Witam!
Kto pyta, ten nie bladzi. W tym przypadku wystarczylo spojrzec na
http://rycerska.gildia.pl albo bezposrednio na
http://konfraternia.w.interia.pl azeby siê dowiedziec, ze tak kuszaca hioteza o wspolnym pniu indoeuropejskim w odniesieniu do luku nie znajduje rzeczowych podstaw:
³uk (grec. tokson, ³ac. arcus, tur. kaman; yai, arab. gaws, chin. gun, jap. yumi, ang. bow, franc. arc, niem. Bogen, ros. luk, wêg. ij) - broñ miotaj±ca, z³o¿ona z ³êczyska (prêtu) i ciêciwy wyrzucaj±cej strza³ê [35.52] "³uk, najstarsza broñ miotaj±ca strza³y, z³o¿ona z elastycznego prêta (z drewna, rogu lub stali) i z ciêciwy." [29.168] "£uk jest w istocie sprê¿yn± kumuluj±c± energiê podczas napinania ciêciwy. Energia ta jest wyzwalana w momencie zwolnienia ciêciwy i przekazywana strzale. Mimo, ¿e znaczna czê¶æ zgromadzonej energii zostaje zu¿yta na wprawienie w ruch samych ramion ³uku oraz ciêciwy, wystrzelony pocisk leci szybciej i dalej ni¿ jakikolwiek oszczep czy kamieñ miotany rêcznie." [12.5] "...³uk to dawna jest broñ i trwa dotychczas i jest s³awna, i obronna, i prêdka ..." - S. Sarnicki ok. 1576 r. w swoich Ksiêgach hetmañskich [32.24]
Pozdrawiam