Szukam informacji na temat: jak przygotowaæ suszone miêso i owoce , receptury itp. Za pomoc z góry dziêkuje

Pozdrawiam

Nie jest to wcale skomplikowane, miêso trzeba podzieliæ na pasy mniej wiêcej grubo¶ci palca i suszyæ na s³oñcu lub lepiej przy ognisku. Mo¿na doprawiaæ sol±, przyprawami, powiesiæ tak ¿eby siê wêdzi³o... ale wcale nie trzeba. Smacznego

Czym wiêcej soli tym d³u¿sza przydatno¶æ do spo¿ycia
Ja tam wole suszone owoce - suszone jab³ka, rodzynki czy nawet suszone ananasy. Dobre i historyczne
Wracaj±c do miêcha: jak d³ugo i w jakich warunkach mo¿na je trzymaæ i jak toto siê je.
Próbowa³ kto¶, jakie¶ komplikacje? Ból brzucha?
Czy nie ma problemu z np. zapakowaniem kawa³a wysuszonej i posolonej wieprzowiny do plecaka i jazda po górach w temperaturze 30 stopni? Czy suszone miêso to wytrzyma (pomijaj±c sprawê robali)?

Przepraszam za uszczypliwo¶æ ale historyczno¶æ suszonych ananasów ogranicza siê do konkwistadorów w Ameryce Po³udniowej, czy o tym my¶la³e¶?
Co do konkretów to mo¿na je¶æ na surowo, smaczne tylko trzeba ¿uæ bo twarde. Mo¿na ugotowaæ, albo namoczyæ i piec. (Aby lepiej sobie wyobraziæ czym jest suszone miêso we¼my suszon± kie³basê z du¿ymi kawa³kami miêsa, potrzymajmy j± jaki¶ czas w lodówce na pó³ce pod zamra¿alnikiem a¿ seschnie siê na wiór.)
Przechowywaæ mo¿na nawet w cieple pod warunkiem ¿e nie zawilgnie. Warto nat³u¶ciæ i zawin±æ w p³utno lub szary papier. Tak znajomi wozili suche kabanosy w Indiach.
Ból brzucha wyst±pi po zepsutym miêsie, je¶li by³o dobrze zakonserwowane(szybko wysuszone zanim rozwin± siê bakterie) i przechowywane to nie powinno byæ problemów.

Hymmm

Nie wiem czy dobrze rozumie, ale je¶li wezmê pasek miêsa natrze go porz±dnie sol± i zacznê suszyæ na s³oñcu, b±d¼ przy ognisku wszystko bêdzie dobrze, Tak??

Pozdrawiam Fructus

jest tylko pytanie czy twój ¿o³±dek to zniesie bo raczei nie jest przyzwyczajony.
W Warszawie mo¿na w którym¶ hipermarkecie dostaæ suszon± wo³owienê paczkowan±, taki amerykañski specyfik, paczkowany i do¶æ drogi (ma³a max. kilkunastogramowa paczuszka kosztowa³a co¶ pod 20 z³), radzi³bym poszukaæ i spróbowaæ zanim zrobisz suszonkê z kilograma ³adnej wo³owiny i wywalisz bo zje¶æ nie bêdziesz móg³.
Ju¿ bardzij polecam uwêziæ cienkie paski wo³owiny i nastêpnie wysuszyæ tak jak Zygmunt radzi³ pod zamrazalnikiem lub jak my suszymy przed wyjazdami pod sufitem na ko³eczku.

Na ¶mieræ zapomnia³em To ananasów nie ma równie¿ w Afryce?
A serio: wyczyta³em w³a¶nie ¿e opócz Ameryki i Australii pewna ich odmiana wystêpowa³a równie¿ w Chinach. Ciekawe czy nie ¿ywi³ siê nimi Marco Polo podczas swojej drogi powrotnej.
A w dobie wypraw krzy¿owych armie obu stron zajada³y siê pewnie suszonymi bananami.

Co do miêsa, nie wie kto¶ jaki jest okres zepsucia siê wystawionych na s³oñce kabanosów?
Jakich przypraw u¿ywaæ i w jakich proporcjach?

Niw wydaje mi siê ¿eby suszone miêso sprawia³o problemy ¿o³±dkowe, pod warunkiem ¿e pamiêtamy i¿ jest to koncentrat miêsa i je¶li zjemy pó³ kilo to jakby¶mu zjedli parê kilo ¶wie¿ego (aczkolwiek nie pamiêtam ile jest suchej masy w miêsie). Poza tym nie nale¿y siê od razu za¿eraæ, zw³aszcza ¿e ¿uje siê powoli i wiele tego zje¶æ nie da siê.
Suszysz nad ogniem wtedy siê podwêdza, lub obok w nie za wysokiej temperaturze tak aby nie piek³o siê tylko suszy³o (wyobra¿ sobie ¿e suszysz buty, a nie ¿e pieczesz kie³basê ) Poza natarciem sol± mo¿na natrzeæ zio³ami, albo peklowaæ w zio³owym nastawie.

Ps Zeby nie zbaczaæ na rozmowy o owocach to tylko jednym zdaniem- ananasy pochodz± z Ameryki Po³udniowej i przed Kolumbem raczej w Afryce ich nie by³o (ale nie jestem botanikiem) Bananami suszonymi te¿ raczej krzy¿owcy siê nie zajadali, w±tpiê czy je znali.
Jest to ciekawy temat ale albo trzeba by za³o¿yæ nowy topik, albo zmieniæ tytu³ na suszone miêso i owoce
(suszono tak¿e owoce morza- s³ynne skandynawskie suszone dorsze )

co¶ o suszeniu na pocz±tek ryba:
Suszenie dorsza i fl±dry:
Umyæ rybê i zeskrobaæ z niej ¶lisk± pow³okê. Nastêpnie wypatroszyæ i odci±æ g³owê. Przeciêt± i otwart± rybê nale¿y teraz przygotowaæ do suszenia. Zrobiæ ma³y otwór w ciele ryby na koñcu od ogona, nadziaæ rybê na drewniany patyk albo sznurek. Przed zawieszeniem do suszenia, mo¿na j± na krótko zanurzyæ w solance. Prawid³owe suszenie powinno siê odbywaæ na dworze, w suchych i ch³odnych warunkach. Czas suszenia zale¿y od wiatru, temperatury powietrza i wilgotno¶ci.

Kiedy ryba jest ju¿ sucha i sztywna jak papier jest gotowa do jedzienia! Nale¿y spróbowaæ z³amaæ j± w najgrubszej czê¶ci. Je¶li ³amie siê ³atwo i jest ca³a sucha uznajemy ¿e mo¿na j± ju¿ je¶æ. Rybê nale¿y teraz zbiæ drewnianym m³oteczkiem, t³uczkiem do miêsa, albo wa³kiem, a¿ bêdzie mo¿na ³atwo od³upywaæ z niej p³atki i rozrywaæ rêkoma. Suszon± rybê je siê bezpo¶rednio w takiej postaci lub u¿ywaæ jako dodatek go gotowania innych potraw.

Suszenie t³u¶ciejszych ryb:
Poniewa¿ ryba t³u¶ciejsza, suszenie musi przebiegaæ szybciej, ¿eby unikn±æ zepsucia. Filetujemy rybê i przecinamy wzd³u¿ na 2 lub 4 paski, w zale¿no¶ci od wielko¶ci ryby. Nie rozcinamy pasków do koñca, a zostawiamy ok. 2 cm nieprzeciêtej skóry. Nastêpnie przecinamy miêso w poprzeczne paski o szeroko¶ci ok. 1 cm, uwa¿aj±c, ¿eby nie rozci±æ skóry. Zawieszamy teraz rybê na ko³ku i pozwalamy wyschn±æ, jak w poprzednim przypadku. Po wyschniêciu, rozcinamy no¿yczkami ponacinane wcze¶niej kawa³ki ryby, a miêso ³atwo mozna oderwaæ od skóry. T³u¶ciejszej ryby nie trzeba zbijaæ t³uczkiem, chyba, ¿e ci±gle jest dla nas za twarda.
Ryby mo¿na te¿ suszyc tylko patrosz±c i odcinaj±c g³owê. Susz± siê wtedy wolniej, maj± mocniejszy smak i musz± byæ przed spo¿yciem mocniej zbite.

Baranina i jagniêcina ale ze wzglêdu na czas przygotowania to raczej dla ultrasów propozycja:
Najsmaczniejsze na suszone miêso jest m³odziutkie miêsko jagniêce (udziec, bok). Przed wêdzeniem, miêso musi pole¿eæ 2-3 dni w solance. Sk³ad takiego roztworu sprowadza siê do nastêpuj±cej proporcji wagowej: 40:20:1 (woda : sól : cukier). Wodê nale¿y zagotowaæ wsypaæ wszystkie sk³adniki i gotowaæ do rozpuszczenia soli. P³yn nastêpnie przecedziæ i wystudziæ. Po paru dniach peklowania miêso nale¿y powiesiæ w wêdzarni.

Wêdzarniê mo¿e stanowiæ ma³a szopa lub wysokie pomieszczenie z kominem. W centralnym miejscu, na pod³odze powinno znajdowaæ siê ognisko, a pod sufitem - krokwie, by móc zamocowaæ do nich miêso. Dobrym pomys³em na uwêdzenie ma³ego kawa³ka miêsa jest wykonanie ma³ej wêdzarni z dwóch beczek, ustawionych jedna na drugiej. Na dnie stoj±cej na pod³odze beczki ¿arzy siê ogieñ, a od spodu, do odwróconej do góry dnem drugiej beczki przytwierdzone jest miêso. Najwa¿niejsz± zasad± wêdzenia jest to, by ogieñ ani za ciep³e powietrze nie dociera³y do miêsa bezpo¶rednio. Najlepiej, gdy temperatura powietrza znajduj±cego siê przy samym miêsie wynosi ok. 20-35°C. Za materia³ opa³owy mo¿e pos³u¿yæ drewno z brzozy, wierzby lub ja³owca. Kto mo¿e niech skorzysta z wysuszonego torfu lub sprasowanego owczego ³ajna, pomieszanego ze s³om±.

Proces wêdzenia musi trwaæ ci±gle, nie mo¿na dopu¶ciæ do zga¶niêcia ognia. Po tygodniu, miêso nale¿y spróbowaæ, powinno mieæ ju¿ lekki smak wêdzonki. Je¶li zauwa¿ymy, ¿e jest ¶liskie w dotyku lub ma zje³cza³y smak, znaczy, ¿e siê zepsu³o i nie nadaje siê do jedzenia. Je¶li wszystko jest w porz±dku, wêdzimy miêso kolejny tydzieñ. Po up³ywie tego czasu znów je próbujemy. Miêso powinno byæ ró¿owawe i mieæ wyra¼ny wêdzony smak. Dla uzyskania lepszego smaku mo¿na zostawiæ jeszcze miêso na koleny tydzieñ ale nie d³u¿ej, gdy¿ nadmiernie wyschnie. Uwêdzone miêso nale¿y powiesiæ w suchym i ch³odnym miejscu. W takiej postaci, jak jeszcze surowe, ju¿ nadaje siê do jedzenia.
Najczê¶ciej jednak, uwêdzone miêso gotuje siê jeszcze w wodzie (niesolonej lub osolonej, gdy po uwêdzeniu nie jest dostatecznie s³one). Czas gotowania ³atwo sobie oszacowaæ, jako ilo¶æ kg miêsa x 40 min, no chyba, ¿e pokroimy miêso na mniejsze kawa³ki, wtedy gotowanie siê skraca. Je¶li bêdziemy go jedli na zimno, to przed wyjêciem nale¿y zestawiæ garnek z ognia i potrzymaæ jeszcze miêso w wywarze ok. pó³ godziny. Potem dopiero wyj±æ.
I je¶æ.

Przepisy pochodz± z Islandii wiêc wikingowie moga skorzystaæ

Skoro tak to proszê
Owoce bardziej historycznie poprawne s± ¶liwki ni¿ banany. Jeszcze niedawno w ka¿dej wsi ¶wiêtokrzyskiej (w³a¶ciwie w ka¿dej zagrodzie) by³a wêdzarnia do suszenia owoców, suszono je te¿ na strychach na s³oñcu. Powszechnie przechowywano na zimê w ten sposób ¶liwki, jab³ka i gruszki. Na mniejsz± skalê suszono jagody, jarzêbinê, maliny, g³óg- w celach leczniczych.
W ¶redniowieczu znano figi (znajdowano pestki w latrynie w Gdañsku)

Ciekaw jestem czego¶ wiecej na ten temat.

Owoce morza:
Spotka³em siê z suszonym dorszem z Islandii, w formie przek±ski zgniatanej w walcach i zapakowanej pró¿niowo, smak swoisty, twardawe, nie solone. Suszenie ryb ma w Norwegii bardzo d³ug± tradycjê, zapewne wyprzedza czasy wikiñskie znacznie. Suszy siê je na s³oñcu i wietrze, maj± d³uuugi okres przydatno¶ci do spo¿ycia, dobrze przechowywane nawet kilka lat.
Podobna tradycja panuje na wschodzie, Bia³oru¶, Ukraina i Rosja- ka¿dy kto przeje¿dza³ poci±giem przez te kraje (na ka¿dej stacji peron pe³en jest sprzedawców wszelkich kulinariów- pierogi, ryby, raki, wódka, piwo, papierosy...) lub bywa³ tam na bazarach spotka³ siê z solonymi suszonymi rybami. Tak¿e na stadionie X lecia mo¿na je spotkaæ. S± s³one i intensywnie pachn±, mi nie smakowa³y ale de gustibus non disputandum...

I znów pro¶ba- czy kto¶ wie co¶ wiêcej na temat suszenia ryb i innych stworzeñ wodnych, tradycji z tym zwi±zanej (czy suszy siê ryby na Podlasiu?)

PS Krzysztofie jeste¶ nieoceniony!!!
Pytanie czy w przypadku miêsa to przepis na li tylko wêdzenie czy te¿ wêdzonkê siê suszy? Te procesy mog± trwaæ rownolegle, chodzi mi o to czy efektem finalnym tego przepisu (tradycji) jest miêso ususzone na wiór czy wêdzonka?

to jest wêdzenie w tak zwanym "zimnym dymie" dlatego tak d³ugo trwa (3-4 tygodnie), mo¿na wedziæ tak jeszcze d³u¿ej ale wtedy miêso zamienia siê w podeszwê i mo¿e byæ bardzo d³ugo przechowywane.
najd³u¿ej wêdzone jakie jad³em to by³o dwa miesi±ce, trzeba by³o zcieraæ na wióry i naprawdê d³ugo ¿uæ, a s³one strasznie, choæ do gulaszu dodane by³o wy¶mienita. Suszone ryby mo¿na na ukrainie dostaæ, miêso jak ju¿ mówie³m mo¿na wynale¼æ w hipermarketach w wawie jest na pewno.

A wêdzenie jest w koñcu suszeniem tylko przy zastosowaniu prostej techniki, zamiast lekkiego wiatru i s³onecznego ciep³a, jest mniej lub wiêcej ciep³y dym i ci±g powietrza w kominie wêdzarniczym

A Zygmuncie proszê o kontakt na prv to ugadamy siê na zjazd jedzeniowy

Tak coby dope³niæ ca³o¶ci tematu przypomnia³y mi siê jeszcze owoce lasu do suszenia:
grzyby!
parafrazuj±c X. B. Chmielowskiego grzyb suszony jaki jest ka¿dy widzi i nic m±drego na ten temat nie da siê powiedzieæ poza jednym- powszechnym b³edem jest suszenie w piekarniku w temp powy¿ej 60-70st. C. Powoduje to zmianê struktury plechy i pogarsza jako¶æ wyd³u¿aj±c suszenie!!!
Suszyæ nale¿y w miescu przewiewnym, bo to przep³ywaj±ce powietrze suszy a nie wysoka temperatura.

Witam,
Polecam Wam suszenie miêsa w nastêpuj±cyy sposób:
- wo³owinê kroimy na cienkie paski, obtaczamy w mieszance soli i rozmaitych zió³, nastêpnie uk³adamy j± jedn± warstw± na blasze w piekarniku i przy lekko uchylonych drzwiczkach suszymy oko³o 4-5 godzin w temperaturze 100 - 150 stopni. W po³owie suszenia mo¿na miêsko obróciæ. Potem wystarczy zsypaæ je do lnianego woreczka i spo¿ywaæ na wyjazdach - przechowuje siê bardzo dobrze i d³ugo jest jadalne, dopóki nie dostanie siê do niego wilgoæ.
W taki sam sposób, tylko bez dodatku przypraw, mo¿na ususzyæ bia³y ser - nale¿y go pokroiæ na paseczki. Zrobi siê twardawy, zmieni kolor na kremowo-¿ó³ty, i nabierze naprawde interesuj±cego smaku. Te¿ wspaniale siê przechowuje, i jest idealn± przegryzk±, tu¿ obok suszonego miêska!

A co do owoców, czy wiedzieli¶cie, ¿e jednymi z popularniejszych owoców na terenach Polski w IX-XIII w by³y.. brzoskwinie! Wtedy to mieli¶my ciep³y klimat, nie ma co, nawet, jakby kto¶ ananasa przywióz³, to te¿ by siê pewnie przyj±³.

Pozdrawiam,
Finna

Klimat cieplejszy zdecydowanie, ale nie drastycznie tropikalny. Sk±d te dane o popularno¶ci brzoskwiñ? To ¿e siê zdarzaj± i dobrze zachowuj± pestki tego owocu nie ¶wiadczy o tym ¿e Piast Ko³odziej wcina³ mechate owocki na co dzieñ. Podobnie jak znaleziska pestek figowych nie ¶wiacz± o ich plantacjach pod Gdañskiem. Trzeba uwa¿aæ na sformu³owania, niektórzy czerpi± wiedzê z frehy i pó¿niej mog± ¿yæ w prze¶wiadczeniu ¿e jak Polska d³uga i szeroka ros³y brzoskwinie

Hej, moment, do uprawy brzoskwiñ nie potrzeba przecie¿ klimatu "drastycznie tropikalnego". Przecie¿ obecnie ka¿dy mo¿e sobie mieæ na dzia³ce brzoskwinie, a jak jest z nasz± aur± ka¿dy wie. Oczywi¶cie mamy teraz lepsze odmiany, ale chodzi o sam fakt wystêpowania, zreszt± poczciwe jab³ka te¿ by³y inne 700 lat temu. Nie zgodzi³abym siê z popularno¶ci± w ka¿dej zagrodzie, ale s±dzê, ¿e ka¿dy, kogo by³o na to staæ, móg³ sobie sprowadzaæ sadzonki, szczepiæ, jednym s³owem wprowadzaæ urozmaicenie do codziennego menu.
Pozdrawiam

Zgadzam siê ¿e nie potrzeba zbyt wielkich temperatur do uprawy brzoskwiñ, uprawia je moja rodzina, ale do pierwszej ostrzejszej zimy, lub przymrozku na wiosnê- wra¿liwe s± nader. St±d ponawiam pytanie sk±d wiadomo ¿e by³y najpopularniejsze? Nie negujê faktu uprawiania, ale czy jeden z popularniejszych to nie przesada? Nie piszê tego ¿eby siê czepiaæ tylko dowiedzieæ.
Co do ananasa domy¶lam siê ¿e to ¿art.W tym kontek¶cie napisa³em o tropikach.

Znajomo¶æ szczepienia wprowadzili zakonnicy, g³ównie Benedyktyni o ile wiem (mogê siê myliæ) Czyli przed XI w. raczej nie by³a znana.

Co do peklowania/przechowywania miêsa, to oczywist± dla mnie metod± jest peklowanie saletr± potasow± (azotan potasu)

Tak, tak - nie tylko proch ukrêciæ mo¿na, czy b±czek z cukru zmontowaæ ale i peklowaæ miêsko. Z tego co wiem to zanim u¿ywano saletry do prochu, najpierw by³a u¿ywana do peklowania w³a¶nie (razem z solank± i azotanem sodu [ale co do ostatniego pewno¶ci nie mam czy w VIVw. znano tê substancjê, bowiem do dzi¶ s± problemy z jej higroskopijno¶ci± niebywa³±])!

Nie myliæ z saletr± amonow±, bo nie daj bo¿e zamiast potem peklowane miêso upiec - wysadzisz je w powietrze

Pozdrawiam!

Nie jest to wypowied¿ ca³kiem na temat, mowa o suszeniu, ale prawdê mówi±c to nie jestem przekonany czy konserwowano saletr±- w koñcu otrzymywano j± z gnojówki, napisa³em o tym w temacie o hubie i krzesiwach do rozpalania ognia. http://www.freha.pl/index.php?showtopic=3670&start=30

Pytanie od kiedy jest znana saletra potasowa mineralna, intuicja mi mówi ¿e portugalczycy przywozili z Indii.

No có¿, roku nie podam... Najwiêksze "pok³ady" S.P. znajdowa³y siê w Chille (tak siê to pisze?) a pochodzi³y z ogromnych ska³ pokrytych Guano (ptasie odchody). Ale to chyba pó¼niej.

Istotnie robiono j± z gnojówki, natomiast sama saletra by³a czysta chemicznie i biologicznie, bowiem jest substancj± zabijaj±ca bakterie i grzyby, zatem...

Obstaje przy tym, ze w ¶redniowieczu stosowano j± do peklowania.

Na jakiej podstawie?
Saletra Chilijska to azotan sodu, saletra indyjska to azotan potasu. Nie wiem nic na temat stosowania saletry do peklowania w ¶redniowieczu, je¶li kto¶ wie chêtnie siê dowiem, ale mo¿e w innym topiku, tu jest o suszeniu do czego saletra nie jest nijak potrzebna.

a na wojnie stuletniej jad³am suszon± wo³owinê roboty Reya - zasadniczo ma³o s³ona, suszona 3 dni w zwyk³ej suszarce spo¿ywczej, od Grunwaldu jadalna..
troche to jak podeszwa wygl±da, smak po d³u¿yszym ¿uciu, a w ramach eksperymantu doda³am do ¿eberek z warzywami - subtelny aromat, trochê grzyby suszone przypominaj±cy - nada³a...
my¶lê, ¿e pomys³ zasadniczo niez³y, tylko ja bym to mocniej przyprawi³a (sól, sól)... i sk±d na rachunki na pr±d za trzydniowe dzia³anie suszarki????

pozdrawiam

i dobrze by¶ zrobi³a bo suszenie bez uprzedniego trzymania w solance powino byæ d³ugie a produkt jest zazwyczaj ma³o apetyczny - miêso po takim suszeniu powinno przypominaæ "twarda podeszwê" i jest ¿elaznym zapasem, a to, ¿e przypomina suszone grzyby to nie jest najlepsza wiadomo¶æ bo w³a¶nie na takim krótko suszonym miêsie mog± rozwin±¶ siê ró¿ne rodzaje mikroskopijnych grzybków, dlatego do krótkiego suszenia powinni¶cie u¿yæ miêsa, któr urzednio moczy³o siê w solance... ale takie mieso przed spo¿yciem nalezy odsoliæ bo jest rzeczywi¶cie mocno zabezpieczone sol±.
Pozdrawiam i ¿yczê smacznego

Na pocz±tku (jako ¿e jest to mój pierwszy post) chcia³em siê z wszystkimi przywitaæ.

Mam pytanie co do wêdezenia miêsa. Jekiego drewna u¿ywano.
Wiem z w³asnego do¶wiadczenia (wêdzi³em ryby ze 100 razy), ¿e do wêdzenia ryb nadaje siê najlepiej brzoza + odrobina szyszek i trochê ga³±zek ja³owca. Prawdopodobnie takie zestawianie sprawdzi siê tak¿e do miês ale chcia³em siê upewniæ czy nie lepiej u¿yæ innego drewna np. olchy.

Pozdrawiam

Witam,

suszenie owoców faktycznie najlepiej wychodzi w elektrycznej suszarce - wcale nie takie drogie, a maliny gotowe w 12h, ¶liwki po ok. 18, jab³ka w plastrach po ok, 15 - 18h, miêsa i ryby w dymie, na zimno, ja³owiec i jeszcze raz ja³owiec - najsmaczniejsze, ale ka¿de drewno siê nada, byle mocno dymi±ce (nie mokre, to nie to samo)

Z tego c wiem moja rodzina u¿ywa³a zawsze drzewa olchowo-bukowego z ró¿nymi dodatkami w zale¿no¶ci od rodzaju miêsa. Niestety nie znam szczegó³ów...

Witam! (nowy na forum)
Szykujê siê do zimowej pieszej wyprawy w stylu wczesnego ¶redniowiecza po wyspie Wolin. M.innymi poszukuj±c informacji na temat suszenia miêsa znalaz³em ciekawy "trop"
Biltong robiony w Afryce - co ciekawe trafi³ tam z Europy oko³o 400 lat temu.
Kilka linków w j.angielskim
http://www.biltongbox.com/biltong.html
wen±trz jest link do prostej skrzyni do suszenia miêsa
http://www.steerage.co.za/biltong/


pozdrowienia

To ja moge podac sposob z Finlandii. Wykorzystuje sie go do suszenia miesa losia i renifera.
Jest strasznie prosty:
Mieso tniemy na kawalki, moga byc nawet dosc grube - ja widzialem np. kawalki grubosci przegubu reki. Potem moczymy je przez 24 godziny w 10 % roztworze soli z woda i wywieszamy na dwor. I tu wazna rzecz - wieszamy na sloncu w miejscu przewiewnym i co nalezy podkreslic - powinno to byc w takiej porze roku, ze w dzien mamy temperatury dodatnie i sloneczko z wiatrem, a noca mamy mroz. Po jakichs 3 tygodniach miesko jest gotowe.
Ja jadlem losia przygotowanego w ten sposob. Mieso jest diabelnie twarde, ale jak dla mnie rewelacja - tak dobre, ze az nie sposob tego oddac na pismie
Cud, miod i orzeszki...

Jesienia sprobuje to zrobic z zubrem

ja sie nie zgadzam - do wedzenia ryb najlepsza olcha, ale moze kwestia gustu bo brzoza to jak dla mnie troche za bardzo smolista....
Pozdrawiam

Witam wszystkich mi³o¶ników suszonej Wo³owinki :>
Je¶li chodzi o spo¿ywanie suszonej wo³owiny, to surowe suszone miêso siê ¿uje ale nie po³yka, wióry mo¿na wypluæ ,wygl±d to do¶æ oble¶nie :> oprócz jedzenia na surowo mo¿na stosowaæ jej jako dodatek do zup czy innych dañ jak ju¿ wy¿ej napisano :>
W supermarketach dostêpna jest brezola czyli suszona wo³owa polêdwica, ma ona bardzo ciemny kolor i specyficzny smak, tygryski takie jak ja bardzo lubi± brezole w ka¿dej formie :> najlepsza jest pokrojona na cienkie plasterki z podawana z Rucol± i odrobin± balsamico. :>

Jaki¶ czas temu jad³em suszone miêso (byæ mo¿e by³a to wo³owina albo miêso z jaka) przywiezione przez znajomych z Nepalu. Bardzo mi smakowa³o. By³o dosyæ twarde, w paskach szeroko¶ci 1-2 cm, cienkie. By³o ca³kiem suche ale da³o siê odgry¼æ kawa³ek i porzuæ.
W tej chwili susz± mi siê kabanosy na parapecie. Le¿± sobie od kilku dni i wysychaj±. Te¿ smaczne. Kawa³ek takiego miêsa wystarcza za niedu¿y posi³ek. Polecam wszystkim.
Acha, nie mia³em ¿adnych sensacji ¿o³±dkowych.

Wykonanie w warunkach domowych suszonego miêsa jest bardzo proste. Nale¿y tylko pamiêtaæ o dok³adnym natarciu sol± i czosnkiem miêsa przeznaczonego do suszenia. Pozosta³e przyprawy to ju¿ rzecz gustu, radzê je jednak dodaæ. Dla chc±cych spróbowaæ takich specja³ów podaje linki http://www.wedlinydomowe.pl/articles.php?id=1024 http://www.wedlinydomowe.pl/articles.php?id=560
Te dwa przepisy sam sprawdzi³em i mogê je spokojnie poleciæ, s± proste w wykonaniu. A co do smaku, próbujcie.
Pzdr.

Oto min±³ rok jak przygotowa³em suszone miêso wieprzowe i wo³owe. Po pokrojeniu lekko zmrozonego miêsa w cienkie p³atki i namoczeniu go przez dwie-trzy godziny w solance a nastêpnie posypaniu zio³ami (pieprz zio³owy), suszy³em je w uchylonym piekarniku przez kilka godzin w jakich¶ 70-80 stopniach. Ususzy³o siê na twarde, chrzêszcz±ce jak suche li¶cie i jak one br±zowe pasy. Powêdrowa³y potem do woreczka lnianego na grzejnik gdzie le¿± do dzi¶ wraz z sucharami zreszt±. Jedzono je po dwu miesi±cach pod Jonkowem, po czterech pod ¦widnic± i jad³em je ostatnio sam. S± nadal jadalne i nawet niez³e w smaku.

Ha, minê³o pó³tora roku. Miêso jadalne. I nawet niez³e.

Witam

Szuszone miêsko robie co jaki¶ czas- niestety koszta sa ca³kiem spore - z 5 kilo wychodzi mo¿e cos ok kilograma. Czosnek i sól to podstawa, jak wiadomo ten pierwszy ma w³asciwo¶ci antybakteryjne, a sól jaka jest ka¿dy widzi - przy czym nie nalezy przesadzaæ z jej ilo¶ci±! Podczs suszenia zwi±zki chemiczne zawarte w miêsie te¿ dodaja s³onego smaku. Ostanio nawet prawie wcale nie soli³am a i tak miêso by³o trochê za s³one.
w domu mozna suszyæ na kaloryferze albo w przewiewnym miejscu. Mam ten komfort ¿e mam kominek - przed nim rzk³adam drabinkê. Suszê ma³e porcje z róznych miês. przy czym duzo bardziej lepsze efekty nie tylko smakowe ale i co do trwa³o¶ci produktu, uzyska siê z miêsa z domowego uboju, nie z tego czegos co sprzedaj± w sklepach (faszeruja to niewiadmo czym podczas suszenia wydziela dziwny zapach, szybciej te¿ siê psuje i to podczas suszenia! i to nie dlatego ¿e nieby³o dobrych warunków). w suszarce na owoce mo¿na wytraciæ pierwsza wilgoæ. a gdy obeschnie z wierzchu - nie lepi siê do wszystkiego - spokojnie mo¿na powiesic na kalowyferku albo w oknie. d³u¿ej bêdzie sch³o ale taniej.

Nie mam tak jak niektórzy do¶wiadczeñ ¿e trzeba ¿uæ i wypluwaæ. kto jad³ moje "Chipsy" potwierdzi. Prawdziwy przysmak piwny. Nie da³o rady przetestowac d³ugo¶ci terminu do spozycia

Bardzo tru i mediwal a tak¿e smaczn± przypraw± jest cz±ber. Nadaje s³ony smak. Dodajê j± w du¿ej i lo¶ci do wszytkiego. rozmaryn oraz jagody ja³owca. Wiêcej naprawdê nie trzeba. Zreszt± suszone mieso bez przypraw tez ma dobry smak. I jest dobrym zapychaczem, a jednocze¶nie zawiera sporo sk³adników od¿ywczych.

obecnie polujê na koninê, ale suszy³am juz wszyskie inne schaby poledwice wo³owinki. Kazde z nich ma swój niepowtarzalny smak.

Czy ma kto¶ mo¿e do¶wiadczenia z dziczyzn±?? Suszy³ kto¶ mo¿e miêso dzikich ptaków (ba¿anty, kuropatwy, kaczki, gêsi) czy dziczyznê(z dzika) lub sarninê bo widze ¿e wiêkszo¶æ do¶wiadczeñ chyba by³a zdobywana na hodowlanym miêsie które jest zupe³nie inne.

Dziczyzna jak ka¿de inne miêso. Kwestia smaku i dobrania przypraw. Ptactwo to samo, tyle ¿e gê¶ jest t³usta a w t³uszczyku wilgoæ siê czai co ujemnie wp³ywa na przechowywanie, tudzie¿ ple¶ñ i insze bakterie po¿ywkê maj±. (przy czym nie chodzi o t³uszcz powierzchniowy okrywaj±cy miêso )
Historycznie nigdzie nie doczyta³am o suszeniu ptasiego miêsa- zwyczajnie jest go ma³o i raczej nie ma potrzeby zakonserwowania jego du¿ej ilo¶ci. Co innego jak siê wiêksze zwierzê ubije. Ale chiñczyki wszystko susz± i ¿yj±

Suszy³em sarninê, ¶wietna !

Minê³y dwa lata. Miêso jest jadalne. Odpowiednie przechowywanie (woreczek lniany i suche miejsce z przewiewem) czyni± cuda. Wisz±ce w tym samym miejscu suchary nadjad³y jadnak mole a miêso - nietkniete.

potwierdzam, ale czy znacie mo¿e sposób ¿eby to cholerstwi nie by³o takie twarde?
Ju¿ nawet wsadzi³em miêso do zamra¿alki i kroi³em zamarzniête, wysz³y fajne cieniutkie paski, a i tak jest twarde jak diabli......
Wiem, wiem lodówka -- MROOOOOOK ;)

Hmmmmmm a chyba wrzucê kilka takich fujoz do wrz±cej wody ... co to wyjdzie ....

Zrób bardzo cienkie albo na tyle ma³e ¿eby je wzi±æ do ust i ssaæ.
P³atki grubo¶ci chipsów da siê pokruszyc szczêkami nawet gdyby by³y z marmuru

A propos, jak juz mamy suszenie miêsa i owoców w jednym w±tku, to siê podepnê i z moim testem bia³ego sera. Otó¿, skoñczy³em w³a¶nie podjadaæ mój serek Capri, który pokroiwszy w plastry niespe³na centymetrowej grubo¶ci obtoczy³em grubo w zio³ach prowansalskich i powiesi³em do ususzenia (przepis Rosamar). Te¿ wyszed³ twardy jak g³az, ale za to trwa³o¶æ znacznie przekroczy³a moje oczekiwania. Jak ju¿ wysech³ i trochê pole¿a³ w cieple, zacz±³ wprawdzie pachnieæ "ciê¿ko", jak zwykle t³uste produkty mleczne (zgliwia³), ale nie zepsu³ siê - nie stêch³, nie zgorzknia³ ani nie skwa¶nia³ i da³ siê je¶æ bez wstrêtu i bez skutków negatywnych. Co dwa tygodnie jad³em 1-2 plastry dla kontroli. Przez pierwsze kilka miesiêcy po przepakowaniu w lniane woreczki le¿a³ w spi¿arni, przez ostatnie trzy - wisia³ w wolnostoj±cej budzie, gdy pó¼n± jesieni± by³o wszak non stop mokro a dopiero przez ostatnich kilka tygodni w temperaturze poni¿ej zera. ¯adnych ¶ladów dalszego psucia!

Taki sam serek, nie ususzony a tylko rozfoliowany i zostawiony w lodówce, u mnie po max. 10-14 dniach ple¶nieje i gorzknieje...

Wybaczcie g³upie pytanie - ale jak siê to je? Czy to tylko miêsne chipsy do chrupania, czy te¿ mo¿na je gotowaæ? I czy po wrzuceniu do zupy nada jej miêsnego aromatu?

Hmm pare lat temu Tunia suszone mieso wrzuci³a do granka, zeby sie pogotowalo z wywarem miesnym, dla poprawienia smaku itd.

Da siê na tym gotowaæ zupy i daje ca³kiem ciekawy smak .Radze tylko nie solic przed ugotowaniem zupy tylko na koniec.

zazdroszczê Wam szczê¶ciarzom , którym siê uda³o - ja co¶ ¼le zrobi³em pojechali¶my autostopem do Maroka (!) i wszystko szlag trafi³ - zje³cza³o, teraz wolê kupowaæ gotowe na allegro, mo¿e to i drogie, ale na wyje¼dzie w upale wolê mieæ co¶ co daje gwarancjê ¿e nie umrê z g³odu jak siê popsuje.

A dla tych którzy pytaj± o dziczyznê - uwaga jerky z ³osia w krajach skandynawskich to rewelacja, sprzedaj± to w knajpach do piwa, rewelka, ma du¿o zió³

na portalu www.goryizerskie jest nie¼le opisane, ja jestem poszukiwaczem przepisów....

W Danii, na stacji benzynowej, kupi³em jerky. Zjad³em wieczorem popijaj±c butelk± piwa. Nie by³o z ³osia, nie wiem z czego. Nie pikantne, nie s³one, bezp³ciowe, tyle ¿e t³ustsze ni¿ w³asne. Jestem zawiedziony.
Moje lepsze. I nadal jadalne. Nawet te najstarsze.

I jeszcze jeden ser suszony do d³ugiego przechowywania, przepis podhalañski:

Sery "Gomó³ki"
S± to sery twarogowe, nie dojrzewaj±ce, robione z mleka krowiego. Ser Gomó³ki ma wielko¶ci orzecha w³oskiego, w kszta³cie ma³ego sto¿ka - trójk±tny w przekroju w kolorze od zielonkawego po ¿ó³ty w zale¿no¶ci od dodatku.

Smak i zapach
Smak sera Gomó³ki jest zró¿nicowany w zale¿no¶ci od dodanych przypraw: kminkowy, paprykowy, miêtowy, zio³owy, czosnkowy.

Pochodzenie
Ser jest wyrabiany na Podkarpaciu przez gospodynie domowe w sposób tradycyjny przez mieszanie bia³ego sera z sol± i przyprawami, wyciskanie ga³ek w ozdobnych formach i suszenie ich w piecach chlebowych. Dawniej robiono je ze zbieranego mleka postojowego.

Z materia³ów etnograficznych wiadomo, w jaki sposób na pocz±tku XX wieku przygotowywano gomó³ki z sera. Po zebraniu ¶mietany, naczynie z zsiad³ym mlekiem ustawiano w pobli¿u pieca i po pewnym czasie wlewano je do woreczka lnianego, by odciek³a serwatka. Nastêpnie przek³adano zawarto¶æ woreczka do donicy i urabiano za pomoc± warz±chwi. Na gomó³ki urabiano ser z sol± i pieprzem oraz z miêt± lub kminkiem. Czasem dodawano do sera ¿ó³tka. Z przygotowanej masy formowano niewielkie ga³ki, które na deseczkach wsuwano do pieca po wypieku chleba. Serowe gomó³ki by³y suszone "na kamieñ", a by mo¿na je by³o przechowywaæ ca³a zimê tzn., w okresie braku mleka. Nadawa³y siê do spo¿ycia po utarciu.

Witam!
By³em w tym roku na Grunwaldzie i po¿ywia³em siê suszonym w³asnorêcznie miêsem. Gotowa³em miêso w wodzie i kiedy ju¿ by³o prawie gotowe dodawa³em kaszy, po ugotowaniu tych¿e sk³adników jedzonko by³o przednie.
Dodatkowo mia³em zasolon± s³oninkê i po usma¿eniu by³o pycha!

Wo³owinê pokroiæ, namoczyæ w solance przez ok 2 dni, potem jeszcze zanurzyæ w bulionie na chwilê i potem natrzeæ przyprawami. Pó¼niej suszyæ w piekarniku, a¿ do wysuszenia.

Jezeli nawet surowe mieso rzucic' do miodu albo przesypac' odpowiednia ilosca soli - przetrwa do tygodnia.
U nas (w Ukrainie) robia rybe suszona... Ona jak jest juz gotowa to przetrwa przez kilka miesiacy jezeli wlozyc' ja do papieru albo pergamentu Mieso tak samo

A wiecie, dalej mam to suszone miêso o którym pisa³em w 2008. I nadal jest jadalne.