Projekt: ¯elazne elementy broni drzewcowej z kolekcji wschodniopruskich w zbiorach Muzeum armii i Mazur w Olsztynie.
W roku 2013 w Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, przy dofinansowaniu ze ¶rodków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Samorz±du Województwa Warmiñsko - Mazurskiego, zrealizowano pionierski projekt nieniszcz±cych badañ sk³adu i struktury 160 ¿elaznych grotów i okuæ w³óczni oraz oszczepów z kolekcji dawnych muzeów Prus Wschodnich.
W wyniku II Wojny ¦wiatowej do zbiorów Muzeum w Olsztynie trafi³a czê¶æ zabytków archeologicznych zgromadzonych przez Prussia Museum w Królewcu – nieistniej±c± ju¿ a jedn± z najwiêkszych instytucji muzealnych naszej czê¶ci Europy. W efekcie Muzeum Warmii i Mazur posiada dzi¶ trzeci± pod wzglêdem wielko¶ci kolekcjê zabytków z dawanych Prus Wschodnich. W jej sk³ad wesz³y miêdzy innymi liczne obiekty metalowe, w¶ród nich tytu³owe ¿elazne groty i okucia broni drzewcowych w liczbie oko³o 200 sztuk. Niestety wiêkszo¶æ z nich zachowa³a siê bez informacji na temat miejsca i okoliczno¶ci odkrycia, st±d te¿ ich potencja³ naukowy by³ dot±d znacznie umniejszony. Celem projektu by³a zmiana tego stanu, mo¿liwa dziêki nowoczesnym i nieinwazyjnym badaniom specjalistycznym.
Wstêpny etap projektu stanowi³a kwerenda przedwojennych materia³ów archiwalnych w Museum für Vor- und Frühgeschichte der Staatlichen Museen w Berlinie. Kolejnym i najwa¿niejszym etapem badañ by³o wykonanie serii nieniszcz±cych analiz sk³adu i struktury zabytków w Instytucie Archeologii oraz Instytucie Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa UMK w Toruniu. W ich wyniku pozyskano olbrzymie ilo¶ci danych od wysokiej jako¶ci tomogramów komputerowych, przez odczyty widm ze spektrometrów (z laserowym wzbudzaniem plazmy i fluorescencj± rentgenowsk±) po efekty skaningu mikroskopem elektronowym. Analiza owych informacji, wykonana przez specjalistów z Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie; Instytutu Archeologii UMK i Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, pozwoli³a na pierwsze tak pe³ne poznanie grotów broni drzewcowej. Powsta³a podczas projektu baza danych nale¿y dzi¶ do najwiêkszych tego typu w naszej czê¶ci Europy. Umo¿liwia ona w znacznej mierze na okre¶lenie metod wykonania obiektów, przez ¶lady pozostawione w ich sk³adzie chemicznym i strukturze. Wyniki projektu pozwalaj± wierzyæ, i¿ tego typu badania maj± potencja³, aby staæ siê czê¶ci± podstawowego arsena³u analiz archeologicznych.
Dzi¶ pragniemy udostêpniæ wszystkim zainteresowanym wyniki naszej pracy dostêpne przez Internet tymczasowo pod adresem:
https://drive.google.com/folderview?id=0B9X...amp;usp=sharing