæby z tej przyczyny ¿e to drzewo dosyæ trudne do darcia. Z braku laku i leszczyna da radê.
My kupujemy w sk³adzie drzewnym wysezonowane, grube(4-5 cm), jesionowe deski , po uprzednim wyselekcjonowaniu tych z równymi, prostymi s³ojami i jak najmniejsz± ilo¶ci± sêków. Nastêpnie rozszczepiamy je przy u¿yciu siekiery i m³otka, pó¼niej obróbka strugiem rêcznym, przetarcie papierem ¶ciernym i gotowe. Przy u¿yciu dobrego, ostrego hebla, nastawionego na minimalne ¶cinanie taka praca jest ca³kiem fajna i wbrew pozorom stosunkowo szybka (3h na 2,20m drzewca do w³óczni, 2h na toporzysko do duna), a efekt bezcenny ;) .
Ostatnio za 70z³ kupili¶my jedn± , d³ug± dechê z której wysz³y 2 drzewca do w³óczni, 2 do oszczepu, 3 do topora duñskiego i 3 do jednorêcznych, tak¿e jak ³atwo policzyæ to naprawdê siê op³aca .

Hebel heblen ale tzw. o¶nik / o¶niak jest zdecydowanie lepszy , trochê wprawy i lepiej pracuje siê ni¿ heblem .
Do wykoñczenia polecam kawa³ek szk³a skutecznie zastêpuje wykañczanie z zadziorów i papierek.

Pierwsze posty by³y o kombinowaæ toporach. Ja siê pytam - co to za rêkê skoro tzw. sprzêt robi siê z byle g... kogo chcecie oszukaæ? Wiem ¿e temat stary ale apelujê do wszystkich homo novus - nie id¼cie t± drog± !!! Ju¿ nie mówi±c ¿e siekiery s± ostre wiec niebezpieczne.

Nie przejmuj siê, tylko zwracaj uwagê na daty postów. Tutaj akurat daty tych pierwszych postów, które krytykujesz, to marzec roku 2005 i podsumowuj± one poziom akceptowalny w pierwszych latach XXI wieku. S³usznie Ci siê wiêc wydaje ¿e przedstawione tam rozwi±zania, pocz±wszy od kupnej siekiery i gumówki, s± niepoprawne, tylko nie ma potrzeby o tym pisaæ. Napisa³ to ju¿ w po¶cie nr 16 z kwietnia 2005 Bjorn z Dregowii zwracaj±c uwagê ¿e to nie zapewnia nawet prawid³owego wygl±du, nie mówi±c o innych parametrach.

W wiêkszo¶ci w±tków na Freha pierwsze posty zawieraj± informacje i porady wg stanu wiedzy sprzed 10 lat i wiêcej. Te pierwsze posty maj± zatem ju¿ tylko warto¶æ pami±tkow±. Warto przeczytaæ czasem ca³y w±tek, poczynaj±c od tych najstarszych postów, ¿eby zobaczyæ jak stan wiedzy siê zmienia³, ale odnosiæ siê w komentarzach warto tylko do tych najnowszych, z ostatnich dwóch-trzech, góra piêciu lat.

Hej!
To mój pierwszy post na tym forum.
Od jakiego¶ czasu kujê no¿e. Nie historyczne. Po prostu takie jakie lubiê i potrafiê. Jest to hobby które poch³ania wiêkszo¶æ mojego czasu. A jak wiadomo od no¿y do siekierek niedaleko. Wiêc po zepsuciu mnóstwa stali uda³o mi siê zrobiæ kilka siekierek i siekier nawi±zuj±cych klimatem do tamtych czasów. Nie bijcie je¿eli nie s± wystarczaj±co akuratne :D




















Wszystkie wykonane s± ze stali 50hf, rêcznie kutej i tradycyjnie hartowanej. Trzonki s± jesionowe, klinuj±ce siê na górze.

Mi siê podobaj± Zw³aszcza jako narzêdzia obozowe (ostre).

Bardzo ³adne. Zazdroszczê.