CYTAT(Yhm @ 10:46 18.08.2009)
Jest problem z instytucj± kufla jako tak±. Jedyny, z jakim siê spotka³am na ikonografii mia³ podpis "miara do zbo¿a". Z mosi±dzem jeszcze gorzej - w ¶redniowieczu by³ uzyskiwany tylko przypadkiem, a archeolodzy wszystko co mosiê¿ne a¿ do plus minus XVIII wieku oznaczaj± jako br±zowe.
Pozwolê sobie nie zgodziæ siê- w dziele "Diversarum Artium Schedula" Mnicha Teofila Presbitera (prze³om XI/XIIw.) jest opis jak uzyskaæ mosi±dz, to nie jest dzie³o przypadku!! (do tygla dodawano galmanu z wêglem i miedzi i to razem topiono, nastêpowa³± redukcja zwi±zków cynku do metalicznego cynku)
Mosi±dz(stop miedzi z cynkiem) jest znany od okresu rzymskiego. Inn± rzecz± jest to ¿e wszelkie znaleziska artefaktów ze stopów miedzi bez analiz metalograficznych s± okre¶lane jako br±z.
Co do kufli to jest to wynalazek bodaj XVII wieczny, wcze¶niej pijano z naczyñ glinianych lub drewnianych
miseczek toczonych lub klepkowych
PS wedle definicji PWN mosi±dze to stopy miedzi, w których g³. dodatkiem stopowym jest cynk (2- 45%), wiêc rozró¿nienie miêdzy mosi±dzem a br±zem (stop miedzi z innymi sk³adnikami) bywa p³ynne, bo np spi¿ 555 (5%cynku, 5%cyny, 5%o³owiu) jest okre¶lany jako br±z a nie mosi±dz, mimo domieszki cynku