Czytaj±c rózne teksty ¼ród³owe i ich opracowania co jaki¶ czas natykam siê na ró¿ne smiesznostki wynikaj±ce a to z braku dociekliwo¶ci autorów opracowañ (gdzie¿ czasy Tadeusza Korzona!) a to ich wybitnie filologicznego wykszta³cenia i nieznajomo¶ci realiów epoki.

Kilka przyk³adów:

1) Marcin K±tski "Diariusz wyprawy wiedeñskiej króla Jana III" w opracowaniu Bohdana Królikowskiego (KUL 2003).

Na stronie 32. czytamy:
"Die 25 Augustii , we ¶rzodê, Król JmC z Rudy gdzie nocowa³ w klasztorze blisko Raciborza(...)"
a w przypisie czytamy:
"W klasztorze... - trudno ustaliæ, o jaki klasztor chodzi"

Naprawdê, trudno ustaliæ, w jakim klasztorze móg³ nocowaæ Jan III w Rudach ko³o Raciborza...




2) Aleksander D. Skorobohaty "Diariusz" w opracowaniu ¶p.Tadeusza Wasilewskiego (DiG 2000)

Na stronie 134:
"1 novembris
Królow± Jej M. witali¶my w Krakowie w Zamku."
a u do³u strony w przypisie:
Przekaz Skorobohatego potwierdza Jan Kaczanowski (...)"(...) Kompanija onego przypuszczeni zaraz do poca³owania rêki Jej Królewskiej M. By³o ich circiter (oko³o T.W.) dwudziestu w lampartach i karwaszach (....)" Nasz pamiêtnikarz zatem ubrany w skórê lamparci± i karwasz uca³owa³ rêkê królowej Marysienki.

Có¿, je¶li Skorobohaty za³o¿yl karwasz to pewnie za³o¿y³ i but.



Pamiêtam jeszcze, ze w którym¶ z pamiêtników w przypisie do s³owa "³apcie" wyja¶niono, jak¿e s³usznie, ¿e jest to "czê¶æ oporz±dzenia ¿o³nierskiego", ale nie mogê sobie przypomnieæ, w którym.

Oczywi¶cie autorzy owych opracowañ to osoby zas³u¿one, etc., etc. i chwa³a im za wydanie i opracowanie ¼róde³ a same wpadki to drobiazgi ale czy nikt przed wydaniem nie dokonuje redakcji merytorycznej?

Czy i Wam zdarzy³o siê natkn±æ na podobne kwiatki (w powa¿nych opracowaniach a nie "Micha³kach")?

W pamiêtnikach Brandta "Moja s³u¿ba w Legii Nadwi¶lañskiej" (wyd Finna)jest piêkny przypis odno¶nie dobijania rannych i chorych ¿o³nierzy Wielkiej Armii w Wilnie. Miejscowi ¯ydzi otrzymywali gratyfikacje za wywiezione zw³oki i kiedy ich zabrak³o trochê ich "dorobiono" o czym pisze Brandt. W przypisie zaprzecza siê wszystkiemu co jest w pamiêtniku. Odno¶nik zajmuje ca³± stronê , na której redakcja na przemian t³umaczy siê za ¯ydów i udowadnia , ¿e wydarzenia te nie mia³y miejsca. Kuriozum, ale te¿ znak czasów.
Pozdrawiam