W innym temacie by³o to co cytujê poni¿ej i w zwi±zku z tym za³o¿y³em ten nowy temacik - poszukujê wszelkich historii i legend dotycz±cych ³uku i ³uczników w Polsce - do XVIII w. w³±cznie. Najlepiej jak by jeszcze podaæ jakie¶ dane dotycz±ce historii - ¼ród³a (ksi±¿ka, w jakiej to opisano czy co¶ konkretniejszego).
A teraz dlaczego taki temat. W ubieg³ym roku podczas spotkania z Stephen Selby w Krakowie du¿o us³yszeli¶my piêknych opowiadañ, legen i anegdot o ³ucznikach chiñskich i naprawdê niczym nie byli¶my siê w stanie zrewan¿owaæ. Konkluzja by³a mniej wiêcej taka: inni maj± s³ynnych ³uczników, a my s³ynn± ofiarê (hejnalista).
Legenda o hejnali¶cie (zreszt± ponoæ ca³kowicie zmy¶lona) jest znana na "zachodzie" dziêki ksi±¿eczce The Trumpeter of Krackow by Eric Kelly.
Mo¿e uda nam siê dorzebaæ do jakich¶ legend czy historii.


je¶li kto¶ mo¿e to dobrze by by³o poszukaæ sk±d ta opowie¶æ

Z polskich ¶redniowiecznych legend herbowych:

Bogoria. W polu czerwonym dwa ¿ele¼ce srebrne w s³up, osadami ku sobie. W klejnocie nad he³mem w koronie paw z rozpostartym ogonem, g³owa w prawo, trzymaj±cy w dziobie z³aman± strza³ê srebrn± ostrzem do góry.
Z powstaniem tego herbu wi±¿e siê ciekawa legenda.
Podczas bitwy toczonej przez wojska Boles³awa ¦mia³ego z Po³owcami rycerz Micha³ Bogoria swoj± waleczno¶ci± przyczyni³ siê znacznie do zwyciêstwa. Zrani³y go jednak ciê¿ko dwie nieprzyjacielskie strza³y. Boles³aw ¦mialy w³asnorêcznie wyci±gn±³ pociski z piersi rycerza i obdarzy³ go herbem z wizerunkiem strza³.

Do³êga. W polu b³êkitnym podkowa srebrna, na barku której krzy¿ kawalerski z³oty. Ze ¶rodka podkowy wychodzi strza³a srebrna ¿ele¼cem w dó³. W klejnocie nad he³mem w koronie skrzyd³o czarne przeszyte strza³± srebrn± w prawo. Zawo³anie: Do³êga.
O powstaniu tego herbu mówi dwunastowieczna legenda. Podczas jednej z wojen Boles³awa Krzywoustego polski rycerz Do³êga herbu Pobóg celnym strza³em z ³uku powali³ wodza nieprzyjacielskiej armii. Pozbawionych dowództwa wrogów Polacy pokonali ju¿ bez trudu. W nagrodê dzielny rycerz otrzyma³ strza³ê do swojego herbu Pobóg i od tego czasu znak ten nazywano Do³êg±.

Lis. W polu czerwonym strza³a srebrna bez opierzenia, ¿ele¼cem do góry, dwa razy przekrzy¿owana. W klejnocie nad he³mem w koronie pó³ lisa czerwonego w prawo.
Z powstaniem tego herbu zwi±zana jest jedenastowieczna legenda.
W roku 1058 Kazimierz Odnowiciel w po¶cigu za pustosz±cymi kraj Litwinami i Jad¼wingami doszed³ pod Sochaczew.
Wys³any na zwiad z garstk± ¿o³nierzy rycerz z rodu Lisów natrafi³ nad rzek± na silny oddzia³ nieprzyjació³. Nie mog±c atakowaæ, wystrzeli³ wysoko w górê zapalon± strza³ê, wzywaj±c w ten sposób posi³ki. Pomoc wkrótce nadesz³a i wziêtych w dwa ognie nieprzyjació³ pokonano bez trudu. Dzielny rycerz otrzyma³ w nagrodê strza³ê w herbie, a jego dawny znak - lisa - umieszczono w klejnocie.

Odrow±¿. W polu czerwonym na zawiasie kot³owej strza³a srebrna w s³up. W klejnocie nad he³mem w koronie na pawim ogonie taka sama strza³a ¿ele¼cem w lewo.
Przez dawnych heraldyków herb ten by³ opisywany nieco inaczej - jako strza³a z w±sami. Wi±za³o siê to z legend± t³umacz±c± powstanie Odrow±¿a. Za³o¿yciel rodu, rycerz wywodz±cy siê z Moraw, zosta³ wyzwany na pojedynek. Podczas walki strza³± z ³uku obci±³ swojemu przeciwnikowi oba w±sy. Na pami±tkê tego wydarzenia otrzyma³ jako god³o strza³ê z w±sami. Herb ten nazwano pocz±tkowo Odrzyw±sem, a pó¼niej - Odrow±¿em.

¬ród³o: Pawe³ Joñca , kalendarz "Rycerskie Herby Polaków"