Kupi³em sobie kiedy¶ piêkn± klamre do pasa w kszta³cie pyska lwiego. Nie wiem jednak, czy mog³y takowe mordy byæ znane w okresie, który mnie interesuje. Jest to 3 krucjata, czyli prze³om XIIXIIIw na terenach europy (nie zakony). Do tej klamry widzia³em na allegro podobne zapinki do p³aszcza z po³owy ko³a.
Wszystko by mi ³adnie pasowa³o do koncepcji 3 krucjaty -wiadomo Król Ryszard Lwie Serce- jednak nie jestem pewien, czy aby na pewno lew by³ ju¿ znany na. Je¶li ma kto¶ co¶ na ten tremat, to chetnie skorzystam.

I sprawa smoków. W literaturze i ¿ywotach ¶wiêtych mo¿na sobie poczytaæ o smoczkach i ich pogromcach. Ale czy one faktycznie by³ uwa¿ane za ¿ywe, czy to tylo bajkowa mitologia? Doczyta³ sie kto w sensownych ¼ród³ach czego¶ o rycerzu, który faktycznie pojecha³ walczyæ ze smokami? Czy to tylko by³o stworzonko dobrze wygl±dajace na tarczach i w herbach. Za³ó¿my, ¿e interesuje mnie kr±g kultury chrze¶cijañskiej. Barbarzyñcy niech sobie wierz± w co chc±, nawet ¶wiête pierogi.

Witam.
jak z lwami to nie wiem, ale ze smokami to mogê pomóc.
Smoki nigdy nie istnia³y .
W ¶redniowieczu by³y to fizyczne przedstawienia diab³a, jego s³óg, czy nieszczê¶æ spadaj±cych na ludzi. czyli jak zwali³ siê grad, to znaczy siê demon, diabe³ czy inne z³e zrobi³o. A rycerze pokonuj±cy smoki to takie na ch³opski rozum pokazane zwyciêstwo nad z³em, w³asnymi s³abo¶ciami, czy wygrana z niemo¿liwym normalnie do pobicia wrogiem itp.
£atweij dla takiego ch³opka analfabety z XII wieku zrozumieæ, ¿e rycerz zaciacha³ bestiê, ni¿, ¿e pokona³ swoje s³abo¶ci zwi±zane z czym¶ tam, choæby z mi³o¶ci± do butelki.W koñcu wystarczy siê popytaæ, w literaturze o diab³ach polskich jest ich zatrzêsienie, stada ca³e i ka¿dy od czego¶ innego. Ludzie sobie po prostu tworzyli takie diabe³ki, bo ³atwiej powiedzieæ, ¿e diabe³ X zepsu³ ciasto i powsta³ zakalec, ni¿ ¿e gospodynia da³a cia³a.
I takie inne historie.
Ze smokami wiê by³o tak samo. Tworzono smoczki, jak nastêpowa³o nieszczê¶cie, a potem jak nieszczê¶cie minê³o, to albo ³aska boska z³o odgoni³a, albo jakowy¶ rycerzyk pob³ogos³awiony przez Boga poci±³ na kawa³ki.
Kiedys studiowa³em XI - XII wiek na terenach Polski, ale z legend± o rycerzu Y, co na smoka pojecha³ to siê nie spotka³em nigdzie.
Choæ mo¿e zbyt usilnie nie szuka³em.

Smoki s± znane prawie ka¿dej kulturze. Od czasów pogañskich. Jak tam by³o z wiar± w nie nie wiem, ale skoro (niezaleznie od tego) przetrwa³y do czasów wielkiej dominacji chrze¶cijañstwa nie nalezy siê dziwiæ, ¿e przybra³y formê bestii rodem z piekielnych czelu¶ci. Niemniej jednak raczej symbolicznych:)). Lwy by³y w Wiekach ¦rednich znane g³ównie z przygodowych opowie¶ci, podobnie jak inne zwierz±tka z Czarnego L±du. Ma³o kto na oczy je widzia³, w heraldyce przybra³y wiêc postaæ fantastycznych bli¿ej nie zidentyfikowanych stworów (jak zreszt± wszystko w heraldyce:). Niezidentyfikowane krainy le¿±ce w obrêbie bia³ych plam na ówczesnych mapach by³y nawet opatrzane etykietkami "hic sunt leones" - tu mieszkaj± lwy:)

A to ciekawe podej¶cie z tymi smokami...o tym jako¶ nie pomy¶la³em. Dzieki za pomoc. Te¿ troszke czyta³em o diab³ach, ale by³y to zebrane przekazy zapoczatkowane g³ównie w XIIX-XIXw. Tam diabe³ by³ ju¿ diab³em -cz³ekokszta³tny czasem z 1 kopytem. Noi masa opowiastek o diab³ach-szlachcicach

ZA lwy te¿ dziêki, przyda siê.

Witam !

Polecam "Pie¶ñ o Sigurdzie" ....

jarl Leif Harald
IMIR Vikings Hird

Wprawdzie nie chrzescijansko - ale o smokach. Sa to wyrywki tekstow jakie powstaly w czasie dyskusji kiedy szukalismy smokow do nazwy naszej grupy (chodzilo o mroczniactwo smokow )

"Smok - w brytañskiej mitologii smok jest czym¶ wiêcej ni¿ to
wynika z jego klasycznego wizerunku. Czasami pojawia siê
jako gadzina (w Szkocji gadziny pochodzi³y g³ównie z morskich
odmêtów, zamieszkiwa³y g³êbokie jeziora i po³yka³y swe ofiary;
obok Wzgórza Bia³ego Konia w Wiltshire wznosi siê bli¼niacze
Wzgórze Smoka, powstanie wzgórz przypisywano spazmatycznym
konwulsjom gadziny ;) , co jest nawi±zaniem do mitów
pó³nocnoeuropejskich.
We wszystkich przypadkach reprezentuje MOC ¯YWIO£ÓW,
szczególnie moc ziemi.
Smok pokonany przez ¶w. Jerzego = symbol pogañstwa, ale za t±
oczywist± symbolik± kryje siê wielkie bogactwo subtelniejszych
znaczeñ.
Dwa smoki uwolnione przez Merlina spod wie¿y Wortigerna
reprezentuj± si³ê i ¿ywotno¶æ kraju, który nie ujarzmiony rêk±
prawowitego w³adcy pogr±¿ony jest w chaosie (jeden smok by³
czerwony, drugi bia³y. Niestety ¿aden nie by³ czarny. A by³y one
uwiêzione w skrzyni pod budowanym zamkiem Wortigerna. Zamek
ci±gle siê zawala³, bo smoki pod nim walczy³y = symbol walki
Brytów i Sasów)
W opowie¶ci o pochodzieniu ¶wiêta Samhain czytamy, ¿e smok
przedstawia cailleach, która ma w³adzê zimy nad symbolizuj±cym
wiosnê jagniêciem Brygidy "

"...smoki na tarczach i statkach wikingów, Beowulf gin±cy w
walce ze smokiem i Zygfryd zabijaj±cy smoka Fafnira (to chyba druga
czê¶æ Nibelungów). Aktualnie AFAIK siedzi w herbie Walii. A, i pragnê
zaznaczyæ, ¿e jestem g³êboko przeciwny mordowaniu smoków. Nawet je¶li
dziêki ich krwi mo¿na wiele zyskaæ."

P.S Gdyby kto¶ by³ ciekaw czemu smoki latem napadaj± na s³onie -
Robi± to, by orze¼wiæ siê krwi± s³oniow±, która, jak wiadomo, jest
zawsze zimna - ,,Histora naturalna'' Piliniusza.

"Ja znalazlem jeszcze cos takiego... (z legend szkocji)

Wyspa Smoków

Kiedy¶ na morzu okalaj±cym zachodnie wybrze¿e Szkocji by³a wyspa Ein. Wyspê
zamieszkiwa³y potê¿ne smoki, pod przewodnictwem jednego, starego i wynios³ego
smoka o imieniu Ein (stad nazwa wyspy). Smoki pomaga³y ludziom, i ¿y³y z nimi w
przyja¼ni, do czasu. Bunt podniós³ siê nieoczekiwane, Ein zosta³ zabity przez
inne smoki, lecz zanim umar³ rzuci³ na wyspê potê¿ne zaklêcie - barierê która
broni³a czemukolwiek przedostaæ siê poza wyspê. na wyspê mo¿na by³o wej¶æ, ale
wyj¶æ ju¿ siê nie da³o. Ludzie zaniepokojeni wydarzeniami, wys³ali grupê druidów
aby zbadali zaj¶cie. Druidzi nigdy nie powrócili, a wyspa pogr±¿y³a siê w morzu.
Jeszcze dzi¶ w tych okolicach, panuj± zdradliwe pr±dy i wiry. Mo¿e wyspa nadal
istnieje pod wod±, a smoki prze¿y³y i pa³aj± chêci± zemsty?"

Smok jest ró¿nie odbierany w zale¿no¶ci od krêgu kulturowego. W Chinach np. jest uwa¿any za istotê ¿yczliw±, pomagaj±c± ludziom (co¶ takiego jak w Rosji miszka - ulubione zwierzê Przyjació³ Moskali).
Zastanawiam siê czy bajki o smokach nie s± odbiciem gadów rzeczywi¶cie istniej±cych dawno dawno temu. Jest mo¿liwe ¿e ludzie kilka tysiecy lat temu znajdowali szkielety ró¿nych dziwnych stworów przedlodowcowych (tak jak dzisiaj naukowcvy nadal je znajduj±). Od obejrzenia ko¶ci czy skamieliny potê¿nego , nieznanego zwierza do ukucia na ten temat ba¶ni niedaleka droga, zw³aszcza ¿e niektóre z tych zwierz±t mia³y dla cz³owieka z np. 5-go wieku przed Chr. rozmiary niewyobra¿alne.
Ciekawe, ¿e wspó³cze¶nie ¿yj±ce gady - legwany s± kropka w kropkê podobne do ¶redniowiecznych wizerunków martwego smoka , na którym zwyciêsk± stopê opiera ¦w. Jerzy. Czasem przekaz ustny ma zadziwiaj±co d³ug± ¿ywotno¶æ. W pamiêci pokoleñ prawdopodobnie zachowa³a siê wie¶æ o czym¶ co by³o bardzo du¿e , bardzo gro¼ne, bardzo nieznane i bardzo obce a zatem mo¿na by³o tym straszyæ niegrzeczne dzieci a poza tym nadawa³o siê wrêcz idealnie na obiekt przewag bojowych najdzielniejszego z dzielnych, którym stawa³ siê ka¿dy rycerz kiedy wypi³ sobie parê piwek w karczmie i chcia³ zbajerowaæ jak±¶ dzieweczkê (to zdarza siê równie¿ wspó³czesnym rycerzom).
Czy nieustaj±ce , wci±¿ podgrzewane spekulacje na temat potwora z Loch Ness nie tr±c±
"¶redniowiecznym bajaniem" w XXI wieku ?
Piêkn± kolekcjê ¶redniowiecznych mitów (Psiog³owcy, jednoro¿ce itp.) da³ Umberto Eco w niezwykle sympatycznej powie¶ci historyczno-fantastycznej "Baudolino".
Zachowajmy smoki we wdziêcznej pamiêci, bez nich ¶wiat nie by³by tak ciekawy.
Pozdrawiam wszystkich sympatyków smoków.

Czy smoki nie istania³y nie wiem. Ale mo¿e jaszczury Polecam stronê www.davidicke.com
No i nie zapominajmy o dino - tez wygl±da³y jak smoki.

A je¿eli chdzi o diab³y i smoki (jaszczury), to te pierwsze winny mieæ kopyta, te drugie pazury.

Zdaje siê ¿e na terenie dzisiejszej Hiszpanii wystêpowa³y zdobienia pasów w kszta³cie lwich g³ów, tyle ¿e w XVw.
http://talbotsfineaccessories.com/Jewelry/.../S_lionface.jpg
Autor powy¿szego lwi±tka podaje na stronie ,¿e podstaw± wykonania by³ orygina³ z jego kolekcji. Wierzyæ - nie wierzyæ, obejrzeæ warto

Co do lwów, to przypomnieæ trzeba, ¿e rzymianie sprowadzali takowe (i tu uwaga) zarówno z afryki jak i europy(!). BY³y to tzw. lwy europejskie, bêd±ce mniejszymi kuzynami lwów afrykañskich. Mia³y mniejsze grzywy, ciemniejsze ubarwienie i ¿y³y w lasach. Zosta³y ca³kowicie wytêpione oko³o III wieku (z tego co dobrze pamiêtam) przez rzymian. Skoro w staro¿ytnym Rzymei znano takie stworzonka, to czemu nei w ¶redniowiedznej europie? Inna sprawa ¿e podczas wypraw krzy¿owych rycerze mogli us³yszeæ (zobaczyæ?) o takowych stworzeniach, widzieæich skóry, ³by itd itp...

Artyku³ dr. B±bla o smokach, je¶li kogo¶ interesuje http://www.rodman.most.org.pl/J.T.Babel16.htm

KhaToo

Moze dawnieuj Polacy nie byli tacy straszliwie naiwni jak reszta swiata?:D

Wypraszam sobie twierdzenie jakoby Smoki nie istnialy lub o zgrozo wymarly :D
A co ich pochodzenia to jako geolog o specjalnosci (jakos srednio przydatnej w zyciu) paleontologia, moge potwierdzic teorie Tomka z Powiednik, ze z pewnoscia od wiekow znajdowano olbrzymie szkielety, czaszki, zebiska. Np. w kamieniolomach pod Kazimierzem Dolnym do dzis mozna znalezc zeby rekinow. Z czym, jak nie ze smokiem, mogl skojarzyc takie znalezisko sredniowieczny chlop? Smokiem dla nich byl zreszta i krododyl, jedyny z gadow, ktory przezyl do dzis w niemal niezmienionym ksztalcie. A co do polskich smokow, to chyba bazyliszek jest jak najabrdziej nasz.
http://monika.univ.gda.pl/~literat/podania/096.htm
ciekawea jest koncowka o smokach juz konkretnie.

Je¶li o smokach mowa...
Przeczyta³am gdzie¶ ¿e w XVIw Ko¶ció³ mia³ w±tpliwo¶ci do tego czy aby na pewno ¶w. Jerzy zabi³ smoka wiêc go ponoæ wyrzucili ze spisu ¶w.
:-? Ale czy aby na pewno tak jest to nie wiem.

Pisalem na szybko i zakrecilem. Wiec tak:
Swietych Jerzych jest dwoch, jeden to wg legendy rzymski zolnierz z IV wieku, ktory zginal meczenska smiercia za wiare podczas przesladowan za czasow cesarza Dioklecjana Nikomedyjskieg. I to wlasciwie wszystko, co mniej wiecej jest pewne, przez wieki dodawano mu tyle fantastycznych przygod, ze nie wiele o nim wiemy na pewno. Z pewnoscia modlono sie do niego przed bitwami, a w XII wieku dodano mu smoka, ktorego to, smoka nie Jerzego, usunieto z opisu w zywotach swietych, bodajze w latach 50 XX wieku. Pierwsi krolowe normandzcy obrali go patronem Anglii. A drugi to meczennik, zakonnik z klasztoru sw. Sabasa z Jerozolimy, ktory zginal za wiare w IX wieku w Hiszpanii, wraz z trojka innych mu podobnych.

I troszkê ikonografii
Lwy, smoki "i inne" potwory.

I jeszcze troszeczkê

Pozdrawiam, Iwona

Pozwolê sobie wróciæ do lwów:
Przypomnieli mi na wyk³adzie (a wiêc studia jednak siê przydaj±...) o ciekawej zwi±zanej z nimi legendzie. Otó¿ bodaj¿e wedle Physiologusa lwy sa niezwyk³e, gdy¿ ich m³ode rodz± siê martwe, a o¿ywaj± dopiero po trzech dniach na wskutek o¿ywczego tchnienia matki. Analogia do zmartwychwstania trzeciego dnia jest tu oczywista. Mo¿na wiêc byæ dumnym, obnosz±c w herbie tak specyficznego zwierzaka:)

To ja tez do³±czê jednego uroczego lewka, w dodatku z bardzo uroczym psim pyszczkiem - notabene w pyszczku tego¿.

ps. w ¶redniowieczu miasto Florencja by³o znane z tego ¿e tamtejsi kupcy dilowali lwy na Europê. Mozna wiêc by³o zobaczyc takowe na dworach krolewskich, tego kogo by³o na to staæ i chcia³ przyszpanowaæ.

Jednak smoki musia³y w jakiej¶ formie wystêpowaæ, czy to szkieletów, czy naprawdê , poniewarz znane by³y i w Chinach i w ¶redniowiecznej Europie.

Innym mitem by³ to, ¿e spi± z otw2artymi oczami, wiêc nadaje siê do trzymania strazy. w skrócie: o ile lew robi³ za symbol solarny, to lwica juz mia³a zwi±zki z aspektem lunarrnym.
A co do smoków: Pendragon to nie tylko ród króla Artura, ale te¿ celtycki symbol suwerennej w³adzy- NAjwy¿szy Smok.
Temat rozwinê za chwil kilka, wybaczcie brak czsu i pospiech - korzystam z grzeczno¶ciowego kompa. w ogóle kazdy z tych zwierzaków z osobna to temat rzeka, a razem to juz Dwurzecze
pozdrawiam