Takie jak co roku:
Regulamin Turnieju Pas d’Armes Srebrnego Drzewa
Uzbrojenie:
1.Dopuszczone s± miecze jednorêcznie, tasaki, kordy, jak i miecze d³ugie. Broñ musi byæ stêpiona (krawêd¼ ostrza nie mo¿e byæ cieñsza ni¿ 1 mm. Broñ nie mo¿e byæ pokryta rdz±, ani posiadaæ wyra¼nych zadziorów i g³êbokich w¿erów. Przed rozpoczêciem starcia sêdziowie sprawdz± broñ pod k±tem spe³niania ww. wymogów.
2.Dopuszczalna waga broni:
Dla broni jednorêcznej – 1000 – 1600g
Dla mieczy d³ugich – 1500 – 2500g
3.Dopuszczone bêd± tarcze drewniane pozbawione metalowych okuæ.
4.Miecz nie mo¿e byæ przywi±zany do d³oni
Zbroja:
Zbroja musi byæ spójna dla danej epoki.
1.Przeszywanica jest obowi±zkowa. Musi posiadaæ d³ugie rêkawy i ko³nierz, os³aniaj±cy szyjê i kark.
2.Dopuszczalny jest ka¿dy w³a¶ciwy dla danej epoki rodzaj he³mu zamkniêtego (he³m musi zas³aniaæ ca³± g³owê i twarz). Je¶li he³m posiada ruchom± zas³onê – musi ona mieæ bezpieczne i sprawne zamkniêcie – zas³ona nie ma prawa lu¼no zwisaæ lub otwieraæ siê w czasie walki.
3.Zbroja musi os³aniaæ ca³y korpus, biodra, nogi wraz z kolanami i ca³e rêce, a¿ do nadgarstków. Je¶li kolczuga, to co najmniej do po³owy uda i d³ugie rêkawy. Uda musz± byæ os³oniête co najmniej pikowanymi nogawicami (w tym przypadku konieczna jest tarcza, która uniesiona do poziomu wizury he³mu zas³ania ca³e udo a¿ do kolana).
4.Stawy ³okciowe i kolanowe musz± byæ chronione zbroj± p³ytow± lub p³ytowymi elementami.
5.Rêkawice kolcze (odpowiednio wzmocnione) lub p³ytowe.
6.Szyja i kark musz± byæ zas³oniête zbroj± kolcz± lub p³ytow±.
Dozwolone techniki walki:
Uderzenia i ciêcia kling± broni.
1.Uderzenia tarcz± i g³owic± miecza (nie bêd± jednak punktowane a s³u¿yæ mog± tylko os³abieniu lub zdezorientowaniu przeciwnika).
2.Rozbrojenie przeciwnika (punktowane).
Pole trafienia:
Punktowane i dozwolone s± trafienia w ca³e cia³o za wyj±tkiem:
D³oni, nadgarstków i przedramion do ³okci.
Nóg poni¿ej kolan.
Okolic krocza
1.Punkt jest przyznawany za wyra¼ne, osadzone trafienie ostrzem broni w pole trafieñ. Uderzenie, które prze³amie zas³onê i dalej zachowa swój impet tak¿e zostanie zaliczone, je¶li bêdzie celne.
Przebieg walki:
1.Pojedynek trwa jedn± minutê. Jest sêdziowany przez 3 sêdziów w tym dwóch liniowych i jednego sêdziego g³ównego.
2.Ka¿dy sêdzia liniowy liczy ilo¶æ trafieñ otrzymanych przez „swojego” walcz±cego.
3.Po zakoñczeniu pojedynku sêdziowie liniowi konsultuj± siê z sêdzi± g³ównym i podejmuj± decyzjê o ostatecznym wyniku starcia, który og³asza sêdzia g³ówny.
4.Decyzja sêdziego g³ównego jest ostateczna i nieodwo³alna.
5.W przypadku takiej samej liczby trafieñ zg³oszonej przez obu sêdziów liniowych czas pojedynku jest wyd³u¿any a¿ do pierwszego trafienia.
6.Walka mo¿e zostaæ przerwana kiedy jeden z walcz±cych siê podda, lub zostanie kontuzjowany w sposób uniemo¿liwiaj±cy dalsz± walkê. Sêdziowie mog± tak¿e przerwaæ walkê kiedy:
Od zbroi walcz±cego zaczn± odpadaæ elementy lub broñ ulegnie uszkodzeniu.
Który¶ z walcz±cych zastosuje podczas walki niedozwolon± technikê.
7.Walki odbywaj± siê w systemie pucharowym do walki fina³owej.Para finalistów odbywa seriê pojedynków(po 3 ) z osobami wytypowanymi z przegranych.Ka¿dy wygranej walce otrzymuje srebrny li¶æ.Wygrywa ten z finalistów,który zdobêdzie wiêcej li¶ci lub w przypadku remisu decyduje pojedynek finalistów.
Kary:
Pierwsze upomnienie – S³owne upomnienie zawodnika, nie poci±ga dalszych konsekwencji.
Drugie upomnienie – S³owne upomnienie zawodnika poci±gaj±ce za sob± odebranie winowajcy 1 punktu.
Trzecie upomnienie - S³owne upomnienie zawodnika poci±gaj±ce za sob± odebranie winowajcy kolejnego 1 punktu. Jest to jednocze¶nie ostanie ostrze¿enie.
Czwarte upomnienie - Oznacza przegranie danej walki przez winowajcê, niezale¿nie od uzyskanego wyniku. Oznacza równie¿ eliminacjê danego zawodnika z ca³ej konkurencji, bez wzglêdu na jego dotychczasowy wynik. Przeciwnik winowajcy zostaje uznany za zwyciêzcê danej potyczki i przechodzi dalej.
Lubelski Turniej Miecza Wielkiego
Paragraf 1: Sêdzia G³ówny, a Król Herbowy.
1. Król Herbowy to cz³owiek sprawuj±cy tê funkcjê po desygnacji przez Organizatorów, pe³ni±cy obowi±zki g³ównego sêdziego danego turnieju i kieruj±cego prac± Heroldów oraz Goñczych.
2. Król Herbowy Rozpoczyna Walkê i wznawia po przerwie. W sprawach spornych ma g³os rozstrzygaj±cy.
3. Król Herbowy jest osobowym namiestnikiem w³adzy Suwerena podczas turnieju, z wszelkimi wyp³ywaj±cymi z tego konsekwencjami.
Paragraf 2: Zawodnicy
1. Wszyscy zawodnicy powinni byæ dobrze zaznajomieni z zasadami walki i bezpieczeñstwa.
2. Przed przyst±pieniem do walki z cz³onkami innych stowarzyszeñ, zawodnicy powinni byæ dobrze przeszkoleni przez zwierzchników w³asnego stowarzyszenia.
3. Musz± utrzymywaæ w³asne uzbrojenie i broñ w dobrym stanie, aby nie
nara¿aæ zdrowia innych zawodników.
4. Powinni zawsze przestrzegaæ upomnieñ i decyzji Sêdziów.
5. Powinni, zawsze, powstrzymywaæ swój gniew i z³o¶æ. Walka odtwórcza, nie jest prawdziw± walk±. Powinna byæ przyjemno¶ci± i odpowiedzialnym zajêciem.
6. Przede wszystkim, zawodnicy powinni zachowywaæ siê odpowiedzialnie. Próby pokonania przeciwnika wszelkimi sposobami, mog± byæ niebezpieczne, a oprócz tego s± kompletnym nonsensem i zaprzeczeniem etyki rycerskiej.
Paragraf 3: Uzbrojenie ochronne (zbroja i pancerz).
1. Ka¿da zbroja i he³m, musi byæ wykonana ze stali/¿elaza, chyba, ¿e istnieje historyczne potwierdzenie zastosowania innego materia³u.
2. Zbroja i he³m przeznaczona do walk, musi mieæ w newralgicznych punktach nie mniej ni¿ 1,5 mm grubo¶ci stali/¿elaza (wytrzyma³e p³yty hartowane mog± byæ po te¶cie dopuszczone w turnieju ju¿ od grubo¶ci,0,5 mm – niemniej jednak na podstawie ich wyj±tkowych zalet odporno¶ciowych), lub 4 mm skóry.
3. Zbroje kolcze powinny byæ zrobione z drutu o grubo¶ci minimum 1,2 mm – je¶li s± z kó³ek nitowanych; lub minimum 1,5 mm je¶li s± z kó³ek nie nitowanych.
4. Wszyscy uczestnicy powinni nosiæ odpowiednie ochrony g³owy, twarzoczaszki, gard³a, krtani, przedramion, piszczeli oraz d³oni i stawów. Zalecane jest u¿ywanie uzbrojenia ochronnego lub zabezpieczenia sportowego (pod zbroj±/pancerzem) na podbrzuszu, kroczu i pachwinach.
5. Minimalnym, wystarczaj±cym opancerzeniem jest dowolna (ale historyczna) kombinacja odpowiednich XIV lub XV wiecznych:
he³mu (koniecznie z zas³on± twarzy), rêkawic, os³on ud, kolan, piszczeli, korpusu, barków, ramion, ³okci i przedramion.
6. Nikt wprawdzie nie odrzuci he³mu o grubo¶ci
1,4 mm, ani rêkawicy o ma³ych, dobrze zachodz±cych na siebie
p³ytkach (nie paliczkach) palcowych grubych na 1mm - posiadacz he³mu o
grubo¶ci 1 mm, lub koszuli kolczej z takiego drutu kategorycznie nie ma na co liczyæ.
7. Przy³o¿ymy szczególn± uwagê do kontroli zabezpieczenia gard³a i krtani.
Paragraf 5: Repliki broni.
1. Wszystkie bronie u¿ywane w walce, musz± pochodziæ z zaufanego ¼ród³a.
2. Wszystkie bronie u¿ywane w walce, musz± byæ zatêpione. Krawêd¼ ostrza powinna mieæ nie mniej ni¿ 2,5 mm grubo¶ci.
3. Wszystkie sztychy broni, powinny byæ zaokr±glone - do szeroko¶ci p³azu co najmniej 1,5 cm (ko³o o takiej ciêciwie) i 3 mm grubo¶ci krawêdzi.
4. Niebanalnym aspektem s± walory estetyczne broni, zgodno¶æ proporcji z
orygina³ami, oraz mo¿liwo¶æ stosowania technik fechtunkowych zbli¿onych do prawdziwych.
5. Miecz pó³toraroczny u¿yty w turnieju musi utrzymywaæ d³ugo¶æ swej klingi miêdzy 80, a 110 centymetrów, przy d³ugo¶ci rêkoje¶ci (wraz z g³owic± i jelcem) miedzy 30, a 40 centymetrów. Waga ca³kowita takiego miecza musi zawieraæ siê pomiêdzy 1600, a 2600 gram.
Paragraf 6 : Zasady bezpieczeñstwa
1. Przed wpisaniem siê na listê uczestnictwa, oraz wkroczeniem na pole walki (lub pole treningowe), ka¿da broñ powinna byæ sprawdzona przez Sêdziego.
2. U¿ycie broni o ostrych krawêdziach lub zaostrzonym sztychu, jest
ca³kowicie zabronione.
3. Przed u¿yciem broni do walki, powinna byæ ona dok³adnie sprawdzona.
Konieczne jest usuniêcie wszelkich nadmiernych szczerb o nie wyoblonych krawêdziach (np. powy¿ej 1,5 mm), zadziorów i w¿erów.
4. Z³amana, lub pêkniêta broñ, powinna byæ od razu odstawiona. Je¶li dojdzie do tego podczas walki, broñ taka musi byæ wycofana ze starcia.
5. Broñ powinna byæ utrzymywana w czysto¶ci, czyli bez rdzy, czy ewidentnego brudu. Wyra¼na farba na ostrzu, bêd±ca pozosta³o¶ci± po uderzeniach w tarczê, mo¿e byæ uznana jako brud, poniewa¿ mo¿e spowodowaæ zatrucie ewentualnej rany. Powinno siê unikaæ równie¿ produktów czyszcz±cych uznawanych za truj±ce.
6. Je¶li zawodnik w wyniku kontuzji nie jest zdolny do kontynuowania walki, uznawany jest za pokonanego. W przypadku powa¿nej kontuzji zawodnik odsy³any jest do punktu medycznego.
7. Je¶li kontuzja, niezale¿nie od jej wagi i rozmiarów, spowodowana jest nieregulaminowym dzia³aniem zawodnika, bêd±cego adwersarzem kontuzjowanego w danej walce; jest on WYKLUCZANY z dalszego przebiegu ca³ego turnieju. Organizator decyduje o krokach prawnych z ramienia organizatora.
8. Je¶li kontuzja, niezale¿nie od jej wagi i rozmiarów, spowodowana jest regulaminowym i poprawnym dzia³aniem zawodnika, bêd±cego adwersarzem kontuzjowanego w danej walce; sêdziowie decyduj± o jego zdolno¶ci lub niezdolno¶ci do kontynuowania walki, przyznawaniu mu lub nie ostrze¿eñ lub upomnieñ (tak¿e awansem), jak równie¿ o dalszym udziale w turnieju sprawcy zdarzenia.
9. Kontuzjowany który mo¿e po opatrzeniu kontynuowaæ walkê, jest przywracany do turnieju na pe³nych prawach.
Paragraf 7 : Zasady Walki
1. Ciosy wyprowadzane s± z pe³n± si³±, tylko na miejsca uzbrojone.
2. Cele dopuszczalne - g³owa, ramiê i przedramiê, tors, zewnêtrzna strona ud, umiê¶niona czê¶æ ³ydki z obu kierunków.
3. Pchniêcia tylko powy¿ej pasa, nie dalej ni¿ na szeroko¶æ d³oni (oko³o 7,5 cm) w ka¿dym kierunku od pêpka. Odbite pchniêcie, które trafia w zakazany obszar bêdzie ukarane, jako wyprowadzane bez my¶lenia o konsekwencjach. Pchniêcie wyprowadzone poprawnie, lecz poprzez ze¶lizg z pancerza trafiaj±ce w obszar zakazany pozostaje do rozpatrzenia przez sêdziego g³ównego.
4. Kategoryczny zakaz atakowania broni± : szyi i krocza. Z³amanie zakazu grozi natychmiastowym WYKLUCZENIEM.
5. Powtarzaj±ce siê ataki na kolana, piszczele, ³okcie i d³onie bêd± karane (1 raz zwrócenie uwagi - upomnienie, ka¿dy nastêpny raz – formalne i odnotowywane ostrze¿enie).
6. Bardzo wa¿ne - Si³a wk³adana w uderzenie powinna byæ zawsze pod kontrol± zawodników. Ewidentnie nadmierna si³a jest niedozwolona, nie tylko dlatego, ¿e jest bezsensowna, ale, co wa¿niejsze, jest bardzo niebezpieczna. Ewidentnie s³abe trafienia nie bêd± uznawane jako nie skuteczne.
7. Mo¿na wytr±ciæ lub z³amaæ broñ przeciwnika swoj± broni±, ale tylko je¶li nie dotykamy klingii przeciwnika swoim cia³em - wtedy uzyskujemy punkt jak za trafienie.
8. Metody kontaktowe takie jak : kopanie, popychanie, ataki d³oni±, ³okciem, barkiem, g³ow±, bezpo¶rednio na cia³o przeciwnika, podcinanie, deptanie, obalanie itp. s± dopuszczalne. Przeciwnika mo¿emy statycznie pochwyciæ na czas nie d³u¿szy ni¿ cztery sekundy – po tym albo musi nast±piæ rozstrzygniêcie „klinczu” albo sêdziowie rozdzielaj± walcz±cych.
9. Sam fakt obalenia czy odepchniêcia przeciwnika lub wyrwania siê z jego „klinczu” nie dajê punktów, a rozbrojenia s± liczone jak jedno trafienie, bez szczególnego bonusu.
10. W rozbrojeniu mo¿na stosowaæ chwyt otwarta d³oni± lub np. „objêcie” ca³a rêk± „pod pachê” na broñ przeciwnika, o ile nie chwytamy za jego klingê.
Paragraf 8 : Zasady turnieju.
1. Powinno byæ trzech Sêdziów na parê walcz±cych (trzech widzi wiêcej ni¿
jeden).
2. Decyzja o skuteczno¶ci trafienia podejmowana jest przez wiêkszo¶æ Sêdziów (dlatego jest ich trzech, a nie dwóch).
3. Zawodnik zwyciê¿a, gdy piêæ razy, skutecznie trafi przeciwnika.
4. Dwukrotne nastêpuj±ce po sobie trafianie jednoczesne (podobnie jak ka¿de pojedyncze trafienie jednoczesne) uznane jest za nieby³e, po trzecim, sêdziowie odbieraj± broñ walcz±cym i nakazuj± stoczenie walki na same miecze jednorêczne.
5. Je¶li zawodnicy w powy¿szej sytuacji dwukrotnie trafi± siê jednocze¶nie, sêdziowie ustawiaj± ich do walki w zasiêgu 2/3 broni, w pozycji wyprostowanej, i nakazuj± walkê bez prawa oderwania stóp od pozycji, oraz z zakazem sztychu.
6. Je¶li zawodnicy w powy¿szej sytuacji dwukrotnie trafi± siê jednocze¶nie - o zwyciêstwie jednego z nich decyduj± rzuty trzema ko¶æmi do gry, o sze¶ciu polach.
7. Skuteczne trafienie to takie, które uderza w cia³o w ten sposób, ¿e je¶li
walka odbywa³aby siê na serio, doprowadzi³oby do uszkodzenia cia³a. Na
przyk³ad lekkie dotkniêcie, obcierka nie liczy siê i Sêdziowie powinni je
zignorowaæ.
8. Je¶li jeden z zawodników, ma du¿o mniej uzbrojenia ochronnego ni¿ jego przeciwnik, to, ¿eby wygraæ, musi trafiæ go wiêksz± ilo¶æ razy. Ma to
odzwierciedliæ statystyczne aspekty zagro¿enia cia³a, przy ró¿nym
uzbrojeniu. Decyzja o ilo¶ci koniecznych trafieñ nale¿y do Sêdziów, niemniej jednak ró¿nica punktów nie wyniesie nigdy wiêcej ni¿ dwa (zawsze odejmuj±c od piêciu a nie dodaj±c).
9. Przed walk± zawodnicy staj± w gotowo¶ci w naro¿nikach i czekaj± na sygna³ do walki dany przez Sêdziego Pola.
10. Ka¿dy z sêdziów w ka¿dej chwili mo¿e przerwaæ starcie (aby udzieliæ ostrze¿enia, upomnienia, aby przyznaæ punkt, aby interweniowaæ itp.)- zawodnicy musz± przerwaæ walkê i po decyzji sêdziów powróciæ do naro¿ników, czekaj±c na ponowny sygna³.
11. Drugie upomnienie jest zawsze pierwszy ostrze¿eniem.
12. Drugie ostrze¿enie w czasie turnieju oznacza przegranie danej walki przez sprawcê, niezale¿nie od uzyskanego wyniku. Oznacza równie¿ eliminacjê danego zawodnika z danego turnieju, bez wzglêdu na jego dotychczasowy wynik.
13. Je¶li dojdzie do kontuzji, uszkodzenia cia³a lub sprzêtu walka jest przerywana.
14. Uszkodzenie sprzêtu ochronnego lub broni powoduje przerwanie walki. Zawodnik ma umowne pó³torej minuty na poprawienie lub wymianê uszkodzonego elementu.
15. Ewidentnie agresywny, lub nawet spokojny lecz niekompetentny zawodnik, mo¿e byæ usuniêty przez sêdziów bez upomnienia i prawa do jakichkolwiek roszczeñ do turnieju.
Paragraf 9 : Sêdziowie.
1. Sêdzia Pola, zwany oficjalnie Heroldem, jest osob± wspó³odpowiedzialn± za:
Sprawdzenie szrank (ziemi, oraz wewnêtrznego i zewnêtrznego ogrodzenia)
Sprawdzenie broni zawodników, wliczaj±c w to sprawdzenie wy¶ció³ek w he³mach i jako¶ci zbrój i replik broni.
Utrzymanie publiki za zewnêtrznym ogrodzeniem szrank.
Ostrze¿enie walcz±cych i pozosta³ych sêdziów, je¶li kto¶ z publiki przejdzie przez zewnêtrzne ogrodzenie.
2. Sêdzia Pola jest osob± wspó³odpowiedzialn± za:
Usuniêcie z pojedynku z³amanej lub uszkodzonej broni.
Upominanie zawodników nie walcz±cych wed³ug zasad.
Usuniêcie z pojedynku zawodników zachowuj±cych siê niebezpiecznie, lub nie zwracaj±cych uwagi na upomnienia.
3. Sêdzia jest osob± wspó³odpowiedzialn± za:
Decyzjê, czy trafienie by³o skuteczne, czy liczy siê jako rana, jest wycelowane w miejsce dopuszczalne.
Decyzjê, kto jest zwyciêzc± niekoñcz±cej siê walki, czyli takiej, podczas której zawodnicy wykazuj± ogromne zdolno¶ci lub ich brak, przez co walka zdaje siê nie mieæ koñca.
4. Sêdzia powinien byæ osob± dobrze zapoznan± z metodami walki.
5. Sêdziowie powinni byæ dobrze zapoznani z zasadami walki i bezpieczeñstwa.
6. S³owo wymienionych wy¿ej sêdziów jest ostateczne. ¯aden z zawodników nie powinien go kwestionowaæ ani komentowaæ publicznie.
Regulamin turnieju ³uczniczego:
1.Turniej sk³ada siê z 3 konkurencji. Odleg³o¶æ z jakiej strzelamy to 20 m dla dwóch pierwszych konkurencji i 25 m dla konkurencji trzeciej. Dopuszczone ³uki to ³uk równikowy i refleksyjny zgodny z wymogami historycznymi. Niedopuszczone s± wspó³czesne ³uki sportowe. Ka¿dy uczestnik powinien posiadaæ 5 strza³ drewnianych.
2.Tarcza p³ócienna posiadaæ bêdzie 3 okrêgi. Wewnêtrzny okrêg o ¶rednicy 10 cm, ¶rodkowy 30 cm a zewnêtrzny 50 cm. Punktacja 10 pkt. za ¶rodek tarczy, 5 za ¶rodkowy okrêg i 3 pkt. za okrêg zewnêtrzny. W przypadku trafienia w liniê rozdzielaj±c± okrêgi zaliczany jest okrêg bli¿szy ¶rodka tarczy.
3.Pierwsza konkurencja: strzelanie z 20 m do tarczy, piêæ strza³ów. Strzelamy parami do dwóch tarcz.
4.Analogicznie jak konkurencja pierwsza. Dodatkow± przeszkod± s± dwie ruchome tarcze s³omiane przeszkadzajki wied¼my, umieszczone w odleg³o¶ci 7 metrów od tarcz. Poruszaæ siê one bêd± wahad³owo. Trafienie w wied¼mê oznacza niepowodzenie i zero punktów. Wied¼my s± wielko¶ci s³omianek ¶rednicy jednego metra. Punktacja analogiczna jak w konkurencji pierwszej. Strzelamy parami po 5 strza³.
5.Konkurencja trzecia. Do konkurencji przechodzi 8 najlepszych strzelców (posiadaj±cych najwy¿sz± punktacjê z dwóch pierwszych konkurencji). Tarcze zostaj± zast±pione kuk³ami, ka¿da reprezentuje przeciwnika. Strza³y oddawane s± z odleg³o¶ci 25 m. na komendê sêdziego. Trafienie kuk³y w g³owê powoduje automatyczne wyeliminowanie przeciwnika. Trafienie w rêkê zmusza przeciwnika do zmiany rêki z której aktualnie strzela po wykonaniu strza³u zawodnik powraca do normalnej pozycji strzeleckiej. Przy trafieniu w nogê kuk³y reprezentuj±cej przeciwnika przeciwnik zmuszony jest oddaæ strza³ z przyklêku (na jednym kolanie). Trafienie w korpus kuk³y zmusza przeciwnika do strza³u z pozycji odwróconej staje plecami do tarczy, nastêpnie odwraca siê do niej, nie przesuwaj±c stóp i wykonuje strza³. Je¶li nie wystrzela³ wszystkich strza³ kolejny strza³ jest wykonany z normalnej pozycji. O zwyciêstwie decyduje liczba trafieñ w kuk³ê. Konkurencja odbywa siê w trybie pucharowym. Pokonany odpada. W wypadku nierozstrzygniêcia trzeciej konkurencji odleg³o¶æ strza³u bêdzie zwiêkszana o 5 metrów.
6.Nagradzane zostaje tylko pierwsze miejsce.
7.Strzelcy mog± posiadaæ swoich Wiernych Heroldów. Dozwolone jest wznoszenie okrzyków, wiwatów i dopingowanie swojego faworyta. Niedopuszczalne jest rozpraszanie przeciwników faworyta poprzez rzucanie k±¶liwych uwag oraz wykonywaniu nieprzyzwoitych gestów w jego kierunku.
8.Wszystkie sporne kwestie dotycz±ce konkurencji rozstrzyga sêdzia. Jego decyzja jest rozstrzygaj±ca. Jest naturalnie nieprzekupny :]
Regulamin £uczniczego byæ mo¿e ulegnie niewielkiej modyfikacji.
Regulamin blossfechten w tym roku postanowi³em zaczerpn±æ od fachowców w tym temacie i jest do zobaczenia tutaj
http://feder.org.pl/images/pdfs/reg_dlugi_miecz_1_1.pdf.Mam nadziejê ¿e FEDER nie ma mi tego za z³e ¿e piratujê ich regulamin,ale wed³ug mnie jest optymalny.