Witam, na pewno znacie jakie¶ imiona z XIII w . B±d¼cie tak mili i napiszcie je tutaj. Szuka³em ale wyskakuj± jakie¶ bzdurne tematy nie pasuj±ce do tego czego oczekujê . Z góry sdziêkujê

Warto popatrzeæ na imiona fundatorów ko¶cio³ów i dzie³ sztuki z tego okresu. Jako przyk³ady np. Jaksa, ¦wiatos³aw, W³adys³aw/Wodzis³aw itp. Bardzo popularne by³y typowo polskie imiona - Leszek, Mieszko, Boles³aw/Bolko - wystarczy popatrzeæ na imiona ksi±¿±t dzielnicowych tego okresu. Na ¦l±sku i w Ma³opolsce (g³ównie w miastach) spotykano imiona pochodzenia niemieckiego (skutek uboczny kolonizacji) - Herman, Dieter, Albert czy Konrad.

Hmm z tym Boles³awem, Mieszkiem, Leszkiem bym nie mówi³ o czêsto¶ci...
Jak sam zauwa¿y³e¶ s± to imiona ksi±¿±t i poprzednim królów, ksi±¿±t.
Pamiêtam, ¿e nie by³o to w tradycji nadawaæ w tym okresie imona panuj±cych, by³y one jakby zastrze¿one dla nich. Zanika ta tendencja pó¼niej. Co ciekawe, nikt do dzisiaj nie nazywa siê u nas Jezus(co np. w krajach latyno-amerykañskich jest masowe, same Hesusy:) )
Pozdrawiam
Zordon

Dziêki wam za pomoc ale mo¿e macie jaki¶ spis imion XIII w. albo jakich¶ z tego okresu ¿eby blo z czego wybieraæ

Zordonie, pytanie było o same imiona, a nie o to w jakich sferach społecznych się pojawiały. Tak czy inaczej przyznaję Ci rację, raczej spotyka się je w kręgach rządzących . A jeśli chodzi o spis imion XIII-wiecznych to raczej coś takiego nie istnieje. Trzeba by siąść i pogrzebać, które imiona jeszcze wtedy nie występowały, a które miały rację bytu.
Pozdrawiam.

Proponuje wikipedie. Jest tam obszerny spis imion.

Witam
Kiedyś pisałam pracę zaliczeniową ze średniowiecza na temat Imiona w Małopolsce w XIII wieku, na podstawie spisu urzędników w Małopolsce. Po ogólnym przeliczeniu czestotliwości wystepowania,a raczej powtarzalności występowania, wyszło mi, że bardzo popularne były : Stanisław, Wojciech i Jakub, było tez tam fajne imię Jacenty
Pierwsze trzy imiona wiadomo Świeci...
pozdrawiam

Znalaz³em gdzie¶ w sieci francuskie zestawienie imion arystokracji z okresu wypraw krzy¿owych - setki imion, zarówno mêskich jak i ¿eñskich - ale to s± francuskie imiona. Mo¿e odgrzebiê, ale czy Ci siê to przyda? O kogo Ci w³a¶ciwie dok³adnie chodzi? Tzn. jaki obszar kulturowy Ciê interesuje? Nigdzie nie napisa³e¶ ¿e Polska; zreszt± i Polska (ziemie polskie) w XIII w. to kilka "kultur".

W katalogu Biblioteki Jagiellonskiej trafi³am na tak± pozycjê: Maria Malec Imiona chrze¶cijañskie w ¶redniowiecznej Polsce, Kraków 1994. Mo¿e tam co¶ ciekawego bêdzie...

S³awa!

Mam pytanie:
Czy istnieje jakie¶ imiê, które opisuje kogo¶ wysokiego, d³ugiego, szczup³ego?

Tia.

Roman.

Jeszcze jedno, byæ mo¿e nie lepsze (a w³a¶ciwie to chyba to¿same ): Choj...

Kiedy¶ w jakiej¶ testacji widzia³em Nicolaus dictus Choy.

A jak¿e... pan Podbipiêta sie k³ania. Longinus, znaczy d³uga¶ny.

¦mieszne, u nas w firmie szefem spawalników jest p. Longin W[-]. Prorocze imiê mu dali na chrzcie: wyrós³ jak topola, móg³by zagraæ Podbipiêtê jak nic. W rubryce "cechy szczególne" by³ego d.o. mo¿na by mu wpisaæ definicjê Gariona: wysoki, d³ugi, szczup³y.

A na serio:

Albo jeszcze inne:

A mo¿e by takie?

I jeszcze jedna ciekawostka (mnie siê inaczej kojarzy )

Tak, tak... Wielka Ksiêga Imion Onetu nie k³amie... (?)

Ten Golem to ³ganie w ¿ywe oczy, chyba komu¶ siê skojarzy³o, ¿e kiedy¶ taki ³azi³ ulicami Pragi, wiêc musi byæ s³owiañski, pewnie jeszcze pija³ Staropramen S³owo jest oczywi¶cie hebrajskie, zainteresowani niech czytaj± Sefer Jecirah, Zohar i zaopatrz± siê w du¿y zapas gliny.

Wyszemierz i Nabarwiel wygl±daj± mi na wspó³czesne (po)twory jêzykowe, za bardzo bym nie ufa³. Mo¿e lepiej z³apaæ w d³onie Bullê Gnie¼nieñsk± i sprawdziæ tamtejsze Sulidziady, Mglichy i inne?

Aj, waj...

גולם to nie ¿art, ja was upraszam uprzejmie אמת na karteczkach nie wypisywaæ, chyba ¿eby szybciuteñko pierwsza litera wymazaæ, wymazaæ, bo biada nam, oj biada, biada ...

Rabin Kaha³u Freha


P.S. T³umaczenie dla "niewirtualnych rycerzy, co to szcz± w i³¿eckie ognisko od lat trzech i kolczej nie zdejmywaj±, zbytnio jej nie mocz±c przy tem" : zgadzam siê z Lecheorem.

Chocia¿ to goj.

Tfu, tfu, tfu...

Rebe! Jaki¿ goj, jaki¿ goj! ¯e cadyk le¿ajski rejwach robi³, ¿e niby szynkê jad³em, to goj od razu? A ¿e dziad æwieræ wieku na arendzie, to goj? A ¿e mamele od trzeciego roku prowadza³a do chederu, to goj? O tym, ¿e z jesziwy wyrzucili, to sza, ale jaki goj Rebe? Jaki goj?

Nie wiem jak z imieniem;), ale s³owo "golem" w jêzykach po³udniowos³owiañskich (np. serbski, bu³garski) istotnie oznacza co¶ drastycznie przero¶niêtego. Niech i nawet bêdzie to zapo¿yczenie; w koñcu równie¿ nasi praojcowie korzystali czasem z dorobku innych kultur:-)

Ja regularnie widujê golemów na ulicy, w ¶rodkach miejskiej komunikacji i na konferencjach prasowych polityków koalicji.

Lecheorze kochany, do rzeczy - to jednak nie karczma.

A np. ³aciñski przydomek a potem szwedzkie (a mo¿e nie tylko) imiê Magnus (wielki cz³owiek - w znaczeniu i dos³ownym i przeno¶nym)?

No tak, jak najbardziej, ale to imiê endemiczne, charakterystyczne tylko dla Skandynawii (pojawia siê te¿ w Norwegii i na Islandii). Nale¿y podkre¶liæ, ¿e pojawia siê po chrystianizacji (co w pewnym sensie jest oczywiste).

Z przydomkiem jest inny problem, bo chyba czê¶ciej odnosi³ siê do wielko¶ci w sensie przeno¶nym (np. Albertus Magnus), ale czasem dosyæ trudno to jednoznacznie rozstrzygn±æ (Carolus Magnus - z której strony go nie patrzeæ, to wielki).

Do kwestii golemów obiecujê nie wracaæ

Witam. Otworzy³em sobie ksi±¿kê Spo³eczeñstwo Polski ¦redniowiecznej i wypisa³em pare imion z rozdzia³u "Pochodzenie rycerstwa ¶l±skiego".

Walko, Miron, Ikon, Miros³aw, Henryk, ¯yros³aw, Mois³aw, Grabisza, Przybys³aw, Marcim, Boris, Bronis³aw, Borys³aw, Borzywoj, Wielis³aw, Lassota, Chwalis³aw, Dzir¿ys³aw, Peregryn, Gniewomir, Ilikowic, Jan, Poltko, Iwan, Walvan, Wojs³aw, Jaksa,

"Skoro przy wyborze imion kierowano siê ich tre¶ci± ("wró¿b± przysz³ych losów") lub mod±, to z faktu ¿e do po³owy XIII w. przewa¿aj± na ¦l±sku imiona s³owiañskie, i po 1250r. ogólnochrze¶cijañskie i staroniemieckie nie wynika dla spraw stosunków etnicznych nic wiêcej ni¿ to, i¿ wspó³cze¶nie niektórzy gustuj± w literaturze krajowej, inni za¶ w iberoamerykañskiej. Z rozpowszechnienia imion germañskich na terytorium ¶redniowiecznego ¦l±ska mo¿na tylko wyci±gn±æ wniosek o atrakcyjno¶ci ówczesnej kultury niemieckiej, prze¿ywaj±cej w tym czasie szczególny rozkwit..."

Napisa³em to po to aby udowodniæ, ¿e nie trzeba mieæ czysto S³owiañskiego imienia aby byæ Polakiem

¬ród³o:Spo³eczeñstwo Polski ¦redniowiecznej - Zbiór Studiów - Marek Cetwiñski - Warszawa 1981

Je¿eli kto¶ chcia³by to mogê udostêpniæ ca³y ten rozdzia³ poniewa¿ fajnie jest opisana sprawa imion.

K³aniam siê

Umieszczam link do strony ze spisem ¶wiêtych , powinno wystarczyæ
http://www.catholic-forum.com/saints/patron02.htm
Znajduj± siê to tak¿e opisy ¶wiêtych

Jeszcze trochê imion, tym razem - ¶l±skich, podajê za "Ksiêg± Henrykowsk±" :
Kwiecik, G³±b, Pirosz, Ko³acz,Krzepisz, ¯uk, Dobrogost,Przybys³aw, Boguchwa³, Gostach, Siecies³aw, Witos³aw, Ilik, Wilk, Dzier¿ys³aw, Dzier¿ek, Jeszko, Mojek, Cieszybor, Sulis³aw, ¯eruch, Zbros³aw, Strze¿ywoj, Dalebor, Dobrosza, Rac³aw, Bogwa³, M¶cis³aw, Bogusz(a), Przec³aw, ¯upczy, Grabisz, Cieszko...i wiele innych.

Rabiega

Tylko uwaga na Henrykowsk±, bo tam siê sporo ch³opstwa przewija³o. Vide ¯uk i Nietopyrz, no i oczywi¶cie s³ynny Kwiecik



[Edit, ¿eby nie mno¿yæ postów]
No i ok, ch³opskie s± kul, tylko warto zaznaczyæ kontekst

A poniewa¿ zajadle kolekcjonujê imiona, to dorzucam swoje (w miarê mo¿liwo¶ci z kontekstem - wszystko przytaczam za: Ryszard Kiersnowski, "¯ycie codzienne na ¦l±sku w wiekach ¶rednich"

zmarli w XIII w, zakonnicy z opactwa Wincentego na O³binie we Wroc³awiu, prawdopodobnie osoby zwi±zane z klasztorem
¦wiêtos³aw, Leonard, Gostko, Ryksa, Lucjan, Pirwosz, Jakub, Herbord, Wojs³awa, Engelbert, Tomko, Sulibrat, Bloceja, Boles³aw, Sulis³awisa, Marcin, Fryderyk, Mi³os³aw, Filip, Wac³aw, Pakos³aw, Razik, Herelmus, Werminus, Dionisja, Rados³awa, Gunter, Reseta, Depold, Radwan, Henryk, Sygrod, Gos³awa, Konrad, W³o¶cibor, Radost, Rac³aw, Przybys³awa, Dzier¿ykraj, Bolemys³, Wojs³awa, S³awicha, Nieradka, Niesebudka, Bratumi³a, Mi³ochna, Bratosz, Wszebor, Mi³osz, Bobrawka, Gi³pis³awa, Go³ka, Dobromir, M³odota, Stojgniew, Bo¿ebór, Niedobka

z Henrykowskiej, przemieszane "bogate ch³opstwo" z "ziemianami" (nie jestem specjalistk±, ale wg Autora ró¿nice siê rozmywa³y)
oprócz Rabiegowych jeszcze babki: Bogudarka, Trzeszka i panowie Gniewko, Stanko, Alsyk.

z dokumentów dla klasztoru w Trzebnicy (g³ównie ch³opi - dostawcy towarów)
Bogdan, Sulen, Matu³, Su³uj, Gêba, Wies³o, Godziesz, Nieseb±d, Go¶cirad, £atko, Boguchwa³, Bie³ek, Kuczko, Dalestryj, Radost, Dobruñ, Krupa, Modlibóg, Poskosz, Krzepusza, Mi³os³aw, My¶libór, Siestrzewit, Mi³obrat, Skowroniec, ¯uk, Radosz, Nietopyrz, Kêdzierza, D±brosza, Suchorza, Ogorza³a - ogólnie ponad sto imion ch³opskich
rybacy: Radoñ, Kr±g, Godek, Golik, Chrapek, Okuñ

z ró¿nych ¼róde³ - imiona ¯ydów (przekrój od XIII - XVw)
Merkelin z Ziêbic, Józef i Chazkiel (którzy, nietypowo jak na ¯ydów, kupili sobie po wsi), Mosze, Per, Israel, Kaule, Abraham, Toneman, Isaak, Salemlechem, Sweman, Faber, Józef, Aaron, Efraim (ci ostatni to chyba ofiary pogromów z koñca XIV we Wroc³awiu lub G³ogowie)

A ja, Dobrodziejko, z premedytacj± taki misz-masz zacytowa³em. ¦redniowiecze to przecie¿ nie tylko rymcerze. Powiem wiêcej - s± oni w mniejszo¶ci. Zdecydowanej.
Temat dotyczy zreszt± imion w ogóle.
Nie wiem dlaczego, ale jak dot±d to tylko same mêskie przytaczano.
Jako szowinistyczna mêska ¶winia takie¿ przytoczy³em.
Co na to u¿ytkowniczki forum ?
Mo¿e warto zacytowaæ i miana ¿eñskie, jako inspiracjê dla tworzenia poprawnych aliasów dla Pañ ?

K³aniam -

Rabiega

Przepisujê na gor±co z Tropem rycerskiej przygody Wojciecha Iwañczaka. Imiona inspirowane opowie¶ciami rycerskimi, odnotowane w Czechach:

1183 - Trojanus, syn szlachcica na Morawach
1341 - Troianus, rybak, mieszczanin z Nowego Pilzna
1234 - Ector, ¿o³nierz
1264 - w Pradze Isalda, córka Malichiae, obywatela praskiego
1309 - mieszczanin praski Roland
2. po³. XIV w.: Bruncvík, Parcifal, Rulant

Dziêkuj±c Anulce za to bardzo ciekawe uzupe³nienie, chcia³bym zwróciæ uwagê na jedn± rzecz:
Isalda jest prawdopodobnie ¯ydówk±. Malichia to prawdopodobnie zniekszta³cone Malachia (tj. Malachiasz) - imiê raczej niepopularne w¶ród chrze¶cijan.

Warto by³oby sprawdziæ, czy w XIII-wiecznej Pradze ¯yd móg³ rzeczywi¶cie byæ uznany za obywatela. Je¶li tak, to trzeba podkre¶liæ, ¿e nada³ córce imiê wyj±tkowo "trendy" i mocno odstaj±ce od judaistycznej tradycji.

Obywatelem z pe³nymi prawami raczej nie by³, ale bogatym mieszczaninem-bardzo prawdopodobne.
To jest dobre, je¿eli o czeskie i nie tylko imiona chodzi

wiele imon siê tutaj pojawi³o ale mo¿e kogo¶ zainteresuje geneza slowiañskich imion. Mianowicie owe imiona mo¿emy podzielic na jedno- lub dwucz³onowe. Imiona jednocz³onowe pochodzi³y g³ównie od przymiotników lub rzeczowników pospolitych i noszone by³y g³ównie przez ch³opów (np. Poznan, Goszczon, Kochan, Wygnan, Krszczon, Baran, Szyd³o, K±kol, Broda, ¯y³a, Uchacz, £opata, ¯aba, Rus, Cich). choc ja osobi¶cie w nich nie gustuje. natomiast imiona dwucz³onowe sk³ada³y siê z dwóch cz³onów - leksemów (np. imiê Boles³aw sk³ada siê z leksemów 'bole-' i '-s³aw). i teraz po koleji:
bor "walka" (Borzymir, Dalibor)
ciech "uciecha, pociecha" (Ciechos³aw, Wojciech)
gniew (Gniewomir, M¶cigniew)
mir "pokój, spokój, dobro" (Chociemir, Mirogod)
s³aw "s³awa" (S³awomir, Go¶cis³aw)
dom (Domarad)
goj "lek, obfito¶æ, pokój", (Czêstogoj)
woj "wojownik" (Wojs³aw, Czêstowoj)
wuj "wuj" (Go¶ciwuj, M¶ciwuj)
¿yr "pokarm, ¿ycie" (Doma¿yr, ¯yros³aw)
rat "wojna, walka" (Racimir, Rats³aw)
tylko trzeba sobie zdawac sprawe, ze sa to raczej wcze¶niejsze imiona lecz my¶le, ¿e to dobry temat aby t± wiedz± siê podzielic.