Witam

Dziêkujê za uwagê na temat mojego pierwszego postu w tym temacie.

Ad.1. Czyli historia ziemniaka w Europie:

W drugiej po³owie XVI w. karawele hiszpañskie przywioz³y "m±czaste bulwy" na kontynent europejski. Pierwsz± wiêksz± ich partiê zakupi³ szpital dla ubogich w Sewilli w pocz±tku lat 70-tych XVI w. Ich smak nie zachwyci³ jednak Hiszpanów. Wkrótce ziemniaki - bo o nich tu mowa, pojawi³y siê we W³oszech. Jednak po krótkim czasie uprawa tej ro¶liny zupe³nie zosta³a zaniedbana.

Do gospodarczego wykorzystania ziemniaków, czyli ich uprawy na du¿± skalê w Europie, przyczynili siê Anglicy. W 1565 r. Hawkins przywióz³ ziemniaki do Irlandii. Ich uprawa na tej biednej wyspie bardzo szybko siê powszechnie przyjê³a. Spo¿ywanie "m±czastych bulw" ratowa³o ludzi od ¶mierci g³odowej. A lata g³odu powtarza³y siê w Irlandii bardzo czêsto.

Walter Raleigh (ok. 1522-1618), ju¿ jako admira³ królewskiej floty brytyjskiej, nakazywa³ w imieniu królowej uprawê ziemniaków w ca³ej Wielkiej Brytanii. Wkrótce sta³y siê one jednym z najwa¿niejszych p³odów rolnych na wyspach, a w XVII w. uwa¿ane by³y za g³ówny ¶rodek utrzymania biedniejszych warstw ludno¶ci. W jêzyku angielskim ziemniaki zachowa³y sw± pierwotn± nazwê "the potato".

Na kontynencie europejskim ziemniaki zaczêto uprawiaæ w austriackich Niderlandach (dzisiejszej Belgii) od ok. 1700 r., najpierw w miastach jako ro¶linê ogrodow±. Najbardziej jednak rozpowszechnili jej uprawê opaci klasztoru ¶w. Piotra pod Gandaw±, którzy nakazali dzier¿awcom pól p³aciæ czynsz ziemniakami, chêtnie spo¿ywanymi przez zakonników. Ju¿ w po³owie XVIII w. sprzedawano je na wszystkich rynkach Flandrii.

Anne Robert Turgot (1727-1781), w latach 1774-76 minister finansów. Zacz±³ on rozdawaæ du¿e ilo¶ci sadzonek za darmo proboszczom wiejskim i rolnikom. Gdy przeje¿d¿a³ przez wsie, kaza³ sobie podawaæ potrawy tylko z ziemniaków. Pod jego wp³ywem król Ludwik XVI codziennie jada³ ziemniaki, a królowa Maria Antonina nosi³a ich kwiaty przy sukni.

W 1769 r., podczas wielkiego g³odu we Francji, akademia paryska og³osi³a konkurs na pracê naukow± o ro¶linach, które by by³y ³atwe w uprawie i mog³y zaspokajaæ g³ód ludno¶ci. Parmentier zg³osi³ siê do konkursu i napisa³ pracê "Rozprawa o uprawie i w³asno¶ciach ekonomicznych ziemniaków". Zosta³ zwyciêzc± konkursu. Otrzyma³ nagrodê pieniê¿n±, a dodatkowo król da³ mu kawa³ ziemi pod uprawê ziemniaków. Aby rozpowszechniæ plantacje w¶ród rolników, obsadzone nimi pola kaza³ pieczo³owicie dozorowaæ w ci±gu dnia, na noc jednak stra¿ zdejmowa³. Wie¶niacy nagminnie wtedy kradli sadzonki i zaczêli je uprawiaæ na w³asnych polach. W ten sposób, znaj±c doskonale u³omno¶ci natury ludzkiej, przyczyni³ siê do rozpowszechnienia uprawy ziemniaków we Francji.

Fragmenty opracowania:Pasjonuj±ca historia ziemniaka - artyku³ z "e-czytelni" Muzeum Okrêgowego w Tarnowie

Tak wiêc warto jest w³o¿yæ minimum trudu w przejrzenie ogólnie dostêpnych ¼róde³, zanim zacznie siê pytaæ lub wyg³aszaæ opinie.

Pozdrowienia

Witam
Do kompletu brakuje naszych terenów. Zapraszam do dyskusji.

Pozdrowienia

"Do Polski trafi³y dziêki królowi Janowi III Sobieskiemu, który przys³a³ je z Wiednia królowej Marysieñce jako osobliwo¶æ cesarskich ogrodów. Gdy podano je po raz pierwszy w Wilanowie, nie wzbudzi³y entuzjazmu. Dopiero za panowania Augusta II ziemniaki zosta³y rozpowszechnione w ca³ym kraju, a na pocz±tku XIX wieku uratowa³y wiêksz± czê¶æ ludno¶ci od klêski g³odu." to ze strony www.medycyna.linia.pl

"Do Polski trafi³y prawdopodobnie za przyczyn± króla Jana III Sobieskiego, który przywioz³ je powracaj±c z bitwy pod Wiedniem. Ziemniaki by³y traktowane jako ciekawostka na dworze królewskim - a spo¿ywano... kwiaty ziemniaka. Na pomys³ przyrz±dzenia bulw prawdopodobnie wpadli ch³opi, którzy znale¼li je wyrzucone na ¶mietnik " http://www.darex.com.pl/pl/akademia_owocow...ia/ziemniak.php

I tak dalej, i tak dalej. Jak ju¿ gdzie¶ jest s³ówko o ziemniakach w Polsce, zawsze jest wzmianka o królu Sobieskim.

Znam podobn± opowie¶æ.
Ziemniaki faktycznie podano na dworze królewskim jako ciekawostkê, tylko, ¿e jedzono to co nad ziemi± ro¶nie a nie jest to apetyczne. Sobieski kaza³ wyrwaæ wszystko z korzeniami i spaliæ. I w³a¶nie wtedy odkryto b³±d jaki pope³niono przy spo¿ywaniu. Kto¶ siê zakrêci³ przy nadpalonych bulwach, zachêcony zapachem skosztowa³ i okaza³y siê jadalne.
Pozdrawiam