Czy zakony nierycerskie w XIIIwiecznej Polsce (np. cystersi, czy dominikanie; u franciszkanów wykluczam tak± mo¿liwo¶æ) u¿ywali broni? Nie chodzi mi tu o walkê z lud¼mi, ale np. ³uki do polowania na zaj±ce, albo sztylety (do krojenia chleba w podró¿y - np.?) ?

Widzê, ¿e siê rozkrêcasz

U¿ywali. Pierwszy zachowany traktat jest z tego, co ustalono, autorstwa zakonników.
Tak¿e w¶ród pó¼niejszych autorów siê przewijaj±. To nie oznacza w ¿adnym wypadku, ¿e w zakonach hodowano szermierzy! Po prostu "bywa³o"...

Z pamiêtnika XIII-wiecznego rycerza de Joinville'a mo¿na te¿ wyczytaæ o zabawnym przypadku: pewien m³ody kleryk zosta³ napadniêty przez 3 ludzi króla i obrabowany, w¶ciek³y pobieg³ do domu, wzi±³ kuszê i tasak, dogoni³ ich, jednego zastrzeli³, dwóch pozosta³ych por±ba³.
Ju¿ nawet nie bêdê prawi³ z³o¶liwych komentarzy na temat ko¶cielnych zakazów u¿ywania kuszy. ;)

Z tego co wiem zakonnikom regu³a zabrania³a przelewania krwi ale nie mówi³a nic o gruchotaniu ko¶ci S±dzê,¿e je¶l zaistnia³a taka sytuacja mogli przyr±baæ komu¶ jak±¶ broni± obuchow±

Jakie gruchotanie ko¶ci ?

A traktat I.33 to przedstawia braciszków za¿ywaj±cych modlitwy na klêcznikach ?


Pozdr.
M.

No racja...Przeczyta³em tak w Rycerz ¦rednowieczny Europy £aciñskiej.Wydawa³o siê wiarygodne to napisa³em...W ka¿dym razie dziêki za wyprowadzenie z b³êdu

Cane Domini - masz racjê mimo wszystko.
Z tym, ¿e nie tylko zakonnikom nie wolno by³o przelewaæ krwi - zakaz dotyczy³ ogólnie duchownych.
No to ¿eby nie przelewaæ, to jaka¶ pa³ka/maczuga/bu³awa by³a w sam raz (buzdygan... auæ...).

Nie mam teraz dostêpu do dok³adnej bibliografii, niestety... Z tego co pamiêtam wspomina o tym Olgierd £awrynowicz w swojej pracy Tre¶ci ideowe broni rycerskiej w Polsce wieków ¶rednich (£ód¼ 2005). U Geremka te¿ by³a o tym wzmianka. W s³owniku Kopaliñskiego na pewno (ale to s³ownik - S³ownik symboli, Warszawa 2006).

Co nie zmienia faktu ¿e w traktacie I 33 w³a¶nie zakonnik fechtuje mieczem i puklerzem. Do tego ów zakonnik jest tam w³a¶nie mistrzem . To dobitny przyk³ad na to ¿e siê zdarza³o, zapewne nawet wcale czêsto.

Na forum bractwa (do którego nale¿ê) rekonstruuj±cego zakon Braci Dobrzyñskich widzia³em ikonografiê przedstwiaj±c± biskupa konno, w otoczeniu zbrojnych, z w³óæzni± w rêku. To jest dopiero co¶! Muszê tylko poszukaæ ;)

Z tym biskupem to podejrzewam ¿e z ziemi ¶wiêtej. Z tego co pamiêtam podczas krucjat (mam tu na my¶li g³ównie drug± i trzeci±) Biskupom zda¿a³o siê walczyæ w bitwach. A gdy to siê zda¿a³o walczyli zazwyczaj w stylu rycerskim tzn. konno, w zbroji i z w³óczni±. Biskup w ¶redniowieczu musia³ byæ osob± szanowan± i pewnie z racji swego stanowiska osob± z napchan± kabz±. Nie dziwota tedy ¿e na pasowanych siê kreowali.

Druga sprawa ¿e podczas krucjat sporo do ziemi ¶wiêtej zawêdrowa³o zakonników. A ¿e czasy by³y niebezpieczne, na pewno musieli siê oni jako¶ broniæ. I nie chodzi tu tylko o ziemiê ¶wiêt±. Przeca klasztory wypchane kosztowno¶ciami by³y g³ównymi celami ¿o³daków rabuj±cych miasta i ich tereny. A i jak wiemy z zapisków w czasach wczesnych wikingowie równierz cenili sobie klasztory.

Co do dowodów o bitno¶ci mnichów to wymieniê chod¼by oblê¿enie Jasnej Góry, bo choæ z innych czasów ni¿ mówimy pokazuje ¿e zakonnicy radzic sobie potrafili.

Oto ikonografia o której mówi³em. Faktycznie wygl±da na Ziemiê ¦wiêt±.