Ja bym by³ ostro¿ny z ocen± na rysunku czy to jest miecz d³ugi czy zwyk³y jednorêczny.
Czêsto miecze chwytali obur±cz , d³ugo¶ci chwytu rêkoje¶ci dochodzi³y czasem do 15 cm szczególnie w pó¼nej 13-tce ostatnio dosta³em jedno zdjêcie takiego.
Zastanawia mnie d³ugo¶æ zbrocza (strudziny) w tym mieczu na w/w obrazku jest prawie do koñca sztychu miecza .
Raczej bym bazowa³ w odtwórstwie na znaleziskach.

A ze znalezisk to w Wielkopolskim Muzeum Wojskowym wisi sobie takie có¶ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=464...e=1&theater

i dalsze zdjêcia z albumu.
Wymiarów niestety nie znam, ale my¶lê, ¿e mo¿na siê tego dowiedzieæ przy odrobinie dociekliwo¶ci.

Link chyba nie dzia³a.

W Finlandii znaleziono pochówek z XII w., zawieraj±cy m.in. dwa miecze. Jeden ponoæ bardzo d³ugi. Niestety nie spotka³em siê jeszcze z ¿adnym zdjêciem samego znaleziska. Warto ¶ledziæ temat.

Thousand-year old swordsman rises from the earth

http://janfast.blogspot.com/
zdjêcia owych mieczy

£iii tam... zwyczajne...

Podej¿any?

Co proszê?

Miecz wygl±da dosyæ 'klasycznie' jednorêcznie, ale najwyra¼niej ma 120cm.

Ciekawe.

Moja "jedynka"ma 115 cm a jest robiona na bazie orygina³u. Takich mieczy w zbiorach jest pierdylion. Po prostu we wspó³czesnym RR ma³o kto u¿ywa replik orygina³ów, bo w walce z buta trudniej waliæ "sekwencje"

No tak, tylko w artykule, który podlinkowa³em pisz±, ¿e to ten wikiñski miecz mia³ 120 cm...

No nie wiem, chyba niezupe³nie tak. Pisz± o facecie wzrostu 180 cm, który zosta³ pochowany w XII wieku (schy³ek ery wikiñskiej-wczesna era krucjat) i mia³ ze sob± swój 120-centymetrowy "wikiñski lub krucjatowy" miecz, natomiast drugi miecz, typowo wikiñski, mia³ byæ znacznie starszy, stanowi³ prawdopodobnie dziedzictwo rodowe i zosta³ wrzucony przypuszczalnie osobno do stosu cia³opalnego. Mo¿e na znak wyga¶niêcia rodu na tym mê¿czy¼nie? W ka¿dym razie to raczej ten d³u¿szy ma 120 cm i jest to jeden z najd³u¿szych znalezionych w Finlandii mieczy ¶redniowiecznych w ogóle. Mo¿e poza Finlandi± d³u¿sze miecze by³y bardziej popularne, jak sugeruje Marek.

Masz racjê Andrzeju, jako¶ krzywo spojrza³em.

Ogólnie, tak jak mówi³ Marek, 120 cm to ¿aden ewenement. Facet by³ do¶æ wysoki, wiêc u¿ywa³ d³u¿szej sztaby. Miecz typologicznie dobrze pasuje do epoki. Tote¿ nie ma siê nad czym rozczulaæ. Kiedy znalaz³em linka do artyku³u zasugerowa³em siê zwrotem "extraordinary long sword" czy jako¶ tak - typowy haczyk dziennikarski. Nie widzia³em jeszcze wtedy zdjêcia.

Fakt pochowania wojaka z dwoma mieczami, w tym z jednym po dziadku jest wart odnotowania. Aczkolwiek ma siê to nijak do tematu d³ugiego miecza.

I w³±snie ten podwójny pochówek mieczuy zktórych jeden do drugiegotypologicznie mozna by rozci±gn±æ na 200 lat wyda³ mi siê "podej¿any".

Z drugiej strony : Gorgr Paton odnotowuje ilustracje z bodaj XIV wieku na których na straganie miecznika widac miecze o 200 lat starsze ni¿ scenka pokazuje obok ca³kowicie wsólczesnych i tyhc "po ¶rodku".

Za jego pamiêtnikiem podaje.

Ano, bardzo wa¿na uwaga do tego tematu. Pytanie mocno mnie zaintrygowa³o wiêc przekopa³em siê przez moje ikonograficzne zbiory i po przewaleniu jakich 3 tysiêcy ikonografii z mieczem wnioski mam dwa:

1. Ikonografia nic nam nie mówi o realnej d³ugo¶ci miecza. Miecze przedstawiano wed³ug pewnej generalnej konwencji - jest masa przedstawieñ gdzie miecz jest prawie wzrostu w³a¶ciciela i jest trzymany w jednej rêce, s± takie ikonografie gdzie miecze ju¿ ewidentnie z chwytem oburêcznym nie ró¿ni± siê d³ugo¶ci± od tych trzymanych w jednej rêce. S± miecze karykaturalnie ma³e trzymane obur±cz i ogromne trzymane w jednej rêce, s± miecze tak narysowane ¿e rêkoje¶æ spokojnie zostawia miejsce na do³o¿enie d³oni, a nie jest to praktykowane i s± takie w których d³oñ zaciska siê na d³oni i mamy chwyt oburêczny mimo, ¿e miecz nie by³ do tego projektowany. Rozmiar miecza bywa dopasowany do pozycji osoby przedstawianej np. królowie maj± wiêksze ni¿ rycerze co dodatkowo utrudnia ocenê co autor mia³ na my¶li. I to mo¿na mno¿yæ.

2. Jedyne co na podstawie ikonografii mo¿na stwierdziæ to to ¿e miecze bywaj± trzymane obur±cz. W wiêkszo¶ci wypadków na tych samych obrazkach wiêkszo¶æ postaci te same miecze trzyma w jednej rêce. Przypadkiem bardzo szczególnym jest ucinanie g³owy Goliatowi przez Dawida. Tam mamy prawie zawsze do czynienia z przedstawieniem karykauralnie wielkiego miecza trzymanego przez Dawida w obu ³apkach. Konwencja jest niezmienna od minimum IX do przynajmniej po³owy XIV w. a pewnie i wcze¶niej i pó¼niej siê to pojawia³o. Ogólnie sceny egzekucji to ca³a masa chwytów oburêcznych. Ten chwyt wystêpuje i u konnych i u pieszych równie¿ w scenach bitewnych.

To w sumie tyle Bior±c to pod uwagê ja bym odpu¶ci³ powo³ywanie siê na ikonografiê w tym temacie. Tylko znaleziska maj± sens. Sposób trzymania ani rozmiar miecza na ikonografii nie przes±dza o tym ¿e jest to miecz d³ugi.

Pozdrawiam

zgadzam siê z powy¿szymi wnioskami co do proporcji oraz hierarchicznego ukazania postaci, ale ikonografia te¿ du¿o nam mówi o pocz±tkach pos³ugiwania siê mieczem obur±cz gdzie nie bez przyczyny widzimy taki rodzaj uchwytu - sk±d ju¿ prosta droga do przed³u¿ania rêkoje¶ci i rozwoju takiej taktyki walki. pomijam tu oczywi¶cie przedstawienia Dawida i Goliata.
manuskrypt Codex Perizoni datowany na 900-950 pokazuje walcz±cego miecze trzymanym obur±cz.

czy jest to miecz d³ugi? z pewno¶ci± nie - ale wkrótce siê nim stanie wiêc jest to wa¿ny etap ewolucji w tym wzglêdzie, którego nie mo¿na pomin±æ.
w wieku XIII miecze z przed³u¿on± rêkoje¶ci± s± wyra¼nie ukazywane w manuskryptach.
poni¿ej niemieckie ilustracje z lat 1204-1220:


chodzi mi o to ¿e nie ma wyra¼nej granicy kiedy miecz jednorêcznym sta³ siê d³ugim - manuskrypty oraz wszelkie przedstawienia z epoki pomagaj± zrozumieæ ten proces ewolucyjny broni.