Witam,
zastanawiam siê nad pisaniem pracy semestralnej pt. "Adaptowanie wiedzy archeologicznej, a Ruch Rekonstrukcyjny". I nie oszukuj±c mam drobny problem ze skompletowaniem literatury, do tej pory uda³o mi siê znale¼æ ksi±¿ki:
- Bogacki M., 2008, Wybrane problemy odtwórstwa wczesno¶redniowiecznego w Polsce
- Jasiewicz K., 2006, Podró¿e w przesz³o¶æ
- Nowaczyk S., 2007, Archeologia festynowa Рpomi̻dzy eksperymentem naukowym a przedstawieniem parateatralnym,
- Dominiak £., 2004, Zabawa w przesz³o¶æ. Festyn archeologiczny jako forma karnawa³u
Czy znalaz³by siê kto¶, kto móg³by mi podsun±æ jakie¶ inne pozycje? Mog± byæ równie¿ anglojêzyczne.
Z góry dziêkujê za pomoc.
Pozdrawiam Sasza

Ja bym proponowa³ dorzuciæ do tego jeszcze ca³e gro literatury tycz±cej archeologi eksperymentalne, spora czê¶æ naszego ruchu siê tym zajmuje.

Rozumiem ¿e to, ¿e ruch rekonstrukcyjny korzysta z wiedzy archeologicznej to oczywista oczywisto¶æ, natomiast rzadziej mo¿na znale¼æ powa¿n± literaturê na ten temat. A ciekawe s± zw³aszcza te pozycje, w których widzimy, jak akademicka archeologia korzysta z do¶wiadczeñ ruchu rekonstrukcji historycznej.

Np. Topory wojów piastowskich wydawnictwa Triglav: autor szereg istotnych wniosków na temat typologii i mo¿liwo¶ci bojowego u¿ycia toporów opiera na do¶wiadczeniach grup wikiñskich, zamieszcza nawet obok katalogu znalezisk z Lednicy zdjêcia z inscenizacji ilustruj±ce omawiane techniki.

Podobne przenikanie tych zakresów wiedzy znajdziesz w ksi±¿kach ³uczarzy, np. u Jankowskiego.

Omawiana ostatnio Kuchnia S³owian tak¿e - choæ bardzo pobie¿nie - omawia rekonstrukcjê zarówno naczyñ jak i potraw (i doboru ich sk³adników) na podstawie ¼róde³ archeo, wzbogacaj±c to (a przynajmniej autorzy siê na to powo³uj±) wiedz± zdobyt± podczas eksperymentów rekonstrukcyjnych.

Du¿o mo¿e nowej wiedzy w tym nie znajdziesz, ale przynajmniej do spisu literatury mo¿esz dopisaæ.

Chyba na czasopisma te¿ mo¿esz siê powo³aæ - Archeologiê ¿yw±, a tak¿e i Odkrywcê, w którym stale co¶ siê na ten temat pojawia, czy nawet Gazetê rycersk±.

Andrzeju pozycja o toporach lednickich doczeka³a siê kilku recenzji. W ostatnim AMM choæby promotor tej pracy siê wypowiedzia³. Ogólnie nie powinna nigdy zostaæ wydana streszczaj±c wnioski.

A jak dobrze pamiêtam kto napisa³ ksi±¿kê o kuchni S³owian to mia³em okazjê je¶æ przygotowane przez nich rzeczy.

Poszukaj jeszcze po publikacjach prof. Krzysztofa Obremskiego, on siê t± materi± zajmowa³/zajmuje, zdaje mi siê. Wiem ¿e na druk czeka ksi±¿ka pod jego redakcj± o pokrewnej, chyba, tematyce, jednak¿e kiedy siê uka¿e - nie wiem.

Dziêki Panowie za pomoc;) Planujê jeszcze skontaktowaæ siê z Panem Markiem Poznañskim który zajmuje siê eksperymentami archeologicznymi. Mam nadziejê ¿e gdy za jaki¶ czas wyskoczê z ankiet± nt. waszych odczuæ o rekonstrukcji i archeologii, to te¿ siê odezwiecie;)
Pozdrawiam Krzysiek

Je¶li chcesz poznaæ kolejnego dobrego eksperymentatora (tylko ¿e pradzieje) to polecam dr Grzegorza Osipowicza z IA UMK w Toruniu.

Lech Marek, pisz±c "Broñ bia³a na ¦l±sku: XIV - XVI wiek", korzysta³ m.in. z traktatów przet³umaczonych przez Marcina Surdela. Nie wiem, czy tak¿e z jego do¶wiadczeñ "bojowych", ale zawsze to jaki¶ wp³yw RR-u na naukê, o którym mo¿esz wspomnieæ.

Witam,
je¿eli nie by³oby to dla was wielkim problemem chcia³bym prosiæ was o opisanie w kilku s³owach co s±dzicie o tym w jakim stopniu wspó³czesna archeologia dzia³a na Ruch Rekonstrukcyjny tj. czy u³atwia wam interpretacje materia³ów przedstawianych np na miniaturach czy rze¼bach. Oraz to jakie jest wasze podej¶cie do archeologii czy mo¿e ona w znacz±cym stopniu przyczyniæ siê do rozwoju Ruchu?
Pozdrawiam Krzysiek

Generalnie wiêkszo¶æ osób decyduj±cych siê na "porz±dne" odtwarzanie konkretnej postaci historycznej, bazuje na jakim¶ jednym g³ównym ¼ródle: albo wizerunku (czyli na ¼ródle ikonograficznym - historycznym) albo wykopalisku (na ¼ródle archeologicznym). Na pewno ludzie czê¶ciej decyduj± siê na odtwarzanie postaci znanej z ikonografii, a rzadziej - na konkretnym zespole zabytków (np. pochówku). Tak naprawdê jednak, je¿eli tylko mamy dostêp dla danego okresu i postaci zarówno do wizerunków i/lub opisów jak i do zabytków, nale¿y korzystaæ koniecznie z obu rodzajów ¼róde³. Najkrócej uzasadniaj±c, do odtworzenia kultury materialnej potrzebujemy jak najbardziej kompletnej wiedzy o niej. Niestety, nie ma jednego rodzaju ¼ród³a, które by nios³o wszystkie niezbêdne informacje. Oczywi¶cie najlepiej jest je¶li mo¿na porównaæ ró¿ne ¼ród³a, bo tylko tak mo¿emy zweryfikowaæ niektóre hipotezy i zwiêkszyæ pewno¶æ poprawno¶ci naszej rekonstrukcji. ¯adnego z dostêpnych ¼róde³ nie wolno pomin±æ a sprzeczno¶ci miêdzy nimi koniecznie trzeba wyja¶niæ.

Ja jednak maj±c wybór wola³bym mieæ w rêku zabytek ni¿ wizerunek.

S± liczne okresy, na które rzeczywi¶cie ikonografia jest niekompletna lub jej brak, wówczas archeologia pozostaje jedynym lub g³ównym ¼ród³em do odtwarzania. Tak jest np. w wypadku wielu staro¿ytnych kultur - pradziejowych (kultury epoki kamienia, cz³owiek z lodowca - Ootzi), przedrzymskich i lateñskich Celtów, Hunów=Scytów (vide: kultura Pazyryk, na Freha specjalno¶æ Vislava), w du¿ej czê¶ci Wikingów (pochówki typu Bocksten Bog Man) itp.

Poza tym to zabytek jest ¿ród³em daj±cym 100% pewno¶ci, ¿e co¶ istnia³o i wygl±da³o w³a¶nie tak, podczas gdy ikonografia daje tylko prawdopobieñstwo (a czêsto jest myl±ca a nawet bywa fantastyczna - zmy¶lona).

Dodatkowo rozwój poszczególnych metod badawczych pozwala wydobyæ z materia³u archeologicznego coraz wiêcej informacji, np. w wypadku tkanin - o zastosowanych barwnikach, w wypadku drewna - o datowaniu przedmiotu, itd., co dodatkowo przemawia na korzy¶æ archeologii.

Zaryzykowa³bym wiêc twierdzenie, ¿e to w³a¶nie ¼ród³a archeologiczne i tylko one - tam gdzie s± dostatecznie obfite i kompletne (jak w wypadku zamro¿onych w wiecznej zmarzlinie kurhanów wspomnianej kultury Pazyryk) - mog± stanowiæ SAMODZIELNE ¼ród³o do odtworzenia postaci (stroju i wyposa¿enia), podczas gdy ikonografia nigdy nie ma szans byæ ¼ród³em samodzielnym i dostatecznym (dopiero bazuj±c na fotorealistycznym, obfituj±cym w szczegó³y malarstwie pó¼nego renesansu mo¿na wiernie odtworzyæ krój ubiorów czy wygl±d broni).

We¼my choæby miecze. Je¶li za¶ chcemy znaæ sk³ad metalurgiczny, wywa¿enie, rodzaj uszkodzeñ ostrza, g³êboko¶æ zbrocza, szczegó³y sposobu kucia, musimy zbadaæ zabytek. Tak samo narzêdzia. To samo mo¿na powiedzieæ o splotach p³ótna, ¶ciegach, grubo¶ci nici i ¼ródle surowca tkackiego przy ubiorach. I tak dalej, co dotyczy wiêkszo¶ci pozosta³ych dziedzin odtwórstwa historycznego.

Czasem jednak rzeczywi¶cie ikonografia jest niezast±piona. Np. tylko ikonografia pomaga czêstokroæ "zebraæ wizerunek postaci do kupy", bo tylko ona pozwala potwierdziæ na pewno, ¿e jedna i ta sama postaæ nosi³a takie a takie buty do takiej a takiej sukni i takiego a takiego nakrycia g³owy, bi¿uterii, paska i sakiewki (a i jeszcze makija¿u czy fryzury, o których archeologia nic nam nie powie). Tak samo sposób zastosowania niektórych przedmiotów znanych z wykopalisk jest niejasny - przyda³aby siê ikonografia, z której dopiero wynika w którym miejscu noszono jak±¶ blaszkê albo co ciêto no¿em z jakim¶ dziwnym ostrzem.

Bardzo sporadycznie zdarzaj± siê takie dziedziny, dla których ¼ród³a opisowe s± jedyne i podstawowe, ale czasem i tak bywa. Np. resztki pokarmów w naczyniach zasobowych niewiele wiêcej mówi± o upodobaniach kulinarnych naszych przodków ni¿ zachowane resztki lub wizerunki instrumentów - o rodzaju ulubionej przez nich muzyki, natomiast zachowane opisy uczt i zbiory przepisów kulinarnych podobnie jak zachowane gradua³y i ¶piewniki pozwalaj± nam zrekonstruowaæ do pewnego stopnia jedno i drugie - kuchniê i muzykê.

Sam sobie z tego wyci±gnij wnioski - bo jednego uniwersalnego wniosku nie ma, bowiem jako badacze przesz³o¶ci mamy nik³y wp³yw na rodzaj dostêpnych nam ¼róde³ i korzystamy z tego, które nam los da³ i które akurat mamy do dyspozycji...

W ka¿dym razie archeologia dziêki wspomnianemu rozwojowi metod badawczych oraz komputerowych metod opracowywania wyników metodami statystycznymi rozwija siê obecnie chyba najszybciej spo¶ród tzw. nauk pomocniczych historii, w zwi±zku z czym nale¿y przewidywaæ ¿e jej wp³yw równie¿ na ruch rekonstrukcyjny bêdzie wzrasta³.

Dziêkujê Ci Viatorze za pomoc.