Witam
Szukam kogo¶ z okolic Trójmiasta lub Elbl±ga do uprawy lnu. W praktyce to wygl±da tak: mam troche ziemi i moge dogl±daæ uprawy, ale nie wiem jak zacz±æ- jak posadziæ, dostosowaæ ziemiê itp. wiêc poszukuje kogo¶ kto zna siê mniej wiêcej na ¶redniowiecznych sposobach uprawy, ma pojêcie o tym jak to wygl±da w praktyce oraz mi pomo¿e na poczatku i wejdzie ze mn± w spó³kê. Z uzyskanego lnu chcia³ bym jako¶ uzyskaæ materia³ na ciuchy i nici. To dosyæ trudne przedsiêwziêcie, ale grzechem by by³o nie spróbowaæ


Pozdr. i czekam na zg³oszenia/propozycje

Fajna inicjatywa. Poszukaj organizacji zajmuj±cych siê ekoupraw± i innymi naturalnymi sposobami pozyskiwania plonów. Powinni Ci pomóc.

Ale zasianie to dopiero 10 proc. pracy. Najgorsze jest pozyskanie w³ókien - w latach 60 dosz³o do eksplozji py³u lnianego w jakiej¶ fabryce - jedna z najwiêkszych katastrof przemys³owych minionego pó³wiecza

Genralnie jest to raczej ciê¿ka i ¿mudna praca. Watcher opowiada³ przypowie¶æ jak to w chyba w XIV wieku go¶æ dostarczy³ seniorowi duuu¿o wiêcej przeszywalniæ wykonanych ze skóry, bo na znacznie mniej lnianych nie by³o go staæ To du¿o mówi.

Pozdrawiam i powodzenia!

Wiem, ¿e to bêdzie hardkorówka, ale mam ¶wietnego kowala który mo¿e wykonaæ narzêdzia i mozna zrobiæ 100% odtworzone ubranie.

Sighrolf, owce ju¿ te¿ zacz±³e¶ hodowaæ ?

Nie moge hodowac owiec, wiesz ile tutaj jest wycieczek szkockich?

Hmm... no pomys³ dobry... je¿eli od jesienie zamieszkam w Gdañsku to chêtnie Tobie pogê..chocia¿ niestety znam ten problem tylko w teroii..praktya pewnie wyglada znacznie gorzej

Strona poniek±d te¿ rekonstruktorska - rekonstrukcja metod uprawy lnu:
http://www.paz.most.org.pl/len/uprawa.html
Czujê siê w obowi±zku ostrzec: znalaz³am tam parê b³êdów merytorycznych, konkretnie w nazwach urz±dzeñ do obróbki. Np. cierlica zostala podpisana jako "terlica". O ile mi wiadomo, terlicy nale¿a³oby szukaæ raczej w siodle , motowid³o jako "snowad³o". Ale myslê, ¿e lektura strony to na ma³y pocz±tek, a potem mo¿e by warto z³apaæ kontakt z lud¼mi od tamtego projektu - musz± mieæ ju¿ chocia¿ troche praktycznego do¶wiadczenia.

Jak bêdê mia³a dostêpny skaner, i CZAS, postaram siê co¶ wrzuciæ z ksi±¿ki o uprawie i wstêpnej przeróbce lnu z 1937 r. Ale to na pewno nie w tym tygodniu...
Sama fizycznie raczej do przedsiêwziêcia nie do³±czê - o pó³ Polski za daleko - ale bardzo chêtnie jako czlonek korespondencyjny

PS:
Sighrolf, je¶li chcesz odtwarzaæ metody starsze, ni¿ - na mój stan wiedzy - XVIII wiek w rzemio¶le, a po³owa XIX w przerobie domowym - to potrzebujesz do wyrobu narzêdzi nie kowala, tylko speca od d³ubania w drewnie. Pierwszy kawa³ek ¿elastwa, z jakim bêdzie mia³ kontakt taki hardkorowy len, to no¿yce przy krojeniu p³ótna!

Uprawa lnu - fajna inicjatywa. A tak z ciekawo¶ci zapytam czy np bêdziesz u¿ywa³ ¶redniowiecznych narzêdzi do tego??? Zaprzê¿esz mu³a i pójdziesz oraæ? Hmm... ciekawe czy kto¶ kiedykolwiek siê na to zdobêdzie... :-) Ale i tak tylko podziwiaæ...

"Wiem, ¿e to bêdzie hardkorówka, ale mam ¶wietnego kowala który mo¿e wykonaæ narzêdzia i mozna zrobiæ 100% odtworzone ubranie"

Jak napisa³em, narzêdzia bêd± zgodne. Narazie tylko nie ma ¿adnego wspólnika

I sam zaorasz to pole? :D Z jednej strony uznaæ Ciê mo¿na za szalonego, z drugiej to mo¿e byæ ciekawe :-) Gdybym mieszka³ bli¿ej móg³bym zostaæ wo³em poci±gowym... ale tak :D

Chcia³bym Ciê zobaczyæ orz±cego pole :D :D :D

No bez przesady z tym straszeniem wybuchem i z oraniem wo³ami!...

Rêczne techniki obróbki lnu nie wytwarzaj± az takich zagro¿eñ jak produkcja na skalê przemys³ow± w zamkniêtej hali przemys³owej!

Area³ do obsiania musi byæ co prawda spory - trzeba by przygotowaæ z kilka-kilkana¶cie arów na dobry pocz±tek - ale skopaæ tak± powierzchniê mo¿na i drewnianym szpadlem. Jak kto¶ chce, to mo¿e i rad³em, ci±gniêtym przez kolegê. Ale gdyby to by³ grunt dot±d nieeksploatowany rolniczo, albo d³ugo od³ogowany (d³u¿ej ni¿ rok-dwa), to ju¿ bêdzie ciê¿ej - zostaje tylko motyka.

Tym niemniej ani te narzêdzia, ani te¿ sprzêt do dalszej obróbki materia³u dla uzyskania w³ókien z lnu nie s± jakie¶ szczególnie kosztowne ani trudne do odtworzenia. Najbardziej skomplikowane to grzebieñ do czesania. Zw³aszcza w porównaniu ze sprzêtem potrzebnym do przetworzenia tych w³ókien na przêdzê (ko³owrotek) i przêdzy na p³ótno (warsztat tkacki), ale te ostatnie reenactment ma ju¿ "rozgryzione" i opracowane.

Jak kto¶ ma ziemiê - i czas!!! - na pewno warto spróbowaæ (i dobrze obfotografowaæ, z neutralnym, eee, t³em w tle ¿e tak powiem).

Sighrolf jak zwrócisz mi koszty przejazdu to przyjadê pooraæ trochê :D A co do pó¼niejszych planów to mogê ewentualnie haftowaæ albo robiæ nici, jakkolwiek tego drugiego jeszcze nie umiem, ale to chyba nie takie trudne.

S³awa odtwórstwu :D

Hehe... no w sumie Radowan nie g³upie to stwierdzenie
Tak to te¿ bym siê pisa³a, taknie trudne nie jest
pozdrawiam