Mam pytanie odno¶nie rêkawa typu raglan w sukniach damskich na pocz±tku XV wieku. Osobi¶cie wydaje mi siê, ¿e nie ma innej mo¿liwo¶ci uzyskania takiego dekoltu jaki ma np. pani w ró¿owym jak w³a¶nie wszywaj±c rêkaw-raglan http://gallica.bnf.fr/scripts/mediator.exe...100285&I=000050 jednak czy faktycznie tak wszywano rêkawy na pocz. XV wieku? Czy mo¿e jest to wynalazek dopiero z po³owy wieku (za³±cznik)

ja dorzucam kilka innych ilustracji przedstawiaj±ch mniej wiecej to samo. jestem na tak.

Czy nie jest to raczej wynik specyficznej konstrukcji (takiej jak suknia z Moy)? Chodzi mi o to, ¿e "rami±czko" mo¿e byæ przed³u¿eniem "pleców".

Pozdrawiam,
Szymon

U van der Weydena jest to dosc specyficzny rekaw o konstrukcji przypominajacej "reglan"-wskazuja na to widoczne linie szwow. Wczesniejsze suknie znane z ilustracji do poematow Christin de Pisan to jednak tradycyjne rekawy doszywane do bardzo waskich ramiaczek.

A to?

Na Inicjale podpisanym jako "illumination by Nicolo da Bologna 14th cent." widac nawet szerokosc ramiaczka (podkroj pachy i dekolt oznaczony jest zlotym haftem-dlatego widac to dobrze). Sa to klasycznie krojone suknie tylko, ze maja bardzo szeroki i plytki dekolt.

No dobra, a powy¿ej - tapiseria "kochankowie" i poni¿ej - the Bourbons meeting? W "kochankach" te dekolty s± chyba na tyle szerokie, ¿e nie da³oby siê podnie¶æ r±k, gdyby by³y na rami±czkach, a w burbonach, tak samo jak we wcze¶niej zamieszczanych ilustracjach, wyra¼nie widaæ charakterystyczn± liniê dekoltu, która tworzy siê przy tym typie rêkawa, a wszystko jest jeszcze podkre¶lone cieniowaniem. Jak dla mnie takie rêkawy pojawiaj± siê w ikonografii za czêsto,¿eby mo¿na to by³o uznaæ za niedok³adno¶æ iluminatora czy malarza. Wiem, ¿e jestem uparta, ale po prostu nie rozumiem, dlaczego istnienie prostego i przydatnego rozwi±zania tak uparcie wykluczasz.

Kiedys popelnilam sukienke z takim szerokim, kwadratowym dekoltem i mial on tendencje do spadania z ramion tak, jak widac to na ilustracjach. Zeslizgiwanie sie ramionczek z ramion powodowalo przesuniecie linii podkroju pachy pod katem ale nie wplywalo na ograniczenie mozliwosci ruchu. Sukno jest elastyczne.
Poza tym brak znalezisk pt. zachowane "reglany"-niska precyzja przedstawien (nie to co u van der Weydena). Pozostaje sceptyczna ale nie wykluczam. Jak zobacze to uwierze-czlowiek uczy sie cale zycie a ja pozostawiam sobie czasem takie "jalowe pola" kosiumologii do gruntownego przeanalizowania dopiero po zdobyciu wiekszej ilosci informacji.

Caluski!

Dąbrówka nie przejrzała uważnie tego, co zamieściła.
Andrea Firenze "The Church Militant and Triumphant" (1365-68) - na całości obrazu nie będzie dwóch typów rękawów. Pani grająca na skrzypeczkach
http://www.wga.hu/art/a/andrea/firenze/church.jpg

Ten akurat fresk zapl±ta³ mi siê, bo by³ w kompilacji z innymi. Kiedy zamieszcza³am drugi za³±cznik, chodzilo mi o te fragmenty, które opisa³am wy¿ej.
No, to czekamy na wykopaliska i sory za wybuch