Smocza Kompania bierze przyk³ad ze ¶wiêtego grona


Gdy d³ugiej drogi cni siê czas,
Gdy cieniem srogim smutek zakry³ nas,
A w my¶lach szatan siedzi.
Patrona ¶wiêtego potrzeba nam,
Co podró¿ srog± przeszed³ sam.
Niech ³acno nas nawiedzi.

Wezmê wiêc g³êboki dech,
Niech w smoczych p³ucach, niczym miech,
G³os zabrzmi wiekuisty.
¦wiêty Jakubie ja wo³am ciê,
Rado¶ci± jasn± rozpal dzieñ,
Daj piwa dzban z³ocisty.

¦wiêty Marcinie ciebie wo³am te¿.
Pragnienie nasze naszym mêstwem zmierz,
Ty pi³e¶ wszak¿e wino.
Pozwól wiêc tak¿e tak¿e wypiæ nam,
Do dna samego, jak przykaza³ Pan,
A wodê zostaw m³ynom.

Ty¶ ¿ebrakowi odda³ szaty pó³.
Za ciebie pij±c uderzymy w stó³.
Nie szata krzepi ducha.
Ta m±dro¶æ wielka niechaj mieszka w nas,
Wiêc pijmy wino póki na to czas,
Niech cz³ek ¶wiêtego s³ucha.

A ¶wiêty Jerzy, co przewodzi nam,
Gdy zabiæ smoka rusza³ sam,
Miód pi³, by wznieciæ mêstwo.
Rozja¶ni³ mu umys³ nektar ten,
Wyostrzy³ zmys³y i odgoni³ sen,
I zes³a³ mu zwyciêstwo.

By zgasiæ ogieñ, która pali nas,
Sakwê otwieraj i popuszczaj pas
I lej gorza³kê z dzbana.
Niejeden od nas w nocy zbieg³,
Niejeden w bitwie i przy stole leg³
I nie doczeka³ rana.

Hilsen Skaras
hahaha ch³opie jak co¶ przepisujesz to podaj tytu³ poprawny. Tekst który Skaras napisa³ jest to tekst zespo³u KRAUKA z p³yty "Vikinga Seidur" a tytu³ " SIGURDKVADET" a nie jaki¶ tam Regin smidur (Regin kowal). I dotego jest to wersja fonetyczna z b³êdami.Czyli jest to pioseneczka o Sigurd Fafnersbane czyli o Sigurdzie smokobójcy. Wracaj±c do pioseneczki pt"Regin Smidur" to jest taki kawa³ek ale kapeli metalowej mozna ¶ci±gn±æ z ich strony. Kapela nazywa siê TYR.

Pozdrawiam

Nie przepisywalem tego textu, tylko dostalem go od kogos z wczesniakow, ale mozliwe, ze ja tytul pokielbasilem. Jak Ci sie chce to napisz ten text poprawnie.
Pozdrawiam.

na poczatek dwie piesni na szeroko pojete sredniowiecze, jak bede mial wiecej czasu, to wrzuce jeszcze jedna wspaniala piesn dla wszystkich 'siedemnastek' :]
no to lecimy :-)

anonim -'piosenka taneczna'

A l'entrada del temps clar, eya,
Per joya recomencar, eya,
E per jelos irritar, eya,
Vol la regina mostrar
Qu'el es si amorosa.

A la vi', a la vie, jelos,
Laissatz nos, entre nos.

Gdy wiosenny nadszed³ nów, eya!
Rozradowaæ chc±c siê znów, eya!
Zazdrosnemu szczutka daæ, eya!
Chcia³a daæ królowa znaæ,
Jako jest zakochana;

Dalej¿e, dalej¿e, szpiegi precz!
Dajcie¿ nam, dajcie¿ nam
Tañcowaæ, tañcowaæ, tañcowaæ!

Rozkaza³a g³osiæ wszem, eya!
¯e do morza od tych ziem, eya!
Nikt z m³odzieñców, ¿adna z pann, eya!
Nie ¶mie nie przyj¶æ ruszyæ w tan,
W taki ów tan radosny;

Dalej¿e...

Ze swej strony przyby³ król, eya!
Pragn±c popsuæ taniec ów, eya!
Bowiem strach oblecia³ go, eya!
¯e mu zechce ukra¶æ kto
Królowê tê kwietniowê;

Dalej¿e...

Nie zwa¿a³a na to wszak, eya!
Bo jej nie pilnowa³ dziad, eya!
Lecz m³odzieniec bawi³ j±, eya!
Który dobrze wiedzia³, co
Przystoi zacnej damie;

Dalej¿e...

Kiedy tedy posz³a w pl±s, eya!
Kto by wtedy uj¿a³ j±, eya!
Ten powiedzieæ móg³by ¿e, eya!
Nie ma w ¶wiecie równej jej
Damy rozradowanej;

Dalej¿e... 2x

Archipoeta 'Confessio Goliae' (Meum est propositum)
"Spowied¿ Archipoety" w przek³adzie Hanny Malewskiej

W tawernie mam szczery zamiar ¿ycie skoñczyæ
Do ust konaj±cych jeszcze wino s±czyæ
Weselej tu bêd± ¶piewaæ anio³owie
"Bo¿e, b±d¼ mi³o¶ciw temu pijakowi"

Od kielichów p³onie mej duszy latarnia
Serce w górê leci, gdy nektar ogarnia
Têgie wino z karczmy to jest nektar, a nie
To, co zmiesza³ z wod± Twój podczaszy, Panie

Niejeden poeta mija miejsca gwarne
Wybiera kryjówki, zakamarki czarne
Trudzi siê, nie sypia, ¶lêczy w pocie czo³a
Lecz ¶wietnego dzie³a wywie¶æ st±d nie zdo³a

Poetyckie dusze stroni± od wypitki
Przestrasza je jarmark i uliczne bitki
A chc±c by ich Muza ¶mierci nie podpad³a
Umieraj± sztuce, tak ich praca zjad³a

Ka¿demu z Natury moc w³a¶ciwa dana
Ja nie mogê pisaæ, gdy stroniê od dzbana
Czczego mnie przewróci ch³opak-niedorstek
Jak grobowej deski nienawidzê postu

Ka¿dy od Natury ma dar odpowiedni
Ja, gdy sk³adam wiersze, s±cze trunek przedni
To, co siê usta³o w lochu ober¿ysty
Czyste wino rodzi strumieñ mowy czysty

Moje wiersze takie, jakie pijê wina
Nic nie sklecê póki nie dymi czupryna
Pod³e to co piszê, gdy poszczê i suszê
Po kielichach za to jestem Owidiuszem

Nigdy ja wieszczego nie zaczerpnê ducha
Póki nie nape³niê naprzód dobrze brzucha
A gdy kasztel g³owy podda siê Bakchowi
Wpada za nim Febus i cudownie mówi

ehh... Confessio Goliae! fajnie, w orginale jeszcze lepsze ale, czy kto¶ ma do tego melodiê?


[size=18]"Confessio Goliae"
Archipoeta

Meum propositum in taberna mori,
Ubi vina proxima morientis ori,
Tunc cantabunt letius angelorum chori,
"Deus, sit propitius huic potatori"

Poculis accenditur animi lucerna,
Cor imbutum nectare volat ad superna,
Mihi sapit dulcius vinum de taberna,
Quam quod aqua miscuit presulis pincerna.

Loca vitant publica quidam poetarum,
Et secretas eligunt sedes latebrarum,
Student, instat, vigilant nec laborant parum,
Et vix tandem reddere possunt opus clarum.

Ieiunant et abstinent poetarum chori,
Vitant rixas publicas et tumultus fori,
Et ut opus faciant, quod non possit mori,
Moriuntur studio, subditi labori.

Unicuique proprium dat natura munus,
Ego numquam potui scribere ieiunus,
Me ieiunum, vincere posset puer unus,
Sitim et ieiunium odi quasi funus.

Unicuique proporium dat natura donum,
Ego, versus feciens, bibo vinum bonum,
Et quod habent purius dolia cauponum,
Tale vinum generat, copiam sermonum.

Tales varsus facio, quale vinum bibo,
Nihil possum facere nisi sumpto cibo,
Nihil valent penitus, quae, ieiunus, scribo,
Nasonem post calices carmine preibo.

Mihi numquam spiritus poetrie datur,
Nisi prius fuerit venter bene satur,
Dum in arce cerebri Bacchus dominatur,
In me Phebus irruit et miranda fatur.

miau!

w oryginale tez juz wrzucalem ;]
a melodie... well - w postaci elektronicznej to nie, musialbym zawyc ;]

jest sobie takie znalezisko jak 'kamien runiczny z kensington' (niestety - wspolczesna falszywka ;] )... runy wyryte na nim, w wolnym zapisie znacza cos takiego:

8 goter ok 22 norrmen po opdagelsefard fro vinland vest
vi hade ager ved 2 skjar
en dags rise norr fro deno sten
vi var ok fiske en dagh
aptir vi kom hem fan 10 man
rode af blod og ded
AVM
fraelse af illy har 10 mans
ve havet at se aptir vore skip
14 dagh rise from deno oh
ahr 1362

czyli:
O¶miu Gotów i dwudziestu dwóch Norwegów
W odkrywczej wyprawie z Winlandii na zachodzie
Rozbili¶my obóz obok dwóch skalnych wysepek
Dzieñ drogi na pó³noc od tego kamienia
£owili¶my ryby jeden dzieñ
Po powrocie znale¼li¶my dziesiêciu ludzi
Czerwonych od krwi i martwych
Ave Virgo Maria chroñ nas od z³ego
Ave Virgo Maria chroñ nad od z³ego
Ave Virgo Maria
Ave Virgo Maria wybaw nas
Postawili¶my dziesiêciu ludzi nad morzem
Na stra¿y naszych statków
Czterna¶cie dni drogi od tej wyspy
Rok 1362

polskie tlumaczenie ma dorobiona melodie, brzmi bardzo medewialnie iw ogole jest wypas - niedlugo postaram sie gdzies wrzucic kawalek tej piesni, zeby mozna ja bylo zawyc :-)

Witam!

Przegl±daj±c tematy na tym forum, natkn±³em siê na co¶ co mnie nieco zaskoczy³o. Przepraszam, ¿e nawi±zujê do dosyæ starego (bo z sierpnia jeszcze) postu, ale niepewno¶æ mi spaæ nie daje

Chodzi mi mianowicie o t± piosnkê:



Znam j±, i to nawet dosyæ dobrze - tak siê sk³ada, ¿e wchodzi w sk³ad repertuaru mojej ulubionej grupy My¶la³em, ¿e jest to kompozycja autorska, ale skoro pojawi³a siê w dziale "Muzyka dawna", to pewnie siê myli³em.

I pytanie: z jakiego okresu, sk±d pochodzi ten utwór i kto jest jego autorem?

Z góry dziêki za odpowied¼.

Prawdopodobnie jest to pie¶ñ "popularna" - nie datowa³bym jej jednak na wcze¶niej ni¿ XIX w. - wspó³czesne s³ownictwo itp.

Mo¿e przegl±da ten temat jaki¶ rusycysta.

Jedyny znany mi wykonawca to ewidentnie wspó³czesne LUBE (nie licz±c ewidentnie pijanej Prywatnej ).

Pozdrawiam.

Tak. To jest tekst Zony Lube i pochodzi ona z 1 po³owy XX wieku. Tak mi siê przynajmniej wydaje.

pie¶ñ wprawdzie z czasów II wojny ale po lekkich modyfikacjach tekstowych nadaje siê do spiewania

Pa garam karpackim mietielica wiotsia
Silnyje marozy zimuju trieszczat
Prakljatyj germaniec na nas nastupajet
Na naszu dzier¿awu na kriest za³atoj
A moj mi³y czornyj, czornyj czornobrowyj
S germancami biotsja za wieru swaju
Chotieli germancy sztob nasze kazaki
K ichniemu priesto³u s³u¿yt by paszli
A nasze kazaki s³awnyje riebiata
K ichniemu priesto³u s³u¿yt nie paszli
Zakipiela bitwa bitwa bepaszczadna
Pali³as riekoju gariaczaja krow
Kozak Boga prosit sljozna ymaliajet
Sztob naszi go³owuszki w kurgan nie s³o¿yt
Na etom kurganie wiesje³yje ptaszki
Wiesie³o igrajut za wieru swaju

Dla tych ktorzy wczesniej chcieli umiescic tekst Regin Smidur(do muzyki Krauki) .Jakby ktos mial jakies uwagi ,ze sie nie zgadza ,zalecam przejsc odrazu do zwrotki 107.A ten link jest dla fanow Tyra i jezyka farerskiego http://www.stepcla.subnet.dk/foroyar/sjurdkv.htm .Milego lamiania jezyka

1. Hvis I nu vil lytte til
Og høre på min sang,
Alt om de rige konger vil
Jeg kvæde denne gang.

Grane bar guldet af heden
Grane bar guld af heden
Sigurd svinger sværdet med vrede.
Sigurd over Ormen vandt
Grane bar guldet af heden.

2. Det var Konning Sigmundur
En vældig jarlsøn
Højbårne frue fik han sig,
Hun dejlig var og skøn.

3. Så gladelig drikker de
I kongeriget jul.
Så sømmeligen bygge de
Den rige konges stol.

4. Reed da ind i kongens gård
Så mangen ridder mand.
Fjenden kom og ufred gik
Hen over kongens land.

5. Ride de i kampen frem
Sydlig op på strand.
Så drabeligen værge de
Den rige konges land.

6. Ride de i kampen frem
Lode her sit liv.
Hjørdis tilbage lever end
Hin Sigmunds væne viv.

7. På kampens dage striden stod
Og hjem kom ikke een,
Hjørdis tilbage lever end
Med sorg og dobbelt meen.

8. På kampens dage striden stod
Hver sank i dødens arm,
Hjørdis tilbage lever end
Med sorg og megen harm.


9. Det var stolten Frue Hjørdis,
Hun axler kåben blå.
Så ganger hun på valen frem
Hvor Sigmund fældet lå.

10. Hil dig, Sigmund, søde ven,
Dit fald nedtynger mig,
I sorgens tid jeg kommet er
For at besøge dig.

11. Hør, tapre Sigmund, sig du mig,
Så vel du end formåer,
Mon vunden din kan sammengroe
Mon læges kan dit sår?

12. Ak, sent Hjørdis du finder råd
Den lykke du ej når.
At lave til de smørelser
Som hele mine sår.

13. Hundings sønner i Randarni
Den skade voldte dig.
Der ædder var i sværdene
Som bares imod dig.

14. Strax som de fjender grebe an
Med sværd og spydekast.
I sønder gik mit hårde sværd,
I tvende stykker brast.

15. I sønder gik mit hårde sværd
Og sønder gik mit spyd,
Da Hundings sønner alle red
Mod mig med skadefryd.

16. Gave de mig værgeløs
Det andet hårde sår,
Det ilde bed i hjerterod
Der syn for sagen går.

17. Det barn du under hjertet bær
Bliver stærk til kæmpe gavn.
Fød ham vel med ære op
Og giv ham Sigurds navn.

18. Sværdets tvende stykker tag
Og skjul dem i din gård.
Til smeden lad dem bringe hen
Når unge søn du får.

19. Sande ere disse ord
Jeg siger nu til dig,
Just denne søn han skal engang
Med tiden hevne mig.

20. Bag elven hist boer Regin smed
Alt ved hin stride å
Til ham du lader bringe hen
Den klinges stykker to.

21. Klingen må han smedde vel
Alt både skjær og reen.
Så den kan hugge alt itu
Og kløve jern og sten.

22. Fafner hedder ormen hin
På Gnitahøj mon boe.
Regin er en duelig smed
Men ej at stole på.

23. Jeg orker ikke, Frue Hjørdis,
At snakke meer med dig.
Jeg mærker det er dødens stund
Som kommer over mig.

24. Med gråd Hjørdis nu ganger bort
Da Sigmundur var død.
Og hendes fruer alle gik
og deres tårer flød.

25. Hjørdis nu iler til sin sal
Med gråd og megen sorg.
Kong Hjalprek først og fremmest kom
Til fruens høje borg.

26. Den frue udi måner ni
Alt med det barn mon gåe.
Da stunden kommer, føder hun
En svend så skjøn og fro.

27. Det går nu til som ofte før
At dulgt er dobbelt meen.
Den frue ganger i højeloft
Og føder en svend så reen.

28. Og da den svend til verden kom
Hun vel ham svøbte hen,
Og Sigurd bad hun nævne sig
Den gjæve ungersvend.

29. Det barn blev svøbt i klæder vel
Hun vel kan sådant evne,
Til Vølven (1) bares barnet hen
Hun bad hende Sigurd nævne.

30. Det barn blev bragt fra Godet (2) hjem
igen til moder sin,
og mere lod hun røgte ham
end alt sit guld i skrin.

31. Det barn blev bragt fra Godet (2) hjem
og sat på moders skjød,
og meer lagde hun rent på ham
end alt sit guld så rødt.

32. Det var Hjalprek, konge bold
en vældig jarlsøn,
højbårne frue fik han sig
hun dejlig var og skøn.

33. Så gik det sig med Sigurd til
at frodig tog han væxt.
I måned én han vorte meer
end andre børn i seer.

34. Han hos sin moder vorte op
hun gav ham gengjinhegst.
I måned én han grode meer
end andre børn i seer.

35. Vorte han i riget op
alt til så gjæv en mand.
Det var Hjalprek, konge bold
som var hans fostermand.

36. Vorte han i riget op
med hast og ikke længe,
indtil han blev i hugning tung
han slåes med kongens drenge.

37. På kampens plads han ofte var
blandt kæmperne at mede,
rev store egekævler op
slog svende mører døde.

38. De svende da sig satte med
i vrede, som de vare,
din faders hævn dig bedre var
end såre os så svare.

39. Svenden kaster skjoldet ned
og vil ej længer lege,
han ganger for sin moder ind
med kinder røde blege.

40. Svenden gik til moder sin
han taled ret og slet:
Sig mig, hvo er fader min?
Enhver vil vide sin æt.

41. Hør det, du min moder god,
jeg nu vil spørge dig:
Faldt fader min i våbenbrug?
thi dulgt det er for mig.

42. Hør det, du min moder god,
du sandhed sige må:
Er vel den mand i verden end
som fader min mon slå?

43. Om han er i verden end
som fader din mon slåe,
ej sker det i dit hele liv
du hævn af ham kan fåe.

44. Hundings sønner i Randarni
de fader din mon slåe,
ej sker det i dit hele liv
du hævn af dem kan fåe.

45. Svenden svared moder sin
alt vel, som han kunne:
Ofte vorte ungen hvalp
hvasse tænder i munde.

46. Fruen gik til kisten hen
med guldet overdragen.
Her skal du se de pantsere,
hvori din far blev slagen.

47. Lukker hun den kiste op
som gjemte guld og fæ,
og sværdets stykker tog hun frem
og kasted ham på knæ.

48. Tager hun stridsskjorten frem
med blodet overdragen,
her skal du se, min hulde søn,
hvordan din fader blev slagen.

49. Hun tager sværdets stykker frem
og flyer dem Sigurd hen.
Din hulde fader gav mig dem,
som var min bedste ven.

50. Se, af min hånd modtager du
sværdstumperne de to,
af stykkerne et andet sværd
du dig må lade slå.

51. Bag elven hist boer Regin Smed
alt ved hiin stride å,
til hannem du nu bringer hen
den klinges stykker to.

52. Til hannem du nu bringer hen
den klinges stykker to,
smed da vel og værdelig
indtil du ride må.

53. Fafner hedder ormen hiin
på Gnitahøj mon boe,
Regin er en duelig smed,
men sjælden er han tro.

54. Det den unge Sigurd var
ham alt mon vel gelinge.
Hør, moder, du nu vise mig
en vælig hest at tvinge.

55. Gak du dig frem til fossen hist
og steen i åen kast,
og vælg dig da den hest til brug
som stander stedse fast.

56. Da gik han sig til fossen frem
og kasted steen i å,
han valgte sig den hest til brug
som stedse mon stå.

57. En vælig hest i riget var,
vej kunne for sig bane,
den hest udvalgte Sigurd sig
og denne hest var Grane.

58. Det var en årle morgenstund,
det er mig vel i minde,
hen over elven Sigurd foer
for Regin Smed at finde.

59. Sigurd sprang på Granes bag
den samme morgensinde,
så red han sig hen over å
for Regin Smed at finde.

60. Det den unge Sigurd var
han frem for døren reed,
flux griber smeden jern i hånd
alt andet bort han smed.

61. Hør du mig, O Regin Smed,
det er min første færd,
mit ærinde, O Regin er
du smedde mig et sværd.

62. Du af min hånd modtager her
en klinges stumper to,
og du må mig et jerngodt sværd
af disse stumper slåe.

63. Vær velkommen, Sigurd, hid
så højt jeg elsker dig,
O dvæl i riget nogen tid
bliv denne nat hos mig.

64. Jeg kan ej dvæle her i nat
ej tiden så forhale,
thi Hjalprek konge, savner mig
i sine høje sale.

65. Men gjør du mig min klinge vel
og smed den skjær og reen,
så den kan hugge alt itu
og kløve jern og steen.

66. Regin lagde sværd i ild
tog tang og hammer fat,
arbejdede en stund derpå
dog kun den ene nat.

67. Dog kun den ene nattetid
han hamrede derpå,
og atter Sigurd, rask i hu
til hannem lade stå.

68. Det var en årle morgenstund
det er mig vel i minde,
hen over elven Sigurd foer
for Regin Smed at finde.

69. Det den unge Sigurd var
han frem for døren reed,
flux griber smeden sværd i hånd
alt andet bort han smed.

70. Smeddet har jeg sværdet dit
og lavet dig det til,
hvis dig ej fattes mod i bryst
jeg livet vove vil.

71. Smeddet har jeg klingen din
alt både skjær og reen,
så den kan hugge alt itu
og kløve jern og steen.

72. Sigurd tren for ambolt hen
at prøve den med hast,
men klingen ved det første hug
i tvende stykker brast.

73. Du døden er, O Regin Smed
af mig fuldkommen værd,
fordi du monne svige mig
i denne våbenfærd.

74. Sværdets stykker Sigurd slog
mod Regins knæe så brat,
da skjælvede hiin Regin Smed
alt som et lillieblad.

75. Sværdets stykker sigurd tog
og lagde i hans hånd,
da skjælvede hiin Regin Smed
alt som et lillievånd.

76. Hør mig nu, du Regin Smed,
hvad jeg vil sige dig,
hvis anden gang du smedder så
du døden fåer af mig.

77. Du gjøre må mig sværdet godt
og hærde vel den klinge,
så den kan være skarp og hård
og dog itu ej springe.

78. Smedde skal du klingen min
alt både skjær og reen,
at den kan hugge alt itu
og kløve jern og steen.

79. Hør du, Sigurd Ungersvend,
jeg smedde vil dit sværd,
men hjertet udaf Fafner orm
har for mig megen værd.

80. Hvis jeg din klinge smedder vel
og gjør dig den så skjøn,
da hjertet ud af Fafner Orm
jeg venter mig til løn.

81. Regin gåer til smedden sin
og lægger sværd i ild,
i tredive nætter hamre han
og laver klingen til.

82. I tredive nætter hamre han
alt på det gode sværd,
til Sigurd ståer hans sind og hu
samt til hans herrefærd.

83. Det var en årle morgenstund,
det er mig vel i minde,
hen over elven foer
for Regin Smed at finde.

84. Det den unge Sigurd var
han frem for døren reed,
flux griber smeden sværd i hånd
alt andet bort han smed.

85. Vær velkommen, Sigurd, hid
hvor det sig end vil føje,
jeg seer du haver kraft i arm
og mod udi dit øje.

86. Vær velkommen, Sigurd hid
jeg smeddet har det sværd,
hvis dig ej fattes mod i bryst
da rygtes vil din færd.

87. Smeddet har jeg klingen din
alt både skjær og reen,
så den kan hugge alt itu
og kløve jern og steen.

88. Sigurd tren for ambolt hen
med fart han sværdet svang,
dets æg er hård, dets odd er skarp
itu det ikke sprang.

89. Så hug han, Sigurd, dristigt til
så fast han kunde slåe
sønder slog han ambolt
og stubben ligeså.

90. Forgyldte Orm han dræbte da
en anden fik og ram,
og sværdet som på gulvet lå
det gav han navnet Gram.

91. Hør du, kjekke Sigurd, født
af kongenbårne viv,
for slig høvigsmænd, som dig
jeg lade vil mit liv.

92. Hør du, kjekke Sigurd svend,
det må du sige mig,
du farer snart til Gnitahøj,
må jeg da følge dig?

93. Først farer jeg til Randarni
for Hundings sønner at fælde
jeg derpå gåer til Gnitahøj
thi stor er nu min vælde.

94. Først farer jeg til Randarni
for Hundings sønner at finde,
jeg derpå gåer til Gnitahøj
så har jeg nu i sinde.

95. Han Hundings sønner alle slog
og vel han slap fra dem,
ved føie stund fra riget reed
til Gnitahøj frem.

96. Den rænkefulde Regin Smed
da tænkte så ved sig:
Når du nu farer til Gnitahøj
da skal jeg følge dig.

97. Det den unge Sigurd var,
han reed til Gnitahøj,
og mødte der en Gubbe ham
alt på den brede vej.

98. Det den unge Sigurd var
han sad på vælig hest,
og Gubben var, så sagnet gåer
den gamle Nornegest.

99. Hør du, Sigurd, raske svend,
det må du sige mig,
hvo er vel denne stakkels mand
som følger her med dig.

100. Det Regin er hiin gode smed
han smeddet har mit sværd,
thi han er fulgt med mig hertil
i denne væbnefærd.

101. Regin Smed gav mig der råd
at grave grøvter to.
thi han er i mit følge for
med råd mig bi at ståe.

102. Hvis Regin Smed gav dig det råd
at grave grøvter to,
han er af svig og ondskab fuld
han døden dig vil slåe.

103. Hør, du Sigurd Ungersvend,
du agte vel derpå,
at du døden ikke skal
af ormens edder fåe.

104. Grav du dig de grøvter to
og grav dig derhos trende,
det halve udaf edderne
skal deri fra dig rende.

105. Du grave skal dig grøvter tre
alt med så meget mod,
og deri skal du værge dig
mod ormens edderblod.

106. Du grave skal dig grøvter tre
alt med så meget dåd,
og deri skal du værge dig
mod ormens edderbråd.

107. Ormen gled af guldet frem
der rye gåer om så vide,
Sigurd sad på Granes bag
han bød sig til at ride.

108. Ormen gled af guldet frem
den fremad glide vil,
og Sigurd greb om Benjer Kolv
og sværdet bød han til.

109. Den Fos var tredive (3) alen dyb
som Ormen hvilte på,
dens bover gik i dagen op
dens bug på hamre lå.

110. Det den Unge Sigurd var,
han med sit sværd mon slåe,
og kløvede hiin spragled orm
alt udi stykker to.

111. Drabeligt var dette hug
som Sigurd gav den stund,
da skjalv både løv og lund
og hele verdens grund.

112. Da skjalv både løv og lund
og hele verdens grund,
Sigurd hug med skarpen brand
ham sønder samme stund.

113. Spurgte da hiin Fafner Orm
i tvende stykker låe:
Hvo var den hudjærve mand
som dræbe torde så?

114. Mit navn er Sigurd, Sigmunds søn
derom jeg gør dig viis,
og Sigmunds dronning, moder min
hun nævnedes Hjørdis.

115. Hør du Sigurd Ungersvend
hvad jeg vil spørge dig,
hvo fulgte dig den lange vej
som fører hid til mig?

116. Regin er jo broder din
han viste vej for mig.
Af svig og ondskab er han fuld
han vilde døde dig.

117. Hertil svarede Ormen så
mens den i blodet flød:
Skjønt Regin Smed er broder min
du volde skal hans død.

118. Og død du nu hiin Regin Smed
som du har dødet mig,
han er af svig og ondskab fuld,
han ellers døder dig.

119. Ormens hjerte stegte han
det gik nok så trangt,
thi spiddet som på gløder lå
var tredive (3) alen langt.

120. Sigurd blev om hænder hed
da strøg han sig om munde,
hvert fuglemål og dyresprog
han strax forståe da kunde.

121. Det da var hiin Regin Smed
han taled så for sig,
nu fåer jeg vel, O Sigurd, det
som du har lovet mig.

122. Svared her til Vija-fugl
som oppe sad i eg,
du selv alene Sigurd skal
fortære denne steg.

123. Af spiddet Sigurd hjertet drog
og ene han det åd,
men Regin til at drikke vil
af Ormens edderblod.

124. Og Regin til at drikke vil
af Ormens edderblod,
men Sigurd gav ham banesår
i sporet, som ham stod.

125. Det den unge Sigurd var
han med sit sværd mon slåe,
og kløvede hiin Regin Smed
alt udi stykker to.

126. Store midler Sigurd vandt
han meget guld mon fåe,
der han slog Fafner Orm som
på Gnitahøj låe.

127. Det var en årle morgenstund
før solen end oprandt,
ej mindre end tolv kister guld
på Granes ryg han bandt.

128. Tolv kister guld på sider hver
af hestens ryg der hang,
Sigurd sad sig ovenpå
så lyder skjaldens sang.

129. Med tolv gange tvende kister guld
ung Sigurd foer derfra,
helten sprang på hestens lend
og glad (4) var Grane da.

130. Tolv kister guld på sider hver
af hestens ryg der hang,
og sprang den over Lindar - Å,
så lyder skjaldens sang.

131. Sprang han over sumpen frem
så saddelspændet brast,
og er det af sandhed sagt
at det fik Nornegest.

132. Kvadet her nu hører op
ej mere denne sinde,
en anden sang begynder nu,
I tage den til minde

Grane bar guldet af heden
Grane bar guld af heden
Sigurd svinger sværdet med vrede
Sigurd over Ormen vandt
Grane bar guldet af heden.

Dla wszystkich mi³o¶ników klimatów sarmackich polecam wybór piosenek, pie¶ni i dumek:

http://www.dzikiepola.com/ArticleDetails.aspx?ID=3262

Jaros³aw napisa³:Tak sobie pomy¶la³em ¿e mo¿e warto by za³o¿yæ w koñcu jaki¶ temat, który zgrupowa³by ró¿nej ma¶ci piosenki i przy¶piewki modne w RR. Przyznam ¿e wspaniale by by³o gdyby znalaz³o siê tutaj jak najwiêcej pie¶ni oryginalnych ale ¿e z takowymi nie jest ³atwo wiêc ka¿da w³asna radosna twórczo¶æ bêdzie mile widziana.
A wiêc literaci do pióra...
OK. jak mawiali staro¿ytni S³owianie! Napisa³em tekst i nie mam pomys³u na melodiê. Mo¿e kto¶ znajdzie natchnienie i walnie jak±¶ muzyczkê. Oczekujê na nutki e-mail muzykus@op.pl

STARUNEK MA£EJ PSZCZÓ£KI
CZYLI
JANA ONUFREGO ZAG£OBY PIE¦Ñ NADOBNA

Kiedym bawi³ u Skrzetuskich pewnej kaniku³y
I bezczynnie czas swój trawi³, jak to safandu³y,
Takim to ja zoczy³ widok, sercu memu mi³y:
Ma³e pszczó³ki swój po¿ytek do ula nosi³y

Potem bartnik miód wytrzepa³, jako i potrzeba.
Czê¶æ przeznaczy³ do sycenia, a troszkê do chleba.
Wnet odraza mnie wstrz±snê³a, przyznacie to sami,
Jak tak mo¿na miodek psowaæ jedz±c go z chlebami?

Ma³a pszczó³ka siê nalata, przymilne stworzenie,
Bartnik za¶ do miodu doda zio³a i korzenie.
Kiedy w beczce siê ule¿y ten wspania³y trunek,
Ja w mig w brzuchu go pomieszczê, dobry na frasunek.

Mo¿e Stwórca wejrzy na to i przepu¶ci g³adko,
¯em za trunkiem siê ugania³ nigdy za mê¿atk±
I po ¶mierci nie ukarze za doczesne winy,
Separuj±c mnie od miodku, na konto dziewczyny.

Pozdrawiam zapiewaj³ów - Muzykus

MI£O¦CI MOJA autor: Conon de Béthune

Mi³o¶ci moja! jak¿e siê rozstanê
Z najlepsz±, wy¿sz± nad wszystkie istoty,
Jakie w¿dy by³y czczone i kochane?
Niech Bóg siê mojej zlituje têsknoty
I tak po³±czy, jako dzi¶ rozdziela!
Ale có¿ mówiê? Nic nas nie roz³±czy:
Choæ s³u¿ba Bo¿a cia³o moje wo³a,
W sercu moc twoja nigdy siê nie skoñczy.

Wiêc têskny p³ynê w brzegi Palestyny,
Gdzie mej pomocy wzywa Bóg na niebie,
Gdy¿ nikt tej s³u¿bie nie chybi bez winy
I Bóg go w ciê¿szej opu¶ci potrzebie.
A niech wie dobrze i wielki, i ma³y,
I¿ tam rycerskie winien spe³niæ ¶luby,
Gdzie zdobyæ mo¿e i niebo, i chwa³ê,
I dziêk, i s³awê, i mi³o¶æ swej lubej.

Witajcie!

"I NA TWÓJ GRÓD"

Wikingu nie pytaj ni jutro ni dzi¶
dok±d p³yn± na bitwê drakkary.
Do walki z Angolem dzi¶ nam trzeba i¶æ
uderzaj, nie znaj w ciosach miary!

I na twój gród tez przyjdzie pora,
gdy braæ wikingowska zapuka do bram,
(lup, lup)
a okrêt maj±cy na dziobie ³eb stwora
pod pe³nym ¿aglem pruæ bêdzie w¶ród fal.

Stan±³em, spojrza³em na dzie³o zniszczenia,
a miecz mój i w³ócznia ocieka³y krwi±,
jak szpony or³ów, co kr±¿± nad ziemia
i dzikie jak my Wikingowie s±!

I na twój gród....

Spojrza³em jak ogieñ trawi domy wrogów,
ich- w bitewnym szale wyciêli¶my w pieñ,
a martwe cia³a le¿±ce u progów
Odda³y to miasto na nasz ³up w ten dzieñ!

I na twój gród...

A kiedy dosiêgn± ciê wroga ciosy
i w bitewnym szale powala,
nie przejmuj siê, bo Walkirie dwie
zabior± ciê wprost do Walhalli!

"BALLADA STEPOWA"

Stepie p³owy, milczeæ umiesz,
Stepie cichy, czemu milczysz ty,
Rankiem zginê, ju¿ na atak graj±,
Ostanê li ¿yw?

W d³oñ miecz, bron rubie¿y,
Gdzie wróg? Niech uderzy,
Chan nie straszny nam,
Szed³ tu w wysoko¶ci,
Patrz dzi¶ bia³e ko¶ci,
Serca nasze mêstwem natchnij,
Marsie ty¶ nasz pan.

Mój bachmacie, biegaæ umiesz,
Koniu wierny, czemu¶ smutny ty,
Nocka zginê, dniem mnie pochowaj±,
Ostanê li ¿yw?

Nic to, strze¿ rubie¿y,
Pierzch³ wróg, nie uderzy,
Chan nie straszny nam,
Szed³ tu w wysoko¶ci,
Leg³ w step, bia³e ko¶ci,
Serca nasze mêstwem natchnij,
Marsie ty¶ nasz pan.

"KOLÊDA WIKIÑSKA 1"

ref.
Pada ¶nieg, pada ¶nieg,
P³on± strzechy chat,
Co za rado¶æ co¶ podpaliæ,
Kiedy zimno tak, hej! ( X 2 )

Gdy p³yniemy tu,
Wojowników stu,
Ostrzy miecze by was wyrwaæ
Ze s³odkiego snu...

Ogieñ strzela z chat,
A obroñców brak,
Szybko wszystko rabujemy
I spiewamy tak:

ref...

Baby ciesz± siê,
Gdy gonimy je,
Dobrze nigdy tak nie mia³y
Choæby i we ¶nie

Lecz zabawy do¶æ,
Oto idzie kto¶
Wreszcie sobie powalczymy
Zabijemy Co¶

ref...

Stoi murek tarcz
W³ócznie niczym je¿
Id± ch³opi z motykami
To¿ to ³atwa rzecz

Atak idzie nasz
Im odwagi brak
Tniemy wszystkich po kolei
Nuc±c sobie tak:

ref...

Rzezi koniec ju¿
Z wioski zosta³ kurz
£adne dziewki zabieramy
Reszcie w gard³o nó¿

£upy wrzuæ na ³ód¼
Jeñców wbij na pal
A piosenkê tê weso³±
Wiatr niech niesie w dal!
ref...

"KOLÊDA WIKIÑSKA 2"

Sailing o'er the seas
In an open dragon ship,
Trying not to freeze,
Hoping we won't tip,
Clash of swords goes 'cling'
Making spirits bright,
What fun it is to sail and sing
A slaying song tonight!

ref:
Oh....
Hack and slash, hack and slash
Laughing all the way,
Oh what fun it is to be
A berserker today,
Hack and slash, hack and slash
Laughing all the way,
Oh what fun it is to be
A berserker today!

A day or two ago
We thought we'd have a fight,
And soon the Valkyries
Were gathered on our right,
The fight was long and grim,
Misfortune seemed our lot,
We broke into a battle hymn
But hoarse was all we got!

ref.

Now the ground is red,
Slay them while they're young,
Crack an old foe's head,
And sing this slaying song,
Just get yourself a sword,
Two-forty for the fray,
Then go and fight the enemy horde
Until they run away!

ref.

"KOLÊDA WIKIÑSKA 3"

W¶ród nocnej ciszy,
Wrzask siê rozchodzi
Pali siê ko¶ció³
Wiking nadchodzi!

Tnij chrze¶cijan tak jak leci,
Zgwa³æ kobiety, potop dzieci
W wielkiej rado¶ci... ( X 2 )

A gdy krwi ¿±dzê
Ju¿ siê z³agodzi
£ykniemy miodu
Wrócim do ³odzi

P³yñmy dalej by rabowaæ
Gwa³ciæ paliæ i mordowaæ
W wielkiej rado¶ci ( X 2 )

A kiedy sakwy
Pe³ne ³upów s±
Wrócê do domu
Cieszyæ ¿onê sw±

Dam Jej srebro i klejnoty
Niech mi swej nie sk±pi cnoty
W wielkiej rado¶ci ( X 2 )

I na koniec wielki przebój

"DUMKA NA DWA SERCA"

Mój sokole chmurnooki
Pytaj o mnie gór wysokich
Pytaj o mnie lasów m±drych
I uwolnij mnie

Mój sokole, mój przejrzysty
Pytaj o mnie nurtów bystrych
Pytaj o mnie kwiatów polnych
I uwolnij mnie, mój mi³y...

Jak mam pytaæ gwiazd w niebiosach ?
S± zazdrosne o Twój posag:
O mi³o¶ci cztery skrzynie
I o dobroæ Tw±
Mój mi³y...

Jak mam pytaæ innych kobiet ?
Serce me odkryj± w Tobie
I choæ wiedz±, nie powiedz±
Nie odnajdê Ciê

Mój sokole gromow³adny
Pytaj o mnie stepów s³awnych
Pytaj tych burzanów wonnych
I uwolnij mnie

Przez kurhany spopiela³e
Przez chutory w ogniu ca³e
Snu ju¿ nie znam, step odmierzam
By odnale¼æ Ciê
Mój mi³y...

Jak¿e pytaæ mam ksiê¿yca ?
On siê kocha w Twych ¼renicach
S³oñce zgoni, step zas³oni
Nie odnajdê Ciê
Mój mi³y...

Jak¿e pytaæ mam Kozaka ?
Co na mi³o¶æ chor± zapad³
On by z ¿alu ¶wiat podpali³
Gdyby straci³ Ciê...
Mnie...

Jak¿e pytaæ mam ksiê¿yca ?
On siê kocha w Twych ¼renicach
S³oñce zgoni, step zas³oni
Nie odnajdziesz mnie

My wpatrzeni, zas³uchani
Tak wspó³cze¶ni a¿ do granic
W ciemnym kinie, po kryjomu
Ocieramy ³zê

To mo¿e ja zapodam co¶ mojego autorstwa wzorowane na..


Hold dla Bertrana de Born..

Uwielbiam kiedy ¿o³du czas
nadejdzie uraduj±c nas,
weso³y czas gdy idziem w las
weso³o nawo³uj±c was
bo tak nam odpowiada.
Na polu za¶ namiotów rz±d,
a w ka¿dym z nich pijaków sto..
I rado¶æ mi to sprawia,
kiedy rycerstwo wo³a "goñ!"
i ka¿dy flachê bierze w d³oñ..

Uwielbiam kiedy ten co sta³
le¿y po chwili jakby spa³,
po miodzie padnie taki syn
niech¿e go szlag i diabli z nim!
To lubiê i tak ¶piewam..
Lub gdy Kasztelan pije sam
a za nim komplet jego dam,
miód mu po brodzie sp³ywa..
I naprzód prze szalony szturm,
wpada do karczmy i pije rum!

Uwielbiam kiedy hardy pan
gorza³k± z kufla gula sam,
t³um patrzy rycerz chla za dwóch,
i w t³umie dziarski ro¶nie duch,
bo przyk³ad to nie lada.
Rycerzem siê zaczyna byæ,
gdy mo¿na chlaæ i wyæ i piæ,
co wielk± rado¶æ sprawia.
Kto nie postawi - mówiê wam,
ten prostak i ciura - zwyk³y cham!

Rycerzy kilku spada z ³aw!
podnosz± siê i leci paw!
Uwielbiam, tak to musi byæ!
Rycerzy t³um chce wyæ i piæ
i wielk± rado¶æ czuj±,
gdy w pawiu le¿y czyja¶ broñ,
oni nie widz± niby jej,
i jeszcze j± stratuj±.
I lepiej zgin±æ zamiast ¿yc,
ni¼li z rycerstwem nie chcieæ pic!

Ach mówiê wam, nie znaczy nic
bogactwa mieæ, w luksusie ¿yæ,
kiedy us³yszê "Pij, Hurra!!"
to kufli brzêk ju¿ w uszach gra!
W karczmie na ³awie siadam..
Nagle "Ratunku! Bo¿e mój!
co tak mi ma³o nala³ gnój?!"
od ciosu karczmarz pada..
W karczmarza ciele topór tkwi,
nikogo nie rusza widok krwi,
skoro siê miodek leje...

Rycerze oto zdanie me:
zastawcie zamki miasta wsie,
napijcie siê to moja rada...


Zik z Amiru

Ps. Dla nieznaj±cych staro¿ytnego obyczaju "gulania" - zapraszam do warsztatów gulania na ka¿dej imprezie na której bêdê - wpisowym niech bêdzie odpowiednia pomoc naukowa ;)
Ps2. Pod postaci± Kasztelana I Jego Dam "skry³ siê" sam wielki Piotr z BRZK wespó³ w zespó³ (by ¿±dz moc móc wzmóc) ze swoim slynnym Haremem

Mówisz i masz:

A die¿ tyje wajary

A die¿ tyje wajary,
Szto sa mnoj chadili w Krym,
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha,
Szto sa mnoj chadili w Krym.
A die¿ tyje ich miaczy,
Szto z pliacza umieli siaczy?
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...
Nie atsiedietsa niedie,
Zno³ czu¿yniec k nam idie,
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...
£uki wnutsa dy w duhu,
Dadut` rady worahu,
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...
Koni kopytami bjut`,
Wajarow dy paniasut`,
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...
Budie, budie, zno³ bitwa,
Budie wol`naju Litwa!
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...
a jak skonczym wajawat`,
Budiem pyt` i dy huliat`!
Dy hej, dy hej, hej, ju-haha...

Pozdrowienia
Ala

PS. Sprawdz swojego maila - wys³a³m Ci melodyjn± niespodziewankê

czy ja te¿ mog³abym siê u¶miechn±æ o t± muzyczkê?
:D

z góry dziêkujê i sprzytulowywujê

Ju¿ wys³a³am:)

Witam

Potrzebuje muzyki do "Konia"! Tekst ju¿ tutaj kto¶ zamieszcza³. Mo¿e mi kto¶ pomóc?
Je¿eli ma to kto¶ w formie multimedialnej, to o ile mo¿e to niech mi to prze¶le na visenna0@o2.pl

z góry dziêkuje :)))


Visenna

Chodzi o tz. "Dumkê Bohuna"? Je¶li tak to dysponujê kilkoma ró¿nymi mp3 i nawet ró¿nymi nagraniami video w formie cyfrowej :D

Tê pie¶ñ z powodzeniem ¶piewa Zespó³ Pie¶ni i Tañca Uniwersytetu Jagielloñskiego "S³owianki" z Krakowa w swoim programie s³owian wschodnich i po³udniowych.

A dla wszystkich mi³o¶ników XVII wieku arcycudowna duma kozacka "Powij Witre", przez któr± gdy s³yszê j± na ¿ywo, lec± prawdziwe ciary po plecach. Dysponujê plikiem *.avi ale mogê udostêpniæ wy³±cznie je¶li kto¶ mi poda swoje FTP. Plik niestety ma 68 MB :D

(zapis ukraiñski, fonetyczny i polskie t³umaczenie)


Powij witre – dumka kozacka

Powij, witre, oj da j witeroczok,
Ta z h³ybokoho jaru. X2

Prybud¼, my³yj, oj da czornobrywyj,
Ta z da³ekoho kraju. X2

Oj rad by ja ta i powiwaty,
Ta du¿e jar h³ybokyj. X2

Oj rad by ja ta i prybuwaty,
Ta du¿e kraj da³ekyj. X2


Powiej wietrze – dumka kozacka

Powiej wietrze, wietrzyku,
Z g³êbokiego jaru. X2

Przyb±d¼, mi³y, czarnobrewy,
Z dalekiego kraju. X2

Oj chcia³bym powiewaæ,
Ale jar g³êboki. X2

Oj chcia³bym przybyæ,
Ale daleka droga. X2

Szukam melodii - najlepiej mp3 - do "Warneñczyka"

Pozdrawiam - Jaros³aw

Eee... chodzi mi o tê rusk± pie¶ñ. Tekst jest tutaj w tym temacie :)))

Конь
Выйду ночью в поле с конём,
Ночкой тёмной тихо пойдём.
Мы пойдём с конём по полю вдвоём,
Мы пойдём с конём по полю вдвоём.

[...]

Pozdrawiam

ja jestem w posiadaniu takowej
dajcie znaæ na priv komu przeslac.
Visenna, nie wyslalam Ci jeszcze, bo nie wiem czy nadal aktualne

ja bym bardzo prosi³ o tekst piesni z Ogniem i Mieczem spiewanej przez mo³ojców idacych pod ¯ólte Wody, niestety nie potrafie ze s³uchu tego tekstu spisaæ.
a idzie to mniej wiecej tak... ( z góry przepraszam za b³edy)

....szto szabli nie braly szto kule mijali......
(....)
....szto by nasza s³awa, kozackaja s³awa z nami wedrowa³a....

z góry wielkie dzieki

Jedna wersja jest tu:
http://www.freha.pl/index.php?showtopic=5982
Istnieje te¿ nieco inna wersja:

Na³ywajmo, bratia!

Na³ywajmo, bratia, kryszta³ewi czaszy,
Szczob szabli ne bra³y,
Szczob kuli myna³y holiwoñki naszy!
Szczob szabli ne bra³y,
Szczob kuli myna³y holiwoñki naszy!
Bo kozacka s³awa krowiju po³yta,
Siczena meczamy, rubana szabliamy,
Szczej doszczamy w`myta! (bis)
Na³ywajmo, bratia, poki jeszcze sy³a,
Poki do pochodu, poki do schid sonca
Surma ne surmy³a! (bis)

Tekst Piesni ktora pewnie wszyscy znaja

Горілка

Гей, горiлко, бiла-бiла,
Гей, горiлко, бiла-бiла,
Гей, горiлко, бiла-бiла,
Я б тебе лижкою їла!

Я за тебе срiбло, злото,
Я за тебе срiбло, злото,
Я за тебе срiбло, злото,
А ти мене бух в болото!

Я за тебе срiбняки,
Я за тебе срiбняки,
Я за тебе срiбняки,
А ти мене в будяки!

Гей, горілко з буряка,
Гей, горілко з буряка,
Гей, горілко з буряка,
Робиш з мене дурака!

Я за тобов аж до Львова,
Я за тобов аж до Львова,
Я за тобов аж до Львова,
А ти мене бух до рова!

Я за тобов до Варшави,
Я за тобов до Варшави,
Я за тобов до Варшави,
А ти мене бух до трави!

Gori³ka

Hej, gorilko, bila-bila,
Hej, gorilko, bila-bila,
Hej, gorilko, bila-bila,
Ja b tebe lнzhkoоu jila!

Ja za tebe sriblo, zloto,
Ja za tebe sriblo, zloto,
Ja za tebe sriblo, zloto,
A ty mene buh v boloto!

Ja za tebe sribniaky,
Ja za tebe sribniaky,
Ja za tebe sribniaky,
A ty mene v budiaky!

Hej, gorilko z buriaka,
Hej, gorilko z buriaka,
Hej, gorilko z buriaka,
Robysh z mene duraka!

Ja za tobov azh do L'vova,
Ja za tobov azh do L'vova,
Ja za tobov azh do L'vova,
A ty mene buh do rova!

Ja za tobov do Warszawy,
Ja za tobov do Warszawy,
Ja za tobov do Warszawy,
A ty mene buh do travy!a"

I jeszcze jedna, bo komu sie nie podobala ta rzewna, smutna piesn Bohuna w "Ogniem i Mieczem"....


Ой чий то кінь стоїть

Ой, чий то кінь стоїть, що сива гривонька
Сподобалась мені, сподобалась мені
Тая дівчинонька

Не так та дівчина, як її личенько...
“Подай же, дівчино, подай же, гарная,
На коня рученьку!”

Дівчина підійшла, рученьку подала...
“Ой, лучше б я була, ой, лучше б я була,
Кохання не знала!”

Кохання, кохання, з вечора до рання,
Як сонечко зійде, як сонечко зійде,
Кохання відійде.

Oj, chyj to kin' stojit' (Oj, czyj to koñ stoi)

Oj, chyj to kin' stojit', shcho syva gryvon'ka
Spodobalas' meni, spodobalas' meni
Taja divchynon'ka

Ne tak ta divchyna, iak jiji lychen'ko...
"Podaj zhe, divchyno, podaj zhe, garnaja,
Na konia ruchen'ku!"

Divchyna pidijshla, ruchen'ku podala...
"Oj, luchshe b ja bula, oj, luchshe b ja bula,
Kohannia ne znala!"

Kohannia, kohannia, z vechora do rannia,
Jak sonechko zijde, jak sonechko zijde,
Kohannia vidijde.

Witajcie. Z tego co jestem zorientowana (a jestem chyba dostatecznie dobrze zorientowana to ukraiñskie i ³emkowskie "Г" czyta siê jako d¼wiêczne "h". W jêzyku polskim nie ma niestety takiego d¼wiêku. W obu wspomnianych jêzykach d¼wiêk ten ró¿ni siê od normalnego "ch", które jest zapisywane "x".
Pomy³ka wynika zapewne z faktu, ¿e "Г" czyta siê w rosyjskim jako "g"
Pzdr

Dok³adnie. W ukraiñskim 'x' to 'ch', a <litera 'g', znaczka nie umiem wstawiæ:))> wymawia siê jak 'h'. Zg³oska 'g' nie istnieje.
Co do piosenki Bohuna, jest to oryginalna ludowa piosenka z £emkowszczyzny. Istnieje te¿ wariant bia³oruski, który kto¶ ju¿ kiedy¶ na FREHA zamieszcza³. Magpie, twoja transliteracja to chyba angielska:-)

Oj czyj to kiñ stoit',
Szczo sywa hrywoñka?
Spodobalas' meni, spodobalas' meni
Taja diw'czynoñka.

Oj ne tak diw'czyna,
Jak bi³e ³yczeñko;
Podaj¿e diw'czyno, podaj¿e harnaja
Na konia ruczeñku!

Diw'czyna pidisz³a,
Ruczeñku poda³a...
Oj ³uczsze'b ja bu³a, oj ³uczsze'b ja bu³a (oj, nie wiem, oj nie wiem co to znaczy... ;))
Kochania ne zna³a.

Kochania, kochania,
Z weczora do rana.
Jak soneczko zijde, jak soneczko zijde,
Kochania widijde!

Kochania kochania,
Diwocze stra¿dannia,
£em raz lubowania, ³em raz lubowania,
A sto lat czekania.


Pie¶ñ "Nalywajmo, bratia", jakkolwiek piêkna, jest niestety podróbk± z XIX wieku:)


Wracaj±c do tematu: by³abym bardzo wdziêczna za podanie tekstu do polskiej pie¶ni z XV w. pt. "Jezusa mêkê czcijcie" (mo¿e trochê dziwnie to bêdzie wygl±da³o obok piosenek biesiadnych, ale osobnego tematu nie ma).
Jezusa mêkê czcijcie wszyscy, i ¶piewajcie.
Maryjê pozdrawiajcie, k'niej siê uciekajcie.
Maryjo - przez bole¶ci, które¶ ty cierpia³a,
Oddal od nas wsze z³o¶ci, daj nam wieczne rado¶ci.
Znam tylko tyle, a podejrzewam, ¿e musi byæ wiêcej...

Naturalnie przyznaje Paniom racje, niezwazalem na poprawnosc pisowni poprostu sciagnelem teksty i piosenki ze strony internetowej pewnego krakowskiego zespolu, nazywa sie on bodajze "Dzikie Pola" a to jego adres http://www.dzikiepola.gower.pl/
Wedlug mojego mniemania poza plyta "Dwa Kolory" jest tam malo fajnych kawalkow

Hoj!
Czy kto¶ z Was ma mo¿e tekst cudownej pie¶ni wykonywanej przez Starego Olse pt Kelih Cola
Bedê bardzo wdziêczny jak kto¶ to znajdzie i tu wkleji
Pozdrawiam,
Thorkell

Proszê bardzo:
ze strony http://staryolsa.com/rus/teksty.shtml

Келіх кола


(беларускі застольны кант 16-17 ст.,
словы незначна апрацаваныя З.Сасноўскім)

1. Гой-гой сядзем ў кола ды вясёла
Выпівайма, размаўляйма
Пра усё забудзем
Хай нам добра будзе

2. Гой-гой чаго бавіш - келіх ставіш
Хочаш піці - папрасіці
Хмель-піва нап'емся
Потым разбярэмся

3. Гой-гой вайна рыхла покуль сціхла
Распачаці святкаваці
Келіх пенна піва
Піва яно жыва

4. Гой-гой ад суседа няхай беда
Выпі ныне - хвора згіне
Ліся піва ныне
Ў шчаслівай гадзіне

5. паўтор 1.

Czy moglby mi ktos podeslac linka na jakas strone gdzie znalazlbym i mp3 i teksty do duzej liczby piesni,przyspiewek i utworow z sredniowiecza lub XVI i XVII w.? Z gory serdecznie dziekuje

Tak juz czasami jest ze cos jestpopularne i masz wrazenie ze maja to wszyscy tylko nie ty. Wlasnie w tym duchu chcialem prosic o tekst do "Christ ist verstanden". Tak, tak , wiem ze... sam sie dziwie ze jeszcze go nioe mam

Temat ju¿ siê przewin±³ na fresze:
http://www.freha.pl/index.php?showtopic=230

Idzie ¿o³nierz - datowana na 1444 r :

Idzie ¿o³nierz borem lasem
Przymieraj±c z g³odu czasem

Chleba soli nie ¿a³owaæ
Trzeba ¿o³nierza ratowaæ

Chocia¿ ¿o³nierz obszarpany
Jednak stoi miêdzy pany

Suknia na nim nie blachuje
Wiatr dziurami wylatuje

W kot³y bêbny uderzyli
Na wojenkê zatr±bili

Us³ysza³ m³odzian odwa¿ny
Czerstwy ¿wawy ho¿y ra¼ny

Rzek³ ja na wojnê polecê
tylko konia okulbaczê

Starsza siostra wyskoczy³a
Konia mu okulbaczy³a

M³odsza siostra broñ mu niesie
Krzyczy p³acze zabije siê

Nie p³acz nie p³acz siostro brata
Bo siê wróci za trzy lata

Nie wysz³o rok i pó³tora
Ju¿ ¿o³nierze jad± z pola

Wy ¿o³nierze ju¿ jedziecie
Mego brata nie wiedziecie

Le¿y twój brat w szczerym polu
Trzyma g³owê na kamieniu

A koniczek wedle niego
Grzebie nó¿k± ¿a³uje go

Kiedy ja mia³ swego pana
To ja jada³ go³e ziarna

Teraz nie mam prostej s³omy
Rozdziobi± mnie kruki wrony

Tragiczna ¶mieræ porzuconej dziewczyny


Raz w ma³ej wiosce ¿y³a dziewczyna,
A mia³a szesna¶cie latek,
Usta jej by³y niby malina
I ca³a by³a jak kwiatek.
Gdy zakocha³a siê w ch³opcu z miasta,
Który przysiêga³ jej mi³o¶æ,
Wnet uwierzy³a m³oda niewiasta,
¯e siê marzenie zi¶ci³o...

Rzuci³a ojca, rzuci³a matkê,
Uciek³a z rodzinnej wioski
I posz³a z lubym noc±, ukradkiem,
Nim pierwsze pozna³a troski.
On z niej zabawkê zrobi³ dla siebie,
A potem rzuci³ jak ¶miecie
I po mi³o¶ci wielkiej pogrzebie
Przysz³o na ¶wiat ma³e dzieciê

Zhañbiwszy cia³o panny niewinnej,
Uciek³ kawaler ksiê¿yca.
Przysz³a do wioski ona rodzinnej
Przeb³agaæ swego rodzica.
Lecz wyrzucono ja z dzieckiem z domu
Zimowej i ciemnej nocy,
Ju¿ niepotrzebna by³a nikomu
I nikt jej nie da³ pomocy.

Pod krzy¿em ona na drodze sta³a,
Modl±c siê gorzko p³aka³a.
Z zimna i g³odu tak z dzieckiem zmar³a,
Skostnia³y dwa m³ode cia³a
Nie wierzcie ch³opcom, m³ode dziewczyny,
Gdy szepnie: Chod¼ ze mn± luba,
Bo rzuci z dala od matki, rodziny
I czeka potem ciê zguba.

Kurwo¿ej

Kurwo¿ej z G³ówki biczem guda³
jak do Olecka na jarmark siê uda³,
Przez Guze jecha³; jak wzad siê powraca³,
Do karczmy wszed³szy, szklanuszkê obraca³
A tutaj dosta³ rozum bardzo krótki,
Bo poszed³ w zak³ad, ¿e sztóf machnie wódki.
Gorza³ki w karczmie piæ nie zabraniaj±,
Bo za ni± wiele grosza nazbijaj±.
Dano mu sztofem trunku przxeklêtego
i wypi³ duszkiem a¿ do dna samego.
Gorza³ka jemu bardzo smakowa³a
I jakby miodem gard³o napawa³a.
Lecz w krótkim czasie licho z nim siê sta³o:
Na ziemiêrun±³, pot³uk³ siê niema³o.
Kalekê z karczmy prercz wyszafowano,
U³o¿ywszy w drabinie, do G³ówki pos³ano.
Bez bicza konie do domu rypa³y,
Aby do stajni rych³o siê dosta³y.
Przybywszy do wrót siê zastanowi³y,
A¿ do domu ludzie bramê otworzyli.
Wjechano potem z nimi na podwórze.
Kurwo¿ej le¿a³ jak d³ugi na furze,
Ale go zaraz z fóru tej zniesiono
I jak najprêdzej w dom go zaniesiono.
O, Jaki¿ ciê¿ar by³ tam jego ¿onie
Widz±cej, jak m±¿ w gorza³czysku tonie.
Wszechmog±cego za niego b³±ga³a,
To by³o znakiem, ¿e mê¿a kocha³a.
Bo on z ochot± pilnie by³ pracowa³,
Kiedy przy domu trze¿wo siê zachowa³.
Przywiezion z karczmy ¿ywota pozbywa.
Uboga ¿ona we ³zach swych op³ywa.
Niuezad³u¿ umar³. - Pogrzeb wyrz±dzi³a,
Znajomych swoich wielu zaprosi³a.
Przybyli wszyscy, jak ich by³o wiele:
I nauczyciel, mili przyjaciele.
A ten powiedzia³ piêkn± oracyj±
I skaza³ wszystkim na ewangielij±,
Pociesza³ wdowê, swarzy³ na karczmarza,
¯e wiele ludzi wwodzi do smêtarza,
I napomina³ lud do wszerlkiej cnoty,
By siê wystrzega³ hañby i sromoty.
Za s³owa takie jamu dziêkujemy,
Albowiem z serca to¿ samo ¿yczemy,
Prosiemy przy tem dobrze siê sprawowaæ,
Gorza³ki nie piæ, grosze w domu chowaæ.
Niechaj¿e ludzie siê nie zapijaj±,
Daremnie grószków swych nie rozpraszaj±.

A to pie¶ñ dziadowska dla wytrwa³ych - ¶piewa siê to wyj±tkowo fajnie i d³ugo

Narzekania szatanskie

1. Proszê pos³uchaæ, moi panowie,
Jaka to misia by³a w Janowie:
Misyjonarze tam zakazali,
¯eby siê ludzie nie upijali.

2. Du¿o rzuci³o trunek przeklety
Nie z1ubia³ tego z³y duch zawziety:
Tak jak po kwa¶nym jab³ku sie skrzywi³,
Lucyper w piekie a¿ siê zadziwi³.

3. Ryczy jak w¶ciek³y na ca³e piekio,
Ze mu pijak6w du¿o uciek³o.
W piekie i w karczmie nikt nie przybywa -
Lucyper diab³ów do siebie wzywa.

4. Jak nie zatr±bi w beczkê po smole -
z róznych stron ¶wiata ju¿ stoj± w kole.
Ksia¿e ciemno¶ci wszystkich rachuje,
Jednego diab³a jeszcze brakuje.

5. Jak w beczkê nadmie - obrêcze pek³y,
A¿ siê z³e duchy same prze1êk³y...
A¿ z trybunalu z Warszawy leci,
Co wci±¿ nastawia³ do sprawy sieci

6. I do teatru w wieczór zachodzi³ -
Czartowsk± sztuk± tam wszystkich zwodzi³.
Ten najm±drzejszy za wszystkich gada³ -
Lucyper pyta³, on odpowiada³.

7. Jak piorun trzasn±³, ³añcuch zabrzecza³,
Wi³ siê Lucyper, jak w¶ciek³y jêcza³,
Wszystkim zlym duchom w piekle z³orzeczy³,
Siarczysty ogieñ z swej paszczy nieci³.

8. Piek³o sie trzes³o, wulkan wybucha³,
Na jego rozkaz, ka¿dy z³y s³ucha³:
- ,,Daremnie tylko diab³ami siê zwiecie,
Nic po diabelsku nie pracujecie.

9. Bywalo dawniej: sz³o dusz tysiace,
Piek³o jak ogieñ by³o gorace -
A teraz piek³o coraz ostyga,
Nied³ugo w piekle zostanie figa.

10. Precz z moich oczu! Wy¶cie ga³gany!
Darmo siê tylko zwiecie szatany...
Dlaczego z wódki nikt nie umiera?
Ani siê wiesza sk±piec lub sknera?

11. Wstyd, hañba dla was, wy potepieñcy,
Piek³o nam zginie za dwa miesiecy!
Co wy robicie, szatani wszyscy,
¯e w piekie nie ma ¿adnej korzy¶ci?"

12. Jak Belzebubo trz±sn±³ ³añcuchem:
,,Ja jestem sluga, twym wiernym duchem.
Ksiaze ciemno¶ci, daj mówiæ dalej:
Jak¿e bêdziemy dusze ³apali?

13. Bywalo: diab³om to dobrze by³o...
Przez tania wódke moc siê wabi³o.
Na ka¿dej wiosce by³y karczmiska -
Wtenczas do piek³a to szli ludziska!

14. Dzi¶ monopole ponastawiali,
Precz do ko¶cio³a naród siê wali,
A po kosio³ach misyja ¶wiêta,
Misyjonarze rw± diab³ów pêta.

15. Sprobuj byæ diab³em w czasy terajsze -
Jest ch³op madrzejszy niz diab³y nasze!
Ka¿dy na sobie ma krzy¿e swiête -
Cóz beda robiæ diab³y przeklête?

16. Bywa³o: ³atwo bylo o dusze,
Teraz to ja, diabe³, g³owy nasuszê,
Póki ja we¼mie we swoje sid³o,
Rok za ni± chodzi, a¿ mu ci obrzyd³o.

17. Bywa³o: upil sie, zb³adzi³ w drodze,
To wtenczas ¶mia³o za nim se chodzê,
Zawiodê jego na wielkie b³ota -
Wtenczas i diab³a brala ochota.

18. W gardle gorzalka sie zapali³a,
Biedna duszyczka ju¿ nasza by³a;
Tylko po drodze diabe³ siê g³a¶nie -
Tego ¿±da³em, pijaku, w³a¶nie.

19. A¿ mi³o wspomnieæ, jak to bywa³o.
Na wsi ¿ydostwo jak szynkowalo,
Jak sprzedawali wódke na kwarty -
To siê zwijali diabli jak charty.

20. ¯yd pijakowi gorzalkq leje -
Diabe³ siê patrzy, tylko siê ¶mieje;
Od razu kwarte wypi³ ch³opisko -
Z radosci w górê skoczy³ diablisko.

21. A potem le¿y pijak pod ³aw±,
A m³odzie¿ kreci w lewo i prawo;
Gra katarynka razem z bêbenkiem,
Dziewki ¶piewaj± swym g³osem cienkim.

39. - ,,Ty nieskoñczony, bezecny brudzie,
Czy tylko na wsi masz kusiæ ludzie?
Czemu? Po miastach masz ludzi wiecej -
Tam nie na setki, a na tysiecy.
40.Tam wiec narodu mo¿esz zgromadziæ
I nag³a smiercia mo¿esz zag³adziæ.
Byle¶ w teatrze i w trybunale -
Zwodziæ narodu nie umiesz wca1e."

41.- ,,Niech wasza ciemno¶æ mnie s³uchaæ raczy:
Po du¿ych miastach wcale inaczej...
Tam trudno dusze zlapaæ do siebie,
Bo sie w gazetach wraz naród grzebie.

42. Zaraz doktorzy, znów pogotowie...
Prêdzej ratuja tacy panowie:
W tej chwili leci zaraz stójkowy
I do przytu³ku zabraæ gotowy.

50. Ciemno¶ci ksi±¿ê, nas tu nie karaj,
O dobr± radê nam siê postaraj,
Bo trudne czasy dla nas, dla ciebie,
¯e ludzie ci±gle my¶l± o niebie.

59. Zawsze do liczby bêdziem ich mieli,
Jak tylko bêdê w karczmie siedzieli;
Bo tu jest nasza w³asna kaplica,
Co j± nie lubi Bogarodzica."

60. - ,,Niech wasza ciemno¶æ mnie tu pos³ucha:
Co siê nale¿y do z³ego ducha?
Kto oszukuje, jak wa¿y, mierzy,
Czy do nas diab³ów tak¿e nale¿y?

61.Jak w cudzej ³±ce wo³y napasie,
Chyba diab³owi do tego zasie?"
-,,G³upi baranie, uczyæ cie trzeba:
Jest zagrodzona droga do nieba

62.Tym, co rabuja spichrze i domy.
Na cudze dobro jak jest bakomy,
Czy to do lasu - jak kradnie drzewo
Na strasznym sadzie pójdzie na lewo.

65. Kto du¿o piwa i wódki pije,
Kto ma swa ¿onê, a z drug± ¿yje,
Ma swego mê¿a, drugiego lubi,
Fa³szywie ¶wiadczy - dusze zagubi."

66. - ,,Dziekujem tobie, ksi±¿ê ciemno¶ci,
Do nas nale¿± wszystkie pod³o¶ci,
A my sie bedziem dobrze starali,
Pijaki nagle ¿eb’ umierali."

76. Wiêc treraz id¼cie na wszystkie strony,
Gromad¼cie mi tu dusz na miliony,
Judaszowymi k³ujcie ig³ami,
¯eby siê naród z³±czy³ z diab³ami.

Kto¶ tam chcia³ s³owa do "Dobre rady Pana Ojca" wiêc proszê bardzo:

Jacek Kaczmarski - Dobre Rady Pana Ojca

S³uchaj m³ody ojca grzecznie
A ¯yæ bêdziesz po¿ytecznie.
Stamt±d czekaj szczê¶liwo¶ci,
Gdzie Twych przodków le¿± ko¶ci.
Nie wyje¿d¿aj w obce kraje,
Bo tam szpetne obyczaje.
(Bo tam szpetne obyczaje)

Ref: Nalej ojcu, gard³o sp³ucz
Ucz siê na Polaka, ucz.
(Bo tam szpetne obyczaje)

One Niemce i Franuzy
Maj± pludry i rajtuzy.
Niechrze¶cijañsk± mi³o¶æ g³osz±
I na wierzchu jajca nosz±.
Pyski w pudrach i w pomadkach.
Wszy w perukach, franca w zadkach.
(Wszy w perukach, franca w zadkach).

Ref: Nalej ojcu...
(Wszy w perukach, franca w zadkach)

Cudzoziemskich ksi±g nie czytaj,
Czego nie wiesz - ksiêdza pytaj.
Ucz siê siod³a, szabli, dzbana,
A uznaj± w tobie pana.
Z targowiska nie bierz z³ota -
To ¿ydowska jest robota.
(To ¿ydowska jest robota)

Ref: Nalej ojcu...
(To ¿ydowska jest robota)

Twoja sprawa - strzec ojczyzny,
Czyli w³asnej ojcowizny.
Nie wiesz gdzie siê czai zdrada -
Uczyñ zajazd na s±siada.

Jak ju¿ musisz byæ w stolicy
Patrz, co robi± politycy.
Na elekcjach dawaj kreskê
Nie za s³owa, a za kieskê.
(Nie za s³owa, a za kieskê).

Ref: Nalej ojcu...
(Nie za s³owa, a za kieskê)

Bierz od wszystkich z animuszem,
Dawaj na mszê za sw± duszê.
Bóg cnotliwe czyta chêci
I zachowa je w pamiêci.
¯eñ siê m³odo, dzieci rób -
By mia³ kto o twój dbaæ grób!

Tu przez wieki twoje dziady.
Da³y nauk tych przyk³ady.
Tu przez wieki twoje wnuki
Nie przepomn± tej nauki.

Ref: Nalej ojcu, gard³o sp³ucz.
Ucz siê na Polaka, ucz.
(Nie przepomn± tej nauki)

Tak± stoi Polska racj±.
Na pohybel innym nacjom!

a ma ktos tekst "Qen serve Santa Maria"???, wiem ze ten utwor spiewaja "Drollsi"

mp3 i tekst, wysle na priva tekst

Piekna stara kozacka piesn o zyciu:)

1. Как на черный берег выгнали татары,
Супротив казаков сорок тысяч лошадей,
И покрылось поле, и покрылся берег,
Сотнями порубанных, пострелянных людей.

Припев:
Любо, братцы, любо, любо, братцы, жить,
С наши атаманом не приходится тужить.

2. А первая пуля а первая пуля,
А первая пуля пуля ранила меня,
А вторая пуля, а вторая пуля,
А вторая пуля - моего коня.
Припев:

3. А жена разлюбит, выйдет за другого,
Выйдет за другого, и забудет про меня,
Жалко только матушку, матушку-старушку,
Матушку-старушку, да буланого коня.
Припев:

4. Вот умру в степи я, над моей могилой,
Разнесет лишь ветер, только сорную траву,
Где сложил под саблями, под саблями татарскими,
Буйну, да кудряву, да красиву голову.

Po przetlumaczeniu na polskie literki:)
Kak na dikij bereg, kak na chèrnyj erik
Vygnali kazaki sorok tysjatch loshadej
I pokrylsja bereg, i pokrylsja erik
Trupami da trupami porubannyh ljudej

Pripev:
|: Ljubo, bratcy, ljubo, Ljubo, bratcy, zhit' -
S nashim atamanom ne prihoditsja tuzhit'

A pervaja pulja, a pervaja pulja,
A pervaja pulja, pulja ranila konja.
A vtoraja pulja, a vtoraja pulja,
A vtoraja pulja, pulja ranila menja.
Pripev:

A zhena uznaet, vyjdet za drugogo
Vyjdet za drugogo, pozabudet pro menja.
Zhalko tol'ko volju da vo shirokom pole,
Solnyshko na nebe da bulanogo konja.
Pripev:

Ataman uznaet, staroe vspomjanet,
E`skadron popolnit i zabudet pro menja.
Zhalko tol'ko volju da v shirokom pole,
Matushka-starushka ne zabudet pro menja.

Saly, czy mog³aby¶ równie¿ i mnie podes³aæ ten tekst na prv?
By³abym za to bardzo d¼wiêczna )

Pozdrawiam
Visenna

I Pie¶ñ o Rolandzie wg. Jacka Kowalskiego...

PIE¦Ñ O ROLANDZIE

Roland z ogromn± moc± gra na rogu,
Z wielk± bole¶ci± w olifanta dmie,
Ustami jego jasna p³ynie krew,
Od wysilenia pêka jego skroñ.

Daleko p³ynie olifanta g³os,
Us³ysza³ Karol przechodz±c parowy,
Us³ysza³ ksi±¿ê Naim i frankowie,
Rzecze król - s³yszê ja róg rolandowy -
Roland nie zad±³by weñ - chyba w boju.

Góry wynios³e, mroczne i ogromne,
Doliny przepa¶ciste rzeki rw±ce,
Za chówcem i przed chówcem graj± rogi,
Opowiadaj±c siê olifantowi.

Cesarz cwa³uje gniewny i wzburzony,
Francuzi pe³ni gniewu i bolu,
B³agaj± Boga by Roladna chroni³,
Do czasu kiedy na bitewne pole,
Nareszcie wszyscy przybêd± pospo³u.

Niestety mod³y na nic nie pomog±,
Nazbyt zwlekali - nie nadejd± w porê!

Dzieñ ju¿ przechodzi, przybli¿a siê wieczór,
Dobrze frankowie i arabi siek±
Dobrzy wasale co tê bitwê wszczeli,
Zawo³añ swoich te¿ nie zapomnieli.

Sam emir w raz wykrzykuje - Bezcenna!
A Karol has³o przes³awne - Montjoie!
Wzajem po g³osach siê mocnych poznaj±,
I po¶ród pola bitwy spotykaj±.

Bierz±, ciosami siê wraz dosiêgaj±,
Swych w³óczni, w tarcze malowane w ko³a,
Obie powy¿ej okuæ roztrzaskuj±,
Kolczugi wzajem swe przedziurawiaj±,
Lecz cia³ swych najmniej w tym nie ura¿aj±.

Rw± siê poprêgi siod³a odlatuj±,
Obaj królowie na ziemiê spadaj±,
Lecz zaraz z ziemi na nogi powstaj±
I hardo mieczy swoich dobywaj±

Innego koñca ta walka nie czeka,
Jak ¶mierci z po¶ród dwóch jednego cz³eka.

Emir jest pe³en wielkiej waleczno¶ci,
Bije Karola w he³m z brunatnej stali,
Na samej g³owie dosiêga go ciosem,
Che³m mu przecina i przecina w³osy,
I kawa³ cia³a ze skór± odwala,
I pozostawia kawa³ nagiej ko¶ci

Karol siê chwieje, ledwie nie obala,
Lecz ¶mierci jego ni klêski Bóg nie chce
Oto znów anio³ Gabriel staje przy nim,
Ten mu powiada "O królu co czynisz?"

Gdy król us³ysza³ ¶wiêty glos anio³a,
Wie ju¿ napewno ¿e ¶mieræ mu nie zdo³a,
Wraca mu zaraz przytomno¶æ i si³a,
I mieczem z Francji ude¿a w emira.

Tnie che³m na którym b³yszcz± kosztowno¶ci,
Otwiera czaszkê i mózg mu rozcina,
I twarz rozdziera mu do brody bia³ej,
I trupem k³adzie go - bez odwrotno¶ci.

Montjoie! - wykrzyka - aby go poznali,
Na to wezwanie bierzy ksi±¿ê Naim,
Na Tentedura(?) siada wielki Karol,
Bóg chce, ¿e teraz poganie pierzchaj±,
Co porz±dali to Francuzi maj±.

ja polecam Tourdiona:
Quand je bois du vin clairet, aim tout tourne, tourne, tourne,
Anussi desormais je bois Anjou ou Arbois.
Chantons et buvons, a ce flacon faisons la guerre.
Cantons et buvons, mes amis, buvons donc!

by³o cos jeszcze ale nie pamietam jak to sie pisze :P

mam pro¶be szukam s³ów do pie¶ni któr a kidy¶ s³ysz³en a turnieju jest tam taka zwrotka "ciê¿kim mieczem zdejmij z karku czerep psa co z przeklêtej przychodzi anglii " z góry dziêkuje

Do ETHAIN'a

By³bym bardzo zinteresowany pie¶niami ukraiñskimi, a te jako pie¶ni ludowe nie podlegaj± prawu autorskiemu wiêc jeszcze raz jak powy¿ej, je¿eli co¶ Ciê specjalnego interesuje to w miarê mo¿liwo¶ci s³u¿ê!
mój email: chkaplan@wp.pl
Pozdrawiam
Слава Україні!
Героям слава!