Pozwolê sobie trochê siê powym±drzaæ
Cytujê:
"Jatagan - typowa dla niektórych krajów islamu, szczególnie dla Turci, broñ o g³owni jednosiecznej, nieznacznie sierpowatej, przy sztychu odgiêtej do ty³u, z wydatnym tylcem. Powierzchnia g³owni, w zasadzie g³adka, jest zwykle zdobiona nabijanymi z drutu mosiê¿nego, srebrnego lub nawet typowymi dla sztuki tur. motywami dekoracyjnymi, a tak¿e napisami arabskimi. Czêsto pojawiaj±ce siê w tych napisach imiona: Muhammad, Ahmed, Hassan maj± niewielk± warto¶æ informacyjn±. Wiêkszo¶æ zachowanych okazó pochodzi z
XVIII i XIX wieku. Rêkoje¶æ J. nie ma jelca, a jej charakteryst. cech± s± 2 metalowe jêzyki otulaj±ce z obu stron g³owniê u nasady oraz g³owica uformowana w dwa ucha. Ow± szczególn± cechê gówicy niektórzy t³umacz± zastosowaniemw pierwotnych J. do wyrobu rêkoje¶ci baraniej ko¶ci udowej, niemniej podobne ucha wystêopuj± juz w w pugina³ach z Luristanu, a wiêc jednej z prehistor. kultur Iranu (po³ III tysi±clecia - VII wiek p.n.e.) W tur. J. trzpieñ ujêty jest w zwykle w 2 p³ytki z k³a morsa, znitowane w kilku punktach. Bywaj± te¿ ok³±dziny z: ko¶ci s³oniowej, rogu, ko¶ci bydlêcej, czasem za¶ ca³a rêkoje¶æ jest metalowa (najcz. srebrna lub mosiê¿na, repusowana w motywy ro¶linne i woluty , pokryta filigranem, ozdobiona koralami). Pochwy J. s± dekorowane tak jak rêkoje¶æ, najczêsciej z drewna, pokryte skór±, aksamitem, srebrem lub mosi±dzem.
Jatagan noszony za pasem nie potrzeowa³ ryfek z kólkami, czasem mia³ tylko jedno ma³e kó³ko przy szyjce do pochwy do przez któe przewlekano sznur/ta¶mê do pozwalajace troczyæbroñ do pasa. J. jest bronia typow± dla krajów ba³kañskich, wytwozon± nie wcze¶niej ni¿ w XVI wieku, ale kontynuuj±c± tradycje gr-rzymskiej Machairy. W nastêpnych stuleciach przyj±³siê równie¿ w innych krajach pod panowaniem osmañskim, tworz±c wiele regionalnych odmian. Wykonywany bywa³ z ró¿nych tworzyw i rozmaicuie dekorowany, struktura broni pozostawa³a taka sama, aczkolwiek d³ugo¶æ bywa³a zmienna - najczê¶ciej oko³o 70cm. Zalet± by³o doskona³e wywa¿enie i przystosowanuie do ciêcia. W armii serbskiej jeszcze w XX wieku by³y w u¿yciu bagnety o kszta³cie J. W muzeach krajów ba³kañskich zachowa³o siê wiele okazów tej broni"
Gradowski/¯ygólski "S³ownik uzbrojenia historycznego" PWN w-wa 2000
Ps - sorry za literówki.
papa