W klasztorach benedyktyńskich, jak wiadomo, obowiązywała regula milczenia. W związku z tym zakonnicy stworzyli "mowę gestów" pozwalającą im porozumiewac sie w prostych sprawach. Zwyczaj ten utrzymał się w wielu opactwach aż do czasu "poluzowania" Reguły po Vaticanum Secundum.
Niestety, poza ogólnym opisem (Leo Moulin "Życie codzienne zakonników w średniowieczu) i pojedynczych wzmianek w powieściach ("Imę Róży" Eco czy "Sire" Raspaila) nie udało mi się trafić na żaden szczegółowy opis ani słownik.
Czy ktoś może zna jakieś inne źródła?