Chcia³bym wiedzieæ jak wygl±da³o uzbrojenie i ewentualne charakterystyczne cechy skandynawskich berserków. Od razu na wstêpie mówie ¿e nie mam zamiaru bawiæ siê w walkê jako berserk. Sam± ideê znam dobrze ale nie mogê znale¼æ innych ¼róde³ ni¿ staro skandynawskich wizerunków, a to jest zbyt ma³o.

Berserkowie nie posiadali zbroi ,bo mieli pewno¶æ ¿e nic ich nie zniszczy
¯uli oni jakie¶ grzyby ,które pobudza³y do agresji .
Ogólnie da³o siê z nimi porozmawiaæ, byle ich nie wyprowadziæ z równowagi.
Podczas bitwy obgryzali brzegi swych tarcz .A jak podczas uczty ogarnia³ ich sza³ wychodzili z budynku i mocowali siê z g³azami .Walczyli oni tak¿e w pojedynkach, wiêdz±c ¿e zwyk³y wojownik nie ma szans z nimi wygraæ.
Przeciwnicy berserków w pojedynkach czasami z nimi walczyli a czasami oddawali wszystko co mieli berserkom , nawet swoj± ¿onê. Ogólnie byli oni powa¿ani w¶ród ludu i tworzyli gro¼n± jednostkê na polu bitwy.Wrogowie na ich widok uciekali i bali siê .

Ale po przeczytaniu twej wypowiedzi my¶lê, ¿e to ju¿ wiesz.(ale mo¿e nie wszystko)


Pozrawiam

Dok³adnie chodzi mi o szczegu³y tj. jakie nosili i czy nosili tatua¿e,czy i jak malowli swoje cia³a...
Patronem berserków by³ napewno Odyn [¶wiadczy o tym edda poetycka].S± podania o wielkim berserku z wyspy Bolm->Arngrimie który posiada³ 12 synów te¿ berserkow.
S³owo berserk oznacza ber albo bjorn -niedzwiedz i serkr - koszula kaftan
[/i]
Odziewali siê w skóry nied¼wiedzi i wilków. Napewno w skóry wilków równie¿, ¶wiadczy o tym fragment Pie¶ni Kruka :
Zaryczeli berserkowie,
Pragnienie rzezi ich za¶lepi³o,
Zawyli wilczoodziani,
I unios³y siê miecze

Nie jestem pewien co do broni jak± u¿ywali. Czy mo¿e u¿ywali duñskich toporów czy mo¿e jakis innych 2 rêcznych toporów. A co do tarcz to nigdy siê nie spotka³em jeszcze z tak± opini±... pewnie jest prawdziwa ale pojêcia nie mam. To tyle co wiem.

Berserkowie wprawiali siê w odpowiedni "nastrój" pij±c wywar z muchomorów plamistych (tu pytanie do wszystkich, którzy maj± pojêcie jak taki wywar przyrz±dziæ, wiem ¿e muchomory musz± byæ wysuszone - posiadam juz ca³y wianuszek takowych).
Wiem ¿e wywar ten powoduje szybsz± krzepliwo¶æ krwi, poczucie mocy, niewra¿liwo¶æ na ból i zmêczenie. Lecz kiedy koñczy³ siê czas dzia³ania "grzybków" opadali z si³ (w sumie przypomina mi to dzia³anie adrenaliny).

Hej
Pamiêtajcie ¿e Berserkowie s± popularnym motywem literackim (¼ród³a sporo pó¼niejsze ni¿ X wiek), ale praktycznie nic pewnego o nich nie wiemy, w³a¶nie poza tym motywem. Najczê¶ciej uto¿samiani byli ze zwierzêtami takimi jak nied¼mied¼ czy wilk i do nich porównywani ale nie wiemy czy mieliby siê ubieraæ w ich skóry czy te¿ nosili jakie¶ inne zewnêtrzne oznaki. Najwiêkszy znany berserk Egil, raczej poza zwrostem i si³± niczym siê nie wyro¿nia³. Co do tatua¿y to mamy tylko jedno ¼ród³o wskazuj±ce na to ¿e skandynawowie takowe nosili, z berserkami nie jest ono wi±zane. Ciekawym motywem jest to ¿e dzia³ali oni w³a¶nie czêsto po 12, pare ¼róde³ o tym przy okazji wspomina, i nawet je¶li nie s± tam nazwani berserkami to mo¿emy przypuszczaæ ¿e to o nich chodzi.
Co do tego co za¿ywali itp. To tylko ja³owe rozwa¿ania, przy braku jakichkolwiek przes³anek.
Tak naprawdê nie wiemy na pewno czy istnieli jako zjawisko spo³eczne czy te¿ s± tylko fantazyjnym motywem literackim literatury skandynawskiej.
Pozdrawiam

Co do kwesti ¿ucia grzybów przez berserkerów to spijali oni ponoc wywar zmuchomorow ale nie wiem czy mozna to brac naserio, niektorzy naukowcy uwa¿aja ze owe ataki furii u berserkerów wywo³ane byly atakami epilepsji. Co do niedzwiedzich i wilczych futer ich ponoc okrywajacych to sama ich nazwa ma sie ponoc brac o tego wlasnie. poza tym co tu dodac jeszcze chyba wszystko powiedizano-o jeszcze jedno nie tylko skandynawowie moga sie posczycic berserkerami, np wezy na tapete posatc celtyckiego herosa chuchulaina to by³ poprostu arcybererker kiedy wpadal w swoj sza³ oprocz rzeczy juz tu opisanych ajak gryzienei swej tarczy czy toczeneie piany ulegal onpotwornej metamorfozie jedna ga³ka oczna umykjaala mu do czaszki druga zas wyskakiwala i dynda³a na nerwie, jgozebra rozstêpywaly sie na odleg³o¶c stopy itp jego imie oznaczac ma -pies chulaina albowiem w m³odosci chuchulain zagryzl kowlaowi chulanowi psa i usial go potem zastapic by naprawic szkode. Oczywsicie chuchulain to legenda celtycka ale np u nas slowian tez wystepowli woje wpadajacy w szal bojowy jednego nawet opisywal snorii sturlsson , poza tym co do zomorficznych cech berserkerow to werzono ponoc na terenach dzisiejszej pólnocno-wschodniej polski w zdolnosci takowych woji ¿e potrafia sie oni pzepbrazac w wilki podcza boju. Co do berserkerow podsumuwujac to niewiadomo do konca wielu rzeczy odnosnie ich ale nie sa opatentowani tylko przez kulture poganskich skandynanwów , gdzie odyn byl bogiem tych gro¿nych wojów.co do wygladu owych mê¿ow to jak pisano tu wczesneij raczej nie wyrozniali sie oni strojem od zwyk³ych wikingów tak jak s³awny islandzki bojater narodowy egil skalagrimsson ktory berserkerem by³ czego sowiódl juz w dziecinstwei rozlupujac ojcowskim toporem czaszke starsego ch³opaka z ktorym to przegral w zapasy, matka egila skwitowala zajscie s³owami ¿e jej syn ma zadatki na prawdziwego wikinga.

Polecam prace antropologów historycznych Dr Leszka S³upeckiego, Wojownicy i wilko³aki, Warszawa 1994
Dr. Jerzego Tomasza B±bla http://www.rodman.most.org.pl/J.T.Babel2.htm

Opisy intoksykacji muchomorem czerwonym (Amanita Muscaria) http://hyperreal.info/neuro_groove/go.to/sec/135/

PS Kiersnowski R.,Nied¿wiedzie i ludzie w dawnych i nowszych czasach fakty i mity, Warszawa 1990

Jo³
Owszem motyw transformacji w dzikie zwierzêta jest dosyæ popularny i trwa³y nie tylko w kulturze indoeuropejskiej Tu polecam S³upeckiego : "Wojownicy i wilko³aki"
Natomiast motyw berserkerów z pecyficznymi dla nich konotacjami jest made in Scandinavia
Podkre¶lê jeszcze raz ¿e nie mylmy rzeczywisto¶ci historycznej z motywem literackim. Ciê¿ko je rozdzieliæ ale raczej nie koniecznie musimy dawaæ wiarê temu ¿e Egil jako dziecko ma si³ê dwóch ch³opów, albo ¿e berserkowie koniecznie musieli gry¼æ swoje tarcze .
Pozdarwiam

ps. O widzê ¿e Zygmunt mnie wyprzedzi³ ze S³upeckim

Zastanawia mnie czy zjawiska podobne skandynawskim berserkera wystepowalyu nas w jakiejs znacziejszej mierze(nie jakies tam sporadyczne odosobnione przypadki) i czy wiazala sie ze s³owianskimi berserkami takze takowa swoista legendarnosc jak to widzimy na przykladzie wikinskich .czymogli miec jakiês swojeznaki rozpoznawcze i swoiste rytualy?

[quote="Tylko Ulf"]Berserkowie nie posiadali zbroi ,bo mieli pewno¶æ ¿e nic ich nie zniszczy
¯uli oni jakie¶ grzyby ,które pobudza³y do agresji .
Ogólnie da³o siê z nimi porozmawiaæ, byle ich nie wyprowadziæ z równowagi.
Podczas bitwy obgryzali brzegi swych tarcz .A jak podczas uczty ogarnia³ ich sza³ wychodzili z budynku i mocowali siê z g³azami .Walczyli oni tak¿e w pojedynkach, wiêdz±c ¿e zwyk³y wojownik nie ma szans z nimi wygraæ.

tak tak brali kokaine i amfe lub tusipet z redbullem....eh berserkerzy to byla sekta inicjacyjna...ci osobnicy przechodzili pewne zapomniane rytually wtajemniczajace..a gryzienie wtarcz oraz wyrywanie glazow budzilo w nich pewien stan ducha...tyle ja wiem i cos jeszcze ale nie dla publicznego uzytku

...a jak chcesz dostac sraczki to sobie przygotuj wywar z muchomorow hahaha

a propos naszych slowianskich berserkow to polecam artykoly Igora Górewicza w gazecie rycerskiej

Hilsen

Odpowied¼ na zadane pytanie w temacie : Berserker wygl±da³ jak przeciêtny Skandynaw doby wczesno¶redniowiecznej. Z przekazu Sag wiemy i¿ na pewno nie uzywali kolczug i he³mów podczas walki. Wk³adali na siebie skóry z nied¼wiedzi i z wilków.Resztê sprzêtu mieli tak± sam± jak inni wojowie wikiñscy. Jest teza ¿e stanowili zamkniete grupy wojownioków nie przekraczajacej 9 osób. Naukowcy wi±¿± ich z kultem Odyna. Co do picia wywarów z amanita muscaria (muchomor czerwony)oraz amanita pantherina (muchomor plamiasty) to naukowcy s± sprzeczni co do ich u¿ywania. Na pewno takie wywary by³y spozywane przez szamanów z pó³nocnej Syberii oraz Saamów. Co do pierwszej wzmianki o berserkerah i ulfhednarach to jest ona zamieszczona w sadze - Bitwie pod Hafrsfjordr która odby³a sie w 872 r. jest te¿ kameñ runiczny z VII w znajduj±cy sie w Istaby w Mjallby który jest identyfikowany z berserkerami. Wiecej informacji znajdziesz w knidze Neil S. Price "The Viking Way. Religion and War in Late Iron Age Scandinavia"

Happy YUL

Mogliby¶cie mi poleciæ jak±¶ literaturê godn± uwagi?

Po prostu duñczyk jest broni± badziewn± je¶li walczy siê na zasady trafienia, a nie tak jak dawniej by zabiæ mozliwie szybko przeciwnika i samemu prze¿yæ.
Dunami wali³o siê zamachowym z ca³ej pety.
Po to zosta³y stworzone.
Po to mia³y trzonki krótsze ni¿ 1.5m, a nie 2m jak siê widzi obecnie na pseudoduñczykach -fakt, te s± ca³kiem skuteczne..
Po to wreszcie mia³y konkretne ostrza, a nie czekaniki na trzonkach.

Hati-
Dyskusja na temat toporów odbywa siê gdzie indziej, literatura zosta³a podana, wystarczy czytaæ uwa¿nie. Proponujê przenie¶æ ostatnie kilka postów do w³a¶ciwego dzia³u, albo skasowaæ.
Pozdrawiam

Z tego co mi siê do tej pory wydawa³o okre¶lenie Berserk odnosi siê do przymiotów ducha i oznacza wojownika vikiñskiego, który wpada w sza³ bitewny tak, ¿e staje siê supermenem jak Neo z Matrixa. Tak wiêc okre¶lenie to odnosi siê do przymiotów takich jak waleczno¶æ, odwaga, brawura. Oznacza to ni mniej ni wiêcej, ¿e Berserk od zwyk³ego wojownika ró¿ni³ siê tylko tym, ¿e by³ szajbus i niekoniecznie nosi³ wyró¿niaj±ce go umundurowanie z napisem "IV Brygada Berserków Desantowych". Is in`t it?

W za³±czniku figurki szachowe z Wyspy Lewis, przedstawiaj±ce berserków.

Pytanie czy nie s± to przypadkiem wojownicy nieco bardziej konwencjonalni, tylko daj±cy upust swojej postawie bojowej pogryzaj±c rant tarczy.

moim zdaniem byli to poprostu wojownicy tkorzy kochali walke ponad wszystko i nie potrafili bez nie zyc a ze wpadali w szal podczas biwty to mi sie wydaje poprzez adrenaline a co do grzybkow i jakis innych ziol powodujacych wzmozona agresje to moglo byc mozliwe napewno nie chcialbym podczas bitwy stanac oko w oko z takim czlowiekiem (napewno mieli duze doswiadczenie w walce)

, ja wiele nie wiem , ale z tego co wiem, to to ¿e grzyby o których mowa, s± wykorzystywane ju¿ przez inny gatunek w podobnym celu. renifery wcinaj± te grzyby, aby dodaæ sobie si³, podobno maja te¿ w³a¶ciwo¶ci halucynogenne, jak kto¶ powiedzia³ korzystali z tych dobrodziejstw fiñscy szamani, nawet podobno pili mocz renifera, który najad³ sie takowych grzybów, jak dla mnie ca³kiem mo¿liwe jest to ¿e takie szajbusy mog³y uwa¿aæ grzyby, za mocniejsz± u¿ywkê,

Z tego co wiem to na zwierzêta nie dzia³a alkaloid zawarty w muchomorze. Po za tym zwierzêta ¿ywi±ce siê muchomorami( np. jeleñ, sarna) zjadaj± grzyby ¶wie¿e a ¿eby grzybek nabra³ mocy musi wyschn±æ.

Kwas ibotenowy i muscimol wywieraj± wp³yw na organizm ka¿dego ssaka, ró¿na jest tylko u poszczególnych gatunków ilo¶æ specyficznej w±trobowej dekarboksylazy przekszta³caj±cej w.w. kwas w panterynê.
Odgrzebuj±c temat po 14 m-cach wypada³oby czyniæ to z sensem.

K³aniam-
Rabiega

S³awa! Polecam zainteresowanym ksi±¿kê £ukasza Malinowskiego pt.:"BERSERKIR I ULFHEDNAR W HISTORII, MITACH I LEGENDACH", wyd. nomos Kraków 2009.