Witam,

decyduj±c siê na strzelanie z ³uku tradycyjnego lub historycznego warto posiadaæ podstawow± wiedzê na temat tych ³uków. £uki drewniane jak sama nazwa wskazuje wykonane s± z drewna, a drewno nie jest materia³em "³atwo przewidywalnym", dlatego trzeba wiedzieæ jak z nimi siê obchodziæ i jak o nie dbaæ, aby s³u¿y³y nam przez wiele lat.

£uki historyczne wymagaj± zazwyczaj wiêcej troski, poniewa¿ z regu³y nie s± niczym zabezpieczone, inaczej sprawa wygl±da z ³ukami tradycyjnymi, mog± one byæ pokryte laminatem co znacznie wyd³u¿a ich ¿ywotno¶æ i wymagaj± one mniej zabiegów.
Jednak¿e warto o nie dbaæ tak samo jak o historyczne, a na pewno nie bêd± to wysi³ki zmarnowane.

£uki drewniane maj± 3 podstawowe negatywne w³a¶ciwo¶ci:

1. ³ami± siê,
2. uk³adaj± za ciêciw±,
3. skrêcaj± im siê ramiona.

Aby zapobiec lub ograniczyæ do minimum wystêpowanie powy¿szych nale¿y zastosowaæ siê do zasad korzystania z ³uku.

Primo - NIGDY NIE STRZELAÆ NA SUCHO, to znaczy bez strza³y na ciêciwie. Jest to podstawowa zasada dla WSZYSTKICH £UKÓW!!! Z³amanie jej czêsto gêsto koñczy siê z³amaniem ³uku!

Dlaczego tak jest: napinaj±c ³uk odchylamy sprê¿yste ramiona ³uku od ich po³o¿enia pocz±tkowego, ramiona zaczynaj± gromadziæ w sobie energiê, (dok³adnie tak samo jak sprê¿yna, poniewa¿ ³uk w zasadzie od sprê¿yny siê nie ró¿ni). Po zwolnieniu ciêciwy, ramiona powracaj± do stanu ich pierwotnego u³o¿enia, a energia w nich zgromadzona przekazywana jest poprzez ruch ciêciwy na ruch strza³y. Strza³a posiada swoj± masê i aby wprawiæ j± w ruch potrzebna jest ta energia. Przy prawid³owym strzale du¿a czê¶æ energii skumulowanej w ramionach przekazywana jest na ciêciwê i strza³ê. Przy suchym strzale energia wyzwala siê "na ramionach" co powoduje ich szybszy ruch w kierunku tarczy. Drewno nie jest przystosowane do tak powa¿nego obci±¿enia i ruchu w tym kierunku, co powoduje mikro uszkodzenia drewna lub prowadzi bezpo¶rednio do z³amania ³uku.
Do strza³u na sucho mo¿e doj¶æ z powodu braku wiedzy na temat techniki strzelania z ³uku oraz zbyt lu¼nej osady strza³y i ze¶lizgniêcia siê strza³y z ciêciwy tu¿ przed strza³em. Ta druga sytuacja jest znacznie czêstsza.

Secundo - nie nale¿y udostêpniaæ ³uków osobom o d³u¿szych ramionach. Dotyczy to zw³aszcza drobnych kobiet. Z racji swojej postury maj± krótsze ramiona, ³uk dopasowany do takiej osoby mo¿e mieæ krótszy naci±g. Je¿eli przyjdzie ch³op 2m wzrostu o ramionach d³u¿szych o 20 cm i dodatkowo jeszcze przeci±gnie ³uk, to skutek mo¿e byæ op³akany.
Je¿eli d³ugo¶æ naci±gu naszego ³uku dopasowana jest do strza³ 28'' to nie kupujemy strza³ 32'' je¿eli nie jeste¶my wprawnymi ³ucznikami i co¶ tam chcemy przetestowaæ, bo wówczas ³atwo przegi±æ i przeci±gn±æ ³uk.

Tertio - ³uk nale¿y przechowywaæ rozprê¿ony czyli bez ciêciwy! To bardzo wa¿ne, nawet jak strzelamy na treningu i robimy sobie d³u¿sz± przerwê nale¿y zdj±æ ciêciwê zapobiegnie to uk³adaniu siê za ciêciw± ( dotyczy to przede wszystkim ³uków historycznych). Laminaty s± du¿o odporniejsze.
Uk³adanie siê ³uku za ciêciw± powoduje zmniejszenie si³y naci±gu i efektywno¶ci ³uku. Skrócenie ciêciwy mo¿e doprowadziæ do z³amania ³uku. W domu ³uk powinien byæ przechowywany w worku lnianym, rozprê¿ony, w suchym, wentylowanym pomieszczeniu z dala od ¼róde³ ciep³a takich jak: kaloryfery, lodówki, lampy itp., powód: ³uk wysycha i staje siê kruchy. £uk powinien le¿eæ stykaj±c siê du¿a powierzchni± z pod³o¿em lub wisieæ swobodnie, nie powinien staæ oparty, mo¿e to prowadziæ w d³u¿szym terminie do zmiany kszta³tu ramienia (ale nie zdarza siê to chyba zbyt czêsto).

Quarto - ³uk nale¿y chroniæ przed s³oñcem, zamoczeniem i wilgoci±. To znaczy, ¿e ³uk nie mo¿e mokn±æ na deszczu, le¿eæ na mokrej trawie, ¶niegu, b³ocie itp., w wilgotnej piwnicy, strychu itp.. To samo dotyczy siê wysokich temperatur. Nie zostawia siê ³uku na s³oñcu w upalny lipcowy dzieñ gdzie temperatura przekracza 50°C, a zw³aszcza za szyba w samochodzie gdzie bywa i 70°C.
Drewno mo¿e zawilgotnieæ i ³uk zacznie uk³adaæ siê za ciêciw±, je¿eli wyschnie zbyt na s³oñcu to nie bêdzie na tyle elastyczne i ... wiadomo.
Je¿eli nie jeste¶my na ultra historycznej imprezie (np. trening na torach), a trawa jest zroszona to rozwi±zaniem jest... kocyk, je¿eli jest bardzo gor±co i ¶wieci s³oñce to rozwi±zaniem mo¿e byæ... kocyk, ale lepiej worek lniany, a ju¿ najlepiej to worek lniany i cieñ.
Worek lniany szyjemy z grubego gêstego lnu, niekonieczne koloru naturalnego. Mo¿na zabezpieczyæ go woskiem lub olejem lnianym, ale w dzisiejszych czasach nie jest to tak bardzo wa¿ne. Tak zaimpregnowany len lepiej chroni przed wilgoci± (podobno - nie sprawdza³em).

Quinto - nale¿y odpowiednio dobraæ d³ugo¶æ ciêciwy do ³uku, najczê¶ciej producent podaje jaka to jest d³ugo¶æ. W wiêkszo¶ci przypadków mo¿na stosowaæ regu³ê kciuka (opisana w "£uk drewniany, ³uk ¶redniowieczny" J. Jankowski). Zbyt d³uga ciêciwa powoduje uderzanie ciêciwy w przedramiê a nawet w d³oñ, zbyt krótka ciêciwa - wiadomo... przeci±gniêcie ³uku i jego z³amanie lub nadwyrê¿enie struktury drewna.

Sexto - KONSERWACJA £UKU, ³uk drewniany powinien byæ stale konserwowany. Robi siê to w bardzo prosty i przyjemy sposób. Do odpowiedniej konserwacji ³uku potrzebne bêd±: olej lniany, szmatka oraz papier ¶cierny BARDZO DROBNOZIARNISTY ( np. 500 ). Papierem delikatnie wyg³adzamy ³uk, je¿eli papier to np. 300 to mo¿na go zwil¿yæ wod± - bêdzie delikatniejszy. Po czym nas±czon± olejem szmatk± nacieramy ³uk. Czynno¶æ pokrywania olejem mo¿na powtórzyæ kilka razy, nadmiar nale¿y delikatnie zetrzeæ po jakim¶ czasie. Olej wyschnie tworz±c zabezpieczaj±c± warstwê ochronn±. Tak konserwowaæ ³uk powinno sie w³a¶ciwie po ka¿dym strzelaniu w trudnych warunkach ( deszcz, du¿a wilgoæ, b. wysoka temperatura), ale robienie tego co 2 tygodnie lub co tydzieñ to te¿ dobrze. No i oczywi¶cie po zakoñczonym sezonie nale¿y zrobiæ to dok³adnie i przed sezonem równie¿.

Septimo - konserwacja ciêciwy. TAK - ciêciwê równie¿ nale¿y konserwowaæ, zerwana ciêciwa mo¿e spowodowaæ z³amanie ³uku. Ciêciwê nale¿y konserwowaæ naturalnym woskiem pszczelim, zarówno te wykonane z materia³ów syntetycznych jak i te wykonane z lnu ( te ostatnie szczególnie). Bierzemy kostkê ( trochê ) wosku i nacieramy ciêciwê (ale bez przesady), po czym kawa³kiem skóry energicznie pocieramy wzd³u¿ ciêciwy, powinno byæ czuæ ciep³o w palce, ciep³o to roztopi woski i pozwoli mu wnikn±æ g³êboko w ciêciwê dobrze j± zabezpieczaj±c. NIE NACIERAMY ¦RODKOWEJ OWIJKI! Zbyt du¿a ilo¶æ wosku w ciêciwie zwiêkszy jej masê a co za tym idzie inercjê (bezw³adno¶æ), co skutkuje gorsz± efektywno¶ci± ³uku.

Dobry stan ciêciwy to: brak widocznych uszkodzeñ ( zerwane nitki itp.), brak powa¿nych uszkodzeñ owijek, owijki powinny ciasno przylegaæ do nici ciêciwy, brak niewiadomego pochodzenia zgrubieñ pod owijkami.

Dobry ³ucznik zawsze ma co najmniej dwie ciêciwy do swojego ³uku i o obie dba nale¿ycie.
Powinno wymieniaæ siê ciêciwê co sezon, chyba ¿e naprawdê ma³o siê strzela³o, niektóre ¼ród³a mówi± ¿e na jednej ciêciwie powinno oddawaæ siê nie wiêcej ni¿ 1500 strza³ów, choæ przy nowoczesnych materia³ach takich jak dakron mo¿na oddaæ znacznie wiêcej.

Octo - ³uk drewniany nale¿y przystosowaæ do zmiany warunków. Nie nale¿y strzelaæ kiedy wyci±gniemy nagrzany ³uk z ciep³ego samochodu a na dworze jest -5°C, nale¿y odczekaæ a¿ ca³a struktura ³uku nabierze temperatury otoczenia. No i vice versa z zimnego do ciep³ego te¿ nie, ale to trochê abstrakcja. Laminaty s± bardziej odporne na zmiany temperatury gorzej z historycznymi replikami. Dla pewno¶ci warto jednak odczekaæ 15-20 minut przed strzelaniem.


"Olej lniany mo¿na zdobyæ w trzech wersjach:

* nie gotowany
* gotowany
* pokost lniany

Najlepsze w³a¶ciwo¶ci maj± pokost i gotowany olej, ja u¿ywam pokostu, bo du¿o ³atwiej mi go zdobyæ. Je¶li masz mo¿liwo¶æ zdobycia [kupienia? ] surowego oleju, to nie próbuj go samodzielnie gotowaæ [wbrew pozorom nie jest to proste i mo¿na sobie zrobiæ krzywdê, olej lniany jest bardzo ³atwopalny] i najlepiej pomaluj instrument nie gotowanym. Oprócz tego uwa¿aj gdzie zostawiasz np. pêdzel, bo minimalna temperatura zap³onu tych substancji jest mniej wiêcej taka, jak temperatura w s³oneczny dzieñ.
Pokost lniany mo¿na kupiæ w ka¿dym sklepie z farbami, gotowany olej w sklepach dla plastyków, a surowy olej przed Bo¿ym Narodzeniem w sklepach spo¿ywczych .

Nie próbuj zastêpowaæ oleju lnianego jakimi¶ innymi olejami spo¿ywczymi [s³onecznikowym, rzepakowym] bo Ci nie wyschn± i zrobisz sobie z ³adnego drewna zwyk³y syf.
Wiem.onet.pl: "Olej lniany ma barwê od jasno¿ó³tej do brunatno¿ó³tej, posiada charakterystyczny zapach. Jest otrzymywany z nasion lnu zwyczajnego. Po wyschniêciu tworzy elastyczne, twarde b³ony. Z tego wzglêdu jest stosowany w farbach olejnych (farba artystyczna) i pokostach."

Zalety wykoñczenia olejem lnianym:

* jest ³adne, matowe i uwydatnia s³oje
* wzmacnia strukturê drewna
* wnika dosyæ g³êboko w drewno zabezpieczaj±c je dobrze przed wilgoci±
* nie odpryskuje przy oderzeniach i nie ods³ania surowego drewna "

¬ród³o: http://free.of.pl/h/handdrums/jak/jak_olej.html

Olej lniany mo¿na zakupiæ w sklepach dla artystów, b±d¼ na Allegro.pl za cenê oko³o 9 z³ za 0,5 litra.

Pamiêtaj dobry ³ucznik szanuje swoj± broñ bo zna i ceni jej warto¶æ.

===================================================
Bibliografia:
Jaros³aw, Jankowski, £uk drewniany, ³uk ¶redniowieczny, Wydawnictwo Replika, Poznañ 2002.
http://free.of.pl/h/handdrums/jak/jak_olej.html
http://www.bowtime.waw.pl/
http://www.freha.pl - dzia³ ³ucznictwo
===================================================

Dziêkujê równie¿ Radkowi Sajkiewiczowi (El Capitan) za cenne rady .

Fajny poradnik. Napewno przyda siê wielu osobom. Mam kilka uwag:

a) czemu olej lniany wzmacnia strukture drewna? W jaki sposób j± wzmacnia?

b) "nie odpryskuje przy oderzeniach i nie ods³ania surowego drewna" - nie mogê siê ca³kowicie z tym zgodziæ. Po zakonserwowaniu ³uku olejem lnianym, przy miejscu dotkniêcia strza³y o majdan olej siê wytar³ i pokaza³ go³e drewno.

c) Nie wydaje mi siê konieczne olejenie ³uku po ka¿dym strzelaniu?

Dziêkujemy Mo¶ci Rivenie za wielce przydatny poradnik.

Lecz mam jeszcze jedno pytanie: s³ysza³em legendy ludowe mówi±ce o tym, ¿e olej lub pokost lniany mo¿na zast±piæ mieszanin± sporz±dzon± na ciep³o z wosku pszczelego i terpentyny. Jak to ma siê do metody konserwacji z u¿yciem oleju? Czy te¿ wymagana jest tak czêsta konserwacja?

ad. a) wydaje mi siê, ¿e autor tego tekstu (¼ród³o jak w po¶cie), móg³ nieco przesadziæ, aczkolwiek wnikanie oleju pomiêdzy w³ókna drewna utrzymuje ich wilgotno¶æ, co ma na pewno wp³yw na ich elastyczno¶æ, niestety nie jestem znawc± technologii drewna i jego konserwacji, dlatego skorzysta³em z tego ¼ród³a.

ad. b) s³uszna uwaga. Jednak¿e, odpryskiwanie to nie to samo co ¶cieranie, olej lniany tworzy delikatn± b³onkê na powierzchni, strza³a ocieraj±c siê o majdan "zbiera" sporo z powierzchni. Odpryski mog± siê pojawiæ na powierzchniach np. lakierowanych, mo¿na wtedy wyczuæ je pod palcem oraz widaæ je go³ym okiem. W przypadku, który Ty opisujesz to normalne zjawisko, tê czê¶æ ³uku mo¿na konserwowaæ z wiêksz± staranno¶ci± z tego w³a¶nie wzglêdu.

ad. c) rzeczywi¶cie nie jest to konieczne, tak jak w po¶cie napisa³em. 1 w tygodniu/2 tygodnie i po ka¿dym strzelaniu w trudnych warunkach, no i zale¿y od rodzaju ³uku itp. oraz twojego przywi±zania do ³uku. ;)

Witam
.:Riven:. - dziêkujê za poradnik zbieraj±cy ró¿ne informacje w jednym miejscu

Ad.b) - w³a¶nie dlatego warto jest po prostu co jaki¶ czas przetrzeæ ³uk szmatk± zwil¿on± olejem lnianym. Wielokrotne nak³adanie cienkich warstw daje lepszy efekt ni¿ jednorazowe "pomalowanie" pêdzlem. Zreszt± tutaj nie ma sprzeczno¶ci - elastyczne i do¶æ miêkkie pokrycie ³atwiej siê "wyciera" jednak nie odpryskuje daj±c dobr± os³onê dla drewna. Bardzo odporny, utwardzalny lakier bêdzie mniej wra¿liwy na "wycieranie", jednak po pewnym czasie pokryje siê siateczk± drobnych pêkniêæ nie chroni±cych przed dostêpem wody.



Pocz±tkowo swój cisowy ³uk i parê innych przedmiotów konserwowa³em z u¿yciem wosku. Jednak krople wody powodowa³y przebarwianie siê powierzchni w tych miejscach. Nak³adanie na gor±co wosku uzna³em za zbyt ryzykowne w przypadku ³uku.

Po przej¶ciu na olej lniany wszystkie te niedogodno¶ci skoñczy³y siê. Ponadto jest to najprostsza metoda jak± mo¿na sobie wymy¶liæ - kawa³ek szmatki, trochê oleju i maksymalnie 5 minut pracy za ka¿dym razem. Trudno o co¶ prostszego, ewentualnie co jaki¶ czas przetarcie bardzo drobnym papierem ¶ciernym (patrz poradnik).

pozdrowienia Vislav

Terpentyna na pewno sprawi, ¿e wosk stanie siê rzadszy i ³atwiej wniknie pomiêdzy w³ókna drewna. Ale czy po odparowaniu nie pozostanie lekko klej±ca warstwa wosku, prawdopodobnie bêdzie ³apa³o brud i kurz. Moim zdaniem bezpieczniej jest jednak u¿ywaæ wspomnianego oleju lnianego, metoda 100% sprawdzona i historyczna i chyba mniej k³opotliwa. ¦rodki do pielêgnacji drewna i ciêciw s± chyba robione w taki sposób jak opisa³e¶, ale czy to konieczne je¿eli chodzi o ³uk? Có¿, mo¿esz sprawdziæ. ;) to powiesz co i jak.

no w³a¶nie do pokostu dostepu nie mam obecnie, a wosk pszczeli mam w sporych ilo¶ciach, terpentyna jest za grosze w ka¿dej aptece.
Co do klejenia siê: s³ysza³em, ¿e przy odpowiednich proporcjach, czytaj wosk na tyle rozrzedzony terpentyn±, ¿e mo¿na nim malowaæ przy u¿yciu pêdzelka, po wypolerowaniu otrzymuje siê powierzchniê podobn± do politury, wiêc klejenie i lapanie kurzu jest zminimalizowane. To tyle je¶li chodzi o teoriê, praktycznymi wnioskami podzielê siê, jak spróbujê.

Na angielskich forach czyta³em, ¿e tak konserwuj± ³uk drewniany - terpentyn± i woskiem. Niestety nie pamiêtam w jakich proporcjach.

Witam

Hmm...To jest ciekawe. Ogólniki na zasadzie co¶ tam czyta³em lub s³ysza³em:


przeciwstawia siê konkretom jak udokumentowane opisy lub osobiste do¶wiadczenia w konserwacji drewnianych ³uków. I to w sytuacji gdy lniany olej jest do¶æ ³atwy do znalezienia .

Czy mo¿na prosiæ o konkrety na temat mieszanek wosku z terpentyn±? Inaczej to jest tylko mno¿enie postów.

Dziêkuje - pozdrowienia
Vislav

Terpentyna + olej lniany + wosk pszczeli (http://paleoplanet69529.yuku.com/topic/15101)

Tutaj - nak³adnie wosku z terpentyn±, oraz pomoc... suszarki :P

http://paleoplanet69529.yuku.com/topic/15024

Mo¶ci Vislavie i drodzy forumowicze!



Nie przeciwstawiam, a tym bardziej nie negujê metody z olejem lnianym. Choæ piszesz, ¿e olej ten jest ³atwy do znalezienia, s± przypadki, moj± skromn± osobê w to wliczaj±c, ¿e wosk pszczeli ³atwiej uzyskaæ.
Poza tym, kto pyta nie b³±dzi, nie zamykajmy siê w konserwatywnej puszce przekonañ i przyzwyczajeñ.




S³u¿ê uprzejmie, gdy¿ w³a¶nie jestem, jak obieca³em, po testach metody z woskiem, a zatem:

1. Przygotowanie mieszaniny
Czysty wosk (np. wêza dostêpna w ka¿dym sklepie pszczelarskim za grosze) roztapiamy. Osobi¶cie u¿y³em do tego s³oika postawionego na podgrzewaczu do olejków zapachowych. Ma to dodatkow± zaletê, gdy¿ trudniej (prawie niemo¿liwe) jest doprowadziæ wosk do przegrzania.
Uwaga, wosku nie musi byæ wiele. Do "napastowania" ca³ego ³uku wystarczy 1/8 arkusza wêzy (mniej wiêcej po³owa kartki zeszytowej), i jeszcze zostaje na kolejny raz.
Po rozpuszczeniu wosku dodaæ terpentyny. Proporcje w zasadzie dowolne, osobi¶cie stosujê proporcjê 1:1. Niestety, dodanie takiej ilo¶ci terpentyny nie zapewnia p³ynno¶ci po ostudzeniu. Lecz to jest w sumie nieistotne.

2. Nak³adanie wosku
Gdy wosk z terpentyn± jest jeszcze p³ynny (najlepiej s³oiczek pozostawiæ nad ¶wieczk±) bierzemy ma³y pêdzel (proponujê du¿y pêdzelek szkolny, ma³y pêdzel malarski bêdzie chyba zbyt du¿y) i nak³adamy cienk± warstwê na powierzchniê drewna. Nie przejmujmy siê dok³adno¶ci±, i tak nad tym za chwilê popracujemy.
Po pomalowaniu ca³ego ³uku (zakrêæ s³oiczek i zdejmij z ognia, terpentyna nie bêdzie parowaæ) bierzemy szmatkê i zdecydowanymi szybkimi ruchami wcieramy w drewno. Wosk nadal ciep³y pod wp³ywem tarcia ³atwo wch³aniany jest przez drewno.
Uwaga: wosk na tym etapie bêdzie siê odrobinê z³uszcza³. Jest to jak najbardziej pozytywny efekt - umo¿liwia zebranie nadmiaru wosku i równomierne rozprowadzenie.

Po rozprowadzeniu k³adziemy ³uk w ciep³e miejsce, np na kaloryferze. Czekamy godzinê.
Na tym etapie niektórzy autorzy poradników dodaliby: "wypij piwo". Zatem, czemu nie =]

3. Szlifowanie
Ostatnim etapem jest szlifowanie. Proces dosyæ ¿mudny, lecz efekt jak najbardziej wart po¶wiêcenia odrobiny czasu.
Zale¿nie, czy jeste¶my zwolennikami metod rêcznych czy maszynowych, bêdziemy potrzebowali
W opcji "manualnej":
kawa³ka filcu (dobry efekt mo¿na uzyskaæ u¿ywaj±c grubego filcu naklejonego na kawa³ek drewna), kawa³ka papieru ¶ciernego (nieistotne jakiej grubo¶ci, i tak potrzebna jest druga strona, czyli materia³) oraz ponownie kaloryfera.
W opcji "mechanicznej":
szlifierki typu "bosch" z tarcz± polersk± (do kupienia za kilka z³otych w sklepach z narzêdziami) oraz kr±¿ki polerskie (równie¿ do kupienia, lecz mo¿na zrobiæ samemu z grubego filcu i materia³u).

W obu przypadkach: polerujemy naprzemian za pomoc± filcu i materia³u. Metoda mechaniczna ma t± zaletê, ¿e tarcie wywo³ane wysokimi obrotami szlifierki pozwala na jeszcze lepsze wch³oniêcie wosku przez drewno.
Po uzyskaniu g³adkiej, nieklej±cej powierzchni, jeszcze raz ³uk l±duje na kaloryferze. Na tym etapie drewno nie powinno ju¿ pachnieæ terpentyn± (ca³a powinna ju¿ dawno wyparowaæ).
Kolejne kroki wygrzewania/polerowania mo¿na powtarzaæ wielokrotnie, efekt bêdzie tylko lepszy (no chyba ¿e kto¶ przesadzi i "doszlifuje siê" z powrotem do go³ego drewna, choæ nie wiem czy to mo¿liwe za pomoc± filcu ).

Efekty, wnioski, uwagi...
Nie jest prawd±, ¿e powierzchnia po nawoskowaniu klei siê lub "³apie kurz". Je¶li kto¶ tak twierdzi, to znaczy, ¿e by³ zwyczajnie leniwy na etapie polerowania. Mi polerowanie ³uku p³askiego przy u¿yciu szlifierki (pierwszy szlif) zajê³o oko³o 20 minut. Przypuszczam, ¿e rêcznie trzeba po¶wiêciæ na to oko³o 2 godziny (drugi szlif rêcznie zaj±³ mi znacznie mniej, lecz oczywi¶cie pierwsze polerowanie zajmuje najwiêcej czasu).
Je¶li decydujemy siê na polerowanie rêczne, proponujê robiæ to w bardzo ciep³ym pomieszczeniu, najlepiej w okolicach pieca lub grzejnika.
Po takim zabiegu drewno nabiera przepiêknej, miodowej barwy o lekkim po³ysku. Powierzchnia taka nie ¶lizga siê jednak w d³oni. Co do trwa³o¶ci szczególnie w kontakcie z ciêciw±, wypowiem siê po d³u¿szym czasie u¿ytkowania.
Podobnie sprawa ma siê z kontaktem z wod±, o którym pisa³ Vislav. Przetestujê, wypowiem siê. Bo mo¿e siê zdarzyæ, ¿e moje ca³e tutaj gadanie nie by³o nic warte. W takim przypadku oczywi¶cie nie omieszkam o tym wspomnieæ. Ale jak na razie, robienie za królika do¶wiadczalnego sprawia wiele frajdy, dlatego te¿ pope³ni³em ten post.


Dziêkujê za uwagê i wytrwa³o¶æ, je¶li kto¶ dotar³ do koñca =]

Odgrzebiê ten temat i zapytam o jeszcze jedn± rzecz, bo bardzo przeciwstawne opinie zdo³a³em wyszukaæ w internecie na ten temat:

W jaki sposób przechowywaæ strza³y, coby siê nie wykrzywia³y?

A w szczególno¶ci: lepiej pionowo, poziomo, czy te¿ nie ma to tak naprawdê znaczenia???

Pionowo, najlepiej na jakim¶ stojaku. Jak poziomo, to najlepiej zwi±zane w kupie.

Zamykane tuby i walizki s± dobre, mole nie dobior± Ci siê do lotek:).
Je¿eli strza³ki same siê wykrzywiaj±, to co¶ jest nie tak.
Patyk by³ odpowiednio wyprostowany? S³oje s± równoleg³e? je¿eli tak jest, a nadal siê wykrzywiaj±, to tylko pod wp³ywem du¿ych skoków temperatur (strzelasz na dworze przy niskiej temp., potem stawiasz strza³ki nad kaloryferem itp).
Zadbaj o odpowiednie wykoñczenie: dobry lakier czy varnisz* w znacznym stopniu ograniczy dostêp wilgoci.
Pozdrawiam.

*chodzi³o zapewne o werniks? - mod. Andrzej / Viator

Nic siê nie wykrzywia, profilaktycznie pytam, bo chcê siê oddaæ trochê stolarce i skleciæ co¶ ekstra, tylko nie wiem co bêdzie najlepsze Niestety takie wzory jak widzia³em na allegro odpadaj±, bo mam trzy strza³y z grotami my¶liwskimi - nie przejd± je¶li zwyczajnie porobiê dziurki w desce.

Zawsze mo¿esz zrobiæ "profilowanie dziurki" co za problem :P

"chodzi³o zapewne o werniks? - mod. Andrzej / Viator"
Nie, chodzi mi o "varnish", ktory nie ma nic wspolnego z lakierem.
Odnosnie polskich znakow, to nie mam dostepu do polskiej klawiatury.
Pozdrawiam

za Wikipedi±: (http://en.wikipedia.org/wiki/Varnish)
"Varnish is a transparent, hard, protective finish or film primarily used in wood finishing but also for other materials. Varnish is traditionally a combination of a drying oil, a resin, and a thinner or solvent."
Po polsku - varnish to pokost, szelak albo dowolny inny lakier.

"Po polsku - varnish to pokost, szelak albo dowolny inny lakier"

Varnish, szelak, pokost i lakier to cztery rozne produkty.
Maja inny sklad, inaczej dzialaja i prosze nie mylic jednego z drugim.

Edit: Wed³ug wy¿ej przytoczonej wikipedyjnej definicji varnish to by by³ werniks w³a¶nie. Nic nie pisa³em przecie¿ o lakierze i werniksu te¿ proszê nie myliæ z lakierem... Proponujê wiêc jednak u¿ywaæ polskiej nazwy a nie angielskiej.
Dok³adniej rzecz bior±c, to do barwienia i zabezpieczania drewna jest jeszcze parê produktów, choæby bejca, fiksatywa (któr± odró¿nia siê od werniksu albo w³±cza razem), a najbardziej historycznie poprawne jest olejowanie albo woskowanie, czyli jeszcze co innego...
Mod. Andrzej / Viator

Od¶wie¿am stary temat... czy kto¶ skorzysta³ z metody konserwacji ³uku woskiem z terpentyn±? Jakie efekty to da³o, odporno¶æ na wilgoæ, wytrzyma³o¶æ itd.? W³a¶nie skoñczy³em robiæ ³uk (mój pierwszy w³asnorêcznie zrobiony longbow) i zamierzam zabraæ siê za konserwacjê. Mia³em zamiar u¿yæ pokostu, ale zacz±³em zastanawiaæ siê nad woskiem pszczelim (mam jakie¶ 0,5 kg) tylko nie wiem co lepsze, a nie chcê ryzykowaæ z woskiem je¶li nie warto...

Zapytaj tutaj

http://www.forum.arcus-lucznictwo.pl/