Witam. Pope³ni³em butki których zdjêcia umieszczam i prosze o ocenê. Jednoczesnie mam pare pytañ:


Pierwsze pytanie. Buty by³y szyte z takich samych wykrojów a jednak fasony wysz³y inne, czy powodem tego mo¿e byæ ¼le wszyty otok? Wykona³em go w ten sposób, wyciê³em go w kszta³cie podeszwy i z zachowaniem wymiarów w³asciwej podeszwy. Mia³em powa¿ny problem jak przy³o¿yc go do podeszwy. Ciêzko to opisaæ ale chcia³em by lico skóry otoku by³o na górze i skoro wycie³em go w kszta³cie podeszwy to podczas zszywania go z podeszwa dokona³em jego odwrócenia. Wiem ze to strasznie zamotanie brzmi ale nie potrafie tego inaczej opisaæ. Widac to na pierwszym zdjêciu. Prawy but szy³em najpierw i otok by³ tam sztukowany z kilku kawa³ków ale fason wyszed³ w³asciwy natomiast lewy szy³em z otokiem ca³o¶ciowym( wycietym w kszta³cie podeszwy) i wysz³a bu³a na czubku:(.


Drugie pytanie jest takie: buty szy³em gdy skóra by³a sucha i zaci±ga³em mocno niæ a jednak po odwróceniu i wyschnieciu( moczenie do wywracania) miedzy przyszw± a otokiem wysz³y szpary. co mog³o to spowodowaæ ?


Trzecie pytanie tyczy sie piêty: znów ten sam wykrój a jedna pieta uk³ada sie ³adnie a druga nie. kwestia zaciagania nitki zakañczaj±cej szew ??

Pomó¿cie dobrzy ludzie

Ad.1 Otok piwinno siê wszywaæ z prostych, lub im zbli¿onych pasków skóry, jest to opcja najbardziej ekonomiczna. Wykorzystywano równie¿ do tego celu odpadki.
Ten niezamierzony efekt mog³ równie¿ byæ spowodowany rodzajem u¿ytej skóry, bo jak wiadomo niektóre z nich maj± tendencjê do rozci±gania siê w któr±¶ ze stron. Na przyk³ad skóry prasowane, po namoczeniu zmieniaj± swój kszta³t.
Ad.2 Jak widzê, buty nie by³y szyte 2 ig³ami, tylko jedn±. Przez te same dziurki powinny przechodziæ 2 nici.
Ad.3 Chyba niæ okalaj±ca krawêd¼ buta za mocno j± ¶ci±gnê³a.
Butki wysz³y na prawdê fajnie. Pozdrawiam!

hej dzieki za porady. Buty by³y szyte z tego samego kawa³ka skóry, tak by³y szyte jedn± ig³±, ale nastêpne bede robi³ tak jak piszesz. Otok prosty bardzo u³atwia sprawe bo w tym moim wyciananiu ekonomii to nie by³o . Jeszcze o otoku, czy robicie go z tekiej samej skóry jak przyszwe ?

zgadza sie. A zapytam siê jeszcze, gdzie mo¿na zdobyæ tak± ³adn± skórê?

hej, dzieki za porady. Skóre kupi³em w Gdañsku Oliwie w znanym rekonstruktorom sklepie z artyku³ami szewskimi. By³a w cenie 100 z³ za metr, grubo¶æ 2- 2,5mm

Dziêki, jak bêdê w okolicy to nie omieszkam tam zaj¿eæ.

hej, nie ma sprawy. mia³bym jeszcze jedno pytanie, mainowicie jak wygl±da schemat szycia na dwie ig³y ?

Przewlekasz równolegle dwie nici przez te same dziurki. Kliknij, aby zobaczyæ za³±cznik

Roberto nie wiem czy ju¿ widzia³e¶ t± stronkê, ale jest to IMO baza podstawowych inforacji na temat szycia butków .

http://www.personal.utulsa.edu/~marc-carls...oe/SHOEHOME.HTM

Du¿o porad, wszystko dobrze wyt³umaczone, od rodzajów szwów po techniki robienia w³asnych wykrojów.


Pozdrawiam und polecam

hej, mam takie pytanie problem, mimo uszycia sposobem przedstawionym wy¿ej przyszwa odchodzi od otoku i widaæ na zewn±trz niæ. Niæ by³a mocno zaci±gana. dziurowa³m szyd³em na skos tzn nie przebija³em lica skóry tylko przyk³ade³em je a¿eby wchodzi³o pod lico i dziura w ca³o¶ci by³a w "mi±¿szu". but jest wywijany na mokro. co mo¿e powodowaæ to ¿e rozchodzi sie przyszwa z otokiem ?? czy b³êdem jest to ¿e po odwracaniu skóra zupe³nie wysch³ai sci±gne³a siê, tzn nie zosta³a odpowiednio wcze¶nie nat³uszczona czy nalezy jednak przebijaæ lico skóry ??

Je¿eli dobrze zrozumia³em to tak: musisz przebijaæ lico przyszwy.
Ja nie nat³uszczam skóry po wywiniêciu, mo¿e twoja jest bardzo sztywna dlatego tak "rwie".
Zdjêcie jak to wygl±da przy szyciu butów przeze mnie.

Hej Robercie,

zdjêcia butów przed wywiniêciem i po wywiniêciu mo¿esz zobaczyæ na mojej Picasie:
https://picasaweb.google.com/10422972005379.../MedievalShoes#

Tak jak wy¿ej powiedziane, przyszwê nak³uwaæ nale¿y na wylot, nie za¶ tunelowo w grubo¶ci skóry.
Poza tym skóry na mokro zwiêkszaj± swoj± powierzchniê. Po wyschniêciu mo¿e przyczyniæ siê to do uwidocznienia szwów. Moczenie pozwala lepiej "obci±gn±æ" skórê na kopycie, ale nie jest to niezbêdne;)
Znaczenie ma tu te¿ grubo¶æ i elastyczno¶æ skóry. Im grubsza i mniej elastyczna przyszwa tym mniej bêdzie podatna na zginanie przy krawêdzi styku z podeszw±. Bêdzie "d±¿yæ" do "wyprostowania" i ukazywaæ szwy.
Niby taki szew jest nara¿ony bardziej na przedarcie (jest widoczny itd.;) ), jednak nie koniecznie musi siê to prze³o¿yæ na trwa³o¶æ buta. Najbardziej szkodzi butom z³e traktowanie - atak mikrobiologiczny oraz chodzenie po papierze ¶ciernym (beton, asfalt itp.).

pozdrawiam
Bartosz

ps. ³adne butki jak na pocz±tek, szacun na dzielni

dziêki za porady, szyje aktualnie jednego buta i zacze³em przebijaæ lica (podeszwy i prszyszwy) oko³o 1mm od krawêdzi i zobacymy co wyjdzie. Skóra ma 2mm, jak na mój gust nie jest sztywna ale ka¿dy ma swoje standasdy w tym temacie:). Butki jak Butki, musze poszukaæ kopyta bo jak narazie but schnie na gipsowym odlewie stopy Kasi która bedzie ich posiadaczk±.
Pozdrawiam i jeszcze raz dzieki za rady porady !!

Przy zszywaniu przyszwy z podeszw± przebijaj tylko lico przyszwy, natomiast podeszwê na skos przez krawêd¼, jej lico musi zostaæ nienaruszone. Najlepiej robiæ otwór w krawêdzi podeszwy jak najbli¿ej lica, skóra tak ³atwo siê nie przerwie i efekt wizualny bêdzie lepszy. Nici nale¿y mocno ¶ci±gaæ, a ¿eby siê nie rwa³y i mia³y po¶lizg nale¿y je nawoskowaæ poprzez zanurzenie i chwilowe przetrzymanie w roztopionym wosku. Niæ musi nim nasi±kn±æ. Przy wyci±ganiu nici, nadmiar wosku wyciskasz przesówaj±c je miêdzy palcami. Po wywróceniu buta, kiedy jest jeszcze mokry nale¿y wszystkie szwy rozbiæ m³otkiem o zaokr±glonym obuchu. Przydatne w tej czynno¶ci staje siê kowad³o szewskie.
Zastanawia mnie tylko czy przebijaj±c szyd³em podeszwê, otok i przyszwê, zaczynacie od podeszwy czy przyszwy?? Gdy w pierwszej kolejno¶ci przebija³em przyszwê, lico podeszwy siê deformowa³o.
Pozdrowienia!

Nic ju¿ chyba nie trzeba dodawaæ na temat przebijania lica .

@Dobry

Ja nici woskujê przeci±gaj±c je przez kawa³ek wosku (najlepiej lekko ciep³ego np na s³onku lub pod lampk±). Jest to o wiele szybszy sposób, no i mo¿na w ka¿dej chwili przygotowaæ now± niæ . Polecam zrobiæ sobie z folii do pieczenia ma³y kapturek np. kszta³tuj±c go na korku od wina, potem wlaæ do ¶rodka gor±cy wosk. No i mamy podrêczny wosk do smarowania nici .

Kilka przepisów modyfikuj±cych sam wosk jest gdzie¶ na stronie podanej przeze mnie kilka postów wy¿ej.



I jeszcze pytanko o otoki. Nie wolicie ich przyci±æ lekko ju¿ po wywróceniu buta ? Jak dla mnie bardzo psuj± one efekt tak zwisaj±c i w ogóle. Ma kto¶ fotki orygina³ów gdzie widaæ w³a¶nie takie szerokie otoki ?


Pozdrawiam

Witam,

na mojej stronie mo¿esz zobaczyæ zdjêcia oryginalnych butów z szerokimi otokami:

REWARS

Otoki nie s³u¿y³y do dekoracji. Pe³ni³y rolê zabezpieczajc± - chroni³y dolne partie przyszwy przed przetarciem. Dlatego powinny byæ szerokie. W najszerszym miejscu, w jakim uda³o mi siê zmierzyæ, otok mia³ 2 cm szeroko¶ci. Odcinek o tej szeroko¶ci by³ w³a¶ciwie nie zniszczony, w partii ¶ródstopia (w miejscu, w którym stopa w najmniejszym stopniu naciska na pod³o¿e). Ten sam otok przy palcach i piêcie by³ ju¿ bardziej wyeksploatowany, wê¿szy.
Zdarza siê, ¿e przetarcie przyszwy wystapi³o tu¿ nad otokiem (zbyt w±ski otok) lub po jego "zdarciu" - takie zniszczenie pojawia siê g³ównie na piêcie.

Dobrze wszyty otok nie zwisa. Mo¿esz zobaczyæ to na przyk³adach moich rekonstrukcji na stronce podanej we wcze¶niejszym po¶cie.

pozdrawiam
Bartosz

Witam,

Ja z kolei przygotowujê podeszwê przycinaj±c jej krawêd¼ po ukosie i wycinaj±c 0,5 od powsta³ego brzegu rowek. Potem dopiero robiê szyd³em otwory na niæ. Tylko ¿e podeszwa musi mieæ co najmniej 4 mm grubo¶ci.

pzdr M.

Hej,

doda³em do strony 3 zdjêcia. Dwa ukazuj± buty przed i po konserwacji (widok z boku i od strony podeszwy). Widaæ na nich szeroko¶æ otoków. Na trzecim zdjêciu doda³em ujêcia pokazuj±ce zszywanie poszczególnych elementów. Ku uciesze gawiedzi.

Zapraszam:
REWARS

Dorzucam jeszcze jedno zdj±tko ukazuj±ce podeszwê i otok (stan przed konserwacj±):


pozdrawiam
Bartosz

¦wieeeetna sprawa, dziêki za zdjêcia . Przy okazji, ten ostatni butek, to z polskich wykopalisk ? Gdañsk ?

Hej

Tak, but z Gdañska.

pozdrawiam
Bartosz

hej. mai³bym jeszcze jedno pytanko. Jakim konkretnie t³uszczem impregnujecie buty ?

Prawdopodobnie siê nie popiszê: u¿ywam t³uszczu z obiadu. Takiego po sma¿eniu.

a buty nie emituj± zapachu potrawy któr± wykonano na tym oleju ??

Witam,

Ja polecam sprawdzon± przez znajomego mieszaninê pó³ na pó³ dziegciu drzewnego i oliwy z oliwek. Rozgrzewa siê j± ostro¿nie do temp. 40-50 stopni i szmatk± wciera w skórê buta. Ma to te¿ ten plus ¿e ochrania przez ró¿nymi syfami skóre stopy i skórê butów. Ja nasmarujesz nierozcieñczonym dziegciem podeszwê i pochodzisz po piasku, ten sie przyczepi i but bêdzie mniej ¶lizgaj±cy siê.

Aha zapach po jakim¶ czasie przechodzi...

pzdr M.

Marc Carlson u¿ywa do tego celu ³oju wo³owego, który wydaje siê najbardziej historyczny.

Dosta³em dzisiaj ksi±¿kê Stanis³awa Porankiewicza z 1947 roku p.t. "Szewstwo i cholewkarstwo". Choæ ksi±¿ka ma tylko 88 stron jest w niej zawarte bardzo wiele cennych informacji. Autor wspomina ¿e "skórê uodparnia siê przed wilgoci± przez nat³uszczanie. Dobry t³uszcz do obuwia zawiera tran, ³ój i degras. Degras jest to t³uszcz garbarski, wywa³kowany podczas wykañczania skóry. Wi±¿e siê on silnie z w³óknami skóry, dzia³a wiêc korzystnie i dogarbuj±co. T³uszcze, które je³czej±, szkodz± skórze z powodu powstaj±cych kwasów. Równie¿ szkodliwe s± tluszcze spalone oraz pokost lniany, który powoduje ³amliwo¶æ skóry. Smary do skór s± przewa¿nie maziste; plynne (oleje) mniej sie nadaj± do smarowania, poniewa¿ przenikaj± skórê na wskro¶".

Nie zauwa¿y³em takiej tendencji, t³uszcz wcieram gdy przygotowujê buty do u¿ywania i po u¿ytku (przyk³adowo przed i po wyj¶ciu do lasu). Nie wyst±pi³y dot±d niepokoj±ce zmiany skóry.

Dobry, jak otrzymaæ ³ój w mo¿liwie historycznych warunkach?

£ój za³atwi³ mi mój wujek, który jest masarzem. Jest to t³uszcz poubojowy o twardej konsystencji. Na pewno do zdobycia w masarni, a mo¿e równie¿ w sklepie miêsnym. £ój ma kruch±, tward± konsystencjê, nie da siê nim smarowaæ jak smalcem, temp. topnienia to ok. 45 stopni C. Z pierwotnej postaci, po pokrojeniu na drobniejsze kawa³ki nale¿y go wytopiæ, ja to robi³em bezpo¶rednio w garnku na kuchence gazowej, ale przez to siê sma¿y³ i obecnie ma zapach skwarków, na pocz±tku by³ bezwonny. Wytapiaæ chyba jednak powinno siê za pomoc± ³a¼ni wodnej. Po wytopieniu konsystencja pozostaje bez zmian. Obecnie testujê go jako pow³okê antykorozyjn± dla stali.

hej\
s otok w butach od ktorego wieku byl stosowany?

XIII. XIV to ju¿ standard.

Masz jakie¶ ¼ród³o do tego?
Tak na zdrowy rozs±dek to bym siê z tym nie zgodzi³. Zapiêtki, które wg mnie s± znacznie prostsze w wszyciu, a tak¿e pe³ni± do¶æ wa¿n± rolê nie wystêpowa³y a¿ tak powszechnie. W 2 po³. XIII w. w Ko³obrzegu co¶ ko³o 30 % obuwia mia³o zapiêtki, a pod koniec XIV w. odsetek ten dopiero zbli¿a siê do po³owy.
Osobi¶cie uwa¿am, ¿e otoki by³y mniej powszechne, ale je¶li kto¶ wyprowadzi mnie z b³êdu i poda literaturê, to chêtnie zmieniê zdanie
Ogólnie to raczej napisa³ bym, ¿e otok mo¿na stosowaæ od XIII w. ni¿ ¿e by³ powszechnie stosowany w XIII w.