Recepty z XVI w.
Wodka [lekarstwo w p³ynie] ku umywaniu brody po goleniu albo po ³a¼ni.
We¼mi podro¿niku a spal ji na popio³, potym z tego popio³u uczyñ ka³kus [myd³o]. We¼mi kwartê a w³o¿ do niego trzy æwierci ³otu dragantu, kamfory tak¿e wiele, a wlej spo³em do jakiej banie szklanej albo w cenowej flasze, zakryj dobrze z wierzchu, a daj staæ a¿ siê to tam rozpu¶ci. Potym to przecad¼ prze chustê a wlej do banie, a tym siê umywaj po ³a¼ni.
Wodka wyborna na oczy z dwana¶cie zio³ z winem namoczonych.
We¼mi ro¿ej czerwonej ¶wie¿ej, ziela ¶wieczek z kwiatkiem, koszyszczka, w³oskiego kopru, celidonijej, bukwice, sza³wiej, ruty, ¶rebniku, babki wielkiej i zdrowej, pio³unu m³odego, wierzchow hany¿owych, gdy kwcie [kwitnie]. Tych wszystkich pod jedn± miar± po gar¶ci albo po dwie, albo po czym chcesz, skraj wszystki drobno i w³o¿ w cynowe naczynie albo w gliniane polewane. Wlej na nie wina bia³ego a postaw na wielkim s³oñcu, niechaj stoj± cztery dni, zamieszaj±c na ka¿dy dzieñ dwa razy. Pi±tego dnia maj± byæ wlane pospo³u z winem w alembik cenowy, a tak paliæ ogniem lekkim, zasie ona wodka po wtore ma byæ palona.
Wodki dobre przeciw kordyjace [choroba serca].
Wodka marcowa, ro¿ana, boragowa [roztwór boraksu], wo³owego jêzyka, ku jakiej przymieszaæ rzeczy mocniejszych te¿ na to s³u¿±cych.
Walka z insektami: XVII - XVIII w.
„Wszy i pch³y by³y rzecz± zwyk³± i mo¿na je by³o spotkaæ w ka¿dym mieszkaniu. Plag± by³y tak¿e pluskwy gnie¿d¿±ce siê szczególnie w mchu, jaki wk³adano w szpary ¶cian. Z paso¿ytami tymi walczono ró¿nymi sposobami. Pluskwy zlewano gor±c± wod±, pch³y i wszy wy³apywano lub te¿ suszono zawszone siermiêgi w...piecach od chleba! (Tak przynajmniej by³o na Polesiu). Skuteczne na wszy mia³y byæ ró¿ne ziela, jak mistrzownik, ruta i inne. Ludno¶æ wiejska stosowa³a tak¿e ma¶cie zawieraj±ce rtêæ, ³±czono rtêæ z mas³em lub jab³kiem i smarowano tym cia³o. W „Compendium medicum Auctum...“, czytamy, ¿e Ubodzy ludzie z samym mas³em mieszaj± ¿ywe srebro, i nim siê smaruj±, insi z jab³kiem pieczonym. Stosowanie rtêci poci±ga³o oczywi¶cie czêsto powa¿ne powik³ania, tote¿ autor cytowanej pracy nadmienia³: ...smarowanie siê ma¶ciami, w które wchodzi ¿ywe srebro, wielom jest szkodliwe, wiêc ostro¿nie z niemi trzeba, i owszem lepiej siê obej¶æ bez niego, a byæ chêdo¿nym i dba³ym o sobie odmieniaj±c czêsto chusty. Wszy te¿ mia³y gubiæ warzone w occie otrêby. Przeciw pch³om kurzono zielem „czarcia broda”, odwarem z kminu kramnego i rdestu kropiono izbê. Pluskwy niszczono przez smarowanie szewskim czernid³em szpar w ¶cianach, zacierano tak¿e gniazda niegaszonym wapnem zmieszanym z wo³ow± ¿ó³ci±. B. Chmielowski zaleca³ na pluskwy cebulê z ¿ó³ci± byka lub koz³a oraz kadzenie bursztynem.
Mniej gro¼ne, lecz tak¿e dokuczliwe by³y muchy. Gubiono je muchomorami moczonymi w mleku, wykurzano zio³ami, np. ciemierzyc± lub ga³banem, ³owiono w garnek z workiem, w którym otwór smarowano miodem.
Porady kosmetyczne z XVII wieku
Na ogorzelinê sposob
Gdy siê kto w drodze, abo gdzie na powietrzu opali, ¿e z tego Cygañskiey prawie nabêdzie cery: Marcow± siê omywaæ wod±, abo Poziomkow± na noc y na dzieñ.
Item. £ug uczyniæ z lnionki polney, y myæ siê tym na noc, poki ta ogorzelina niespadnie z twarzy.
Item. czystey wody deszczowey wzi±æ, w iakie chêdogie naczynie z pultory kwarty, w³o¿yæ wnie z gronowin kwa¶nych Winnego Soku, y warzyæ to tak d³ugo, ¿eby po³owica yego wywrza³a, y przy tym dowarzeniu, Cytrynowym dope³niæ Sokiem tako zewre, wyi±æ to z ognia, y na ostudzenie, cztery bia³ki z ¶wie¿ego iaia zbiwszy wlaæ, y za¿yæ na te potrzebê.
Na Twarzy aby by³a piêkna p³eæ
Iako nay¶wie¿szego, a prawie prosto od Kokoszy dostaæ iaia, y oddzieliæ od niego sam bia³ek, ktory na czyste iakie wylaæ naczynie, wlaæ do tego tyle wodki Ro¿aney wed³ug bia³ku, y rozbiiaæ to tak d³ugo a¿ siê to wszystko z spolem dobrze spieni, y temi pianami twarz sobie wszêdzie iak ma¶ci± nasmarowaæ, potym gdy uschnie na twarzy, chêdogim wolnym rêcznikiem zwolna sobie twarz wycieraæ, rzecz snadna, skuteczna, a nieszkodliwa, y ku staro¶ci p³ci to nie zepsuie.
Item. Przez umywanie lica, y to czyni piekna y g³adka p³eæ, wzi±æ Dragantu, y na moczyæ go w Ro¿aney wodce, m±ki iêczmienney, krochmalu, bia³ka od iaia dobrze ubitego, zmieszaæ to wszystko spo³em, na masê, y zniey zrobiæ ga³eczki, ktore ususzywszy dobrze, miasto prostego myd³a niemi umywaæ siê, p³eæ odmieni w piêkn±, y delikatn±
Porady higieniczne z XVII wieku ( J. K. Haur: Sk³ad abo Skarbiec znakomitych sekretów oekonomiey ziemiañskiey...Kraków 1693 )
Zêby aby by³y bia³e, y czyste
Piekna rzecz ile Damie ka¿dey mieæ bia³e zêby, y choæby ktora mia³a wpiekno¶ci swoiey Angielsk± twarz, gdy ma czarne zêby, wszystkie to oszpeci piekno¶æ, zt±d do tego z ust cuchnie, ¿e przez to ka¿dego od siebie w upodobaniu odrazi. Wiêc wzi±æ iêczmienia, Soli bia³ey t³uczoney, y Miodu po rowney czê¶ci, y umieszaæ to iako an paszt, y ta ingredientio, sobie z rana wycieraæ zêby, bêd± czyste, chêdogie; y od szkorbutu wolne.
Ze wiele na tym nale¿y, nietylko na piêkno¶ci, y ochêdostwie, ale te¿ ¿eby dzi±s³a niegni³y, ani zust nie¶mierdzia³o, zêby tedy zrana, po iedzeniu, y nanoc, czyst± wod± zawsze wymywaæ, chêdo¿yæ y p³okaæ, usta, dzi±s³a, zêby zwierzchu y zewn±trz iednak przecie ostro¿nie wycieraæ, aby skorki na dzi±s³ach do krwie nie zraniæ, y nie zetrzeæ, a po wymyciu, chêdog± chust± wycieraæ.
Item. Sadze przez surow± chustê przesi±wszy, temi sadzami potym zêby wycieraæ.
Item. Wypalon± paczyne mia³ko ut³ucz, przez r±bek przesiawszy, zêby trzeæ.
Item. Ceg³y t³uczoney czê¶æ, druga Soli umieszaæ z spolem, y tym chêdo¿yæ.
Item. Wêgla naskrobaæ, Soli oczkowatey mia³kiey rowna czê¶æ wsypaæ, umieszaæ, y rzeæ tym zêby, potym wod± czyst± usta wup³okaæ, a tak bêd± bia³e y czyste.
Zio³a ró¿ne na czary:
Hypericon Wrzeszczowiec, albo Dzwonki, - Artemisia rubra Bylica czerwona, - Abrotanum Panny Mariey drzewko, - plango acutifolia babka, Alium rubrum Polny czosnek, - Antirrihini Wy¿lin ziele, aristolochia magna Kokornak wiêkszy. Takie zio³a wtenczas na to zbierai±, kiedy kwitn±æ dobrze poczynai±, czyni±c to w dzieñ pogodny przy wolnym dobrym aspekcie.
Viscum corolli Jemio³a leszczynowa, - Viscum quercinum Jemio³a dêbowa, - Lignum quercinum Dêbowe drzewo, - Lignum ebuli, in salice crescentis co na Wierzbinie ro¶nie, - ¯ywice z Modrzeiowego drzewa, - Macierzanka, - Paproæ Felicem, corallia nigra, Fungos rubros, sub [s. 344] betulis crescentis scrofularia Tr±bowniki, - Jemio³a lipowa: te rzeczy mieæ pogotowiu aby niemi czary leczyæ.
Item na czary do¶wiadczone zio³a. Koz³ki na którym ma byæ kwiat purpurowy, - Koszycka ziele, czerwono kwitnie, - ¦. Jana ziele, - Hyperriconi, gêsty kwiatu drobnego, - Bo¿ego drzewka, - Panny Maryiey w³oski, - Ruta. Te zio³a mai± byæ zbierane przed samym wschodem s³oñca, za¿ywaæ ich surowych pokraiawszy, niewarzonych, ani distillowanych, pewna pomoc y utwierdzenie zdrowia.
Item. Na tosz remedia: Bo¿e drzewko wygrzaæ, z Krzy¿ownikiem, y omywaæ patienta, y w piwo k³a¶æ po trosze, aby mok³o, y piæ to trunkiem, tak¿e nosiæ przy sobie, w obuwie s³aæ, ale nie na bose nogi; czary zgin±, y zniszczei± do piek³a. Strze¿ siê po tym z³ych na³ogów, ladaiackich obyczaiów, wszelkich zbytków, które tylko s± obraz± Bo¿±, owo zgo³a wszelkiego z³ego nasiênia uchodziæ szatañskiego.
J. K. Haur: Sk³ad abo Skarbiec znakomitych sekretów Oekonomiey ziemiañskiey; Kraków 1693
I to tyle na razie bo mi siê wiêcej wklejc nie chce