Interesuj± mnie Rekonstrukcje kozackich sztuk walki takich jak Bojowyj Hopak, Spas, Chrest
Je¶liby kto¶ dysponowa³ materia³ami w jêzyku polskim to bardzo proszê o doedukowanie mnie.

za wszystkie informacje z góry dziêkujê.

Wszystko co do tej pory znalaz³em w necie jest ogóln± informacj± nie mówi±ca nic o sposobie walki z reszt± to tylko jeden tekst, który niniejszym zamieszczam:


Treningi
Treningi odbywaj± siê w tradycyjnym ukraiñskim stroju: wyszywanej koszuli, szarawarach przewi±zanych ozdobnym pasem, wysokich ludowych butach w jasnych kolorach ( nigdy czarnych ).
Technika
W technice Bojowego Hopaka mo¿na wyró¿niæ: uderzenia nogami i rêkami (w przysiadzie, na stoj±co z wyskoku ), bloki, zbicia ciosów, podciêcia, chwyty, walkê tradycyjn± ukraiñsk± broni±
Tym co odró¿nia Bojowego Hopaka od innych sztuk walki ¶wiata, s± techniki prowadzenia walki w przysiadzie. Walka taka jest charakterystyczna tylko dla ukraiñskich Kozaków.
W Bojowym Hopaku bronie wykorzystywane s± pojedynczo lub dwie naraz (takie same lub w kombinacjach ze sob±). S± to m.in. :
· pa³ycia (kij)
· spis (spisa)
· kosa na sztorc
· serp (sierp)
· szabla
· mecz (miecz)
· bu³awa
· **** (cep)
· czekan
Stopnie zaawansowania
Kolejne stopnie zaawansowania w Bojowym Hopaku i odpowiadaj±ce im kolory szarawarów:
1.Uczniowskie:
1. ¯owtiak – bia³e p³ócienne szarawary
2. Soki³ – zielone p³ócienne szarawary
3. Jastrub – b³êkitne p³ócienne szarawary
2.Przej¶ciowy:
1. D¿ura – b³êkitne jedwabne szarawary
3.Mistrzowskie:
1. Kozak – malinowe jedwabne szarawary
2. Charakternyk – czerwone jedwabne lub zielone jedwabne
(zale¿nie od trenowanych technik dodatkowych)
1. Wo³chw – bia³e jedwabne, mog± te¿ nosiæ bia³e p³ócienne
Historia

Bojowyj Hopak to system doskonalenia fizycznego i duchowego, który od pradawnych czasów istnia³ na ziemiach ukraiñskich, o czym przekonuj±co za¶wiadczaj± s³ynne zwyciêstwa ukraiñskie nad nierzadko posiadaj±cym przewagê liczebn± przeciwnikiem. W ci±gu stuleci historii ¿ycia narodu ukraiñskiego pod obcym panowaniem jakiekolwiek przejawy kultury narodowej, a tym bardziej bojowej by³y bezwzglêdnie prze¶ladowane. Dlatego te¿ do naszych czasów nie przetrwa³y kompletne metody samodoskonalenia wykorzystywane przez scytyjskich wojowników, ruskich dru¿ynników czy Kozaków Zaporoskich, chocia¿ w wielu ukraiñskich rodach nie przerwa³ siê ³añcuch tajemnych przekazów o sztuce walki z ojca na syna, czy z dziadka na wnuka.
Pocz±tki odrodzenia Bojowego Hopaka
Za odrodzenie Bojowego Hopaka odpowiedzialny jest lwowianin Wo³odymyr Py³at. Zanim rozpocz±³ pracê nad odrodzeniem Bojowego Hopaka przez siedemna¶cie lat trenowa³ karate Kyokushin, z czego przez osiem lat by³ senseiem. Równolegle z Kiokushin zg³êbia³ tajniki Goju-Ryu, Sone, karate Shotokan, kickboxingu, jiu-jitsu i aikido.
Swój wp³yw na formowanie siê techniki Bojowego Hopaka mia³y techniki samoobrony wiejskiej ludno¶ci Galicji. Praktycznie w ka¿dej wsi by³y szko³y gdzie uczono dzieci walczyæ. W szkole tej mistrz uczy³ dzieci jak walczyæ, jak rozwijaæ sw± si³ê, jak broniæ siebie i sw± wie¶ przed napastnikami. Za to nauczyciel ten otrzymywa³ od ludzi wy¿ywienie. Mistrz nie musia³ zajmowaæ siê gospodark±, jego jedyn± prac± by³o nauczanie m³odych wojowników. Niektóre elementy tradycyjnej walki przekaza³ Wo³odymyrowi Py³atowi jego ojciec i dziadek.
Na pocz±tku lat osiemdziesi±tych zacz±³ badaæ i systematyzowaæ wiedzê o kulturze bojowej Ukraiñców. W czasie swych badañ Py³at zwróci³ uwagê na bogactwo i ró¿norodno¶æ ruchów w narodowych tañcach ukraiñskich. Doszed³ do wniosku, ¿e tañce te, a w szczególno¶ci popularne w¶ród Kozaków hopak i mete³ycia, cec[beeep]e ca³e mnóstwo elementów niespotykanych u innych narodów i niezwykle przypominaj±cych technikê walki – uderzenia nogami w wyskoku, w przysiadzie (pawuczki, powzunci, prysiadki), ró¿norodne kroki, zbicia, podcinania, kopniêcia okrê¿ne (tynki), kopniêcia (kopniaki) i inne. Pó¼niej podj±³ konieczne dzia³anie przystosowania ich do wymogów wspó³czesnej sztuki walki. Stworzy³o to podstawow± technikê Bojowego Hopaka. Sw± nazwê ta odrodzona sztuka walki zawdziêcza temu, ¿e znaczn± czê¶æ technik uda³o siê rozszyfrowaæ dziêki badaniom ukraiñskich tañców ludowych, w tym przede wszystkim hopaka.
Historia rozwoju
W 1985 roku zebrane materia³y pozwoli³y Wo³odymyrowi Py³atowi otworzyæ we Lwowie eksperymentaln± szko³ê Bojowego Hopaka dla badañ nad nim jako sztuk± walki. W 1987 roku oficjalnie za³o¿ono Szko³ê Bojowego Hopaka.
Otrzymany materia³ zosta³ usystematyzowany i wydany w 1991 roku nak³adem 20 tys. egzemplarzy w ksi±¿ce Є. Приступа, В. Пилат. "Традиції Української Національної Фізичної Культури", Львів . W 1994 roku Py³at wyda³ ksi±¿kê "Бойовий Гопак" ("Boyovyy Hopak").
W dniach 18 – 19 maja 1996 we Lwowie odby³y siê pierwsze ogólnoukraiñskie zmagania z Bojowego Hopaka, w których udzia³ wziê³o ponad 150 uczestników. 10 -13 kwietnia 1997 roku przeprowadzono we Lwowie drugie ogólnoukraiñskie zmagania (300 uczestników z 8 obwodów Ukrainy). W pa¼dzierniku 1997 roku Bojowy Hopak zosta³ podniesiony do rangi sportu narodowego. W grudniu 1997 roku zarejestrowano "Centraln± Szko³ê Bojowego Hopaka", która jest organizacj± obywatelsk±, pozapartyjn± i pozakonfesyjn±.
W latach 1998 – 2000 Centralna Szko³a Bojowego Hopaka przeprowadzi³a 7 mistrzostw ró¿nych poziomów zaawansowania, 8 seminariów, wiele pokazów i festiwali Hopaka w ró¿nych czê¶ciach Ukrainy.
W 2000 roku w dniepropietrowskiej ob³asti w bazie Dnieprodzier¿yñskiego Koled¿u Wychowania Fizycznego powsta³a specjalizacja "Bojowy Hopak". W 2001 roku powsta³a i zosta³a zarejestrowana Miêdzynarodowa Federacja Bojowego Hopaka, która zajmuje siê szerzeniem Bojowego Hopaka poza granicami kraju.
Od 7 do 15 pa¼dziernika 2001 roku w mie¶cie Chungju w Po³udniowej Korei odby³ siê IV Ogólno¶wiatowy Festiwal Sztuk Walki, na którym zespó³ Bojowego Hopaka z Ukrainy zaj±³ trzecie miejsce, czym zaszokowa³ ca³y ¶wiat sztuk walki. Po zakoñczeniu festiwalu, uczniowie szko³y Bojowego Hopaka podarowali ksi±¿kê Wo³odymyra Py³ata "Бойовий Гопак" mnichom z Szaolin na których ich pokaz zrobi³ du¿e wra¿enie. Ksi±¿ka zosta³a przekazana do biblioteki klasztoru Szaolin.
W 2002 roku zosta³a otwarta eksperymentalna szko³a ukraiñskiej kobiecej sztuki walki Asharda. Ta sztuka walki bazuje na technice Bojowego Hopaka przystosowanej tak, aby w czasie walki maksymalnie wykorzystaæ anatomiczno–fizjologiczn± specyfikê kobiety. W czasie toku nauczania dziewczêta ucz± siê techniki i taktyki walki wrêcz oraz broni± a tak¿e technik samoobrony.
W latach 2003–2004 zespó³ Bojowego Hopaka i Ashardy kilka razy demonstrowa³ tê ukraiñsk± sztukê walki w Polsce.
¬ród³o
Na podstawie materia³ow MFBH ksi±¿ki Wo³odymyra Py³ata “Бойовий Гопак”