Hej,
po sukcesie zesz³orocznej inscenizacji my¶lê, ¿e w tym roku te¿ by zrobiæ jaki¶ pokazowy, modelowy proces s±dowy.

Czy powtarzamy zesz³oroczny proces wspólnika rozbójników (rozwijaj± go), czy te¿ szukamy czego¶ nowego?

Oczywiscie, pierwszeñstwo w obsadzie ról ma zesz³oroczna obsada.

Podstaw± ¼ród³ow± bêdzie w dalszym ci±gu Ksiêga Elbl±ska.

Pozdrawiam, Andrzej

Witam!

Nale¿ê do Wolnej Kompanii Najemnej z Poznania (mój pierwszy na Freha post)
W 2002 roku ukaza³a siê ksi±¿ka: "Ksiêga inkwizycji. Podrêcznik" autorstwa Bernardo Gui, dominikanina i inkwizytora m. in w pó³nocnych W³oszech i we Francji. Jest to w³a¶ciwie gotowy scenariusz zarówno procesu i procedury trybuna³u inkwizycyjnego. Oprócz sekt manichejczyków, waldensów, katarów, beginów i pseudoaposto³ów mo¿na znale¼æ opis postêpowania przy przes³uchaniu ¯ydów, czarownic wró¿bitów czy zaklinaczy duchów. Jest w czym wybieraæ, nie tylko przyziemne krymina³ki

Hej,
Nie ma ¿adnych wzmianek ¼ród³owych na temat dzia³alno¶ci inkwizycji w Polsce w czasach oko³ogrunwaldzkich. Nie by³o powo³anego trybuna³u inkwizycyjnego. Jakiekolwiek wiêc inscenizacje tego rodzaju dla Polski 1410r. by³yby wiêc oparte na czystej fantazji.
Pozdrawiam, Andrzej

Witam!

Zgadza siê: dla ówczesnej Polski raczej nie. Ale dla terenów ¦l±ska i Pomorza Zachodniego ju¿ tak (chyba, ¿e nas to nie interesuje), poszukam, poszperam odezwê siê

Do tego proces inkwizycyjny nie nadaje siê do poprawnej inscenizacji z tej przyczyny tak¿e, ¿e by³ prowadzony tajnie, bez oskar¿yciela i obroñcy. Opiera³ siê na niejawnym ¶ledztwie, zbieraniu zeznañ w protoko³ach do akt. Sêdzia wyrokowa³ na podstawie akt, zwykle bez ogl±dania nawet oskar¿onego.

W okresie oko³ogrunwaldzkim nie by³o na Pomorzu i Sl±sku inkwizycji. Zdaje siê, ¿e powo³ano j± dopiero na ¦l±sku po 1420r.

Witam .
Co do inkwizycji to nie jestem pewny,ale s± zapiski dla niej prowadzone przez ksiê¿y np:na temat husytów i ludzi przebywaj±cych na terenie Czech.

Co do mo¿liwo¶ci inscenizacji nie jest tak ¼le

Proces przebiega³ wed³ug czterech etapów:
1. Inkwizytor ustala³ termin w którym wierni mieli stawiæ siê przez trybuna³em, informacjê przekazywa³ lokalny duchowny swoim parafianom, przy czym stawiennictwo dotyczy³o wszystkich pe³noletnich (ch³opcy od 14-ego a dziewczêta 12-ego roku ¿ycia) Szczególnie podejrzani byli wzywani imiennie.
2. Inkwizytor og³asza³ 14-dniowy okres ³aski - kto sam na siebie doniós³ i wyrzek³ siê herezji móg³ unikn±æ najciê¿szych kar typu wiêzienie lub konfiskata maj±tku (o ¶mierci nie wspominaj±c)
3. Po up³ywie okresu ³aski zaczyna³ siê proces polegaj±cy na przes³uchaniach kolejnych osób. Postêpowanie wszczynano na podstawie tzw. "z³ej s³awy" lub donosu. Ka¿dy przes³uchiwany by³ traktowany jako ¶wiadek a¿ do chwili gdy wina stawa³a siê "oczywista" (w ¶wietle zeznañ innych), o czym dowiadywa³ siê w momencie og³oszenia wyroku. Nie zapoznawano pods±dnych ani z tre¶ci± zeznaæ ani imionami ¶wiadków co by³o podyktowane ochron± ¶wiadków (zdarza³y siê akty zemsty) Obrona by³a w³a¶ciwie niemo¿liwa nie znaj±c zeznañ ani ¶wiadków (obrona skuteczna by³a mo¿liwa tylko gdy wykazano, ¿e obci±¿aj±ce zeznania pochodz± od wroga ¶miertelnego co skutkowa³o ich odrzuceniem) Istnia³a równie¿ teoretyczna mo¿liwo¶æ apelacji do papie¿a
4. wydanie i og³oszenie wyroku: jest najbardziej malownicz± tj nadaj±c± siê do zaprezentowania czê¶ci± procesu inkwizycyjnego. Szczegó³owy przebieg tej czê¶ci jest przedstawiony we wspomnianej ksi±¿ce Bernarda Gui


Je¶li chodzi o obecno¶æ inkwizycji na ziemiach polskich:

Pierwszych inkwizytorów dla ziem polskich powo³a³ w 1318 roku papie¿ Jan XXII. Byli to dominikanin Peregryn z Opola i franciszkanin Miko³aj Hospodyniec, którzy objêli swoim zakresem dzia³ania diecezje wroc³awsk± i krakowsk±. Zdarzenie to nie tyle by³o wywo³ane potrzeb± walki z herezjami, co staraniami W³adys³awa £okietka o papieskie zezwolenie na koronacjê. Do XV wieku, do pojawienia siê husytów dzia³alno¶æ inkwizytorów w Polsce pozostawa³a marginalna. Wiadomo o dwóch wiêkszych falach ich aktywno¶ci na ziemiach ¶l±skich i granicz±cych z nimi terenach nale¿±cych do Polski – w latach 1315-1322 oraz w 1349 roku, kiedy w wyniku epidemii d¿umy ponownie odrodzi³ siê ruch biczowników. Pod koniec XIV wieku na terenie Pomorza Zachodniego odby³ siê równie¿ proces zwolenników Wycliffa.

Kakofoniksie, moglbys wrzucic jakis wstepny pomysl, co do tego w jakich dniach i godzinach maja sie odbywac proby, tudziez sam proces? Z checia pojawilbym sie, by chociaz rzucic na to okiem, ale wazna niesamowicie jest dla mnie rozpiska terminowa...

Czekam na odpowiedz.

Hej,
próby planujê w czwartek i pi±tek ok. godz. 13-tej. Miejsce - choragiew podolska.
Inscenizacjê planujê na sobotê rano - 11 godz. na g³ównym placu. Czas przewidywany ok. 30 minut.
Telefon do mnie: 0603 291 102.

Scenariusz:
Przebieg procesu:
I. Sêdzia (starosta kujawski) wita zebranych i og³asza pocz±tek roków s±dowych. Prosi o wnoszenie oskar¿eñ.
II. Rycerz oskar¿a swego wie¶niaka o pomoc rozbójnikom, poprzez danie im jedzenia i schronienia w swojej chacie, oraz rady, jak obrabowaæ miejscowego karczmarza. S³uga rycerza relacjonuje pods³uchan± rozmowê wie¶niaka z rozbójnikami.
III. Sêdzia dobiera sobie 4 asesorów i przepytuje oskar¿onego o zdarzenie i pyta siê, czy siê przyznaje do czynu. Nastêpnie pyta siê asesorów o miejscowy zwyczaj prawny w zakresie dowodzenia winy. Asesorzy udzielaj± odpowiedzi.
IV. Gdy oskar¿ony nie przyznaje siê, to po naradzie z asesorami sêdzia og³asza wyrok, ¿e oskar¿onemu przys³uguje bli¿szo¶æ w dowodzie w procesie. Je¿eli 12 ludzi wspólnie z nim przysiêgnie, ¿e oskar¿ony jest niewinny to bêdzie on uwolniony, w przeciwnym razie kat utnie mu d³oñ.
V. Wie¶niak prosi swoich krewnych i przyjació³ o pomoc. 12 z nich wspólnie z nim gotowych jest przysi±c.
VI. Sk³adana jest przysiêga. Sêdzia og³asza, ¿e oskar¿ony wed³ug prawa jest niewinny.
VII. Rycerz o¶wiadcza, ¿e wspó³przysiê¿nicy k³amali i dopu¶cili siê krzywoprzysiêstwa.
VIII. Sêdzia naradza siê z asesorami i mówi, ¿e zgodnie z prawem, w razie zarzutu krzywoprzysiêstwa o winie wspó³przysiê¿ników rozstrzygnie s±d bo¿y – pojedynek s±dowy. Wie¶niak ma walczyæ osobi¶cie, a rycerz powinien wyznaczyæ zastêpcê spo¶ród wie¶niaków, gdy¿ nie wypada, aby rycerz walczy³ z w³asnym wie¶niakiem. Broni± bêd± kije, gdy¿ w pojedynku s±dowym decyduje broñ stanu oskar¿onego, a wie¶niakom przys³uguje kij. W razie przegranej wie¶niaka, wraz ze wspó³przysiê¿nikami bêdzie powieszony.
IX. Odbywa siê pojedynek (do 3 trafieñ)
X. W razie przegranej wie¶niaka nastêpuje powieszenie jego i wspó³przysiê¿ników

Postacie

Rycerz, pan feudalny wsi
4 zbrojnych cz³onków orszaku rycerza
sêdzia, (mê¿czyzna)
4 asesorów (mog± byæ kobiety)

wie¶niak – oskar¿ony (gotów do walki na kije)
12 krewnych i przyjació³ wie¶niaka (mog± byæ kobiety)
t³um widzów, pozosta³ych wie¶niaków ( w tym jeden gotów do walki na kije))

Pierwseñstwo w obsadzie ról maj± zesz³oroczni uczestnicy.


Pozdrawiam, Andrzej

Dobre.
Ale jak chcesz powiesiæ 12 osób gdy wie¶niak przegra?