Zbieram informacje na temat bi¿uterii w XV wieku. Niestety dotychczas na sieci nie znalaz³am nic godnego uwagi. Czy móg³by kto¶ poleciæ mi literaturê lub podzieliæ siê w³asnymi zbiorami ikonografii. Za wszelak± pomoc bêdê bardzo wdziêczna.

Witam!

W sieci zeby na cos natrafic powinnas sie poslugiwac nazwami poszczegolnych zabytkow a to trudne. Mozesz sprobowac nazwiskami malarzy z tego okresu. Zajrzyj do Gutkowskiej, Norrisa czy Violet le Duca. Przy czym tam sa zamieszczone raczej rysunki przedmiotow a nie zdjecia.

Ludka Excalibur

ave!
ja osobiscie polecam "sztuke swiata" tom3,4,5(od bizancjum do renesansu)warto przejzec z uwagi na naprawde duza ilosc kolorowych reprodukcji.a jeszcze polecam 2tomowe wydawnictwo Peter'a Meyre'a "historia sztuki europejskiej" moze nie ma ladnych kolorowych obrazkow i nie jest historia zdobnictwa ale przy kazfdym rozdziale mozna znalezc ciekawe uwagi na temat stylu(badzo ulatwiaja interpretacje malarsta).wiecej info bede mial w pazdzierniku-dostep do wiekszosci ksiazek zwiazanych tylko z wzornictwem

Witam
Szukam informacji na temat bi¿uterii ¶redniowiecznej (okres XII-XIV w). W sieci bez problemu mo¿na znale¼æ ozdoby wikiñskie i celtyckie ale o ¶redniowieczu jako¶ wspó³cze¶ni jubilerzy zapomnieli. Interesuj± mnie g³ównie mêskie ozdoby. Mo¿e kto¶ mi pomo¿e, zale¿y mi na zdjêciach b±d¼ rycinach, które mog³y by pos³u¿yæ za wzór do wykonania czego¶ takiego.
Pozdrawiam
Nataniel

przepraszam, ale wrzucam linki na strony z bi¿uteri± jak leci, tzn. nie pamiêtam z jakie jest dok³adne datowanie, niestety musisz sam sprawdziæ, chyba niestety wiêkszo¶æ jest z XV wieku:

http://talbotsfineaccessories.com/jewel.html
http://www.medievalbeads.com/docs.shtml#
http://www.medievalwares.com/
http://www.panicosm.com/history.html
http://www.ceu.hu/medstud/manual/SRM/index.htm
http://www.ladysmaidjewels.com/Articles/pilgrim.html
http://www.costumes.org/travel/00pages/ukt.../uktour_p34.htm

Witam
Wielkie dziêki Anno za te linki .
Ze swojej strony mogê dodaæ tylko jednego linka ale za to do rodzimej strony:
http://www.mm.wikingowie.com/
Niestety wiêkszo¶æ to ozdóbki wikiñskie i celtyckie .

Mam jeszcze dwa pytanka do szanownych FREHowiczów.
Czy noszenie np. w XIII w. bi¿uterii celtyckiej to by³by obciach. Bi¿uteria sama w sobie by przetrwa³a (w koñcu to nie zwyk³a blacha) problem tylko w tym, czy by³o by to do przyjêcia.
Jak to by³o z kolczykami w ¶redniowieczu (oczywi¶cie pytam o mê¿czyzn). Na wschodzie pewnie by siê co¶ znalaz³o a Europa? Mo¿e kto¶ przywlók³ tak± modê razem z sanda³kami itp. od saracenów?
Pozdrawiam
Nataniel

U nas, w Polsce, kolczyki u mê¿czyzn??? Chyba nie, wiem tylko, ¿e kiedy ju¿ przecie¿ w renesansie Walezy przyjecha³ do Polski, swoim kolczykiem budzi³ zgorszenie

a kozacy to chyba nosili kolczyki .....

Witam

To ja te¿ bêdê (a mam dwa, to dopiero bêdzie zgorszenie )


W to nie w±tpiê, ale ten fakt niestety nie u³atwi mi sprawy (nie te czasy).
Pozdrawiam
Nataniel

tez sie przymierzam tylko czasu nie mam
a to akurat moj okres i nie bede sial zgorszenia

Witam
Znalaz³em ciekaw± stronê z bi¿uteri±:
http://www.ancienttouch.com/index.html
Pozdrawiam
Nataniel

Zastanawiam siê, czy w ¶redniowieczu istnia³y obr±czki? To znaczy zarówno takie wy³±cznie "do noszenia", jak i ¶lubne? Z czego je robiono? Czy by³y w jaki¶ sposób zdobione, czy te¿ mo¿e bez ozdób?

Pozdrawiam,
S³odziutki.

Witaj!

Popatrz sobie na obrazek kwiecien z "Godzinek Ksiecia de Berry" to wyglda na zareczyny i wymiane pierscionkow.

Poza tym tak jak sie zastanawiam, ze obrczki to czasem nazywa sie pierscieniami (pierscinkami slubnymi).

Ludka Excalibur

¦wietnym ¼ród³em, je¶li idzie o bi¿uteriê (w tym pier¶cionki) s± przedstawienia ¶w.Eligiusza, patrona jubilerów. Do szybkiego znalezienia na sieci (St Eligius w Altavista pod Images i ju¿). Pozdrawiam
Gwyn

czy kto¶ wie,jakie kamienie by³y najbardziej popularne?Czy wyrabiano pier¶cionki z malachitem?Przypuszczam,¿e noszono miedziane bransolety(dla tych,których nie by³o staæ na z³oto i srebro...he,he),ale kto móg³ je nosiæ-czy powiedzmy zwyk³a mieszczka mog³a sobie na to pozwoliæ?Czekam na odp.lub bibliografiê.

Ave!

Z t± miedzi±, to bym siê nie spieszy³ za bardzo. Paskudnie wp³ywa na skórê - robi siê zielona i mo¿na siê naprawdê niemi³o za³atwiæ. Troszkê inaczej wygl±da sprawa z br±zem. Te¿ mo¿e siê zrobiæ zielonawy, ale nie je¿eli siê go wcze¶niej spatynuje - wtedy jest bezpieczny dla zdrowia .

Pozdrawiam!
Szymon de Conti Sarré

no to mam szczê¶cie,bo dosyæ dbam o swoje ¶wiecide³ka,polerujê je i szorujê..ale na takim turnieju-kto wie-raz dwa siê mo¿na zazieleniæ

No w³a¶nie-..jak to jest z tymi kolczykami u mê¿czyzn? Gdzie¶ przeczyta³em ¿e podobno (?) zapocz±tkowali tak± modê ¿eglarze Kolumba, i st±d popularne wyobra¿enie "wilka morskiego" z solidnym kawa³kiem z³ota rozci±gaj±cym ma³¿owinê uszn±... Ponoæ mieli siê obwieszaæ bi¿uteri±, by zachowaæ trochê z³ota "na czarn± godzinê".Lancknechci chyba te¿ siê tak wystrajali-...tylko czy nosili kolczyki...? W Polsce to wspomniany Walezy dopiero, ale z tym zgorszeniem to chyba przesada, bo przecie¿ taki ¯ó³kiewski w m³odych leciech wyst±pi³ w zielonej damskiej sukni na cze¶æ bogini Diany,i to na królewskim balu! Mia³o to zwi±zek z mod± na kulturê klasyczn± i mity na europejskich dworach.

Witam
Natanielu, mówi±c o bi¿uterii celtyckiej masz pewnie na my¶li tê z pierwszych stuleci naszej ery, a mo¿e nawet wcze¶niejsz±, z okresu rozkwitu kultury celtyckiej w Europie? My¶lê, ¿e jest bardzo niewielkie prawdopodobieñstwo noszenia jej w XIII w. Ludzie wtedy nie byli takimi mi³o¶nikami staroci, jak my obecnie. Metale szlachetne by³y na tyle kosztowne, ¿e star± bi¿uteriê traktowa³o siê jako z³om i przetapia³o lub przekuwa³o je¶li nie na monety, to na wspó³czesne, modne akcesoria, no chyba, ¿e przodek w testamencie zaznaczy³, ¿e przedmiot ma byæ noszony w takim stanie, jak zosta³ otrzymany (dotyczy³o to czêsto np. futer, innych czê¶ci odzie¿y - taka ciekawostka na temat dba³o¶ci o garderobê). Proces taki móg³ byæ przeprowadzony kilkakrotnie, st±d pojawiaj± sie obecnie trudno¶ci w okre¶laniu pochodzenia geograficznego np. wyrobów miedzianych na podstawie sk³adu stopu (z³o¿a rudy maj± ró¿ne charakterystyczne zanieczyszczenia).

Witam
Z kamieniai to jest tak ¿e stosowano to co obecnie tyle ¿e by³ totalny ba³agan je¶li chodzi o klasfikacje i nazewnictwo,np diamentem nazywano wszystko to co nie da³o sie roz³upac na kowadle oraz ³adnie odbija³o ¶wiat³o, do rubinów zaliczano kamienie o barwie czerwonej które notabene tlenkiem glinu domieszkowanym chromem nie by³o czêsto mylono te kamienie z granatami itd itp..
Z tytu³u do¶æ prymitywnych metod obróbki szlif by³ bardzo ubogi.
na samym pocz±tku szlifowano naturalne ¶ciany ryszta³ów bo to by³o naj³atwiejsze, ³upano kryszta³y oraz nadawano im formy barzo oszczêdne gdyz chodzi³o o uzyskanie jak najwiêkszej masy z danego surowca.
Sama forma szlifu tak istotna obecnie by³a sprawa drugorzêdna.
co do metali to jeszcze istnia³o pokrywanie wyrobów innym metalem za pomoca amalgamatu np z³ocenie ogniowe jednak to owszem stosowano bardziej do wyrobów codziennego uzytku ¿adziej do ozdób z prostej przyczyny z³otnicy w g³ównej mierze zajmowali sie wytwarzaniem przedmiotów uzytkowych.

PZDR radek

ja znalaz³em cos takiego - wykonywany by³ z brazu badz srebra, podobno to popularny wzór. To tutaj to, jak mniemam, orygina³. Mo¿e kto¶ potwierdzic?

http://www.ceu.hu/medstud/manual/SRM/types.htm
Duzo zdjec orginalow choc trzeba cierpliwosci aby sie zaladowaly....

a ma ktos moze jakies zdjecia/rysunki relikwiarzy datowanych na XV wiek, a szczególnie t± pó¼niejsza jego po³owe?

W którym¶ z postów jedna frehowiczka wspomina³a co¶ o br±czkach. Inna odpowiedzia³a jej, ¿e o obraczkach s³ychaæ dopiero od XVI w (o ile dobrze pamietam). Teraz nie moge tego postu znale¼æ, wiêc obrazek przyczepi tu.
Na detalu z obrazu Rogera van der Weydena widaæ, ¿e kobieta ma co¶, jakby obr±czkê na palcu (1435 rok).

To jest pierscionek tylko "oczko" ma wpuszczone w obraczke. W czasach wikinskich istnialy obraczki i spotyka sie je sporadycznie takze pozniej-maja forme plecionki z drutu srebrnego lub zloconego.

takie pier¶cionki s± zdobione oczkami, grawerowane albo maj± np.wyryty lub inkrystowany krzy¿yk

I jeszcze trochê. ¦wiêty Eligiusz, patron jubilerów. Pozdrawiam
Gwyn

Nie wiem, czy masz na my¶li obr±czkê jako element rytua³u za¶lubin (który przewa¿nie i tak by³ pier¶cionkiem), czy jako formê produktu jubilerskiego. Jako ten ostatni znany by³ od czasów prehistorycznych, w koñcu nic prostszego, jak sklepaæ odcinek drutu.
Pozdrawiam

Wsrod znalezisk londynskich sa pozno XIV-wieczne obraczki tzn. kolka wykonane z plecionki drucianej lub paskow blaszki, rytowane lub nie, pozbawione oczka.
Nie ma w sredniowieczu czegos takiego jak obraczka slubna w formie obraczki-kobieta otrzymywala pierscien a nie obraczke.
Widzialam raz obraczke z "arma christi" (tak to sie chyba nazywa) czyli atrybutami Meki Panskiej i postacia Chrystusa Zmartwychwstalego datowana na pozny XVw.
Generalnie pierscionki sredniowieczne maja kilka glownych form: obraczka-plecionka z drutu, obraczka , pierscionek z oczkiem zintegrowanym, pierscionek z oczkiem donitowanym do obraczki i pierscionki bez oczka szklanego lub z kamienia szlachetnego-oczko odlane jest z metalu.

Skarb z Fishpool z 1464r., zbiory British Museum-obraczka, pierscionek z turkusem, pierscionek metalowy i sygnet.

Ja z trochê innej beczki. Szukam fibuli z³oto ze srebrem - cena do 300z³ i..... przejrza³am troche stron, nigdzie nie ma tego co mnie interesuje. Wiem ¿e s± takie egzemplarze bo by³y sprzedawane na Rynii i Wolinie. I nteresuje mnie mniejwiêcej co¶ takiego : http://www.celtica.pl/korzenie/index.php?show=25 Sprzedawcy prawdopodobnie nie maj± w³asnych stron i ciê¿ko mi do nich dotrzeæ. Mo¿e kto¶ z Was ma jakie¶ info?




A tak ³a¿±c po necie znalaz³am kilka stron, mo¿e kogos zainteresuj±:

http://www.craftycelts.com/fibula.html

http://www.tvgawex.pl/~g13526/grafika/doda...ki/zawiroz.html

http://www.celtica.pl/korzenie/

witam!
Je¶li chodzi o ¶lub i zarêczyny to od ¶redniowiecza u¿ywano pier¶cieni ¶lubnych - jest to osobna kategoria pier¶cieni o wyra¼nie sprecyzowanym przeznaczeniu i kszta³cie - Patrz Micha³ Gradowski Dawne Z³otnictwo .
Co siê tyczy bi¿uterii wykonanej z metali nieszlachetnych , to pojawia³y siê przedmioty z miedzi - najczê¶ciej by³y jednak zlocone lub srebrzone tzw. metod± ogniow± - dotyczylo to tak¿e wielu innych przedmiotów - naczyñ , przyborów ,sprzêtów liturgicznych itp.
Popularn± imitacj± bi¿uterii srebrnej dla ubogich w ¶redniowieczu by³u wyroby z cyny.
Malachit jako kamieñ jubilerski - i nie tylko - sproszkowany malachit by³ i jest! skuteczn± trucizn±! , by³ znany ju¿ w staro¿ytno¶ci pod nazw± malachos miêkki. ze wzglêdu na piêkny kolor i ³atwo¶æ obróbki , chêtnie stosowany w danej bi¿uterii.
pozdrowienia
Pablo

Je¶li kto¶ dysponuje jakimis ¼ród³ami na temat naszyjników, wisiorków i innych rzeczy "na szyjê" to by³abym wdziêczna za przes³anie

Medieval market zawiesil dzialalnosc. A ja tymczasem szukam kilku rzeczy w srebrze za jakas rozsadna cene. Znacie jakies adresy?

Najbarzdiej siê i tak zawsze op³aca robic na zamówienie...
pozdrawiam

zalezy od okresu, ale nina robi bardzo fajne rzeczy spotkac ja mozna -> TUTAJ <-

Witam,
nie odnalaz³am tematu dotycz±cego kobiecych ozdób wikiñskich, wiêc zdecydowa³am siê pisaæ tutaj. Moje pytanie dotyczy ozdób powszechnie zwanych "zawieszki". Je¶li takowe noszono, za³ó¿my ok. X w., to na czym je zawieszano? I na jakiej d³ugo¶ci, tak ¿eby by³o je widaæ? Przecie¿ dekolt strojów, które powszechnie siê rekonstuuje nic nie odkrywa, wiêc i nic nie widaæ

Pozdrawiam,
Ylajali

Verdandi.
Te b³yskotki z ¯elaznych korzeni to robota Wojtka Kochmana z Warszawy.
Namiary na jego pracowniê ma Robert £aziñski.

A Polecam Godzinki Ksiecia de Berry Piekne zlote naszjniki za dodatkowymi lancuchami, z tego co wiem Gzdaczowi z Poznania udalo siê kiedys cos takiego zrekonstruowac, i nawet swego czasu mozna bylo kupic na stronie Wolnej Kompanii Najemnej Poznan

A ja znalaz³am broszki.
Wiêkszosæ jest datowana na XVw, bo jedna nie wiem na kiedy .

I znalaz³am jeszcze takie pier¶cienie...

Odrazu zapytam. Czy wie kto¶ jak i gdzie przypinaæ szpile (np. te z oczkami z kamieni lub bursztynów), aby ³adnie siê prezentowa³y i nie k³u³y tak bardzo? I czy pasuje to do wizerunku XIV-XV - wiecznej mieszczanki (ale takiej bogatszej )

Pozdrawiam.
Simbelmyne

W sieci mozna spotkac autentyki sprzedawane na prywatnych aukcjach:
http://talbotsfineaccessories.com/cgi-bin/...antiquities.cgi
Sa one przewaznie skromniejsze i czesciej spotykane niz bizuteria znana z obrazow wielkich mistrzow.
http://images.vam.ac.uk/ czyli niezawodne muzeum Victorii i Alberta:) to bizuteria najpiekniejszych i najbogatszych ale mozna znalezc wiele pieknych eksponatow-wystarczy wpisac haslo "jewelry" i wyskoczy masa pieknych zabytkow z doskonalym opisem. Oto kilka probek srebrnych i zlotych zabytkow z XVw. (pierscien jest meski!!!).

Brazowe pierscienie i obraczki:
http://www.thehonourablecompany.com/medieval/med.htm
To sa autentyki

Mam pytanie o pier¶cienie. S³ysza³am, ¿e w ¶redniowieczu w bi¿uetrii wystêpowa³y tylko owalne kamienie, poniewa¿ nie znano jeszcze innych technik ich obrabiania. Jednak te, które zamie¶ci³am tutaj wcze¶niej nie s± za bardzo owalne. Proszê o wyja¶nienie, gdyby kto¶ wiedzia³ jak to by³o z tym szlifowaniem i kszta³tami.
Pozdrawiam!

Od staro¿ytno¶ci do wczesnego ¶redniowiecza faktycznie nie znano innych szlifów ni¿ tzw. kaboszon - kamieñ mia³ formê pó³-owaln± lub pó³-okr±g³± (mniej wiêcej), szlif ten wydobywa³ barwê, wiêc ceniono przede wszystkom kamienie nieprze¼roczyste (agaty, lapis lazuli). Od XIII w. zaczyna pojawiaæ siê nowy rodzaj szlifu (staje siê popularny w XIVw) - taflowy - kamieñ w kszta³cie prostok±ta g³adzono na powierzchni, a boki ¶cinano. Szlif ten wydobywa³ blask kamienia, st±d wzrost popularno¶ci kamieni prze¼roczystych. Karierê zaczynaj± robiæ brylanty (czyli cyrkonie bo nie umiano szlifowaæ prawdziwego diamentu). Dopiero w renesansie (XV, XVIw.) zaczêto stosowaæ szlif diamentowy- tzw. raut (kamieñ ¶ciêty prostok±tnie, ale powierzchnia nie jest ju¿ g³adka lecz ma kszta³ taki jak mniej wiêcej dach czterospadowy ). Potem szlify coraz bardziej komplikowano (np. szlif gwie¼dzisty wynaleziony za Mazarina we Francji) ale to ju¿ inna bajka
Pozdrawiam!

A ja chcia³abym siê dowiedzieæ jak instalowano kamienie w takich oto jak w za³±czniku naszyjnikach? Wygl±da to na a¿urowa robotê, zastanawiam siê, jak jest zrobione, i chcia³abym siê przygl±dn±æ jakim¶ wykopkom, bo mam tylko ilustracje. A prócz tego zamieszczam zbiorek przedstawieñ bi¿uterii.

WItam!
Jako ¿e zajmujê siê tematem od strony praktycznej spróbójê wyjasniæ:
Kamienie w naszyjnikach w za³±czonych ilustracjach mocowano, czyli zakuwano w dwojaki spisób:
Per³y i kamienie miêkkie , nieprze¼roczyste (bursztyn, gagat,malachit ) nawiercano i mocowano na sztyft , który nastêpnie gór± rozklepywano , Inne kamienie niezale¿nie od konstrucji ozdoby - a¿urowej , b±d¼ litej oprawiano w tzw. cargê , czyli p³aski pasek metalu szcelnie "opinaj±cy" kamieñ. Srednica górna cargi by³a mniejsza od dolnej.
Pojawiaj± siê tak¿e inne rodzaje mocowañ kamieni - w tzw. ³apki (korny) itp. Zainteresowanych odsy³am do krótkiej i przystêpnie napisanej publikacji Micha³a Gradowskiego "Dawne Z³otnictwo".
Pozdrawiam Pablo.

te ³apki to co¶ takiego, ¿e kamieñ od obejmuj± takie jakby z±bki i przytrzymuj± od gory? tzn kamieñ po³o¿ony na "gwiazdce" z blachy której ramiona potem s± przygiête?

EDIT: dysponuje kto¶ jakimi¶ zdjêciami orygina³ów/replik naszyjników z XVw? (im wcze¶niej tym lepiej) ja znalaz³am tylko kilka przyk³adów i to z Hiszpanii i to z niedok³adnie okre¶lonym datowaniem ... a wujek zdaje siê nic nie wiedzieæ na ten temat...

witam

Mam pro¶bê o poradê.
Bo mam sukniê dworsk± ale mam bi¿uteriê naszyjnik kopiê któr± moja kuzynka kupi³a w anglii na turnieju rycerskim jest pozac³acana wygl±da jak z³oto le nie jest prawdziwe, ale nie wiem czy to nadaje siê bo widzia³am na obrazku ze jest podobna co mam, wysy³am zdjêcie jest poni¿ej.

Kopiê czego? Przecie¿ to oczko jest z plastiku, per³a wygl±da na sztuczn±... Sam element konstrukcyjny te¿ wygl±da na niemetal. Wzór jest z kosmosu, chyba, ¿e kto¶ mnie zaskoczy.

Przegl±dnij ikonografiê a przekonasz siê, ¿e naszyjniki do hopki wcale nie s± takie konieczne, ba, s± w ogóle bez sensu bo i tak nie widaæ szyi. A potem zainwestuj w ³adn± spinkê, która do hopki jest raczej przydatna (chocia¿ z tego, co widzia³am, na razie w Polsce z oczywistych wzglêdów nikt nie robi z³otych spinek wysadzanych drogimi kamieniami. Ostatecznie srebrna ujdzie w t³umie).