Witam,
mam pytanie: Jak powinny/mog± wygl±daæ zdobienia mieczy? Od czego to zale¿y? Okres XIV-XVw. Prosi³bym o jakies przyk³ady w grafikach.

Pozdrawiam,
Zaj±c

Bardzo czêsto zdobienia mylone s± ze znakami producentów. Co do techniki wykonywania zdobieñ/napisów to litery czasami by³y po prostu wybijane, od XII w ¿³obienia ryte w g³owni czy g³owicy wklepywano kolorowy drut np. mosi±dz lub z³oto.
W Polskich zbiorach najczê¶ciej pojawiaj±cym siê motywem jest krzy¿. Czêstymi motywami pojawiaj±cymi siê na mieczach s± znaki producenta np. wilk charakterystyczny dla o¶rodka w Solingen czy sze¶ciopromienna gwiazda z Toledo. Dodatkowo na mieczach pojawiaj± siê inwokacje o charakterze dewocyjnym, inicja³y czy te¿ ca³e imiona mieczników. Inna sprawa to miecze ceremonialne np. nasz rodzimy Szczerbiec (chyba nie muszê opisywaæ... ?) lub przynale¿ne do konkretnej osoby np. miecz Albrehta II który ma na g³owicy or³a i lwa jako znaki heraldyczne.

Tak w ogóle to gor±co polecam lekturê "Znaki i napisy na mieczach ¶redniowiecznych w Polsce" Mariana G³oska.

wielkie dzieki,
kupuje wlasniepierwszy miecz, no i chce zeby jakos wygladal. Na ozdobach sie nie znam, a nie chce, ¿eby wyszed³ z tego jakis mrok
Prosilbym jednak o jakies pliki z przykladami

Je¿eli to ma by¿ pierwszy miecz to raczej odradzam inwestowanie w co¶ zdobionego, zap³acisz za to kosmiczne pieni±dze, a w czasie u¿ycia (jakto na pocz±tku) zajedziesz tak ¿e rodzony kowal nie pozna.
Sorki za protekcjonalizm ale ca³± resztê stroju masz ju¿ cacy - gotow±? Do¶wiadczenie uczy ¿e ludzie czêsto rzucaj± siê w szale bojowym kupowaæ miecze podczas gdy nie maj± butów/nogawic/spodni/gaci/koszuli/dubletu/p±tlika/czapki/kaptura/przeszywki/paska/torby/torebki/no¿a lub wszystkiego naraz

[/quote]Sorki za protekcjonalizm ale ca³± resztê stroju masz ju¿ cacy - gotow±? Do¶wiadczenie uczy ¿e ludzie czêsto rzucaj± siê w szale bojowym kupowaæ miecze podczas gdy nie maj± [/quote]

nie ma za co, zrozumia³e, a faktycznie jeszcze wszystkiego nie posaidam, ale mam wiekszosc, a braki sa w drodze

Marcinie wilk to Pasawa. Darkwoodzie na pocz±tek proponujê ów odebrany mieczyk doprowadziæ do porz±dku, czyli usun±æ wszelkie ¶lady mechanicznej obróbki. Technika jest prosta papierek ¶cierny od grubszego jakie¶ 250 do 1200. Nale¿y uwa¿aæ aby wszelki ostre krawêdzie nadal pozosta³y ostrymi i nie chodzi tu tylko o ostrze . B³edem jest ich zaokr±glanie. Tak zrobiony mieczyk juz bêdzie wygl±da³ ¶wietnie . Notomiast latanie z czarn± zardzewia³o odkuw± to kicha jak diabli. Jak ju¿ bêdziesz mia³ ca³± resztê sprzêtu to mo¿esz siê pokusiæ o drugi mieczyk, nazwijmy go paradnym i ten mo¿e ju¿ tak dopie¶ciæ jak ukochan± kobietê. Natomiast szkoda takiego cacka na t³uczenie po innych sztabach. Ten "paradny" mo¿esz nawet zaostrzyæ i trenowaæ ciêcia np. na butelkach z wod±. Wie¿ mi piszê to z autopcji i wra¿enia s± niesamowite. Ale to ju¿ inny temat.

Tak Jarku, zapomnia³em dodaæ Pasawy, ale Solingen te¿ ma wilka.
Zreszt± handel g³owniami mieczowymi by³ w Europie mocno rozpowszechniony
i do¶æ czêsto miecz 'powstawa³ w wielu miejscach' - tu odkuwka, tam szlif, a oprawa jeszcze gdzie indziej (swoj± drog± s± przypadki gdy zmieniano sam± oprawê a g³ownia pozostawa³a) Miecz obowi±zkowo z pochw± - tu okucia i pas daj± miejsce do popisu. Szkoda, ¿e 90% ¿elaza w RR to obciachowe golasy które walaja sie w mokrej trawie. Jak widzê co¶ takiego to mnie ciarki przechodz±, brrr

Proponuje ksi±¿kê pana Marcina G³oska "Znaki i napisy na mieczach ¶redniowiecznych w Polsce" wydanej przez Polsk± akademie nauk instytutu historii kultury materialnej,
jest tam prawie wszystko o tym co by³o mieczach

Witam, odno¶nie "wklepywania" mosiê¿nego drutu do stali- czy mosiadz niebedzie po czasie samoistnie wypadac ?Czy u¿ywano jeszcze do jakichs dodatków w sensie jaki¶ odpowiednik boraksu czy co¶ takiego ¿eby sie to wczystko kupy trzyma³o?
pozdrawiam

Jak w ka¿dej innej dziedzinie ¿ycia tak i tu wszystko zale¿y od odpowiedniego przygotowania rowka. Je¶li zostanie odpowiednio naciêty to sam jego profil bêdzie utrzymywa³ drut w miejscu. Ca³a zabawa polega na tym ¿e trzeba nacinaæ tak, ¿eby powsta³y dwa oddzielne, rozchodz±ce siê w dwie strony "koleiny", co¶ jak odwrócona litera V. Wtedy zaklepany drut zakleszczy siê w twardszym materiale.

Je¶li kto¶ nie jest pewien czy da radê- bo to jednak wcale nie taka ³atwa technika- zawsze mo¿na spróbowaæ prostszego grawerunku a we wygrawerowane rowki wetrzeæ jak±¶ ciemn± pastê.

a mo¿e lepiej i trwalej by³oby zalaæ rowek ciek³ym mosiadzem? co¶ jak lutowanie na twardo, tylko ¿e nie ³±czyæ elementow, tylko zalaæ "ubytki" w jelcu naprzyklad. Po wyczyszczeniu i wypolerowaniu powinien pozostaæ ³±dny efekt, co o tym sadzicie? oczywiscie jeszcze zostaje kwestia historycznosci.
pozdrawiam

Z tego co siê orientujê takiej techniki nie stosowano. Mosi±dz jest trudno topliwy, a ¿eby zalaæ rowki musisz rogrzaæ miecz do temperatury topnienia mosi±dzu, aby siê dobrze rozla³, a tym samym rozhartujesz sobie miecz. Damaskina¿, czyli inkrustowanie, w tym przypadku mieczy, innym, miêkkim metalem stosowano, ale w XIV - XV wieku, o ile siê nie mylê, nie by³o to popularne.

Damaskina¿ w Europie sta³ siê popularny dopiero w XVI wieku, g³ównie we W³oszech, Francji i chyba Hiszpanii (je¶li siê mylê to przepraszam ). Wcze¶niej pojawi³ siê ju¿ ponoæ w staro¿ytnym Egipcie, Indiach i Bizancjum.
Sposób rzeczywi¶cie fajny. No i jest ³atwiejszy i tañszy w wykonaniu ni¿ inkrustowanie. Mo¿na te¿ rowki natrzeæ olejem (ale stal musi byæ gor±ca). Stal siê zaczerni w tym miejscu - wystarczy lekko przepolerowaæ powierzchniê wokó³ rowków, zostawiaj±c zaczerniony grawerunek.

Dobr± technik± mo¿e byæ te¿ trawienie kwasem aby przyozdobiæ jak±¶ prost± powierzchniê - po wytrawieniu np. przypalamy olej na tym odcinku (stal nagrzewamy tak aby olej zacz±³ siê spalaæ, natomiast stal siê nie rozhartowa³a), aby wzór by³ bardziej wyra¼ny.
Ogólnie na gotowym mieczu raczej nie eksperymentowa³bym z inkrustowaniem - stal jest ju¿ zahartowana - nie zrobisz odpowiednich naciêæ bez ryzyka uszkodzenia miecza.
Trawienie nie jest trudne, lecz wymaga wcze¶niejszego szkolenia, nie jestem te¿ pewien w którym wieku zaczêto je stosowaæ.

Raz eksperymentowa³em z inkrustacj± na starym zulu, srebro siê trzyma³o, tylko jako¶æ wykonania by³a taka jak na pierwszy raz przysta³o ;) Niestety zdjêcia nie mam, a miecz poszed³ w ¶wiat. W ka¿dym razie jest to mo¿liwe i przy p³ytkim ¿³obieniu nie powinno naruszyæ konstrukcji miecza.

Tu jest obszerny w±tek o trawieniu kwasem:
http://www.freha.pl/index.php?showtopic=3723

Jest jeszcze opcja poz³ocenia.
http://www.culture.gouv.fr/Wave/image/memo..._73p01025_p.jpg
W³a¶ciciel he³mu: Charles VI (1368-1422)
Te czarne lilijki s± albo trawione albo s± ¶ladami po z³oceniu. Trudno mi okre¶liæ która wersja jest prawdziwa. Trawieniem uzyskujemy czarny nalot, a po zdrapaniu, czy tam starciu poz³oty te¿ zostaje czarny kolor. Dla przyk³adu poz³acany he³m paradny Charlsa VI:
http://www.louvre.fr/media/repository/ress...69830563497.jpg.
Sk³ania³bym siê wiêc do wersji z poz³oceniem, bo przecie¿ królewska g³owa powinna nosiæ z³ot±, a nie czarn± koronê ;)

Trzeba te¿ pamiêtaæ, ¿e poz³acanie by³o zarezerwowane tylko dla najwy¿szych sfer.

czarny to po oksydowaniu :P ale to raczej na dzisiajsze czasy:)