Ciężkich osłon staramy się unikać, szczególnie w nowym projekcie T.K.M., gdzie robimy prostych tarczowników. Tak, to prawda, że tego rodzaju sprring wykształca negatywne odruchy. Zauważyliśmy to i staramy się przeciwdziałać przez "zaznaczanie" trafienia w głowę. Skutki treningu z włÃ³cznią odczułem już w tym sezonie, zbierając kilka górnych trafień, które po prostu nie miały prawa wejść... Lekarstwo jest tylko jedno - więcej walki z bronią krótką. Gdyby jednak nie pomogło, będę nadal ćwiczył włÃ³cznię. Daje mi to mnóstwo satysfakcji!
Uderzenie w bok z jednoczesnym wejściem po kole, o którym piszesz, rzeczywiście może być bardzo silne, dlatego uwaga i samokontrola to podstawa.

Podczas walk w swoim gronie i treningów nie stosujemy żadnych osłon na włÃ³cznie, groty są jednak wyraźnie stępione na końcu. Staramy się więc kontrolować siłę uderzeń.
W walce w szyku niezbędne stają się grube, skórzane kondomy, zabezpieczające przed sztychem w oko i wybiciem zębów.

Ludziom z Lorici te¿ siê zdawa³o, ¿e s± w stanie tak± stêpion± broñ bez zabezpieczeñ kontrolowaæ, robi±c sparringi we w³asnym gronie. Do czasu a¿ Olek dosta³ pchniêcie pod pachê, w miejsce gdzie zabrak³o plastronu (sparrowali na rapiery-siecznoi kolne w loricowych kurtach plus plaston ze skóry podbity filcem i szermieczych maskach). Mo¿e Ci opisaæ swoje niezapomniane wra¿enia po otrzymaniu takiego "celnego" sztychu. Od tego czasu robi± dospawki i grzecznie zak³adaj± punty na klingi.

Dziêki za ostrze¿enie, ale chyba na razie pozostaniemy przy têpieniu. Nie podobaj± nam siê w³ócznie z kuleczkami.

Ale przeciez mozna zrobic na grot jaka¶ ¶ci±gan± nak³adkê ze skóry, tym bardziej ¿e w przeciwiñstwie do go³ej klingi rapiera czy miecza jest na czym j± osadziæ. My nie zaliczamy trafieñ "na dotyk", zaliczamy tylko tzw trafienia osadzone, klinga musi siê wygi±æ by trafienie zaliczyæ (no czasami siê nie ugina i wtedy mo¿na pokazac podeszwy butów ). T³umaczac to "po polskiemu", by klinga siê ugie³a, trzeba z odpowiedni± si³± trafiæ w cel, tak by mog³a sie w niego konkretnie wbiæ. Co ciekawe podchodz±c w ten sposób do broni kolnej, jak podchodzicie, czyli kontrola si³y trafienia i zaznaczanie trafieñ, robi siê wam szermierka sportowa, gdzie pod³±czenie siê do kabelka skutkuje delikatnieszymi trafieniami, bo wystaczy jakies 0,75 kg (poprawione) nacisku (jak pomyli³am cos z miejscami i zerem po przecinku, proszê teoretyków szermierki sportowej o poprawê ), tyle ¿e w takiej szpadzie celem ataku jest ca³e cia³o ³±cznie z ma³ym palcem nogi wykrocznej :-) i trzeba jednak delikwenta koñcówka szpady smyrn±æ , by aparacik na koñcu klingi zareagowa³, a nie wyobra¿am sobie takich "smyrniec" w³óczni± o TYLKO STEPIONYM sztychu w nios³oniêt± twarz.

Zamiast głupich kuleczek na końcu włÃ³czni można zrobić coś takiego:
http://img393.imageshack.us/img393/3150/maziakqt3.gif

Już dawno temu podchwyciliśmy ten pomysł w Danii od Anglików i za każdym razem gdy jest o włÃ³czni, jest napisane, żeby robić ość w zdłÃ³ż ostrza włÃ³czni kończącą się punktowym rozszerzeniem, które ma większą powierzchnię niż kuleczka, jest ładniejsze i bardziej realistyczne.

Mblade każdy atak w nieosłoniętą twarz, niezależnie czy to sztych, czy zwykłe przecinanie jest groźny, a dwuręczną 2 kilową włÃ³cznię na kilku kilowym drzewcu nie ma co porównywać do szpady!
Do włÃ³czni są stosowane zupełnie inne zasady walki, które też były wielokrotnie tutaj wałkowane.


Pozdr.

P.S. Bjorn nie wystarczy, że jesteś już mistrzem miecza? Nie no podziwiam, filmik super, zresztą jak wszystkie Dregowii.

Naprawdęęęę....???
Chyba nie zrozumiałes zawarego w moim poście przekazu. My ZAWSZWE na treningu zakŁadamy maski nawet do tak rachitycznych i uginających SIĘ witek jak szable sporotwe, bo atakujemy pchnieciami, tak jak w szpadzie, we WSZYSTKIE części ciała na tyle dynamicznie na ile można. Taki sposób sparringu przy gołej głowie uniemożliwia zabawę nawet w muśnięcia i smyrnięcia, bo tylko kwestią czasu byłoby wybicie lub ciężkie uszkodzenie koledze oka. Nie mówiąc juz o sztywnej włÃ³czni, czy jakimkolwiek innym rodzaju broni o sztywnej klindze. Kiedyś dostlam w oko głupia gąbką o przekroju jakis 7-8 cm w efekcie oko zalało mi się łzami, nic na nie nie widziałm, bolało jak cholera i cała okolica była przez zładnych pare godzin opuchnięta.

Że co...? Zasady walki... ?
Sorrki, ale sportowa szpada ma nad nad tymi "zasadami walki" taką przewagę, że zasadą jest poruszanie się po wąskiej planszy i zaliczanie tylko pchnięć, we wszystkie cześci ciała deliwenta, plus sposób zaliczania punktowania prawie równoiczesnych trafień (róznica w czasie miedzy jednym a drugim trafiniem. Ale lepszym przykadem będzie floret, gdzie można trafiac tylko w korpus z wyłączeniem ręki. Efekt w realu? Wpajane latami zasady u mistrza floretu skutkowały w czasie realnegoh pojedynku szpadą z byle wojskwym rebajłą śmiercią mistrza .

Wczoraj, zainpirowana filmami Bjorna namówiłam na treningu kolegę do małego doświadczenia. Chwyciliśmy za tarcze do pchnieć, które robiły za tarczę do walki ;), są tylko mniejsze, choć ciężkie i maja hak do trzymania (musiał nam wystarczyć zamiast imacza) plus zamiennik włÃ³czni z bezpiecznym plastikowym "sztychem", takim bardziej w kształcie glewi czy naginaty a nie żeleźca włÃ³czni, maski z ochronnym kołniezem na łep i do dzieła. Bez limitu na cel ataku i siły pchnięcia. I co się okazało?
Próba była co prawda trochę niemiarodajna bo ja jestem leworęczna 163 wzrostu, przeciwnik praworęczny 190 wzrosu, może nawet wiecej, ale... ataki w dolna cześ ciała były bardzo nieekonomiczne (zbyt duże ryzyko zerwania w tym samym momecie pchnięcia w głowę), w nogi praktycznie ani razu nie oberwłam, co zaledwie w lewe biodro, mimo że nasze tarcze miały mniejszą średnicę od używanych do walki.
Za to podstawowym celem ataku była górna część ciała, osadziłam sporo pchniec na głowe i gardło, plus to co mówił Bjorn tj "obszar wokół lewego barku i ramienia" w moim przypadku mańkuta atakowałam praworęcznego przeciwnika oczywiście na prawą rękę. Tj bardzo skuteczną technika było wyprzedzenie z atakiem na rękę trzymająca broń, pchnięcia idealnie wchodziły w okolicę powyżej łokcia.
Jeszcze sprawa chwytu. Przy ataku w góreną czesc ciała bardsziej wydajny jest podchwyt, za to przy ataku wyprwadzanym z dołu (rzadkiego, bo okazłało się że nawet mała "tarcza" przy własciwym trzymaniu dystansu i nodze zakrocznej trzymającej broń, dobrze chroni gdzt walczy leworęczny z praworęcznym, chwyt "rapierowy" tylko, że tzw prima, czyli podchwyt broni wyprowdzanej z dołu.
w kązdym razie zabawa nam śie bardzo podobła i postanoiwlismy zainewtowac w tarcze i włÃ³cznie, tylko, ze dobrze zabezpieczymy "czubek", bo krata maski szermierczej nie wytrzyma pchnięcia gołym zatepionym grotem.
Acha jeszcze jest dosć duża pokusa by włÃ³czięe trzmaną podchwytem, jak zabraknie dystansu, rzucić w przciwnika, skracając prawie równocześnie dystans wyszarpaćc krótki miecz i delikwenta dobic, jak nie trafimy, gorzej jak on zachowa zimną krew i nabije nas w czasie takiego "skracania dystansu" na swoją włÃ³cznię.
I o dziwo nasze zrobione ad hoc eksperymenta pokrywłay se z tym co napisał Raedwald:

No, włÃ³cznie dłuższe niż 2 metry i ciężkie przy chwycie jedną reką byłyby tragicznie niemoblilne, dlatego te 2 kg plus kilka kilo, o których pisał Selkos, to cosik za dużo i tyczy się włÃ³czni "oburęcznej", jak się operuje włÃ³cziąa trzymaną w dwóch rekach, wtedy z wagą i długością drzewca nie trzeba się tak ograniczać, ale przy posługiwaniu się zestawem tarcza plus włÃ³cznia, cieżar ma bardzo duże znaczenie, tj im cięższa włÃ³cznia tym wolniej se nia operuje i tym szybciej siądzie nam ręka.
Pozdrawiam
Monika
Ps Selkosie, gdybym poruszała temat "oburęcznej" włÃ³czni, skupiłabym się na długim mieczu, albo wielkim mieczu piechoty, a nie na lekkiej szpadzie
Aha okazało się, że drzewcem można skutecznie blokowac drzewce przciwnika, a to zaczyna nas zbliżać do pracy na mieczu, zasłon w szpadzie, a nawet przechodzenia do zapasów .

Krótsza w³ócznia jest porêczniejsza i nie musi tyle wa¿yæ.
Na ¶wie¿o - zpotkanie Celtów i Germanów Kampinos ; byla
konkurencja Gae bolga - celtycka w³ócznia krótka .
Walczacy walczyli bardzo sprawnie, choæ peka³y drzewca.
Du¿a skuteczno¶æ, niedu¿a waga.

prosta sprawa dla bezpieczenstwa walczysz z narwytu wlocznia skierowana grotem ku dolowi w rece blizszej cialu mozesz trzymac langsaksa do obrony osobistej w przypadku zmiany chwytu sedzia eliminuje delikwenta punktowanie tradycyjne z tym ze gorna granica konczy sie plus minus poziom piersi

Prawda, ¿e jestem Ci ja diablo zielony w tych sprawach ale jeno na swój ch³opski rozum rzek³bym, aby nie z³ym by³oby pomys³em stawienie w pierwszym szeregu wojów mê¿nych i wspania³ych w tarcze miecze/topory uposa¿onych, a w drugim wspieraj±cym w³óczników tak, aby obydwie rêce do w³adania ¶mierciono¶n± broni± wolne mieli od trosk i doczesnych zmartwieñ. Mogliby oni przy okazji zadawaæ ciosy krótkie, szybkie i precyzyjne nie nadmiern± nerwowo¶ci± powodowane co na turniejach wszelakich znalaz³oby zastosowanie. Taka jest moja opinia i nadzieja w sercu mi goreje ¿e kogo¶ wspomog³y me rozmy¶lania

Eee... Co?
...
...
Ty we¼ to napisz tak bardziej po polsku mo¿e...