Wiosn± 1660 roku. Sk³ócony z królem Janem Kazimierzem hetman wielki litewski Pawe³ Jan Sapieha postanawia zainspirowaæ konfederacjê wojskow±, by przy pomocy zmanipulowanych ¿o³nierzy dochodziæ swoich praw i interesów. Wkrótce dziêki przekupieniu pu³kownika Jego Królewskiej Mo¶ci Samuela Kmicica udaje siê Sapiesze zrealizowaæ pomys³. Na ko³o generalne ¿o³nierskie wojska litewskiego stawiaj± siê w Drohiczynie zwyczajowo wszyscy oficerowie, towarzystwo, dziesiêtnicy piechoty polskiej i deputaci piechoty niemieckiej. Podpuszczone przez hetmana i wzburzone chronicznym brakiem ¿o³du wojsko podejmuje decyzjê o zawi±zaniu konfederacji. Marsza³kiem obrany zostaje Samuel Kmicic a na kwatery dla wojska wyznaczone zostaj± okolice £om¿y, Sokó³ki, Bielska i Tykocina. Nie wszyscy jednak Litwini przystêpuj± do konfederacji. Ci bardziej ¶wiatli nie chc± byæ narzêdziami w rêkach hetmana w jego walce z dworem i odchodz± do Aleksandra Hilarego Po³ubiñskiego naznaczonego na ten czas przez króla zwierzchnika wojska litewskiego. Jest ich niewielu. O wiele wiêksz± liczbê stanowi± zdesperowani i zgorzkniali uczestnicy d³ugoletnich walk ze Szwedami i Moskw±, którzy nie wierz± w odzyskanie ¿o³du. Ich wolne kupy rozlewaj± siê jak szarañcza po Podlasiu grabi±c i pal±c miasta i dwory. Konfederaci wybieraj± spo¶ród siebie sêdziego zwi±zkowego, by ten swawole ukróci³. Sêdzia dla obrony maj±tków szlacheckich rozsy³a po Podlasiu kilkunastoosobowe oddzia³y. Jednemu z nich ka¿e wyruszyæ 17 pa¼dziernika z tykociñskiego zamku.
… tak zaczyna siê Druga Jesienna wyprawa.