Natknê³am siê niedawno na opracowania tañców z manuskryptu z Gresley - pochodzi z Anglii, z prze³omu XV i XVIw. Niestety, autorzy opracowañ sami nie do koñca wiedz±, jak powinny wygl±daæ kroki, a rozpiski s± dla mnie na razie do¶æ enigmatyczne. Czy kto¶ umie tañczyæ te tañce? (Ly beus distonys, Eglamour, Talbott, Esperans, Prenes y gard, Temperans, Northumberland, Prene e gre) Czy kto¶ mo¿e udzieliæ jakiejkolwiek "praktycznej" pomocy - rady, dok³adny opis kroków, mo¿e jakie¶ filmiki z krokami, a mo¿e kto¶ móg³by po prsotu pokazaæ na jakim¶ turnieju? Chodzi te¿ o to, by nauczyæ siê jakiej¶ wersji ISO, bo je¶li zabiorê siê za te tañce sama to prawdopodobnie powstanie 150ta wersja tego samego w postaci jakiego¶ straszliwego wytworu, za który porz±dni tancerze zaraz mnie zlinczuj±. Kto mo¿e pomóc?

My sobie darowali¶my- nie mamy muzyki. I szczerze mówi±c nie widzia³am tych tañców tañczonych przez ¿aden zespó³ w Polsce.
Co do interpretacji- czasem trzeba "na czuja", inaczej nie da rady. Ale je¶li chcia³aby¶ tylko robiæ te tañce z powodu "orginalno¶ci"- to nie ma sensu.

Chcia³abym robiæ te tañce, poniewa¿ to jak na razie prócz W³oskich jedyny manuskrypt z tañcami XVwiecznymi, no i wszyscy krzywi± siê na W³ochy, mo¿e s³usznie, bo to jednak inny kr±g kulturyowy.
A muzykê mo¿na zagraæ I tak przecie¿ trzeba wyeliminowaæ grajków z dalekiej Japonii.

Krzywi± siê? To niech siê krzywi± Nie wiem do koñca- W³ochy inny a Anglia ten sam? Chyba jednak wiêksza "wymiana kulturowa" zachodzi³a z W³ochami- a na pewno Bona, która zjecha³a do Polski "przywioz³a ze sob± te tañce. O innej takiej wymianie pisze Barbara Spatri; 13.01.1490 Ludovico il Moro organizowa³ wesele Giangaleazzo Sforzy, 21-letniego ksiêcia Mediolanu, z Izabel± Aragoñsk±- ina którym tozaprezentowali siê tancerze z Hiszpanii, Polski, Wêgier, Niemiec i Francji, ka¿da grupa charakterystycznie odziana, wys³ana przez swego w³adcê aby uhonorowaæ narzeczonych.
To tyle o krêgu kulturowym
Natomiast co do pomocy- w³oscy nauczyciele lubuj± siê w swoich tañcach, pewnie dlatego Gresley nie le¿al w krêgu ich zainteresowañ. Przegl±daj±c og³oszenia o kursach za granic± te¿ niegdy nie widzialam propozycji nauki tañców zGresley. Nie wiem- mo¿e na http://www.rendance.org/ maj± listê mailingow± i s± Angolami- mo¿e co¶ Ci pomog±.
BTW- to nie jedyny manuskrypt nie w³oski.

Mimo wszystko, patrz±c chocia¿by na stroje czy literaturê, mo¿na doj¶æ do wniosku ¿e w XVw. W³ochy nie nale¿± do krêgu kultury zachodnioeuropejskogotyckiej, za¶ Anglia, Francja, "Benelux" i Niemcy to w miarê mniej wiêcej to samo.
Bona, ech... gdzie Rzym, gdzie Krym... Interesuj± mnie czasy wcze¶niejsze .

Przyk³ad, który poda³a¶, chyba sugeruje, ¿e tañce z nie-w³och by³y we W³oszech egzotyczne i vice versa.

PS - jakie jeszcze znasz w miarê wczesne nie-w³oskia manuskrypty? Czy mog³aby¶ siê podzieliæ jakimi¶ materia³ami?
Naprawdê mi na tym zale¿y, bo te w³ochy to mi jako¶ mimo wszystko nie teges...

Aaaaaaaaaa.... lito¶ci..... Ja wiem, ¿e mam ju¿ swoje lata, szko³ê skoñczy³am dawno- ale gdzie na lito¶æ bosk± je¼dzili Polacy na studia? Nie do W³och czasem?


A nie sugeruje Ci czasem, ¿e istnia³a jaka¶ tam wymiana? W tych niby nieprzenikaj±cych siê krêgach? Wcale nie by³y to tañce "egzotyczne" bo w³a¶nie bez przerwy W³osi z Hiszpanami siê przyjmowali i tañczyli te swoje tañce, ¿eby zrobiæ go¶ciom dobrze. To wszystko pisze Barbara Sparti w przedmowie do opracowania "De pratica seu arte tripudii" Ebreo.


No có¿.... Sparti pisze te¿, ¿e tañce z tych w³oskich traktatów tañczono w³a¶nie jeszcze spokojnie ko³o 1520 roku ( nie pamiêtam dok³adnie, a nie mogê sprawdziæ bo po¿yczy³am swoj± ksi±¿kê). A Gresley datuje siê miêdzy 1480 a 1520, wiêc jakie wcze¶niej?

Inne: np. Les Basses danses de Marguerite d`Autriche" opublikowany w 1490 roku. Zawiera tañce burgundzkie i jest do¶æ podobny do l`Art et instruction de bien danser" (Toulouze Manuscript) wydanym pomiêdzy 1482 a 1496 w Pary¿u ale ponoæ nie s± to kopie.
Manuskrypt z Brukseli - pierwsza czê¶æ- opracowanie teoretyczne, kroki itp. druga- choreografie i muzyka. Jest chyba jednym z kompletniejszych.
POzosta³e: Manuskrypt z Nurnberg -1517, Manuskrypt z Cervera ok 1496, Il Papa- tu jest problem bo baaardzo szerokie datowanie: 1500-1550, Manuskrypt z Salisbury z 1497.
Wiêkszo¶æ do wygooglowania, Bassadanza Ma³gorzaty Austriackiej na 100% s± w bibliotece kongresu.

przypadkowo natknê³am siê ostatnio na ten artyku³, jakby ktos jeszcze czego¶ szuka³ na ten temat i do tego nie dotar³
http://www.pbm.com/~lindahl/lod/vol5/gresley.html

Projekt reaktywacji Gresleya zacz±³ siê nieuchronnie, i w praniu wynik³y pewne problemy.

Kto¶ ma jaki¶ pomys³, jak wykonaæ krok lepe? W³a¶ciwie wszystkie kroki opisane w Gresleyu s± po prostu odpowiednikami kroków z tañców w³oskich i nieuchronnie nasuwa siê movimento, ale nie jestem pewna, czy to s³uszny trop. Istnieje te¿ opisany krok "meve" który byæ mo¿e bardziej pasuje do wzmiankowanego W³ocha, chocia¿ nie spotka³am siê z nim w opisach tych tañców, do których zachowa³ siê kompletny opis kroków i muzyka. Lepe=capriole?

Podobnie sprawa ma siê z rake i brawle. Brawle to prawdopodobnie próba zapisu francuskiego s³owa "branle" angielskim sposobem, za¶ "rake" oznacza "innochód" (taki krok u konia ). Obra kroki najczê¶ciej s± interpretowane jako krok w bok, jednak musz± siê czym¶ ró¿niæ:

Hipoteza 1 - brawle do rake ma siê jak continenza do ripresy (albo odwrotnie). Wydaje mi siê, ¿e rake zajmuje mniej bitów, ale...

Hipoteza 2 - brawle to krok w miejscu, a rake do przodu, po zygzaku, jak sempia w Vita di Colino.

"Lepe = capriole", to przepraszam, ale chcesz opracowaæ te tañce w stylu XV-wiecznym, czy XVI-wiecznym?

Có¿, o ile w przypadku rake i brawla mo¿na jeszcze snuæ domys³y, lepe pozostaje zupe³n± enigm±. Nie mam pomys³ów i nie pali mi siê szczególnie do wrzucania tego pogañskiego kroku do piêknych spokojnych Gresleyów, natomiast chêtnie pozna³abym Twoje zdanie, je¶li mo¿na.

Jak powiedzia³am, opracowanie Gresleya to takie gdybanie. Z opisu, który jest na stronie SCA posz³abym raczej w dolne sempio. Czyli krok do³em i wspiêcie na zamkniêcie kroku. Ale jak mówiê, to jest czyste gdybanie.

Przy g³êbszym zastanowieniu nazwa kroku mog³aby co¶ takiego sugerowaæ. W zasadzie "leap" t³umaczy siê jako "skakaæ" ale angole okre¶laj± tak w³a¶nie takie p³askie, spokojne hycanie.