Witam!
Mam bardzo du¿o odpadu w postaci ¶cinków materia³u i SKÓRY. Proszê podpowiedzcie co z tego mo¿na wykonywaæ? Wiem, ¿e mo¿na wypychaæ "pikowañce" ale co poza tym? Proszê o pomys³y:)

Co mo¿na robiæ ze ¶cinków skór? Mam do¶æ ma³e ¶cinki- te wiêksze ju¿ wykorzysta³em.


Proszê o radê

Je¿eli chodzi o tkaniny, to temat jest tutaj.

Je¿eli chodzi o skóry, to zale¿y jak d³ugie i jak grube - z d³ugich wytnij rzemyki, z grubych ale niewielkich zrób np. tabliczki do krajek (wystarczy oko³o 5x6 cm), cienkie kawa³ki 4...8 x 8-9 cm mog± siê nadaæ na przegródki do wczesnego portfelika, do zrobienia sakiewki na drobiazgi wystarczy kawa³ek wielko¶ci ³aty na kolano spodni, z ca³kiem ma³ych a grubszych wyjd± ci podk³adki pod nity a z cieñszych podszycia do mocno obci±¿onych dziurek, ró¿ne malutkie prostok±ciki mog± siê te¿ przydaæ do przybicia jako zawiasiki do grzbietu tabliczki woskowej albo szkatu³ki... a kó³eczkami 1,5 cm w domu mo¿esz sobie podkleiæ nogi od sto³ków... trochê materia³u siê mo¿e przydaæ na ró¿ne ³atki rezerwowe... ale to raczej nie s± rzeczy hurtowe, zale¿y te¿ ile tego masz.

¶cinków skóry mam kilka kartonów, s± to du¿e kawa³ki i ma³e. Grubo¶ci zazwyczaj 1-3mm.

Je¿eli kto¶ ma inne pomys³y to proszê pisaæ

Pi³kê, taka ma³± z dwóch po³ówek zszyt± lub z kilku kawa³ków (jak pla¿owe siê robi). Raczej ma³e wielko¶ci tenisowych lub do rêcznej znam z zabytków czy ikonografii.

Len zwêglaæ i u¿ywaæ jako hubkê.
Robi³em te¿ pochodnie, gotuj±c lniane szmaty w oleju. Pali³y siê d³ugo i dobrze.
pozdr.

oo widzisz pochodnie ten pomys³ mi siê bardzo podoba:)


Mogê prosiæ o szczegó³y? jaki olej? Jak gotowaæ by sobie krzywdy nie zrobiæ? Ile tego lnu by siê d³ugo pali³o?

W ramach porz±dków dalsz± dyskusjê o pochodni ze ¶cinków przerzuci³em do tematu o pochodniach czyli tutaj: http://www.freha.pl/index.php?showtopic=660
Pozdrawiam,
A./V.

Lniane szmatki mo¿na spróbowaæ przerobiæ na tró papier czerpany wg przepisów ¶redniowiecznych, je¶li kto ma zaciêcie do archeologii eksperymentalnej.

Ze ¶cinek materia³ów mo¿esz porobiæ materia³owe guziki np. do dubletu. Wiêksze kawa³ki zszywasz i wypychasz ma³ymi.

Kto¶ mi poleci³ by uszyæ poduszkê do spania:D Na identycznej zasadzie co pikowañce:) wypychaæ do uzyskania wymaganej twardo¶ci, ale wypychaæ we³enk±. Pomys³ ten jest poprany historycznie? Raczej nie:P

Co do ¶cinków skóry- mo¿na zrobiæ:
-Kaletki
-sakiewki (widzia³am kilku kolorowe)
-ok³adkê na ksi±¿kê- tak± z pozszywanych ¶cinków, mo¿e byæ zamykana na k³ódkê itp.
- w podobny sposób zrobiony pokrowiec na aparat, telefon, ale w tym wypadku radzi³abym zrobiæ podszewkê z we³ny

Z resztek lnu i we³ny zazwyczaj szyjê ubranka dla lalek mojej siostrzenicy- jej barbie moglaby ju¿ na turnieje je¼dziæ

Pisali¶cie o papierze czerpanym... mog³abym prosiæ o przepis albo o przekierowanie do tematu gdzie by³o opisane jak takowy zrobiæ?

Witam,
a macie mo¿e jaki¶ pomys³ na wykorzystanie ¶cinków jedwabnych (satyna)? Interesuj±cy mnie okres to prze³om XIV i XV wieku. Czy wykonywano jeszcze wtedy aplikacje (haftowane lub nie) powiedzmy wokó³ ko³nierza, b±d¼ mankietów? Druga sprawa to czy takie aplikacje nada³y by siê do we³nianych strojów obozowych? Z góry dziêki za odpowied¼, bo wiem ¿e bywa z ni± ciê¿ko w starszych w±tkach.

"Stroje obozowe"? Je¶li takie typu "Jasiek, nar±b tam drewna", to z pewno¶ci± odpada.

Je¶li jeste¶ rycerzem i chcesz ociekaæ za**bisto¶ci±, to czemu nie - chocia¿ raczej na widoczne czê¶ci podszewek w stroju mêskim, np. w rozkloszowanych rêkawach houppelande , albo te¿ "psich uszach" w cotehardie, je¶li jeste¶ bardziej konserwatywny (aplikowane obszycia mankietów czy ko³nierzy u panów wtedy raczej w czasowym zaniku). Chocia¿ mi osobi¶cie po³±czenie we³ny z satyn± jedwabn± w ogóle siê nie podoba wizualnie (chyba, ¿e we³na jest cienka i delikatna).
Poza tym jakie¶ podszewki do torebek, nie wiem... mo¿e sztandary albo chor±gwie? ;)

Hmm faktycznie, "stroje obozowe" to ma³o szczegó³owe okre¶lenie. Chodzi³o mi raczej o podkre¶lenie i¿ nie s± to stroje stricte dworskie. Tak, do cienkiej we³enki w³a¶nie to chcia³em zastosowaæ np do jopuli w stylu jagielloñskim, albo dubletu. Tylko to nie mam akurat takich elementów o których pisa³a¶. W jopuli zastosowa³em rêkawy do¶æ przylegaj±ce.. Czyli hafcik zdecydowanie odpada, szkoda. A jakby doszyæ parê pere³ i obszyæ ko³nierz? Czy to wynalazek zdecydowanie pó¼niejszy? Heh, by³oby bardzo fajnie jakbym mia³ tego tyle ¿eby uszyæ jaki¶ sztandar, ale to raczej max 0.5m2 kawa³ki

Czy to jest szczególnie cenny materia³, np. rêcznie tkany, naturalnie barwiony? Je¿eli nie, to przeznacz go raczej rzeczywi¶cie na wy¶ció³kê do aumonieres. Albo odpal jakiemu¶ szwedzkiemu Wikingowi do obszycia dekoltu tuniki, oni siê lubowali w takich rozwi±zaniach od czasów nawi±zania bli¿szego kontaktu z Po³udniem i Wschodem.
A jaki to kolor?

Hmmm, jopula, powiadasz? Ja bym siê tak, czy inaczej pokusi³a o podszewkê jedwabn± w takim uk³adzie, nawet, je¶li nieczêsto bêdzie widoczna - a z kawa³ów 0,5m2 co¶tam ju¿ udziergasz.

Pamiêtaj, ¿e dublet to strój spodni, a wiêc teoretycznie nie dubletem powiniene¶ "ociekaæ", ale w³a¶nie tym, co nosisz na wierzchu (zw³aszcza, je¿eli Twój strój wierzchni jest na tyle zabudowany, ¿e zas³ania spodni± warstwê) - wysokiej jako¶ci materia³y, dobrze dopasowany krój, ewentualnie metalowe guziczki w jopuli - takie elementy nigdy za kontrowersyjne nie mog± byæ uznane ;)

Niestety, to masówka. Tylko taka po³atana podszewka chyba dziwnie by wygl±da³a;) No nie wa¿ne, na ja³mu¿niczki jak radzicie chyba powinno byæ ok. Mam trochê czerwonego i czarnego.

OT.

Uwa¿asz Basiu ¿e u¿ycie srebrzonych guzików do we³nianej jopuli nie by³oby przegiêciem?

Przepraszam ¿e siê wcinam i odpowiadam zamiast Basi, ale we³na to materia³ uniwersalny i w³a¶ciwie w naszym klimacie niezast±piony. A we³na we³nie nierówna - czysto wybarwione sukno najlepszej odmiany i wysokiej jako¶ci importowane z Flandrii mog³o kosztowaæ niewiele mniej ni¿ bizantyjski jedwab.

Nic siê nie sta³o- wszelka pomoc zawsze mile widziana Oczywi¶cie masz racjê, ale moja jopula nie jest czarna(prawdziwy luksus- z tego co wiem) tylko czerwona (w zwi±zku z kolorami herbowymi). A co do jako¶ci wspó³czesnej we³ny nie mam z³udzeñ ¿e w przypadku cienkiej we³enki odpowiada ona raczej najwy¿szym standardom ¶redniowiecza. Hmm, o tej cenie jedwabiu nie wiedzia³em, wiêc dziêki za odpowied¼ i rozwianie niepewno¶ci.

Dziêkujê, Viatorze, za merytoryczne "wciêcie" - sukna flandryjskie czy angielskie by³y znane ze swojej jako¶ci (jak i wysokiej ceny). A tutaj chodzi te¿ o sposób obróbki samego w³ókna, jego jako¶æ itp., a wiêc cienka we³na nie zawsze równa siê tej najwy¿szej jako¶ci (mo¿e byæ np. cienka o nierównej, "gryz±cej" powierzchni)

Je¶li chodzi o sztukowanie materia³ów, to jest jak najbardziej w porz±dku. Mamy wiele przyk³adów na sztukowanie materia³ów nawet w po³owie nie tak cennych jak jedwab, a trzeba przecie¿ wykorzystaæ ka¿dy kawa³ek - nawet obecnie zastanawiasz siê przecie¿, jak wykorzystaæ ¶cinki, zamiast je wyrzucaæ . Tym bardziej mo¿na siê nad sztukowaniem zastanowiæ, je¶li chodzi np. o niezbyt widoczn± podszewkê.
A "metalowe guziczki" niekoniecznie musz± oznaczaæ srebrne - mog± byæ i trochê tañsze cynowe albo z br±zu.
Tym samym mo¿esz wypo¶rodkowaæ "poziom zamo¿no¶ci" stroju.

Miêkko¶æ we³ny to te¿ w du¿ej mierze kwestia gatunku. Pó³noc Europy to kiedy¶ by³y g³ównie owce br±zowe i br±zowawe, ³atwiejsze w utrzymaniu przez ma³± rodzinê. Niektóre mia³y niezwykle miêkk± we³nê. Owce Soay daj± tak miêkk± we³nê, ¿e na wyspie Hirta kobiety robi³y z niej na drutach bieliznê.

Trochê o tych owcach:
http://www.soayandboreraysheep.com/
http://www.hobbyfarms.com/livestock-and-pets/soay-sheep.aspx
http://en.wikipedia.org/wiki/Soay_sheep

To w³a¶nie mia³am na my¶li poprzez jako¶æ w³ókna ;)
Z d³ugiego runa mo¿na otrzymaæ przêdzê o du¿ym skrêcie, a przy tym jednocze¶nie bardzo cienk± i bardziej wytrzyma³±.
Flandria importowa³a du¿e ilo¶ci runa z Wysp Brytyjskich - miêdzy innymi w³a¶nie ze wzglêdu na jego w³a¶ciwo¶ci.
¯eby zbyt daleko nie odbiegaæ od tematu: sztukowanie takiej w³a¶nie wysokojako¶ciowej we³enki ze ¶cinek te¿ nie by³oby niczym dziwnym. Pamiêtajmy, ¿e wtedy czas pracy nie by³ tak wysoko ceniony jak dzisiaj, w przeciwieñstwie do materia³ów.
Z kolei sztukowanie samodzia³ów ma równie¿ wymiar praktyczny - praca w³o¿ona w obróbkê runa, przêdzenie, tkanie nie powinna siê zmarnowaæ, sztukowanie ¶cinek wymaga w koñcu nieco mniej nak³adu pracy.
G³ówn± przeszkod± obecnie jest chyba nasze w³asne lenistwo ;)

Tak, tylko w dzisiejszych czasach hoduje siê prawie wy³±cznie owce o bardzo d³ugim i równym w³osiu, nie wymagaj±cym jak kiedy¶ czesania dla odseparowania w³osia krótszego od d³u¿szego . Dlatego podtrzymujê swoj± opinie ¿e dzisiejsze tkaniny odpowiadaj± raczej jako¶ciowo je¿eli nie najlepszej, to bardzo dobrej gatunkowo we³nie ¶redniowiecznej.

Co do sztukowania to dokszta³ci³em siê;) Przegl±daj±c rachunki Króla Jagie³³y doszed³em do zaprezentowanych przez Ciebie wniosków- faktycznie, w interesuj±cym nas okresie koszt obróbki tkaniny (szycie) mia³ siê ni jak do ceny samej tkaniny (nawet w przypadku najwymy¶lniejszych krojów szat, jak twierdzi K.Turska)

Hmm, co do lenistwa te¿ siê zgodzê ;)

Owszem, ale we³na z innych owiec wci±¿ jest do dostania. Soay to akurat trudna rzecz, zdaje siê ¿e jedyna firma komercyjnie produkuj±ca tê we³nê jest w USA (i jest to pó³produkt, kto¶ to musi jeszcze przerobiæ na tkaninê), ale w Anglii jest sporo firemek sprzedaj±cych we³nê z innych gatunków. Niedawno kupowa³em sobie na tunikê we³nê z "wikiñskich" owiec Loghtan - na wyspie Man jest taka ma³a rodzinna firma która produkuje rêcznie tkan± we³nê z tych owiec. Takie rzeczy sporo kosztuj± ale jak siê poszuka to trochê siê tego znajdzie.