Czy kto¶ ma jak±¶ metodê na wykonanie ceownika z blachy 1,5 mm którym mo¿na okuæ tarczê. "Domow±" metodê oczywi¶cie .

jako okucie do tarcz (przynajmniej wczesnych, dla wojów i wikingów) polecam obrêcze do zamykania beczek po farbie.Wystarczy wiertarka i nity (ewentualnie gwo¼dzie do zaklepania).Mi³e ,³atwe i przyjemne.

Ja swoj± tarcze oku³em grub± skór± z dzika ma oko³o 3-4mm grubo¶ci i jest bardzo twarda - bardzo siê namêczy³em przy obijaniu ale warto by³o. Nie polecam tez obijaæ gwo¼dziami okuæ ¿elaznych do samego boku tarczy - to znacznie j± os³abia.

z tymi bednarkami to jest jedna lipa ¿e maj± ma³e ¶rednice, chyba nie ma wiêkszych niæ 50 cm. Wiêksze ja okuwa³em grub± skór±...
pozdrawiam
pocisk

Ceownika domow± metod± nie zrobisz, bydlê trzeba gi±æ na maszynie. Mo¿na oczywi¶cie nadaæ lekki profil zwyk³emu p³askownikowi, ale wtedy znów problemy z mocowaniem... Przynajmniej wedle najlepszego stanu wiedzy na dzieñ dzisiejszy, chêtnie dowiem siê ¿e jednak komu¶ siê uda³o.

Witam...

Hendzlik okuwa swoje tarcze ceownikiem, blacha nie jest mo¿e zbyt gruba ale zadziwiaj±co dobrze siê to okucie trzyma. Jedyny minus jest taki ¿e mocuje ten ceownik zbyt malymi gwózdkami i trzeba je wymieniac.
Nasz wiking Swert walczy tak± tarcz± ju¿ drugi sezon i do koñca tego na pewno mu jeszcze wytrzyma.
Cenowo wychodzi jednak u Hendzlika do¶æ drogo: Wikiñska 200 z³, trójk±tna giêta z okuciem 250 zl, migda³ giêty z okuciem i umbem 250z³.
Tarcze majê jeszcze metalowe wzmocnienia w postaci pasków blachy.

Pozdrawiam
Jaros³aw Jagodziñski

A móg³bym prosiæ o kontakt do Hendzlika?, I pytanie, czy mo¿e uda siê kupiæ u niego pare metrów samego ceownika?

Dysponuje tylko jego numerem telefonu (034)3100327 w sprawie dok³adnego adresu radze skontaktowac sie z £azarzem.

Przyznam ¿e by³em zajad³y i w koñcu siê uda³o.
oku³em tarcze ceownikiem w³asnej roboty
potrzebny sprzêt:
- miejsce w którym mo¿na stukaæ
- imad³o (du¿e)
- p³askowniki z blachy o grubo¶ci 1,5 mm /osobi¶cie u¿y³em zimnowalcowanej - nie jest taka plastyczna ale za to wytrzymuje lepiej ni¿ t³oczna
- m³otek 3 kg powinny wystarczyæ
- najwa¿niejsze - p³askownik o grubo¶ci okuwanej tarczy oczywi¶cie ju¿ oklejonej, d³ugo¶ci co najmniej formowanych ceowników i wiêkszej od nich szeroko¶ci

Wytrasowany blaszany p³askownik przerabiamy na imadle na k±townik, nastêpnie przy u¿yciu grubego p³askownika przerabiamy na ceownik zaklepuj±c drugie ramie na grubym p³askowniku
Metoda troszke pracoch³onna ale okucie wygl±da prawie jak okucie
Drobny mankament to ci±¿ar tarczy /okuta przej¶ciówka zrobi³a siê wagowo niesamowita/ co nasuwa mi jednak pomys³ aby migda³y okuwaæ zwyk³± ta¶m± wyciêt± z blachy lub najwy¿ej k±townikiem. W pierwszym przypadku zmniejsza to wagê okucia o 2/3 w drugim o ok. 1/3

I na koniec jeszcze sprawa skóry
by³aby w sumie najlepsza /najl¿ejsza/ tylko jak j± utwardziæ i za³o¿yæ na tarcze /wyprofilowaæ/ S³ysza³em o pewnej metodzie - moczy siê skórê w roztworze bardzo gor±cej i s³onej wody nastêpnie mokr± zak³ada na krawêdzie tarczy /metoda nie sprawdzona/

pozdrawiam

W swojej tarczy zastosowa³em nastêpuj±cy patent:
Na ju¿ przymocowan± skóre pendzlem nanios³em warste rozgrzanego wosku (musi byæ gor±cy). Efekt nie ukrywam zale¿y od jako¶ci skóry. Byæmo¿e nie uzyska siê w ten sposób pe³nej twardo¶ci ale ro¿nica powinna byæ wyra¼na.

w sumie, to nad k±townikiem nei pomy¶la³em (g³upi ja) hmm... zastanawiam siê tylko , czy wystarczy blaszka 1,2 (tak± mam na stanie na metry)... poza tym drewienko to sklejka 18 mm. ... wiem, ze g³upie pytanie, ale tarcza z tego bêdzie : ???

WXIV-XV w tarcze okuwano lecz metal by³ pod oklein± ( skóra, materia³), z drugiej strony u¿ywano nie sklejki lecz drewna co powodowa³o ¿e ciosy by³y poch³aniane przez ch³onno¶æ-miêko¶æ samego drewna (wierzba, olcha, lipa)+ rozbite ¶ciêgna+ p³ótno lub skóra i przez to czêsto nie by³y okuwane.
Czego wszystkim ¿yczê
piotr

no tak, tylko ja my¶la³em raczej o czym¶ wcze¶niejszym (okr±g³a X-XII w.) pytanie, czy kto¶ nia³by jakie¶ rysunki tarcz z tego okresu.... podpowiedzi techniczne tesh bardzo mile widziane

A mo¿e by tak koledzy przeczytali ten artykulik i obejrzeli obrazki
http://members.ozemail.com.au/~chrisandpet...eld/shield.html
Ten artyku³ spotka³em w kilkunastu miejscach w sieci i dziwiê, ¿e nikt go jeszcze nie powo³a³ zamiast kombinowaæ jak zrobiæ okucie z zamkniêcia do beczki.

Wszystko jest bardzo ³adnie, ale znowu powraca kwestia sposobu utwardzenia skóry, a w³a¶ciwie sprawdzonej metody.
W przypadku skóry okucie tarczy nie jest problemem, problemem jest wytrzyma³o¶æ okucia.

Do sklejki grubo¶ci 12 mm absolutnie wystarcza p³askownik 2 mm - wiêcej po prostu nie trzeba. Experymentowa³em z ceownikiem, ale waga zwiêksza siê ponad trzykrotnie a wytrzyma³o¶æ matetria³u nieznacznie (nie mówi±c ju¿ o robocie z samym ceownikiem i jego nitowaniem). Je¶li kto¶ ma w±tpliwo¶ci co do wytrzyma³o¶ci proponowanego modelu, to moja tarcza okr±g³a trzyma siê ju¿ dwa lata, a bynajmniej nie wisi na ¶cianie.

Pierwsze s³yszê. Zachowa³o siê kilka, nigdzie w opisach nie natkn±³em siê na choæby sugestiê , ¿e co¶ takiego tam jest.
Nie wykluczam takiej mo¿liwo¶ci, ale nie znam nikogo kto by o tym s³ysza³.
By³bym bardzo wdzieczny za podanie ¼ród³a tej informacji. Pewnie dla wielu okaza³o by siê to bardzo przydatne.

Tarcze te znam tylko z kiepskich odbitek wiêc nie wypatrzy³em nic. Nawet w tej chwili nie umia³bym podaæ ich lokalizacji.
Z tego co wiem, tarcze by³y sklejk± drewnian±, oklejon± materia³em, skór± lub pergaminem. ¯adnych okuæ w tych czasach je¶li mówimy o tarczy trójk±tnej.