CYTAT(Horhe @ 22:18 24.11.2006)
To prawid³owo jest Infanterie-Gewehr M1780/1787. Posiadam pe³n± dokumentacjê M1740, od M1787 ró¿ni siê tylko d³ugo¶ci± lufy, kszta³tem ogona kolby i masywnym pó³kilogramowym stemplem.
Wiem, ¿e to trochê pó¼no, ale nie mog³em siê oprzeæ :-)
M1787 od M1740 nie ró¿ni siê d³ugo¶ci±, która wynosi ok. 145 cm. Ró¿ni siê trzema rzeczami:
- w 1773 r. wprowadzono stempel cylindryczny. Poprzedni by³ prêtem o ¶rednicy ok. 7 mm, zakoñczony bijakiem (to zgrubienie na koñcu) w kszta³cie wyd³u¿onego sto¿ka. Aby przybiæ nabój, nale¿a³o stempel wyj±c, obróciæ o 180 stopni, w³o¿yæ bijakiem do lufy, przybiæ, wyj±æ, znowu obróciæ i w³o¿yæ pod lufê. Stempel cylindryczny by³ grubym prêtem (¶rednica 13 - 14 mm), który wystarczy³o tylko wyj±æ i w³o¿yæ do lufy. Zaleta - przy¶piesza³ ³±dowanie (nie trzeba by³o obracaæ). Wada - by³ du¿o ciê¿szy. Tak zmodyfikowane karabiny opisuje sie jako M 1740/73.
- w 1780 r. wprowadzono modyfikacjê otworu zapa³owego. Tradycyjny zapa³ to przewiecony otwór w kszta³cie walca. Modyfikacja polega³a na tym, ¿e sto¿kowy zapa³ by³ rozwiercony do wewn±trz - czyli w ¶rodku szerszy, na zewn±trz wê¿szy. Zalet± takiego rozwi±zania by³o to, ¿e proch wsypany do lufy sam wysypywa³ siê na zamkniêt± panewkê, przez co mozna by³o zrezygnowaæ z osobnego podsypywania panewki. Teoretycznie skraca to proces ³adowania o jak±¶ 1/3 (czyli z 3 do 4 strza³ów na minutê). Wada - znacznie mocniejszy przedmuch z panewki i szybkie wypalanie zewnêtrznych krawêdzi zapa³u. Tak zmodyfikowany karabin oznacza siê czêsto jako M1780 lub M740/80.
- w 1787 r. nast±pi³a zmiana kolby. Barokow± kolbê z wysok± p³etw± grzbietow± zast±pi³a w±ska kolba typu francuskiego, z bak± (przyk³adem policzkowym). Modyfikacja ta objê³a wszystkie modele karabinów, tak¿e nowo wprowadzone (fizylierski i strzelecki). Ten karabin najczê¶ciej oznacza siê jako M1787, ale tak¿e M1780/87, nawet M1740/87.
- w 1796 r. wprowadzono kolejne zmiany, jednak mniej istotne z punktu widzenia taktyki - zaczêto fabrycznie montowaæ os³onê panewki (Feuerschirm) oraz przeniesiono dolne strzemi±czko flintpasa na os³onê spustu (wcze¶niej by³a pod szyjk± kolby). Modyfikowano tak¿e starsze wersjie, montuj±c im Feuerschirmy i przek³adaj±c strzemi±czka, st±d w obiegu antykwarycznym spotyka siê wiele odmian, czêsto sk³adanych z czê¶ci ró¿nych karabinów.
Na zdjêciu widaæ najprawdopodobniej zamek modelu M1787, poniewa¿:
- nie ma na os³onie spustu strzemi±czka
- lewy koniec p³yty zamkowej jest têpo zaokr±glony (co oznacza pó¼n± wersjê)
- Feuerschirm jest dorobiony - ma prymitywny kszta³ i przykrêcony jest pod panewk±, fabryczne by³y przykrêcane z boku panewki i mia³y inny kszta³t.