czesc,
jestem swiezy tutaj wiec moze robie cos nie tak ale obiecuje ew. poprawe.

od jakiegos czasu probuje dotrzec do opisu/ksiazki/podpowiedzi na temat jak samemu przykleic okleine. chce do tego uzyc kleju kostnego co zdaje sie byc dobrym ruchem. niestety wczoraj probowalem i ostatecznie jakis efekt osiagnalem ale chyba dlatego, ze byla to powierzchnia 12x30 cm. trwalo to jednak bardzo dlugo. szukam jakies ksiazki, strony www, wskazanie ew. watku na forum lub zwyklej podpowiedzi jak to sie robi.

przeszukalem frehe ale nie znalazlem odpowiedzi na moj problem.

macko

okleinê ?? pomyli³e¶ forum

Fornir - jednakowo po ca³ej powierzchni rozsmarowny klej - co¶ do czego ma byæ przklejony. Ca³o¶æ ¶cisn±æ - to schnie bardzo d³ugo ostrzegam lojalnie

£ukasz

Pozwoli³em sobie zmieniæ temat na w³a¶ciwszy.
Tutaj znajdziesz informacje jak dotrzeæ do fachowej literatury stolarskiej
Kiedy¶ jak robi³em w renowacji mebli, to fornir nak³ada³em taki oto sposobem(w³a¶nie dêbowy).
-powierzchnie klejone powinny byæ czyste od kurzu i równe
-do klejenia u¿ywa³em kleju skórnego, nieco wodnistego roztworu na gor±co
-u¿yty fornir przed klejeniem powinien byæ zwilzony (ró¿ne s± szko³y: mo¿na zwil¿aæ tamponem, mo¿na krótkotrwale zamoczyæ lub d³ugo moczyæ na wskro¶-ja stosowa³em drugi sposóB)
-smarowa³em klejone strony forniru i blatu sto³u
-nastêpnie wa³kiem dociska³em nierówno¶ci
-k³ad³em tekture 3-4mm, na ni± p³ytê stalow± 3mm i inne ciê¿ary,aby by³ równomierny docisk
-im d³u¿ej schnie tym lepiej, przyspieszenie suszenia poprzez wystawianie na s³oñce czy inne ciep³o spowoduje zniszczenie naszej pracy(fornir mo¿e siê odczepiæ, poskrêcaæ, popêkaæ)

To chyba tyle z w³asnego do¶wiadczenia.

Od siebie mogê poleciæ wycieczkê do jakiej¶ biblioteki technikum,szko³y zawodowej. Wiele ciekawych informacji tam znajdziesz, g³ównie z tych wydanych w latach 45-80.

dzieki horhe za odpowiedz. z moich prob wynikalo, ze czegos mi tu brakuje i z twojej odpowiedzi wynika, ze zmoczenia tego forniru. mam nadzieje, ze to pomoze.

Po prostu zwil¿ony fornir jest mniej ³amliwy i bardziej elastyczny oraz lepiej wch³ania klej, bo ma otwarte pory.

lecz uwa¿aj przy klejach typy wikol(wsio kleje na bazie wodnej)niektóre forniry po wyschniêcu pêkaj±.
pozdrawiam
obserwator

Przy ka¿dym kleju pêka jak siê co¶ skopie Mnie zawsze uczono (i w wiêkszo¶ci przypadkach popieram) aby stosowaæ ¶rodki chemiczne (min. kleje) odwracalne czyli tak¿e wikol(jeszcze z nim problemów nie mia³am). Ma to swoje zalety przy renowacji bo mo¿na takie pow³oki i spoiny w przysz³o¶ci ³atwo usun±æ jak zajdzie potrzeba.
Przy fornirowaniu nale¿y te¿ zwróciæ uwage na grubo¶æ forniru... Te wspo³czesne s± przewa¿nie cieniutkie jak nie powiem co i czasami ciê¿ko siê z nimi dogadaæ. Ostatnio w pracowni robi³am kredens Art Deco(gdzie widoczna by³a ju¿ jaka¶ renowacja i zamiast zmywania politury czeka³a mnie zabawa z lakierem starej generacji...) i usuwaj±c musia³am uwa¿aæ aby go nie przetrzeæ bo by³ grubo¶ci papieru albo i ciañsza
Kiedy¶ natomiast mia³am zaszczyt zajmowaæ sie komod± Kolbuszowsk± gdzie grubo¶æ osi±gnê³a 5mm (orzech) i aby uzupe³niæ ubytki musia³am sobie dorobiæ je na tarczówce z litego drewna... troche zabawy z tym by³o